Temat zajęć - praca z dzieckiem nadpobudliwym ruchowo

Dzieci siedzą w kole. Osoba prowadząca zwraca się do dziecka znajdującego się po prawej stronie mówiąc: „Przesyłam właśnie uśmiech dziecku, które siedzi po mojej prawej stronie”. Dotyka ramienia dziecka i uśmiecha się patrząc mu w oczy. Dzieci przekazują sobie uśmiech bez słów.

Celem ćwiczenia jest integracja z grupą. Czas trwania ćwiczenia wynosi około 5 minut.

Dzieci tworzą dwa koła - zewnętrzne i mniejsze, wewnętrzne. W kole zewnętrznym znajdują się rybacy, którzy starają się wedrzeć do koła wewnętrznego, czyli rybek.

Celem ćwiczenia drugiego jest integracja grupy, a także tworzenie zasad pracy w owej grupie. Metody, techniki i forma ćwiczenia to zabawa, a także współpraca w grupie. To ćwiczenie również trwa w granicach 5 minut.

Jeden z uczestników zabawy przygląda się pozostałym, a następnie wychodzi za drzwi. W tym czasie pozostałe dzieci zmieniają coś w swoim wyglądzie (np. zdejmują okulary, bądź zakładają dodatkową bluzkę). Osoba, która wyszła ma za zadanie odgadnąć, co się zmieniło w wyglądzie pozostałych.

Ćwiczenie to ma za zadanie doskonalenie koncentracji uwagi. Formy, metody i techniki sprowadzają się do zabawy i pracy indywidualnej. Czas trwania tego ćwiczenia wynosi 8-10 minut.

Prowadzący opowiada dzieciom - „wyobraźcie sobie, że raz w roku spada na ziemię czarodziejski śnieg. Są to szczególnie duże płatki śniegu, które połyskują niebieskim kolorem. A gdy wciągamy wraz z oddechem taki płatek, ten od razu czuje się lepiej. Chodźcie powoli wkoło pomieszczenia, a kiedy zauważycie, że jeden z takich czarodziejskich płatków wiruje obok was, wciągnijcie go głęboko, bardzo głęboko do płuc. A jeśli ktoś znajdzie trzy takie płatki i chwyci je oddechem, niech pomyśli życzenie”.

Głównym celem ćwiczenia jest relaksacja. Zabawa pomaga skoncentrować się dzieciom, które są zmęczone i niespokojne. Metody, techniki i formy to ćwiczenia oddechowe. Środkiem dydaktycznym wykorzystanym w ćwiczeniu było gotowe opowiadanie o zaczarowanych płatkach śniegu. Ćwiczenie trwa około 5 minut.

Prowadzący prosi dzieci, aby każde z nich pomyślało o pewnym przedmiocie. Następnie dzieci opowiadają o różnych cechach tej rzeczy i wspólnie zastanawiają się czy owe cechy odnoszą się niejako do niego samego. Ćwiczenie ma na celu rozwijanie wyobraźni, a także pobudzenie świadomości własnych cech. Formy, metody i techniki - zabawa, praca indywidualna, ćwiczenia rozwijające. Czas trwania ćwiczenia wynosi 5-7 minut.

Dzieci dobierają się w pary. Jedna z osób zawiązuje drugiej oczy apaszką, a następnie prowadzi go po sali w taki sposób, aby się nie przewrócił. Po kilku minutach następuje zamiana ról.

Celem ćwiczenia było budowanie poczucia bezpieczeństwa, integracja grupy. Formy, techniki i metody to, jak w pozostałych przypadkach zabawa, a także praca w parach. Wykorzystane środki dydaktyczne to kilkanaście apaszek. Ćwiczenie trwa około 7-8 minut.

Dzieci chodzą po sali. Na hasło „ogień” naśladują odgłosy straży pożarnej, na hasło „burza” stają nieruchomo, zaś, gdy usłyszą „woda” dobierają się w pary udając, że wiosłują.

Celem ćwiczenia jest ćwiczenie koncentracji uwagi, a także poznawanie techniki rozładowania emocjonalnego. Odbywa się to poprzez zabawę i trwa w granicach 5 minut.

Dzieci siedzą w kole i po kolei w pantomimiczny sposób naśladują jakieś zwierzę. Pozostali starają się odgadnąć, co to za zwierzę.

W ten sposób poprzez zabawę kształtują one swoją wyobraźnię. Ćwiczenie jest krótkie, trwa około 5 minut. Na koniec prowadzący pyta dzieci czy łatwo było, ich zdaniem, udawać dane zwierzę.

Jedna osoba z zamkniętymi oczami (może mieć je zawiązane apaszką) stoi pośrodku. Wszyscy pozostali spacerują wokół niej do momentu, gdy ta nie powie „zaczarowany staw”. W tym momencie wszyscy stają nieruchomo, a osoba, która ma zawiązane oczy podchodzi do jednej z nich i próbuje odgadnąć jej imię. Następnie następuje zamiana ról.

Celem ćwiczenie jest integracja w grupie oraz rozwijanie wyobraźni. Formy, metody i techniki po raz kolejny sprowadzają się do zabawy. Ćwiczenie trwa od 5 do 8 minut.

Na zakończenie zajęć każde z dzieci ma za zadanie dokończenie zdania „Dzisiaj było mi dobrze, gdy…”

Celem ćwiczenia jest przekazywanie pozytywnych informacji w grupie. Całość trwa około 3 minut.

Ważną rolę w pracy z dzieckiem nadpobudliwym ruchowo odgrywają masaże. Na ogół sprowadzają się one do delikatnych ruchów po plecach dziecka w rytm piosenki czy zgodnie z wierszykiem. Takie ćwiczenia maja na celu wyciszenie dziecka, jego relaksacje i zachęcenie do dalszej pracy. Wykorzystuje się często gotowe wierszyki czy całe opowiadania.

Scenariusz opracowali: Adamczyk Adam, Bartnik Paulina, Bluma Paulina, Buliński Łukasz, Bojanowski Oskar i Gadnicka Monika.