Pieśń VII

Argument:

„Tu Erminiją do siebie przyjmuje

Pasterz. Tankred wpadł w Armidzie sidła;

Rajmund się pychę okrocić gotuje

Cyrkaszczykowę , co Bogu obrzydła,

I z niem sam a sam w polu się kosztuje

Od anielskiego obroniony skrzydła.

Belzebub widząc, że Argant słabiej,

Pioruny ciska, wichry dmie, dżdżu leje.”

-Erminia (w stroju Kloryndy) zmartwiona i przerażona, całą noc i dzień uciekała przed prześladowcami w gęsty las, tak długo aż całkowicie stracili ją ze swych oczu. Po czym tam zasnęła nad brzegiem Jordanu.

- Usłyszawszy śpiew ptaków przebudziła się i ujrzała w pobliżu pasterza . Zachwycona jego spokojnym i harmonijnym życiem prosi go aby życzył jej równie szczęśliwego życia . Następnie pozostaje w domu starca i jego żony opowiadając

o swoim losie i nieszczęśliwej miłości.

-Tankred zaś błądząc daleko od niej spotyka posłańca i zostaje przywiedziony do zamku Armidy, gdzie ma złożyć broń i zostać na wieczne lata. Rozpoznaje jednak zdrajcę- Rambalda (który odrzucił wiarę) i pojedynkuje się z nim . Rambald jest na straconej pozycji , został okaleczony. W odwecie rani Tankreda w lewe żebro, ten zaś popada w wściekłość i pragnie zabić wroga. Nagle zapada ciemność (czary) i Tankred ostatecznie został zamknięty w zamku

-. Argant następnego dnia wysłał gońca z poselstwem, iż jest gotowy do pojedynku.

- Gofrem rozmyśla kogo wysłać na pojedynek. Chciał jechać sam jednak zamiast niego zgłosił się Raymund, a po nim wszyscy inni. Drogą losowania wypadło na Raymonda.

-Raymond wyrusza w drogę, modląc się o zwycięstwo do Boga, który rozkazuje aniołom aby go strzegli.

-Szatan przybrał postać Kloryndy i nakazał Oradynowi strzelić strzałą

w Raymunda. Ten trafił jednak anioł osłabił siłę lotu strzały.

- Zaczęła się walka. Chrześcijanie początkowo wygrywali, jednak Lucyfer sprawił, iż spadł deszcz i grad, wiatr był natomiast bardzo silny , wtedy to poganie zmusili chrześcijan do ucieczki.

Pieśń VIII

Argument:

„O krolewica szwedzkiego słuchają

Śmierci i jako jego lud bel zbity.

Z podobieństw płonnych Włoszy tak mniemają,

Że ich Rynald beł okrutnie zabity.

Alekto broi, wszyscy się mieszają,

Na Gofreda gniew roście jadowity -

Każdy mu grozi i każdy nań zmierza,

On słowy tylko tę wrzawę uśmierza”

- Astragor podczas rozmowy z Alektą przydziela jej zadanie aby wykorzystała żołnierza zbliżającego się do Gofreda dla sił nieczystych.

- Żołnierz przynosi złe wieści. Oznajmia, iż Swen - syn króla szweckiego , po ciężkiej i odważnej bitwie , która trwała całą noc został zabity przez Solimana. Oczy jego po śmierci patrzyły w niebo, ciało otaczała jasność, w dłoni trzymał miecz a drugą na sercu. On (rycerz) ocalał jako jedyny i otrzymał miecz aby przekazać go Rynaldowi , by ten zabił nim Solimana.

- Znaleziono porąbane i bezgłowe ciało Ronalda, pasterz , który schował się mówił , iż

zabili go chrześcijanie.

- Nocą duch Rynalda ukazał się Argillianowi z rozkazem by uciekał oraz informacją , że zabił go Gofred .

- Argillian zwraca się do Włochów , przysięga iż widział ducha Rynalda, który wyjawił mu sprawcę swej śmierci.

-Argillian wraz z wojskiem rusza na Gofreda , wtrącają się także Anglicy

i Szwajcarzy; wzrastają niesnaski narodowościowe.

- Na Gofreda zstępuje duch boży i uspokaja lud .

Pieśń IX

Argument:

„Brzydka Alekto radzi Sultanowi

Na chrześcijan uderzyć w północy,

Ale świętemu kazał Michałowi

Stworzyciel - wygnać piekielne pomocy,

A te jak skoro poszły ku domowi,

I ci, co wyszli z Armidzianej mocy

Pomogli naszem , już więcej nie czeka,

Ale zwątpiwszy- Soliman ucieka”

- Alekto przebrana za starego mężczyznę udaje się do Solimana. Przypomina krzywdy jakie wyrządzili mu chrześcijanie oraz namawia go aby w nocy ich zaatakował, w pełni jej ufając. Soliman orientuje się, iż głos nie brzmi jak u starego mężczyzny lecz upodabnia go do czarownicy. Pragnie aby Alekto prowadziła i wspierała go w walce z chrześcijanami.

- Wojska dochodzą do obozów chrześcijan. Soliman przemawia upewniając wojsko , iż chrześcijanie są osłabieni, brak im najlepszych wojowników a ponadto śpią więc z łatwością można ich pokonać. Przypomina także iż nadszedł czas pomszczenia strat

i odzyskania utraconych bogactw.

- Część chrześcijan nie zasnęła, zauważając zagrożenia przebudziła resztę. Wojna się rozpoczęła. Hetman sam atakuje arabów, a Gwelfowi każe atakować Arganta i Kloryndę. Sam zbiera natomiast ludzi, zawraca uciekających i naciera na Solimana.

- Bóg widząc śmierć wielu ludzi wzywa ku sobie św. Michała i rozkazuje mu przepędzić wszystkie istoty piekielne do otchłani. Gdy zadanie wykonano na świecie zrobiło się jaśniej.

-Soliman mimo wszystko nadal utrzymuje się na pozycji wygranej.

-Argillian wyszedł z więzienia i wściekle walczył - wielu zabił , m. in. Gradyna, który przepowiedział mu rychłą śmierć, Lezgina- młodzieńca, strzelca, ulubieńca Solimana, który widząc to uciął głowę Argillianowi. Arabowie się wycofują , a Soliman widząc iż został sam ucieka.

Pieśń X

Argument:

„Ukazuje się Izmen Sultanowi,

Od którego beł w miasto wprowadzony;

Ten znowu serca dodaje Królowi,

Co już o sobie wątpił z każdej strony.

Swe powiadają błędy Gofredowi

Jego rycerze : Rynald umorzony

Z ich się powieści żyw i zdrów najduje,

A Piotr o jego dziełach prorokuje”

- Soliman postanawia wybrać się do Egiptu i tam szykować się do odwetu. Po trasie zasypia . Przebudził go pewien starzec , który przestrzega przed wyjazdem do Egiptu. Proponuje natomiast Solimanowi drogę do Jerozolimy , ten się zgadza.

- Starzec zawiózł Solimana do Jerozolimy latającym powozem. Na pytania kim jest

i czy nie wie jaki będzie finał wojen starzec odpowiada jedynie , że nazywa się Izmen

i jest czarnoksiężnikiem oraz prorokuje, iż w Azji panował będzie wielki człowiek (Saladyn) , on zawładnie Egiptem i uczyni pokój , ale najpierw odbierze chrześcijanom co do nich nie należy.

- Starzec z Solimanem dojechali do groty , nieznaną nikomu prócz Izmena drogą podziemną dotarli do pałacu i udali się do sali gdzie odbywała się rada królewska. Ich nikt nie widział. Soliman nie mógł znieść przemówień, które usłyszał z ust króla, Arganta i Orkana . Wtedy starzec zaproponował mu iż może stać się widzialnym uczestnikiem debaty. Zostaje przyjęty przez króla i zasiada wraz z nim na honorowym miejscu.

- W tym czasie Gofred grzebie zmarłych i namawia do gotowości na jutrzejszy szturm.

- Powrócili Ci co poszli z Armidą. Opowiadają iż zawiodła ich do zamku, przygotowała wystawną ucztę i zamieniła w ryby. Potem powrotem odmieniła w ludzi i kazała dokonać wyboru: albo przejdą na pogaństwo, albo na zawsze pozostaną więźniami- tylko Rambald się na to zgodził. Resztę zamknęła w ciemnicy i za jakiś czas oddała w ręce króla Damaszku. Uwolnił ich Rynald , a wieści , że nie żyje były plotkami gdyż zrzucił tylko swoją zbroję.

- Pustelnik św. Piotr ma wizję , iż Rynald zabije pogańskiego cesarza i wygra wojnę z pogaństwem .

Pieśń XI

Argument:

„Wojsko w nabożne idzie processyje,

Mszą duchowieństwo świętą odprawuje;

Tak Boga błaga; potem miasto bije

I wielką siłą do niego szturmuje.

Klorynda z łuku bez przestanku szyje,

Od której ranny- Hetman odstępuje,

Lecz od anioła wraca się zleczony,

Ale już noc swe rozwiła zasłony”

-Hetman za radą Pustelnika przed szturmem odprawia nabożeństwo. Wyrusza procesja na górę Oliwet w następującej kolejności: na przodzie Piotr z chorągwią z złotym krzyżem , następnie w dwurzędowej procesji duchowni, na ich końcu biskupi, za nimi Gofred , za nim radni i pułkownicy. Procesja idąc cały czas śpiewa. Mimo , iż poganie przeszkadzają , chrześcijanie tworzą ołtarz a Gwilem udzielił błogosławieństwa.

- Następnego ranka o świcie następuje szturm. Klorynda trafia strzałami 7 wodzów chrześcijańskich , następnie rani w nogę hetmana, który musi przez to wracać do obozu. Uzdrawia go lekarz o imieniu Erotym z pomocą anioła.

- Chrześcijanie wycofują się a Argant ich goni.

- Uzdrowiony hetman wraca do walki, rani Arganta i prawie wdziera się do miasta, lecz zapada noc.

- Nakazuje zabrać rannych i uszkodzoną maszynę oblężniczą.

Pieśń XII

Argument:

„Klorynda słucha o swem urodzeniu,

Potem wyszedszy wieżę zapaliła;

Tam się z Tankredem w nocnem zszedszy cieniu

Na pojedynku żywota pozbyła.

Ale przed śmiercią , przy ostatniem tchnieniu

Nawrociła się i krztem się omyła.

Tankred zabitej od siebie załuje,

Cyrkaszczyk się mścić jej śmierci ślubuje”

- Klorynda udaje się do Arganta i wyjawia , iż pragnie spalić wieżę oblężniczą chrześcijan. Argant chce jechać wraz z nią wiec udają się do króla by prosić o pozwolenie na wyjście w nocy i spalenie wieży. Królowi pomysł bardzo się spodobał wiec zgodził się. Izmen przynosi im łatwopalne zioła.

- Arest opowiada historię o chrześcijańskim pochodzeniu Kloryndy :

Arest był poganinem , który służył u chrześcijanina Synapa , jej matka po urodzeniu oddała ją Arestowi pod opiekę. Ten wychował ją jako pogankę.

Wczoraj Arest miał sen zapowiadający szybką śmierć Kloryndy.

- Wieża została spalona. Podczas ucieczki Klorynda zatrzymała się na moment przez co bramy zostały zamknięte. Szukając drugiej spotkał ją Tankred i rozpoczęła się między nimi walka. Choć oboje byli ciężko rannie ostatecznie Tankred ją zabija. Ściąga jej hełm i staje osłupiały. Klorynda prosi o chrzest , którego ten udziela a następnie rozpacza nad tym co zrobił.

- Tankred nie chciał żyć, rozdrapywał rany , aż któregoś dnia we śnie ukazała mu się

Klorynda, mówiąc by się o nią nie martwił i że dzięki niemu jest w niebie. Dopiero wtedy pozwolił lekarzom sobie pomóc .

- Argant planuje pomścić śmierć Kloryndy i zabić Tankreda.

Pieśń XIII

Argument:

„Izmen w las czarty pędzi w one czasy

I mieć je całe za ich strażą tuszy;

Tych, co po drzewo wysyłają w lasy,

Precz wyganiają piekielne pokusy.

Tankred się potem rąbać w niem ostraszy,

Lecz darmo, kwoli żywej w drzewie duszy.

Wojsko gorącem wielkiem upalone

Moc bierze, hojnem deszczem ochłodzone”

- Izmen idzie do lasu i aby nie doprowadzić do budowy kolejnej wieży oblężniczej czarami powoduje, iż w drzewa , liście wchodzą diabły piekielne. Las zaczyna straszyć. Wszyscy wybierający się do lasu wracają przerażeni, nawet rycerze. Tankred idzie do lasu nie zważając na przerażające odgłosy, odciął mieczem gałąź , z której wypłynęła krew a głos Kloryndy mówi, że na zawsze musi mieszkać w tym drzewie.

Tankred nie wie co o tym myśleć, jest całkowicie przerażony.

- Tankred w rozmowie z Gofredem wyjawia , że ludzie nie kłamali, że w drzewach żyją ludzkie dusze a z drzew leci krew. Gofred zastanawia się czy sam nie powinien tego sprawdzić. Pustelnik jednak odradza mówiąc, że sprawą ważniejszą jest pokonanie pogan.

- Zaczynają się ogromne upały , wysychają źródła. Hetman modli się do Boga, który wysłuchuje jego próśb i zsyła wielki deszcz.

---