Chirurgia szczękowo-twarzowa
W3 21.04. 2006
Urazy środkowego piętra części twarzowej czaszki
Budowa anatomiczna kości czaszki:
Głowa składa się z dwóch głównych części:
część twarzowa czaszki - trzewna
część mózgowa czaszki
Czaszka twarzowa:
część twarzowa
twarz
Część twarzowa czaszki dzieli się na trzy piętra:
górne
środkowe
dolne
Twarz dzieli się na dwa masywy:
górny masyw twarzy (GMT)
dolny masyw twarzy (DMT)
Górny masyw twarzy (GMT)- odpowiada środkowemu piętru części twarzowej - 13 zespolonych ze sobą kości:
1 nieparzysta - lemiesz
6 parzystych - nosowa, łzowa, szczękowa, jarzmowa, podniebienna, małżowina nosowa dolna.
Słupy Sichera:
trzy parzyste i symetryczne słupy z beleczek istoty gąbczastej (kłowy, jarzmowy, skrzydłowaty)
rozpoczynają się na wyrostkach zębodołowych, idą do góry aż do podstawy czaszki, gdzie łączą się z łukami podporowymi Felizeta
zapewniają spoistość i odporność na urazy
Belki oporowe Obermana:
strefy wzmocnień zbitej tkanki kostnej, po 3 z każdej strony GMT
Le Fort III - strop sitowy - blaszka sitowa nie uszkodzona
Le Fort II - trzon kości jarzmowej nie jest uszkodzony
Strefy osłabienia kostnego:
Wysokie rozdzielenie twarzowo-czaskowe typu Le Forta III
Średnie rozdzielenie twarzowo-czaskowe typu Le Forta II
Niskie (Podstawne) rozdzielenie twarzowo-czaskowe typu Le Forta I
Złamanie środkowego piętra części twarzowej czaszki wywołane przez niskie urazy twarzowe w centralnej strefie przyłożenia:
W zależności od siły i powierzchni przyłożenia wyróżniamy 2 typy urazów:
dyslokacja oczodołowo- nosowa (DON)
przemieszczenie górnego masywu twarzy (PGMT)
Dyslokacja oczodołowo-nosowa (DON)
Niski uraz twarzowy pada centralnie na piramidę nosa, dochodzi do złamania przyśrodkowo dolnych brzegów i ścian oczodołu, nosa z kością sitową.
Leczenie chirurgiczne ma na celu anatomiczną odbudowę kostnego szkieletu oczodołowo-nosowego; ustalenie fizjologicznej pozycji 1 lub2 kątów przyśrodkowych powiek, usunięcie szpecącego złamania nosa, udrożnienie drogi łzowej, skorygowanie opadającej powieki.
Przemieszczenie górnego masywu twarzy PGMT
Niski uraz o szerokiej powierzchni pada z dużą siłą centralnie na piramidę nosa, dolne brzegi oczodołów i okolicę przysieczną.
Dochodzi do oderwania od przedniej połowy podstawy czaszki i zmiażdżenia GMT
Leczenie: drożność dróg oddechowych, opanowanie krwawienia; wdrożenie profilaktyki p/tężcowej i antybiotyków; wyrównanie zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
Chirurgiczne (jednoczasowo) - od obwodu centralnie, unieruchomienie międzyszczękowe na ok. 2-3 tygodnie, w razie ubytków pobiera się kości z talerza biodrowego (autoprzeszczep).
Złamanie środkowego piętra części twarzowej czaszki wywołane przez niskie urazy twarzowe o bocznej strefie przyłożenia:
Złamanie izolowane dna oczodołu (ZIDO)
Złamanie jarzmowo- oczodołowe (ZJO)
Złamanie jarzmowo-szczękowo-oczodołowe (ZJSO)
Złamanie izolowane dna oczodołu
Uderzenia piłki tenisowej
Uraz kostny mały ale niesie groźne następstwa i powikłania: dwuoczne widzenie, opadanie powieki, zachwiane równowagi oczno-ruchowej
Złamanie jarzmowo-oczodołowe
Uraz z boku
Uraz pokonuje kość jarzmową; prowadzi do uszkodzenia (złamania) dolnego brzegu oczodołu, grzebienia i łuku jarzmowego z bocznym kątem oczodołu
Złamanie i przemieszczenie masywu jarzmowego i oczołodołowego może pociągnąć za sobą:
przemieszczenie kąta bocznego oka
opadanie powiek
asymetrię twarzy (okolica boczno-przyśrodkowa)
afunkcję żuchwy (zablokowanie wyrostka dziobiastego) uniemożliwienie ruchu odwodzenia żuchwy
podwójne widzenie - następstwo krwiaka lub obrzęku, ustępuje po około 10 dniach
Wskazania do leczenia: zmiany anatomiczne i czynnościowe; zaburzenia odwodzenia żuchwy; asymetria; afunkcja
Złamanie jarzmowo-szczękowo-oczodołowe
Uraz pada z boku na powierzchnię kości jarzmowej, rozchodzi się dalej wzdłuż słupa jarzmowego i łuku podoczołodołowego Sichera na szczękę
Charakterystyczną cechą jest złamanie dna oczodołu
Objawy: podwójne widzenie (świadczące o złamaniu dna oczodołu)- nie ustępuje samoistnie; zapadanie się gałki ocznej w głąb oczodołu
Wskazania do leczenia: zaburzenia czynnościowe układu wzrokowego- trwałe podwójne widzenie; enoftalmia; obniżenie gałki ocznej; szpecąca asymetria i boczne zniekształcenie twarzy; nieprawidłowy zgryz; upośledzeni odwodzenia żuchwy
Leczenie: rekonstrukcja brzegów oczodołu; odprowadzenie przepukliny.
® 2006 AŁ
3