SPOSÓB NOSZENIA DZIECKA Z MPD

Trzymanie i noszenie dziecka oraz pozycja, w jakiej się ono znajduje przez większą część dnia, to ważne elementy codziennej opieki. Noszenie dziecka nie tylko daje mu możliwość poruszania się, ale też wzmacnia więzi psychiczne z rodzicami i dostarcza ciągłej stymulacji czuciowej .

Dziecko z MPD nie może wychylać się automatycznie w naszym kierunku (tak jak zdrowe dziecko), gdy schylamy się, aby je podnieść, ponieważ pociągane jest w tył w skutek nienaturalnego wzorca pozycji i ruchu.

Przy pielęgnowaniu dziecka z porażeniem mózgowym ważna jest ocena, co sprawia mu najwięcej trudności, a z czym sobie radzi, kiedy trzeba mu pomóc, a co może wykonać samodzielnie.

1 sposób noszenia dziecka z MPD.

Wiele dzieci z MPD noszonym jest tak jak pokazuje zdjęcie 1.

Są one w ten sposób noszone przez długi czas po tym, gdy przestały być niemowlętami. Jest to niewłaściwe, ponieważ: jest ono całkowicie uzależnione, niezdolne rozejrzeć się dokoła. Jest to pozycja nienaturalna (skłonność przyciągania dziecka do siebie, szczególnie za biodra.)

DZIECKO SPASTYCZNE Z DOMINUJĄCĄ TENDENCJĄ WYPROSTNĄ.

• PRZED podniesieniem dziecka należy posadzić je w pozycji symetrycznej, zginając mocno w stawach biodrowych do przodu, co daje dziecko dobrą postawę w czasie noszenia.

• ZALETY : dziecko czuje się bezpiecznie, ma możliwość chwytania czegoś i rozglądania się.

• Przykład- prosty sposób noszenia po domu małego dziecka spastycznego

DZIECKO SPASTYCZNE Z DOMINUJĄCYM WZORCEM ZGIĘCIOWYM.

Dziecko takie we wszystkich pozycjach trzyma głowę przyciągniętą do klatki piersiowej, ręce zgięte, grzbiet zaokrąglony i ma często trudności z prostowaniem stawów biodrowych

Przykład -pozycja 1 i 2. (rys.99)

Pozycja trzymania starszego dziecka spastycznego z tendencją zgięciową przez rodziców- taka pozycja daje mu to zadowolenie, a jednocześnie jest formą usprawniania.

Przykład 1 i 2. (rys.101)

Niewłaściwy sposób podnoszenia starszego dziecka z tendencjami wyprostnymi -przykład.(rys.102)

Gdy trudno jest doprowadzić dziecko do pozycji siedzącej, należy spróbować obrócić je na bok przed podniesieniem, w tej pozycji będzie mu łatwiej zgiąć głowę i barki w przód, a tym samym ułatwi się zgięcie w stawach biodrowych. (przykład-rys.103).

Często jedynym sposobem noszenia takiego dziecka, które jest dość ciężkie, to przerzucanie go na bark. (przykład 1 i 2.)

DZIECKO ATETOTYCZNE

Dziecko takie stale wykonuje niekontrolowane i mimowolne ruchy.

Sposób trzymania takiego dziecka, gdy je unosimy i nosimy na rękach musi być unieruchamiający i silny, powodując największą możliwą stabilność. (przykład 1-3)

Prosty sposób noszenia dziecka z atetozą lub wiotkiego po domu.

DIECKO WIOTKIE

DZIECKO takie ma słabą kontrolę nad utrzymaniem głowy lub nie ma jej wcale. Dobre, stabilne utrzymywanie barków i rąk ułatwi kontrolę głowy. (przykład 1i 2)

Obecnie produkowanych jest wiele typów nosidełek i szelek do noszenia dzieci. Ważne by takie przyrząd przed zakupieniem wypróbować.

Ważne jest by dziecko miało dobrą kontrolę trzymania głowy i możliwość dostosowania się do nagłych zmian pozycji w czasie ruchu, aby było zdolne siedzieć w nosidełku.

• Noszenie musi być ograniczone do minimum!

• Należy pamiętać, że gdy dziecko nosimy pozbawiamy je okazji do samodzielnego poruszania się!

• Wszystkim dzieciom należy dać możliwość badania swojego środowiska, ponieważ tą drogą nabywają większość doświadczeń !

---