Tragedia grecka wywodzi się ze świąt Boga Dionizosa, czyli boga urodzaju. Ze świętem tym łączyły się specjalne obrzędy, pieśni i tańce. Później pieśniom tym nadano charakter literacki wprowadzając element literacki (jakiś mit). Chór zostaje ubrany w skóry koźle i stąd nazwa -tragedia- kozioł - tragos, pieśń - ode - tragedia. Z czasem Tespis z Attyki wprowadza 1 aktora, który rozmawia z chórem. Następuje dialog. Po jakimś czasie Ajschylos wprowadza 2 aktora, potem Sofokles 3 i na tym poprzestano. Budowa Tragedii:
1.Prolog - wprowadzenie do akcji.
2.Parados - pieśń chóru na wejście.
3.Epeisodiony - części akcji.
4.Stasion - komentarz chóru
5.Exodos - pieśń na zakończenie akcji.
Dramat grecki był ściśle związany z teatrem i dzielił się na: tragedię i komedię. Teatr to stoki górskie zamienione w miejsca do siedzenia. W dole na środku był ołtarz, i miejsce (orchestra) dla chóru. Powyżej była scena właściwa. Aktorzy występujący w teatrze greckim cieszyli się szacunkiem i powodzeniem. Ubrani byli w sztywne kostiumy, buty na koturnie oraz maski.
Sofokles był synem zamożnego wytwórcy broni. Należał do trójki największych tragików greckich. Tragedia „Antygona” wiąże się z tebańskim mitem.
Lajos - ojciec Edypa miał przepowiednie że jego syn strąci go z tronu i zabierze mu władzę, więc gdy rodzi się Edyp, Lajos wyrzuca go do lasu. Edyp wychowywany jest przez nimfy. Pewnego dnia w czasie bójki zabija swego ojca nie wiedząc o tym. Potem udaje się do miasta i żeni się ze swoją matką Jokastą. Mieli czworo dzieci: Polinejkeza, Eteoklesa, Antygonę i Istmenę. Kiedy Edyp dowiedział się, że ożenił się ze swoją matką wykuł sobie oczy, a Jokasta popełniła samobójstwo. Władzę mają teraz objąć synowie Edypa: Polinejkez i Eteokles po roku każdy. Jednak gdy władzę obejmuje Eutoklez nie chce już dopuścić Polinejkeza. Wówczas ten atakuje władcę Teb i w tej walce obaj giną. Teraz władzę w Tebach obejmuje ich krewny Kreon, zakazuje on grzebać ciało Polinejkeza jako zdrajcy. Jego woli sprzeciwia się Antygona siostra Polinejkeza. Za to zostaje skazana na śmierć, zamurowano ją żywcem.
Tragizm - jest to sytuacja, w której bohater musi dokonać wyboru pomiędzy dwoma równorzędnymi racjami. Każda decyzja, jaką podejmie, będzie miała negatywne skutki.
Tragizm w „Antygonie” dotyczy Antygony i Kreona. Obydwoje inaczej patrzyli na świat i mieli inne poglądy na temat życia i śmierci człowieka. Antygona ponad wszystko stawiała prawa boskie, żywiła wielką miłość do brata, dla niego poświęciła życie. Jednak była nielojalna wobec władcy, złamała prawo. Prowadzi ją to do nieuchronnej katastrofy, jest skazana na przegraną, zwycięża jednak moralnie. Kreon jako odpowiedzialny władca musi przestrzegać ustalonych zasad, praw, reguł. Był konsekwentny w stosunku do tych którzy naruszali jego prawa. Kieruje się prawami ludzkimi, prawa boskie lekceważy. Kreon to symbol rozumu, logiki i racjonalnego spojrzenia na świat, ma przeświadczenie, że nie ma innej drogi w kierowaniu państwem. Ponosi jednak klęskę moralną, zostaje surowo ukarany.
Wyjaśnij na czym polega konflikt tragiczny w „Antygonie” Sofoklesa.
Omów prawidła budowy dramatu greckiego.