Abecedariusz - strofy rozpoczynają kolejne litery alfabetu („Anna niewiasta niepłodna”)
Akrostych - pierwsze litery poszczególnych strof tworzą w pionie konkretne hasło („Już się anieli wiesielą”)
Altercatio - dialog postaci alegorycznych
Anafora - powtórzenie na początku każdego wersu tego samego wyrazu („Jezusa Judasz przed za pieniądze nędzne”)
Ars dictandi - sztuka dyktowania (Kronika polska” Galla Anonima)
Ars moriendi - sztuka umierania, motyw śmierci w literaturze i sztuce średniowiecza („De morte prologus”)
Ars praedicandi - sztuka głoszenia kazań
Artes dictaminis - podręczniki retoryki stosowane do twórczości prozatorskiej
Centon - utwór literacki skomponowany z cytatów z różnych dzieł („Bogurodzica”)
Compassio - współcierpienie, współodczuwanie („Lament świętokrzyski”)
Deesis - (prośba, modlitwa) przedstawia siedzącego na tronie Chrystusa i towarzyszących mu: Marię i Jana Chrzciciela
Dictamen - sztuka pisania prozą
Doloryzm - uznawanie bólu fizycznego za przeżycie wartościowe moralnie („Lament świętokrzyski”)
Egzegeza - odkrywanie znaków biblijnych
Epicedium - pieśń żałobna; poemat na cześć zmarłego („Lament świętokrzyski”)
Ex auditu - z autopsji
Exordium/Proemium - wstęp do mowy („Żywoty świętych”)
Gesta - biografie królów, cesarzy z opisem ich wielkich czynów
Inscriptio - adresat (List dedykacyjny Jana Długosza)
Kronika - gatunek prozy opisujący dzieje przeszłe lub współczesne autorowi w porządku chronologicznym (nie zawiera dat rocznych)
Oficjum - średniowieczne widowisko o tematyce religijnej („Hymn o św. Stanisławie”)
Ornatus difficilis - sztuka trudnej ozdobności (Kronika polska” Wincentego Kadłubka”)
Paralelizm składniowy - stosowanie ciągów zdań o takiej samej lub podobnej budowie („Kazania świętokrzyskie”)
Pieta - obraz lub rzeźba przedstawiające Marię z martwym Chrystusem na kolanach
Planctus - utwór, w którym wyraża się żal po zmarłej osobie i wzywa do wspólnoty w cierpieniu („Lament świętokrzyski”)
Prosimetrum - przeplatanie fragmentów prozy i wiersza („Kronika polska” Galla Anonima)
Roczniki - zawierają krótkie informacje ułożone chronologicznie według dat rocznych
Salutatio - wstępne pozdrowienie
Sekwencja - jest tropem do Alleluja
Suffragia - prośby o określonej intencji śpiewane podczas procesji litanijnych o charakterze pokutnym
Sylabizm względny - gdy przeważa ośmiozgłoskowiec z odstępstwami do siedmio-, dziewięcio- i dziesięciozgłoskowca („Bogurodzica”)
Sympozjum - dialog biesiadny
Transitus/Dormitio - przekroczenie progu życia, zaśnięcie („Już się anieli wiesielą”)
Trop - wstawka melodyczna dodawana wraz z nowym tekstem do melodii chorałowej („Bogurodzica”)
Wiersz intonacyjno-zdaniowy - najstarszy system wersyfikacyjny w poezji polskiej; każdy wers jest osobnym zdaniem lub samodzielną składniowo cząstką zdania. W klauzuli wersu występują rymy („Legenda o św. Aleksym”)
Żywoty - biografie osobistości świeckich i świętych