Zagadnienie 8, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna


Zagadnienie 8

ZJAWISKO OPORU W TERAPII RODZIN

W psychoanalizie analiza oporu ujawnia problemy pacjenta.

Terapia rodzin (Bowen)- cel terapii upatruje we wzroście zróżnicowania poszczególnych członków grupy rodzinnej; terapeuta unika oporu, nie występuje wobec niego jawnie.

Podejście strukturalne (Minuchin)- symptomy chorobowe jednostki wynikają z niepowodzeń, na jakie napotyka rodzina w przystosowaniu swojej struktury do zmieniających się wymagań; opór jako funkcja mechanizmów homeostatycznych.

Behawioryzm- członkowie rodziny nie wyuczyli się adekwatnych, społecznych umiejętności.

Historia rodziny (gen ogram; Palazzoli)- aby pokonać opór terapeuta próbuje zmienić sposób widzenia rzeczywistości przez członków rodziny, stosując zmianę etykiet i technikę nastawioną na poszukiwanie nowego układu odniesienia; paradoks. W przypadku rodzin wysoko zmotywowanych nie trzeba stosować paradoksu, lecz jawną interwencję, logiczne wyjaśnianie.

Opór otwarty lub ukryty.

Głównym źródłem oporu jest naturalne dążenie rodziny do zachowania stałości, a czasami irracjonalny lęk przed zmianą.

Fazy terapii rodziny a opór:

OPÓR PRZED PODJĘCIEM TERAPII I PROBLEMY W CZASIE JEJ PRZEBIEGU

Opór- świadoma lub nieświadoma obrona przed ujawnieniem wypartych (nieuświadomionych) myśli; naturalna reakcja na prośbę zmiany swojego postępowania; właściwość systemu, a nie wyraz nieuświadomionych lub wypartych obron.

Odpowiednie zadanie- upewnić się, czy klienci widzą jego sens i potrafią je wykonać. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że wykonają polecenie terapeuty, jeżeli będą przekonani, iż przyniesie im ono korzyści; zrozumiałe i akceptowalne dla klienta. Gdy zgodzili się, a nie wykonali- założyć błąd terapeuty- przypisanie odpowiedzialności za przebieg terapii prowadzącemu i zapobieganie obwinianiu klientów za trudności hamujące rozwój leczenia. Jeżeli problemy są wynikiem błędu terapeuty, powinien przeprosić. Gdy nadal nie wykazują zaangażowania- zapytać o przyczynę takiej sytuacji; rozmowa uświadamiająca znaczenie braku ich zaangażowania w wykonywane zadanie.

OBJAWY OPORU

OPÓR W PSYCHOTERAPII (Kottler)

Częstszy w wypadku niektórych terapeutów kontakt z klientami trudnymi ma swoje przyczyny w stosowanych przez nich metodach terapeutycznych bądź wynika z nieumiejętności elastycznego podejścia, a przede wszystkim jest rezultatem takiej, a nie innej interpretacji zachowań i definiowania oporu.

Opór- wszelkie działania podejmowane (świadomie lub nieświadomie) przez klienta, które mają zapobiec, unieważnić lub w inny sposób nie dopuścić do postępu w terapii.

KATEGORIE OPORU:

Opór może być postrzegany jako nieodłączny i naturalny element zmiany lub też znak, że terapia zmierza we właściwym kierunku. Opór można pozytywnie wykorzystać.

RODZAJE OPORU I ICH ZNACZENIE

Opór może być naturalną i zdrową reakcją klienta, mającą na celu powstrzymanie biegu wydarzeń po to, by mieć czas na dogłębne przeanalizowanie ewentualnych skutków mającej się dokonać zmiany. Opór bywa też formą obrony przed poczuciem dyskomfortu lub efektem lęku przed sukcesem.

Typy oporu (podział ze względu na przyczyny):

Większość form oporu sprowadza się do uniknięcia zmian, które mogą być zagrożeniem dla obecnego stanu (homeostatyczna funkcja oporu). Jeżeli nie zaistnieje sytuacja, w której konieczność natychmiastowej zmiany postawy jest oczywista i niezbędna, ludzie będą bronić swojego status quo. Klient ze wszystkich sił stara się pokonać przeciwności za pomocą strategii, które sobie wcześniej wypracował, nawet jeśli metody te są dysfunkcjonalne.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zagadnienie 1, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Cechy zdrowego systemu rodzinnego - AD. ZAGADNIENIE 4, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
zagadnienie nr 6, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Zagadnienie 11 - dzieci a rozwód, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Ostatni podpunkt zagadnienia 10, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Uzupełnienie zagadnienia 12, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
zag.13, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
12. mediacje, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
5 i 10, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Zagdnienie nr 3 CAŁOŚĆ, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
opracowanie 2 - cao, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
Zagdnienie nr 3, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
zag. 7 PODSTAWOWE TECHNIKI INTERWENCJI, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
ury, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
zag.13, rok V, sem.zimowy, I spec kliniczna
ps. zdrowia - Gałuszka, rok V, sem.zimowy, II spec zdrowia
rok IV se. zimowa, Rok 4 sem zimowy VII STAR TESTAMENT(2), Rok 4 sem zimowy VII
rok IV se. zimowa, Rok 4 sem zimowy VII STAR TESTAMENT(2), Rok 4 sem zimowy VII
zag.15 obciążenie, rok V, sem.zimowy

więcej podobnych podstron