8.Nabycie wlasnosci, PRAWO RZYMSKIE skrypty prawo I rok


Nabycie własności

Nabycie pochodne: prawo własności nabywa się od osoby poprzednika, obowiązuje zasada nemo plus iuris ad alium transferre potest quam ipse haberet (nie można przenieść na drugiego więcej praw niż się ma samemu)

  1. Mancipatio: do przenoszenia własności res mancipi; akt formalny dokonywany w obecności 5 świadków i libripensa. Początkowo stanowiła rzeczywisty akt sprzedaży, potem przekształciła się w akt abstrakcyjny symbolizujący przejście władztwa nie tylko nad rzeczami ale także nad osobami. Wyszła z użycia w prawie poklasycznym;

  2. In iure cessio: akt abstrakcyjny do przenoszenia własności res mancipi oraz praw jak spadek czy użytkowanie a także władztwa nad osobami; akt formalny oparty na confessio in iure czyli na uznaniu przez powoda praw pozwanego w pierwszej fazie procesu, co pozwalało pretorowi dokonać addictio (przysądzenia) spornej rzeczy powodowi. Wyszła z użycia w prawie poklasycznym;

  3. Traditio: akt kauzalny do przenoszenia własności res nec mancipi; tylko dla rzeczy materialnych. Przesłanki ważności traditio:

Traditio bez rzeczywistego wydania rzeczy: