|
Romantyzm |
Transmisja kulturowa |
Progresywizm |
Wychowanie |
Najważniejszy aspekt rozwoju: to, co pochodzi od dziecka; środowisko pedagogiczne: rozwinięcie wewnętrznego „dobra" dziecka, kontrola wewnętrznego „zło” |
Przekazywanie wiedzy, umiejętności, norm społecznych i moralnych danej kultury; wychowanie jest, więc transmisją zdobyczy kulturowych |
Podtrzymywanie naturalnej interakcji dziecka z rozwijającym je społeczeństwem lub środowiskiem |
Podłoże psychologiczne |
Teoria rozwoju jako dojrzewania |
Teoria uczenia się asocjacyjna/t. zależności środowiskowych |
Poznawczo-rozwojowa lub interakcjonistyczna teoria rozwojowa |
Metafora rozwoju |
Metafora organicznego wzrostu |
Metafora maszyny |
Metafora poznawczo-rozwojowa |
Epistemologiczne składniki ideologii wychowania |
Wiedza i rzeczywistość jako odnoszące się do bezpośredniego wewnętrznego doświadczenia jednostki; świadomość siebie lub wgląd w siebie |
Wiedza jako to, co jest powtarzalne i „obiektywne”, co można wskazać poprzez zmysły i pomiary, a co może być treściowo dzielone i sprawdzane |
Wiedza jako silny związek pomiędzy dociekającą istotą ludzką a sytuacją problemową; Bezpośrednie lub introspektywne doświadczenie dziecka nie cechuje się ostateczną prawdą czy realnością |
Stanowisko wobec wartości |
„Dobroć dziecka” jest wiarą, że to, czego dzieci rzeczywiście pragną, o ile pozostawione zostaną samym sobie, może zrównać się z tym, czego powinny one pragnąc z etycznego punktu widzenia |
Wartości są względne, jak i oparte na strukturach danej kultury i nie mogą być kwestionowane lub dalej uzasadniane |
Liberalizm etyczny; stanowisko to odrzuca tradycyjne standardy i relatywizm wartości na korzyść ogólnych sądów etycznych |
Strategia definiowania celów wychowawczych i oceniania doświadczenia wychowawczego |
Strategia „zasoby cnót” lub „pożądanych rysów cnót” |
Strategia „psychologii przemysłowej” lun „przewidywania sukcesu” |
Strategia „logiki rozwojowej” |