Baśka Szacka - Społeczność lokalna

Ferdinand Tönnies - uważał, że stosunki społeczne i zrzeszenia są rezultatem woli ludzi, która ich łączy i wiąże.

WOLA

Kurwille Wesenwille

(organiczna, naturalna) (arbitralna)

Myśl jest związana z uczuciem i całością myśl oddziela się od uczucia i usamo-

Ludzkiego doświadczenia, a działanie -dzielnia, a związane z tą wolą działanie

Będące jej wynikiem jest działaniem jest skierowane na osiąganie celów

Z wewnętrznej potrzeby zewnętrznych

Z nich rodzi się:

Gemeinschaft Gesellschaft

(wspólnota) (zrzeszenie, stowarzyszenie)

Kategorie	Gemeinschaft (wspólnota)	Gesellschaft (stowarzyszenie)
Więzy łączące ludzi	Pokrewieństwo, braterstwo, sąsiedztwo	Umowy, wymiana dóbr materialnych, wyrachowanie
We wzajemnych stosunkach ludzie uczestniczą jako	osobowości	Role społeczne
Środki kontroli	Zwyczaj, tradycja	Prawo sformalizowane
Ludzie kierują się	wiarą	Względem na opinię publiczną
Postawa gospodarcza	Własność zbiorowa	Pieniądz, własność prywatna

SOCJOLOGIA AMERYKAŃSKA okresu międzywojennego

Szkoła chicagowska- grupa badaczy skupiona wokół Roberta Ezry Parka na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Chicagowskiego

1. Zjawiska społeczne są uwarunkowane przestrzennie

2. Zainteresowanie miastem i uczynienie podstawowym przedmiotem badań zjawisk i procesów społecznych zachodzących na jego obszarze. Zajmowano się przestrzenną organizacją życia w mieście (usytuowaniem dzielnic nędzy i bogactwa, rozmieszczeniem przestępczości itp.)

3. Metoda monograficzna-metoda badań terenowych polegająca na intensywnym badaniu stosunków i procesów występujących w pojedynczym wypadku. Badacz wybiera grupę lub jakiś aspekt zachowania się grupowego odpowiednio do postawionego przez siebie problemu, po czym studiuje je z możliwie wielu punktów widzenia SOCJOGRAFIA (podstawowym celem badań nie jest weryfikacja teorii, ale możliwie wszechstronny, drobiazgowy opis wszystkich aspektów wybranego, pojedynczego wycinka rzeczywistości społecznej)

Narzędzia i techniki w met. Monograficznej: obserwacja uczestnicząca, wywiad, analiza statystyk i dokumentów, ankiety.

Zasługi socjologii amerykańskiej w dziedzinie badań społeczności lokalnych:

-zwrócenie uwagi na przestrzenny wymiar zjawisk społecznych

-zwrócenie uwagi na społeczności lokalne w obrębie miasta

-wypracowanie metody monograficznej jako jednej z metod socjologii

Franciszek Bujak- zapoczątkował w Polsce empiryczne badania zbiorowości społecznych. Przywiązywał wielką wagę do bezpośredniego kontaktu z badaną zbiorowością.

SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA I ZBIOROWOŚĆ TERYTORIALNA

Różnice miedzy społecznością lokalną i grupą jako mikrostrukturą społeczną:

-zasada odrębności w postaci terytorium

-wielkość (społ. Lokalna jest większa)

Społeczność lokalna- struktura społeczno- przestrzenna, którą tworzą ludzie pozostający wobec siebie w społecznych interakcjach iż zależnościach w obrębie danego obszaru i posiadający jakiś wspólny interes lub poczucie grupowej i przestrzennej tożsamości jako elementy wspólnych więzi. Jej częściami składowymi są głównie grupy pierwotne: rodziny i sąsiedztwa, relacje zaś między jej członkami mają zazwyczaj charakter stosunków osobowych.

Najbardziej typowym przykładem takiej społeczności jest zasiedziała tradycyjna społeczność wiejska, ale jest to też bardzo powszechne w starych dzielnicach miast.

Więzi łączące społeczności lokalne słabną i zanikają przez rozwój nowoczesnego społeczeństwa przemysłowego (industrializacja, urbanizacja, wzrost ruchliwości przestrzennej)

Na skutek tego społeczności lokalne przekształcają się w zbiorowości terytorialne.

Zbiorowość terytorialna- skupisko zatomizowanych jednostek, którego skłąd bywa płynny i zmienny, co dodatkowo utrudnia tworzenie się więzi społecznej. Jendostki, z których skałada się zbiorowość terytorialna, bytują obok siebie i zaspokajają swoje potrzeby w obrębie tego samego obszaru geograficznego, ale nie muszą czuć się i najczęściej się nie czują związane ani z nim, ani ze sobą nawzajem. Znacznie silniejsze są ich związki z ludźmi spoza układu lokalnego.

Społeczność zamieszkuje MIEJSCE, a zbiorowość zaludnia OBSZAR.

Każda społeczność lokalna jest zbiorowością terytorialną, ale nie każda zbiorowość terytorialna jest społecznością lokalną.

Społeczności lokalne i zbiorowości terytorialne to struktury `średniego poziomu', graniczna strefa wzajemnego przenikania się makro- i mikrospołecznych poziomów życia społecznego.

W społeczności lokalnej jednostka styka się z szerszym społeczeństwem i kulturą, bo to zazwyczaj w swojej miejscowości jednostka staje wobec instytucji swojego społeczeństwa, wobec drog wyrażania uczuć religijnych, , regulowania zachowań, życia rodzinnego, socjalizacji młodych, zarabiania na Zycie, wyrażania ocen estetycznych.

Lokalizm- względna autonomia oraz upodmiotowienie konkretnych społeczności lokalnych w zakresie gospodarczym, społecznym i kulturalnym w ramach szerszego układu społeczno-przestrzennego i politycznego.

Lokalna społeczność samorządowa- społeczność, dla której przestrzeń i terytorium są naturalną podstawą dobrowolnego zrzeszania się. Społeczność otwarta, nie stawiająca przeszkód napływowi nowych ludzi do danego układu lokalnego i odpływowi z niego dotychczasowych członków. Dobrowolne stowarzyszenia i zrzeszenia są w niej rozbudowane, za ich pośrednictwem członkowie uczestniczą w rozmaitych sferach życia zbiorowego. Lokalne elity władzy są wyłaniane przez procedury demokratycznych wyborów, członków cechuje silna identyfikacja z miejscem zamieszkania i aktywny udział w lokalnym życiu politycznym.

---