O jakiej miłości mówi tekst?
Zakres słowa miłość zostaje zawężony do miłości pomiędzy dwiema osobami. Rozdział zawiera analizę, tego co łączy kobietę i mężczyznę - analiza metafizyczna miłości (pkt wyjścia jest stwierdzenie, że miłość jest wzajemnym odniesieniem osób, które pozostają w pewnym stosunku do dobra), dalej następuje analiza psychologiczna (ponieważ miłość kształtuje się głęboko w psychice), zaś rozdział zamyka analiza etyczna miłości (przedmiotem jest miłość jako największa z cnót)
Na czym polega miłość upodobania?
Upodobanie uznane jest za pierwszy element w ogólnej analizie miłości, ma charakter zarówno poznawczy (poznanie oparte na wrażeniu) jak również poza-poznawczy (uczucia i wola). Podobać się oznacza „przedstawić się jako pewne dobro”. Ktoś komu się podobamy widzi w nas (dobro) wartość, która według niego jest najważniejsza i nawet jeśli my tego nie widzimy w sobie ona to dobro dostrzega. W upodobaniu jest zawarty jakiś pierwiastek „chcę” - chcę być blisko tej osoby, chcę móc się cieszyć z tą osobą.
Jaki problem stwarza obecność uczuć w upodobaniu?
Uczucia pojawiają się w sposób spontaniczny, dlatego też upodobanie do jakiejś osoby wyrasta nagle i nieoczekiwanie. Problem w tym, że uczucia nie zmierzają do odkrycia prawdy o „przedmiocie” upodobania. Jest to niebezpieczne dla miłości, bowiem kiedy reakcja uczuciowa minie wtedy dostrzegamy całą prawdę o osobie i może okazać się że jest ona inna niż była na początku.
Jaka jest relacja między „prawdą uczuć” a „prawdą o osobie”?
„Prawda uczuć” może być złudna, bowiem nie myśli się o tym, czy osoba naprawdę posiada wartości, które w niej dostrzegamy, ale o tym, czy uczucie jakie się zrodziło do niej jest prawdziwe. „Prawda o osobie” natomiast jest realnym spojrzeniem na osobę, która stanowi przedmiot naszego upodobania. Żywiąc upodobanie należy przeżywać wartość osoby (że ona sama jest wartością), a nie ze względu na wartości w mniej zawarte.
Na czym polega miłość pożądania?
Jest to jeden z aspektów miłości, który ujawnia się w niej najmocniej. Osoba ludzka jest bytem ograniczonym i niewystarczającym sobie, aby móc normalnie żyć potrzebuje innych bytów. Nasza płeć jest ograniczeniem, jednostronnością, aby stworzyć całość mężczyzna i kobieta potrzebują siebie niejako uzupełnienia swojego bytu. Zatem miłość wypływająca z potrzeby jest miłością pożądania, która zmierza do znalezienia dobra, którego brak.
Jaka jest różnica pomiędzy pożądaniem a miłością pożądania?
Pożądanie zmysłowe zakłada odczucie jakiegoś braku, potrzeby, która może zostać zaspokojony za pośrednictwem pewnego dobra. Osoba pożądana występuje nie jako dobro ale jako środek do zaspokojenia potrzeby. Pożądanie takie zawiera w sobie element użytkowy. Natomiast miłość pożądania to nie samo pożądanie, to pragnienie drugiej osoby jako dobra dla siebie, samo pożądanie zmysłowe „utrzymuje się jakby w cieniu”.
Czy pożądanie jest złe? (lub kiedy jest złe?)
Jest złe kiedy panuje nad człowiekiem. Pożądanie, które jest pragnieniem drugiej osoby jako dobra dla siebie, jest czymś właściwym, pożytecznym. Jednak czym innym jest być pożytecznym, a co innego stanowić przedmiot użycia. Prawdziwa miłość pożądania nie przechodzi nigdy w postać utylitarystyczną, zawsze (nawet w pożądaniu) powinna wyrastać z potrzeby personalistycznej.
Na czym polega miłość życzliwości?
Karol Wojtyła powiedział, że „miłość osoby do osoby musi być życzliwa, jeśli ma być uznawana za prawdziwą. Gdy zabraknie życzliwości, będzie to egoizm”
Życzliwość to tyle co bezinteresowność w miłości, to pragnienie dobra dla drugiej osoby bez myśli o sobie. Miłość ta może oczywiście iść w parze z miłością pożądania i z samym pożądaniem, ale musi odgrywać większą istotniejszą rolę.
Dlaczego wzajemność jest wymaganiem miłości?
Miłość kobiety + mężczyzny = miłość łączna i jedna. Wzajemność jest silnie związana z miłością między kobieta a mężczyzną. Miłość jest jednością złożoną jakby z dwóch (kobiety i mężczyzny), jest relacją więc musi być wzajemna.
Na czym polega słabość sympatii?
Sympatia oznacza przede wszystkim to co „się dzieje” pomiędzy ludźmi w dziedzinie ich uczuć. To raczej przejaw poznania niż działania. Jej słabością jest to, że bierze ona w posiadania uczucie i wolę człowieka często niezależnie od obiektywnej wartości osoby do której się zwraca. Sympatii ulega się często jakby w sposób niezrozumiały, bez świadomego wyboru.
Dlaczego sympatię należy dopełniać przyjaźnią?
Miłość nie może pozostać na poziomie samej sympatii, musi się stawać przyjaźnią, bowiem w przyjaźni inaczej niż w samej sympatii rozstrzygający jest udział woli. Ja chcę dobra dla ciebie, tak jak chcę go dla siebie samego. Sympatia opiera się wyłącznie na uczuciu, a wola tylko przyzwala. W przyjaźni wola sama się angażuje. K.W. „trzeba sympatię przekształcać w przyjaźń, przyjaźń dopełniać sympatią”. Bo bez sympatii miłość byłaby zimna i niekomunikatywna.
Dlaczego przyjaźń jest „zrazu wątła i blada”?
Sympatia jest pierwszym uczuciem którym obdarowujemy osobę, rodzi się ona w nas sama, spontanicznie - dlatego jest wyrazista, całym sobą pokazujemy to uczucie. Natomiast przyjaźń przychodzi dopiero z czasem, wobec ogarniającej nas sympatii jest ona „zrazu wątła i blada”. Chodzi o to ażeby korzystając z sytuacji uczuciowej wytworzonej przez sympatię, kształtować wzajemną przyjaźń, nadając przez to sympatii znaczenie gruntowne i obiektywne.
Na czym polega miłość oblubieńcza?
Miłości oblubieńcza to oddanie siebie, swojego „ja” drugiej osobie. Jak mówił Karol Wojtyła „miłość ta sięga najgłębiej”.
Jakie są typy miłości oblubieńczej?
Miłość religijna, małżeńska, kiedy ktoś poświęca siebie dla innych.
Co znaczy w miłości oblubieńczej „dać siebie”? - i jak to możliwe, skoro osoba jest „niedostępna”?
Człowiek, nie może dosłownie oddać siebie innej osobie, bowiem nie jest rzeczą, którą ktoś może posiąść. Fizycznie jest to niemożliwe, jednak oddanie siebie może nastąpić w porządku miłości i w znaczeniu moralnym. Wtedy osoba może oddać się innej osobie ludzkiej czy też Bogu.