Pieśń VII
Argument:
„Tu Erminiją do siebie przyjmuje
Pasterz. Tankred wpadł w Armidzie sidła;
Rajmund się pychę okrocić gotuje
Cyrkaszczykowę , co Bogu obrzydła,
I z niem sam a sam w polu się kosztuje
Od anielskiego obroniony skrzydła.
Belzebub widząc, że Argant słabiej,
Pioruny ciska, wichry dmie, dżdżu leje.”
-Erminia (w stroju Kloryndy) zmartwiona i przerażona, całą noc i dzień uciekała przed prześladowcami w gęsty las, tak długo aż całkowicie stracili ją ze swych oczu. Po czym tam zasnęła nad brzegiem Jordanu.
- Usłyszawszy śpiew ptaków przebudziła się i ujrzała w pobliżu pasterza . Zachwycona jego spokojnym i harmonijnym życiem prosi go aby życzył jej równie szczęśliwego życia . Następnie pozostaje w domu starca i jego żony opowiadając
o swoim losie i nieszczęśliwej miłości.
-Tankred zaś błądząc daleko od niej spotyka posłańca i zostaje przywiedziony do zamku Armidy, gdzie ma złożyć broń i zostać na wieczne lata. Rozpoznaje jednak zdrajcę- Rambalda (który odrzucił wiarę) i pojedynkuje się z nim . Rambald jest na straconej pozycji , został okaleczony. W odwecie rani Tankreda w lewe żebro, ten zaś popada w wściekłość i pragnie zabić wroga. Nagle zapada ciemność (czary) i Tankred ostatecznie został zamknięty w zamku
-. Argant następnego dnia wysłał gońca z poselstwem, iż jest gotowy do pojedynku.
- Gofrem rozmyśla kogo wysłać na pojedynek. Chciał jechać sam jednak zamiast niego zgłosił się Raymund, a po nim wszyscy inni. Drogą losowania wypadło na Raymonda.
-Raymond wyrusza w drogę, modląc się o zwycięstwo do Boga, który rozkazuje aniołom aby go strzegli.
-Szatan przybrał postać Kloryndy i nakazał Oradynowi strzelić strzałą
w Raymunda. Ten trafił jednak anioł osłabił siłę lotu strzały.
- Zaczęła się walka. Chrześcijanie początkowo wygrywali, jednak Lucyfer sprawił, iż spadł deszcz i grad, wiatr był natomiast bardzo silny , wtedy to poganie zmusili chrześcijan do ucieczki.
Pieśń VIII
Argument:
„O krolewica szwedzkiego słuchają
Śmierci i jako jego lud bel zbity.
Z podobieństw płonnych Włoszy tak mniemają,
Że ich Rynald beł okrutnie zabity.
Alekto broi, wszyscy się mieszają,
Na Gofreda gniew roście jadowity -
Każdy mu grozi i każdy nań zmierza,
On słowy tylko tę wrzawę uśmierza”
- Astragor podczas rozmowy z Alektą przydziela jej zadanie aby wykorzystała żołnierza zbliżającego się do Gofreda dla sił nieczystych.
- Żołnierz przynosi złe wieści. Oznajmia, iż Swen - syn króla szweckiego , po ciężkiej i odważnej bitwie , która trwała całą noc został zabity przez Solimana. Oczy jego po śmierci patrzyły w niebo, ciało otaczała jasność, w dłoni trzymał miecz a drugą na sercu. On (rycerz) ocalał jako jedyny i otrzymał miecz aby przekazać go Rynaldowi , by ten zabił nim Solimana.
- Znaleziono porąbane i bezgłowe ciało Ronalda, pasterz , który schował się mówił , iż
zabili go chrześcijanie.
- Nocą duch Rynalda ukazał się Argillianowi z rozkazem by uciekał oraz informacją , że zabił go Gofred .
- Argillian zwraca się do Włochów , przysięga iż widział ducha Rynalda, który wyjawił mu sprawcę swej śmierci.
-Argillian wraz z wojskiem rusza na Gofreda , wtrącają się także Anglicy
i Szwajcarzy; wzrastają niesnaski narodowościowe.
- Na Gofreda zstępuje duch boży i uspokaja lud .
Pieśń IX
Argument:
„Brzydka Alekto radzi Sultanowi
Na chrześcijan uderzyć w północy,
Ale świętemu kazał Michałowi
Stworzyciel - wygnać piekielne pomocy,
A te jak skoro poszły ku domowi,
I ci, co wyszli z Armidzianej mocy
Pomogli naszem , już więcej nie czeka,
Ale zwątpiwszy- Soliman ucieka”
- Alekto przebrana za starego mężczyznę udaje się do Solimana. Przypomina krzywdy jakie wyrządzili mu chrześcijanie oraz namawia go aby w nocy ich zaatakował, w pełni jej ufając. Soliman orientuje się, iż głos nie brzmi jak u starego mężczyzny lecz upodabnia go do czarownicy. Pragnie aby Alekto prowadziła i wspierała go w walce z chrześcijanami.
- Wojska dochodzą do obozów chrześcijan. Soliman przemawia upewniając wojsko , iż chrześcijanie są osłabieni, brak im najlepszych wojowników a ponadto śpią więc z łatwością można ich pokonać. Przypomina także iż nadszedł czas pomszczenia strat
i odzyskania utraconych bogactw.
- Część chrześcijan nie zasnęła, zauważając zagrożenia przebudziła resztę. Wojna się rozpoczęła. Hetman sam atakuje arabów, a Gwelfowi każe atakować Arganta i Kloryndę. Sam zbiera natomiast ludzi, zawraca uciekających i naciera na Solimana.
- Bóg widząc śmierć wielu ludzi wzywa ku sobie św. Michała i rozkazuje mu przepędzić wszystkie istoty piekielne do otchłani. Gdy zadanie wykonano na świecie zrobiło się jaśniej.
-Soliman mimo wszystko nadal utrzymuje się na pozycji wygranej.
-Argillian wyszedł z więzienia i wściekle walczył - wielu zabił , m. in. Gradyna, który przepowiedział mu rychłą śmierć, Lezgina- młodzieńca, strzelca, ulubieńca Solimana, który widząc to uciął głowę Argillianowi. Arabowie się wycofują , a Soliman widząc iż został sam ucieka.
Pieśń X
Argument:
„Ukazuje się Izmen Sultanowi,
Od którego beł w miasto wprowadzony;
Ten znowu serca dodaje Królowi,
Co już o sobie wątpił z każdej strony.
Swe powiadają błędy Gofredowi
Jego rycerze : Rynald umorzony
Z ich się powieści żyw i zdrów najduje,
A Piotr o jego dziełach prorokuje”
- Soliman postanawia wybrać się do Egiptu i tam szykować się do odwetu. Po trasie zasypia . Przebudził go pewien starzec , który przestrzega przed wyjazdem do Egiptu. Proponuje natomiast Solimanowi drogę do Jerozolimy , ten się zgadza.
- Starzec zawiózł Solimana do Jerozolimy latającym powozem. Na pytania kim jest
i czy nie wie jaki będzie finał wojen starzec odpowiada jedynie , że nazywa się Izmen
i jest czarnoksiężnikiem oraz prorokuje, iż w Azji panował będzie wielki człowiek (Saladyn) , on zawładnie Egiptem i uczyni pokój , ale najpierw odbierze chrześcijanom co do nich nie należy.
- Starzec z Solimanem dojechali do groty , nieznaną nikomu prócz Izmena drogą podziemną dotarli do pałacu i udali się do sali gdzie odbywała się rada królewska. Ich nikt nie widział. Soliman nie mógł znieść przemówień, które usłyszał z ust króla, Arganta i Orkana . Wtedy starzec zaproponował mu iż może stać się widzialnym uczestnikiem debaty. Zostaje przyjęty przez króla i zasiada wraz z nim na honorowym miejscu.
- W tym czasie Gofred grzebie zmarłych i namawia do gotowości na jutrzejszy szturm.
- Powrócili Ci co poszli z Armidą. Opowiadają iż zawiodła ich do zamku, przygotowała wystawną ucztę i zamieniła w ryby. Potem powrotem odmieniła w ludzi i kazała dokonać wyboru: albo przejdą na pogaństwo, albo na zawsze pozostaną więźniami- tylko Rambald się na to zgodził. Resztę zamknęła w ciemnicy i za jakiś czas oddała w ręce króla Damaszku. Uwolnił ich Rynald , a wieści , że nie żyje były plotkami gdyż zrzucił tylko swoją zbroję.
- Pustelnik św. Piotr ma wizję , iż Rynald zabije pogańskiego cesarza i wygra wojnę z pogaństwem .
Pieśń XI
Argument:
„Wojsko w nabożne idzie processyje,
Mszą duchowieństwo świętą odprawuje;
Tak Boga błaga; potem miasto bije
I wielką siłą do niego szturmuje.
Klorynda z łuku bez przestanku szyje,
Od której ranny- Hetman odstępuje,
Lecz od anioła wraca się zleczony,
Ale już noc swe rozwiła zasłony”
-Hetman za radą Pustelnika przed szturmem odprawia nabożeństwo. Wyrusza procesja na górę Oliwet w następującej kolejności: na przodzie Piotr z chorągwią z złotym krzyżem , następnie w dwurzędowej procesji duchowni, na ich końcu biskupi, za nimi Gofred , za nim radni i pułkownicy. Procesja idąc cały czas śpiewa. Mimo , iż poganie przeszkadzają , chrześcijanie tworzą ołtarz a Gwilem udzielił błogosławieństwa.
- Następnego ranka o świcie następuje szturm. Klorynda trafia strzałami 7 wodzów chrześcijańskich , następnie rani w nogę hetmana, który musi przez to wracać do obozu. Uzdrawia go lekarz o imieniu Erotym z pomocą anioła.
- Chrześcijanie wycofują się a Argant ich goni.
- Uzdrowiony hetman wraca do walki, rani Arganta i prawie wdziera się do miasta, lecz zapada noc.
- Nakazuje zabrać rannych i uszkodzoną maszynę oblężniczą.
Pieśń XII
Argument:
„Klorynda słucha o swem urodzeniu,
Potem wyszedszy wieżę zapaliła;
Tam się z Tankredem w nocnem zszedszy cieniu
Na pojedynku żywota pozbyła.
Ale przed śmiercią , przy ostatniem tchnieniu
Nawrociła się i krztem się omyła.
Tankred zabitej od siebie załuje,
Cyrkaszczyk się mścić jej śmierci ślubuje”
- Klorynda udaje się do Arganta i wyjawia , iż pragnie spalić wieżę oblężniczą chrześcijan. Argant chce jechać wraz z nią wiec udają się do króla by prosić o pozwolenie na wyjście w nocy i spalenie wieży. Królowi pomysł bardzo się spodobał wiec zgodził się. Izmen przynosi im łatwopalne zioła.
- Arest opowiada historię o chrześcijańskim pochodzeniu Kloryndy :
Arest był poganinem , który służył u chrześcijanina Synapa , jej matka po urodzeniu oddała ją Arestowi pod opiekę. Ten wychował ją jako pogankę.
Wczoraj Arest miał sen zapowiadający szybką śmierć Kloryndy.
- Wieża została spalona. Podczas ucieczki Klorynda zatrzymała się na moment przez co bramy zostały zamknięte. Szukając drugiej spotkał ją Tankred i rozpoczęła się między nimi walka. Choć oboje byli ciężko rannie ostatecznie Tankred ją zabija. Ściąga jej hełm i staje osłupiały. Klorynda prosi o chrzest , którego ten udziela a następnie rozpacza nad tym co zrobił.
- Tankred nie chciał żyć, rozdrapywał rany , aż któregoś dnia we śnie ukazała mu się
Klorynda, mówiąc by się o nią nie martwił i że dzięki niemu jest w niebie. Dopiero wtedy pozwolił lekarzom sobie pomóc .
- Argant planuje pomścić śmierć Kloryndy i zabić Tankreda.
Pieśń XIII
Argument:
„Izmen w las czarty pędzi w one czasy
I mieć je całe za ich strażą tuszy;
Tych, co po drzewo wysyłają w lasy,
Precz wyganiają piekielne pokusy.
Tankred się potem rąbać w niem ostraszy,
Lecz darmo, kwoli żywej w drzewie duszy.
Wojsko gorącem wielkiem upalone
Moc bierze, hojnem deszczem ochłodzone”
- Izmen idzie do lasu i aby nie doprowadzić do budowy kolejnej wieży oblężniczej czarami powoduje, iż w drzewa , liście wchodzą diabły piekielne. Las zaczyna straszyć. Wszyscy wybierający się do lasu wracają przerażeni, nawet rycerze. Tankred idzie do lasu nie zważając na przerażające odgłosy, odciął mieczem gałąź , z której wypłynęła krew a głos Kloryndy mówi, że na zawsze musi mieszkać w tym drzewie.
Tankred nie wie co o tym myśleć, jest całkowicie przerażony.
- Tankred w rozmowie z Gofredem wyjawia , że ludzie nie kłamali, że w drzewach żyją ludzkie dusze a z drzew leci krew. Gofred zastanawia się czy sam nie powinien tego sprawdzić. Pustelnik jednak odradza mówiąc, że sprawą ważniejszą jest pokonanie pogan.
- Zaczynają się ogromne upały , wysychają źródła. Hetman modli się do Boga, który wysłuchuje jego próśb i zsyła wielki deszcz.