Międzynarodowy przepływ czynników produkcji, w tym migracja kapitału ludzkiego, międzynarodowy podział pracy, przemiany.
Chęć wzbogacenia się od zawsze motywowała ludzi do działania. Uzyskanie większego dochodu powodowała, że czynniki produkcji zostały przemieszczane za granice. Nie zważano na związane z tym niedogodności i ryzyko. Ludzie bez względu na przeciwności migrowali do innych państw z nadzieją, że otrzymają tam większe wynagrodzenie i ich stopa życiowa się podniesie. Ponad to wierzyli w możliwość rozwoju i kształcenia. Nie tylko siła robocza była przemieszczana między państwami, przedsiębiorcy inwestowali swój kapitał w obcą gospodarkę z pragnieniem uzyskania dużo większych zysków niż w ojczyźnie.
Pragnienie odkrycia czegoś nowego było dla ludzi silniejsze niż ich lęk i strach. Od stuleci nasz gatunek przemieszcza się między państwami w poszukiwaniu lepszego życia. Nie tylko zysk motywował ludzi do tych wędrówek. Czasem czynniki pozaekonomiczne były silniejszym bodźcem niż dobra materialne. Człowiek motywowany lękiem o własne życie lub życie najbliższych również decydował się na taki krok. Często pozostanie w kraju oznaczało dla nich śmierć. Prześladowania religijne, narodowe czy masowe były bardzo częstą przyczyną międzynarodowych migracji.
W współczesnych czasach silniejszy wpływ na migrację mają czynniki ekonomiczne. Na taki krok decydują się osoby nie mające szans na zdobycie przyzwoitej pracy w ojczyźnie, która zapewniłaby im minimum egzystencji lub ludzie, którzy za granicą mają realną szansę na kilkokrotny wzrost stopy życiowej. Jednak podjęcie takiej decyzji nie jest łatwe, musimy pokonać ogromne trudności z tym związane. Rozstanie z rodziną nie wpływa korzystnie na psychikę takiego człowieka. Ciężko zaaklimatyzować mu się w nowym miejscu, gdzie duża barierą jest różnica kulturowa oraz inny język. Miejscowa ludność czasem traktuję migrantów jak wrogów, którzy zabierają im ich miejsca pracy.
Emigracja zarobkowa ma znaczący wpływ na kraj ich pochodzenia. Zaletami tego procesu jest zmniejszenie jej podaży na wewnętrznym rynku, ponieważ są to zwykle kraje posiadające nadwyżkę siły roboczej. Wyjazd części ludności otwiera możliwość zatrudnienia dla osób, które dotychczas był bezrobotne. Jednak ma to swoje również wady. Głownie młodzież opuszcza ojczyznę wykorzystają nieodpłatne świadczenia oferowane przez państwo, a odprowadzane przez nich podatki są zbyt niskie by pokryć koszty tych świadczeń.
Natomiast wzrost siły roboczej w kraju imigranckim może przyczynić się do spadku poziomu płac i zwiększeniem wymagań pracodawcy wobec przyszłych pracowników. Ludziom ciężej jest znaleźć prace. Jednak korzyścią dla tego państwa jest fakt, że młodzież napływająca z zagranicy jest już wykształcona i skorzystała z nieodpłatnych świadczeń jeszcze w ojczyźnie a w budżet państwa będą wzbogacać płaconymi przez siebie podatkami.
Inaczej kształtuje się międzynarodowy przepływ kapitału. Na jego wielkość i nasilenie mają przede wszystkim czynniki ekonomiczne. Podmiotem uczestniczącym w obrocie kapitału mogą być przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe, banki komercyjne i bank centralny. Działanie tych podmiotów jest nastawione na zysk, nawet kilkupunktowa różnica stóp procentowych między krajami może skłonić je do zaryzykowania i chęć inwestowania w obcej gospodarce. Międzynarodowy przepływ kapitału krótkookresowy wędruje między państwami w poszukiwaniu wyższych zysków. Mogą wystąpić masowe przypływy lub odpływy kapitału z danego kraju.
Polska jako państwo członkowski Unii Europejskiej może z dużą łatwością korzystać z międzynarodowych przepływów czynników produkcji. Otwarcie granic państw członkowskich spowodowało wzrost wzajemnych relacji gospodarczych. Ludzie bez problemów mogą przemieszczać się między państwami w poszukiwaniu pracy. Wzajemne przenikanie się kultura ułatwia emigrantom zaklimatyzowanie się w obcym państwie. Firmy z państw wysoko rozwiniętych z chęcią chcą inwestować swój kapitał w państwach Europy Środkowej i Wschodniej. Stwarza to dla nas Polaków możliwość wzrostu gospodarczego i nowe miejsca pracy.