Chirurgia [CP6]
Oparzenia
Oparzenia termiczne - na skutek wysokiej temperatury
Oparzenia chemiczne - na skutek czynnika chemicznego
Dochodzi do martwicy skóry, która jeśli obejmie wszystkie warstwy może wywołać ubytek skóry
Oparzenie - skoagulowana rana która w pierwszym okresie pokryta jest tkanką martwą a potem przekształca się w owrzodzenie
Skóra - zewnętrzna powłoka, ściśle z ustrojem związana, jest to narząd o złożonych i ważnych czynnościach
Dlatego mówimy o chorobie oparzeniowej. W jej przebiegu dochodzi do zaburzenia czynności wszystkich układów i narządów ciała
W wyniku rozległych oparzeń wczesny objawy to wstrząs hipowolemiczny - powstaje na skutek wzrostu przepuszczalności naczyń włosowatych i przechodzenia z łożyska naczyniowego do przestrzeni pozanaczyniowej wody i składników osocza jak elektrolity, białko. Rezultatem jest zagęszczenie krwi, spadek przepływu, niedotlenienie tkanek i kwasica metaboliczna.
Oparzenie termiczne
Możemy wyróżnić 3 okresy choroby oparzeniowej
I okres wstrząsu - 48godzin
II okres - faza kataboliczna - 3-4tygodnie
III okres - faza anaboliczna
Postępowanie z oparzonym pacjentem zależy od
głębokości,
rozległości,
miejsca oparzenia.
Głębokość oparzenia - 3 stopnie (choć spotyka się też czwarty)
10 - oparzenie powierzchowne, obejmuje warstwy naskórka, klinicznie - rumień
20 - skóra właściwa
2a - niepełna grubość skóry
2b - pełna grubość skóry
klinicznie - pęcherze, jeżeli skóra jest oparzona na pełnej grubości tworzy się strup
30 = 2b
40 - głębokie struktury, klinicznie - zwęglone warstwy, woskowate, skórzaste, białe lub szare czasem brunatne, powierzchnia oparzenia niebolesna
Powierzchnia - reguła 9
Tą regułę stosuje się u dorosłych, dla dzieci jest specjalna tabela
Ciężkość oparzenia
oparzenie lekkie - oparzenie 20, powierzchnia nie więcej niż 15% u dorosłych, 10% u dzieci lub 30 powierzchnia poniżej 2%
oparzenie średnie - 20 15-25% u dorosłych, 20% u dzieci lub 30 2-10%
oparzenie ciężkie - 20 powyżej 25% u dorosłych, 20% u dzieci lub 30 powyżej 10%
Pierwsza pomoc
wyniesienie z miejsca zagrożenia i ściągnięcie tlącego się ubrania
schłodzenie powierzchni oparzenia - polewanie chłodną wodą 10-15 minut, im większa powierzchnia oparzenia tym krótszy okres polewania wodą aby nie doprowadzić do hipotermii
chusty, sterylne serwety
nie stosujemy leków, maści itp.
Gdy oparzenie przekracza 10% u dorosłych i 5% u dzieci podłączamy płyny elektrolitowe
Wywiad
co się stało/ powód oparzenia
co się paliło
czy oparzony przebywał w pomieszczeniu zamkniętym, jak tak to jak długo oddychał dymem; bardzo niebezpieczne są oparzenia połączone z oparzeniem dróg oddechowych lub zatrucia dymem np. palącego się plastiku
Cechy wskazujące na zatrucie dymem lub oparzenie dróg oddechowych
pogarszanie świadomości
ślady oparzeń na twarzy (opalenie włosów nozdrzy)
chrypka
duszność
świszczący oddech
stridor
ślinienie się
jeśli tak - podanie w dużym przepływie tlenu, gdy to nie pomaga rozważyć intubację
przetaczanie
rozpoczynamy od krystaloidów
różne są reguły przetaczania, najczęściej stosuje się regułę parkalndzką:
4ml roztw mleczanowego Ringera/kg mc/% powierzchni oparzonej
w ciągu pierwszych 8godzin połowa tej dawki
druga połowa w ciągu następnych 16 godzin
na pierwsze 4 godziny - % powierzchni oparzonej x masa ciała
przetaczanie w drugiej dobie - zmniejszenie płynów ewlektrolitowych o połowę dołączenie koloidów: albuminy, osocze, aminokwasy, HES, Dextran
koloidy - 0,5-3,5ml/kg mc
reguły przetoczeniowe mają na celu ocenę reakcji na przetoczenie
Leki p/bólowe
Leki wspomagające krążenie jeśli konieczne
Przy rozległych oparzeniach
profilaktyka p/tężcowa
leki p/zakrzepowe: heparyna drobnocząsteczkowa
leki osłaniające przewód pokarmowy np. ranitydyna (H2-bloker), omeprazol (inhibitor pompy protonowej) - aby zapobiec powstaniu wrzoda stresowego, który może być przyczyną krwawienia a nawet perforacji przewodu pokarmowego, może skomplikować leczenie a nawet doprowadzić do stanu zagrożenia życia
monitorowanie
wydolności krążenia
diurezy: w pierwszych dobach godzinowo, założenie cewnika, ocena: ilości, koloru (brunatny: hemoglobinuria, mioglobinuria - uszkodzone białko; te białka mogą uszkadzać nerki)
nieleczone rozległe oparzenia prowadzą do zespołu niewydolności wielonarządowej (MOPS), który może stworzyć stan zagrożenia życia.
Oparzenia chemiczne - na skutek zadziałania na skórę kwasów, ługów, metali ciężkich; najczęściej: kwas solny, ług sodowy, potasowy
Głębokość oparzenia zależy od stężenia i czasu działania
Kwasy - martwica skrzepowa
Zasady - martwica rozpływna (cięższe, głębsze, większe powikłania)
Pierwsza pomoc
wypłukanie substancji chemicznej (jeśli oparzenie na zewnątrz) obfitym strumieniem wody; wyjątek - wapno niegaszone
antidota - roztwory słabych kwasów, zasad np. 2-3% sody oczyszczonej, rotqór wody wapiennej, 1-2% kwas borny, 1% kwas octowy
oparzenie zasadami - rozcieńczone kwasy
oparzenie kwasami - rozcieńczone zasady
antidota specjalne - w zatruciu chlorem, fosforem, iperytem
na powierzchnię po płukaniu (płukanie prowadzimy długo, nawet przez kilka godzin) nakładamy jałowy opatrunek który systematycznie nawilżamy
obowiązuje profilaktyka p/tężcowa
niebezpieczne jest celowe lub przypadkowe wypicie kwasu lub zasady - uszkodzenie błony śluzowej przewodu pokarmowego aż do przedziurawienia włącznie, wówczas w zależności od ilości wypitych płynów: mało - np. zasadę to podajemy rozcieńczony kwas octowy, nie wolno podawać antidota w dużej ilości do wypicia
zawsze leczenie szpitalne
Oparzenie elektryczne
powstaje przez wyładowanie elektryczne (łuk elektryczny)
głębokie ale niewielkie oparzenie zew, zwęglenia tkanek na małej powierzchni
powstanie przez kontakt - uszkodzenie głębszych warstw mimo że uszkodzenie skóry może być niewielkie
przejście prądu przez ciało - zatrzymanie oddechu i krążenia
późne skutki: przykurcze mięśniowe, zaburzenia psychonerwowe, uszkodzenie wzroku - zaćma (po łuku elektrycznym)
Bandażowanie
Obrażenia m.in. zamknięte np. stłuczenie, podbiegnięcia krwawe
wówczas opatrunki:
zimne - zawsze na początku leczenia (aby nie doszło do narastania)
ciepłe - potem (aby dochodziło do wchłaniania)
wysychające
pod ceratkę (skórę nawazelinować + wilgotny opatrunek np. spirytusowy + suchy opatrunek + ceratka + opaski zew)
okłady
suche np. termofor z lodem
wilgotne np. okład z altacetu
opatrunki na ranę
suche
wilgotne
maściowe
najczęściej opaska
sposoby zakładania opasek
obwój:
śrubowy,
żółwiowy: zbierzny, rozbierzny (na staw na łokciowy),
kłosowy: wstępujący - od dołu do góry, zstępujący - od góry do dołu (na staw np. barkowy) barkowy):
na głowę - zawój
czapka hipokratesa
przyłbica
na szyję
unieruchomienie szańca, miękki kołnierz szańca
kończyny
dolne
szyny: kramera (siatka druciana owinięta watą i opaską)
opatrunki: gipsowe: longeta, podłużne
palce zostawiamy wolne (kontrola koloru, czucia, ukrwienia)
gips - na skórę albo na watę (podściułkę miękką)
szyny Tomasa
szyny pneumatyczne- nadmuchiwane
szyny dopasowujemy do zdrowej kończyny: zgięcie w stawie kolanowym, lekkie i kąt prosty w stawie skokowym
górne
za pomocą np. 2 chust trójkątnych
unieruchamiamy dwa sąsiednie stawy
opatrunek de Solta - reguła perły (parka, ramię łokieć)
opatrunek ósemkowy - obrażenia obojczyka
1