Poznań, 26.04.2008 r.

Nr syg. 256354823

Pani Miranda G.

OPINIA PRAWNA

dotycząca udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony

1. Zlecenie opinii.

Niniejsza opinia prawna została sporządzona na wniosek złożony w Studenckiej Uniwersyteckiej Poradni Prawnej dnia 20.04.2008 przez panią Mirandę G., zwaną dalej zleceniodawcą.

2. Przedmiot opinii.

Celem opinii jest ustalenie czy zleceniodawca spełnił wszystkie przesłanki konieczne do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na terytorium RP na czas oznaczony.

3. Tezy opinii.

1. Zleceniodawca nie spełnia przesłanek potrzebnych do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.

4. Podstawa prawna.

1. ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach

5. Stan faktyczny.

W dniu 21 grudnia 2008 roku Zleceniodawca złożył do wojewody wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, jako podstawę podając fakt, iż pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem polskim. Podczas postępowania administracyjnego organ I instancji ustalił, że Zleceniodawca nie zamieszkuje wraz z małżonkiem. W celu dalszych wyjaśnień stanu faktycznego przeprowadzono dowód ze świadków [sąsiedzi], przeprowadzono także przesłuchanie Zleceniodawcy i jego współmałżonka. W wyniku tego postępowania organ ustalił, że wśród sąsiadów panuje opinia, jakoby małżonek Zleceniodawcy odniósł korzyść finansową wynikającą z zawarcia związku małżeńskiego. Ponadto funkcjonariusze policji nie znaleźli w mieszkaniu współmałżonka dowodów potwierdzających istnienia wspólnego gospodarstwa domowego ze Zleceniodawcą, małżonek nie okazał żadnych dokumentów czy rzeczy osobistych Zleceniodawcy. Z protokołów przesłuchań Zleceniodawcy i jego małżonka wynika, iż posiadają oni bardzo znikomą, a czasem wręcz niezgodną z prawdą, wiedzę na swój temat, swoich rodzin czy lokalu mającego być miejscem ich wspólnego zamieszkania.

Na podstawie wyników postępowania wojewoda w dniu 16 lutego 2008 roku wydał decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP, jako uzasadnienie podał zawarcie fikcyjnego małżeństwa jako próbę obejścia przepisów ustawy o cudzoziemcach.

Zleceniodawca wniósł odwołanie do Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców uzasadniając je trwałością małżeństwa z obywatelem polskim. Dalej Zleceniodawca powołał się na czynnik stresu, jako powód rozbieżności zeznań swoich i małżonka, niechęć sąsiadów do związków z cudzoziemcami skutkującą pomówieniami. Brak oznak wspólnie prowadzonego gospodarstwa domowego oraz pewne niezgodności w zeznaniach Zleceniodawca usprawiedliwiał charakterem swojej pracy, związanej z częstymi podróżami, oraz krótkim stażem małżeńskim.

13 marca 2008 r. Szef Urzędu ds. Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzje wojewody o odmowie udzielenia wnioskowanego zezwolenia. W związku z tym Zleceniodawca w dniu 30 marca 2008 roku wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X.

6. Analiza prawna.

Zleceniodawca złożył wniosek o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na podstawie art.53 ust.1 pkt.6 ustawy o cudzoziemcach, który mówi, ze zezwolenie takie udziela się małżonkowi obywatela polskiego. W badanej sprawie kluczowe znaczenie ma art.55 tejże ustawy, stanowiący, iż organ prowadzący postępowanie w takiej sprawie ustala, czy małżeństwo wnioskodawcy nie zostało zawarte jedynie w celu obejścia przepisów o udzielaniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony z ustawy o cudzoziemcach. W ust.1 tego artykułu zamieszczono katalog przesłanek będących podstawa do stwierdzenia takiej sytuacji. Podczas postępowania dotyczącego omawianego przypadku organ stwierdził, iż w badanej sprawie pojawia się kwestia trzech ustawowych przesłanek. Chodzi tu o pkt.1 (jedno z małżonków przyjęło korzyść majątkową w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa i nie wynika to ze zwyczaju ugruntowanego w kraju lub grupie społecznej), pkt.3 (małżonkowie nie zamieszkują wspólnie) oraz pkt. 6 (małżonkowie nie są zgodni co do dotyczących ich danych osobowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą).

W odniesieniu do przesłanki z pkt.1 należy stwierdzić, iż świadek powołujący się na tę okoliczność jedynie powtarzał zasłyszane opinie, w związku z tym nie można uznać tego faktu za udowodniony. W toku postępowania uprawdopodobniono istnienie warunku z pkt.3, bowiem nawet uwzględniając argumenty Zleceniodawcy jakimi są charakter wykonywanej pracy oraz krótki staż małżeński wydaje się nieprawdopodobne by współmałżonek nie był w stanie okazać żadnych przedmiotów, a w szczególności rzeczy osobistych, należących do Zleceniodawcy. Decydującym i udowodnionym podczas przesłuchania faktem jest brak zgodności co do istotnych okoliczności dot. małżonków, zwłaszcza wiedza na temat najbliższej rodziny, zainteresowań czy brak wiedzy Zleceniodawcy co do podstawowych informacji o zamieszkiwanym przez małżonka lokalu.

Z artykułu 57 ust.1 pkt.4 ustawy o cudzoziemcach wynika obowiązek odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w przypadku, gdy okoliczności sprawy wskazują wystąpienie choćby jednej z przesłanek wymienionych w ustępie pierwszym, dlatego należy uznać decyzje organu I instancji za zasadną.

---