Tok lekcji „ekspozycyjnej” (wg Okonia)
w ostatnich latach wzrosło zainteresowanie stroną emocjonalną kształcenia -> pierwsze wyniki badań nad tym zagadnieniem pojawiają się głównie w nauczaniu języka ojczystego i w nauce początkowej
strategia ta może być zastosowana w szkole jaki i poza szkołą (np. w kołach literackich, filmowych, muzycznych czy plastycznych itd. )
jest to nauczanie przez przeżywanie -> ukazanie się strony emocjonalnej, wartości, uczuć.
Oparte na toku czwartym zajęcia dydaktyczne obejmują zazwyczaj:
przygotowanie klasy do pracy
poznanie i zrozumienie wiadomości o eksponowanym dziele i jego twórcy
uczestnictwo w ekspozycji dzieła niekiedy powtarzanej w całości lub we fragmentach
dyskusja na temat głównych wartości dzieła
twórcza aktywność uczniów zależna od charakteru dzieła.
czyli podstawową częścią zajęć jest jednorazowa lub wielokrotna ekspozycja jakichś wartości danego dzieła.
~ podmiotem ekspozycji może być np. utwór muzyczny, obraz, wiersz danego poety,
bardzo ważne jest: pogłębienie przeżytych wartości poprzez analizę i interpretację utworu oraz wypowiedzenie własnego stosunku młodzieży.
Ostatni punkt (czyli twórcza aktywność …) -> podkreśla EKSPRESJE, zależną od przedmiotu nauczania i rodzaju dzieła może to być: rysunek, śpiew, ekspresja ruchowa, dodatkowa lektura, wypracowanie czy recytacja.