ZACHOWANIA EMOCJONALNE [rozdz. 12]
pojęcie emocji zawiera w sobie pojęcie świadomego doświadczania
Antonio Damasio:
emocje jako zachowania obserwowalne (możliwe do zdefiniowania operacyjnego)
oddzielone od uczuć
emocja pojawia się tylko wtedy gdy obecna jest świadomość
emocje są związane z pojęciem dobra i zła
napady absencyjne: (rodzaj padaczki) trwający kilkadziesiąt sekund stan, w którym chorzy patrzą pusto przed siebie, nie poruszając się i nic nie mówiąc, później wykonują jakąś, zazwyczaj pozbawioną celu czynność
aby odczuwać emocje potrzebny jest odpowiedni poziom pobudzenia i świadomości
CO TO JEST EMOCJA?
emocje a podejmowanie decyzji
dylematy moralne- z tramwajem, kładką, tratwą ratunkową (myśl o tym, że przyczynimy się do czyjejś śmierci jest nieznośna emocjonalnie)
osoby dokładnie wyczuwające własne zmiany autonomiczne, mogą dysponować „czuciem trzewnym”, będącym ważną wskazówką o niebezpieczeństwach, których nie da się świadomi zidentyfikować
uszkodzenie kory przedczołowej- ubytki w odczuwaniu emocji, słaba ekspresja emocjonalna, trudności w przetwarzaniu inf. emocjonalnej
uszkodzenie płata czołowego- podejmowanie nierozsądnych decyzji, postępowanie nieetyczne
uszkodzenie ciała migdałowatego- trudności w przetwarzaniu inf. emocjonalnej
zadanie „hazardowe”
emocje, reakcja autonomiczna i teoria Jamesa-Langego
gotowością do działania kieruje uk. autonomiczny (cz. współczulna, cz. przywspółczulna)- każda reakcja wymaga innego, specyficznego wzorca pobudzeń
teoria Jamesa-Langego:
pobudzenie autonomiczne oraz mięśni szkieletowych następuje jako pierwsze; emocje są etykietą jaką nadajemy naszym reakcjom
pobudzenie fizjologiczne jest zarówno konieczne i wystarczające do wystąpienia emocji
reakcja organizmu poprzedza emocje
potwierdzenie:
mózg jest w stanie dokonać kategoryzacji zdarzeń na przyjemne/nieprzyjemne bardzo szybko, bez czekania na inf. zwrotne z organizmu
hipotonia ortostatyczna- unerwienie narządów wewnętrznych przez układ autonomiczny nie działa w ogóle lub prawie w ogóle- mniej intensywne odczuwanie emocji
syndrom zatrzaśnięcia- występuje przy uszkodzeniu brzusznej części pnia mózgu; zachowane jest czucie, ale zniszczeniu ulegają wszystkie szlaki wyjściowe prowadzące z mózgu do mięśni- wyciszenie, brak gwałtownych emocji (Damasio- mózg odbiera inf. o wyciszeniu)
zdarzenie potencjalnie emocjonalne składnik poznawczy aspekt odczuciowy
zmiany w uk. wydzielniczym i mięśni szkieletowych
zespół lęku napadowego- występowanie stanów skrajnie silnego pobudzenia uk. współczulnego interpretowanego przez chorego jako lęk
skrajne pobudzenie jest rozpoznawane jako silny lęk lub panika
cokolwiek wywołuje śmiech jest uznawane za przyjemne lub zabawne
aspekty emocji:
poznawczy- identyfikacja sytuacji jako takiej, która wywołuje konkretne emocje
odczuci owy- rzeczywiste czucie emocji
obszary mózgu związane z emocjami
układ limbiczny- rejon przodomózgowia sąsiadujący z pniem mózgu
czasowa dezaktywacja przyśrodkowej kory czołowej zmniejsza zdolność do rozpoznawania gniewnych twarzy, lecz nie wpływa na zdolność rozpoznawania radosnych twarzy
obrzydzenie aktywuje korę wyspy (która jest pierwszorzędową korą smakową)
prawa półkula reaguje silniej na bodźce emocjonalne niż lewa (jest aktywowana szczególnie przez emocje negatywne)
STRES I ZDROWIE
stres a autonomiczny układ nerwowy
medycyna behawioralna: kładzie nacisk na to, jaki wpływ na zdrowie mają dieta, palenia, ćwiczenia, doświadczenie stresowe
stres wg Selyego: niespecyficzna reakcja organizmu na jakiekolwiek wymaganie na niego nałożone
stres aktywuje szybko uk. autonomiczny ora, nieco wolniej, oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczową
choroby psychosomatyczne- na ich wystąpienie mają wpływ przeżycia osobiste, emocje, bądź też osobowość
wrzody rozwijają się pomiędzy sytuacjami stresowymi
choroba serca jest bardziej rozpowszechniona wśród osób , które są wrogo usposobione i mają słabe wsparcie społeczne
w pewnych przypadkach nagła śmierć w sytuacji przerażenia może być spowodowana nadmierną aktywnością układu przywspółczulnego
stres a oś podwzgórzowo-przysadkowo-nadnerczowa
oś HPA :
podwzgórze+ przysadka+ kora nadnerczy
pobudzenie podwzgórza → uwolnienie przez przedni płat przysadki hormonu adrenokortykotropowego ACTH→stymulacja kory nadnerczy do wydzielenia kortyzolu → podniesienie poziomu cukru we krwi i zwiększenie metabolizmu
uaktywnia się przy przedłużającym się stresie
kortyzol pomaga organizmowi zmobilizować energię i na krótką metę jest korzystny dla zdrowia
układ immunologiczny
choroba autoimmunologiczna (np. miastenia, reumatoidalne zapalenie stawów)
leukocyty:
powstają w szpiku kostnym
są magazynowane w grasicy, śledzionie i węzłach chłonnych
rozpoznają białka powierzchniowe wirusów, bakterii i transplantowanych organów- antygenty
makrofag- otacza bakterię i wystawia jej antygen na swojej własnej powierzchni
limfocyt B- dojrzewa w szpiku kostnym; przyłącza się do ciała obcego i wytwarza swoiste przeciwciała, które mogą atakować jego antygen; część staje się białkami osocza, wyspecjalizowanymi w wytwarzaniu przeciwciał przeciw określonemu antygenowi, z którym ten limfocyt miał wcześniej kontakt; pozostałe przekształcają się w komórki pamięci krążące we krwi
przeciwciała- białka w kształcie litery Y, krążące we krwi; każdy typ przeciwciała przyłącza się do jednego rodzaju antygenu; organizm wytwarza przeciwciała przeciwko antygenom z którymi miał styczność
limfocyt T - dojrzewa w grasicy;
limfocyt T cytotoksyczny- bezpośredni atak
limfocyt T pomocniczy- pobudza inne limfocyty T lub B do szybkiego namnażania się
naturalni zabójcy- kom. krwi przyłączające się do określonych rodzajów kom. rakowych i kom. zainfekowanych wirusem; niespecyficzni jeżeli chodzi o obiekt działania
cytokininy:
związki uwalniane przez limfocyty T w celu zwalczania infekcji, a także do komunikowania się z mózgiem, aby wywołać odpowiednie zachowanie
są informacją, jaką uk. immunologiczny przekazuje do mózgu, że organizm jest chory
cytokininy działające na obwodzie pobudzają nerw błędny, który przekazuje inf. do ko. w podwzgórzu i hipokampie, które z kolei same uwalniają cytokininy
inicjują zachowania zmierzające do likwidacji infekcji (gorączka, senność, obniżona aktywność mięśni i zredukowany popęd seksualny oraz apetyt)
uk. nerwowy ma znaczna kontrolę nad uk. immunologicznym
psychoneuroimmunologia- bada relację między uk. immunologicznym a nerwowym
krótkotrwały stres poprawia działanie systemów mózgowych, które są zaangażowane w procesy pamięciowe
długotrwały lęk, gniew lub stres powoduje wzrost kortyzolu we krwi- zmniejszenie syntezy białek odpornościowych, wzrost wrażliwości neuronów hipokampa tak, że mogą ulec one zniszczeniu na skutek nadmiernego pobudzenia lub działania toksyn
zespół stresu pourazowego PTSD:
objawy (trwają co najmniej miesiąc po zdarzeniu): dręczące wspomnienia, koszmary nocne, unikanie rzeczy mogących przypominać o traumatycznym wydarzeniu, zbyt intensywne pobudzenie w odpowiedzi na przypadkowe odgłosy oraz inne bodźce
większość chorych na PTSD ma mniejsze niż przeciętnie hipokampy
zachowania agresywne i obronne:
większość gwałtownych zachowań emocjonalnych związanych jest z atakiem bądź ucieczką
to co w rzeczywistości wywołuje energiczny atak to zwykle pewien rodzaj bólu lub zagrożenia
w dorosłym życiu jest bardziej obserwowalny wpływ genów na popełnianie przestępstw
wpływ środowiska prenatalnego- palenie papierosów przez matkę
zachowania agresywne samców silnie zależą od testosteronu
testosteron zmienia sposób reagowania na różne bodźce (może powodować, że ludzie będą się bardziej angażowali bądź będą reagowali energiczniej w sytuacjach agresji lub konfliktu)
zespół okresowych napadów agresji jest czasami związany z padaczką płata skroniowego- halucynacje, cmokanie, mlaskanie, czy też inne czynności powtarzalne, a czasami zachowania emocjonalne (niekoniecznie agresywne)
uszkodzenie kory przedczołowej- zachowania agresywne, angażowanie się w bójki, grożenie innym, ogólnie osłabione hamowanie i tendencja do różnych, społecznie nieakceptowanych zachowań (nie tylko agresywnych)
Luigi Valzelli:
badania obrotu serotoniny u myszy w przypadku izolacji
obrót:
ilość neuroprzekaźnika uwalnianego oraz resyntezowanego przez neurony presynaptyczne
o obrocie serotoniny można wnioskować ze stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego (5-HIAA)-metabolitu serotoniny we krwi, płynie mózgowo-rdzeniowym, moczu (im wyższy poziom tym wyższy obrót)
u samców myszy: zmniejszenie obrotu serotoniny- wzrost zachowań agresywnych
obrót serotoniny prawdopodobnie wpływa na zmniejszenie hamowania zachowań impulsywnych
najniższy poziom u ludzi na wiosnę
synteza serotoniny z tryptofanu
strach- przeżycie chwilowe
od lęku trudniej jest uciec
wrodzony lęk- odruch wzdrygnięcia: reakcja na niespodziewany głośny dźwięk (modyfikowalna przez aktualny nastrój lub przeszłe doświadczenia); miernik strachu i lęku
ciało migdałowate:
rola w wyuczonym strachu
komórki (zwłaszcza w jądrach podstawno-bocznym i środkowym) dostaje inf. ze szlaków bólowych, wzrokowych i słuchowych- warunkowanie strachu
połączenie do podwzgórza: kontrola nad reakcjami autonomicznymi towarzyszącymi strachowi, takimi jak podwyższone ciśnienie krwi
połączenie z korą przedczołową: modyfikacja korowej interpretacji bodźców potencjalnie zagrażających
połączenie do istoty szarej okołowodociągowej jądra mostu (kontrola odruchu wzdrygnięcia)
zniszczenie ciała migdałowatego u małp- zespół Klϋvera- Bucy'ego: mniejszy niż normalnie strach, przejawianie spokoju i łagodności
zdjęcia przedstawiające przstraszone twarze wywołują z reguły silniejszą i zlokalizowaną w innych rejonach ciała migdałowatego aktywację, niż zdjęcia przedstawiające twarze radosne
choroba Urbacha-Wietha: uszkodzenia skóry, atrofia (stopniowe zanikanie) ciała migdałowatego spowodowane gromadzącym się w nim wapniem
fobia- przesadny lęk określonych sytuacji lub przedmiotów
zespół lęku napadowego- okresy niepohamowanego lęku w sytuacjach zupełnie nieprzewidywalnych (+wrodzona wiotkość stawów; więcej kopii tego samego genu)
osoby nadmiernie bojaźliwe mają nadpobudliwe ciało migdałowate
CKK (cholocystokinina)- neuromodulator pobudzający w ciele migdałowatym, zwiększa lęk
GABA- neuroprzekaźnik hamujący
barbiturany-leki uspokajające
benzodiazepiny (diazepan, chlordiazepoksyd, alprazolam)
wiążą się w części kompleksu receptora GABAa
zawiera zarówno miejsca wiążące neuroprzekaźnik GABA, jak i miejsca wiążące związki modulujące czułość miejsca wiążącego GABA
w „sercu” znajduje się kanał chlorkowy
gdy jest otwarty przepuszcza jony Cl do wnętrza neuronu, powodując hyperpolaryzację komórki
otaczają go 4 podjednostki białkowe, z których każda ma jedno bądź więcej miejsc wrażliwych na GABA; 3 z 4 podjednostek zawierają również miejsca wiążące benzodiazepiny
przyłączenie czt. benzodiazepiny nie powoduje otwarcia lub zamknięcia kanału tylko zmienia kształt receptora w taki sposób że GABA przyłącza się mocniej i silniej (podobnie działa alkohol)
działanie przeciwlękowe w ciele migdałowatym i podwzgórzu
wzgórze i kora mózgowa- senność, hamowanie napadów padaczkowych, osłabienie pamięci
endozepiny:
wiążą się z tymi samymi receptorami co benzodiazepiny
np. białko hamujące wiązanie diazepamu DBI
wydzielane głównie przez komórki glejowe
alkohol:
zmniejszenie niepokoju oraz hamowanie zachowania związanego z karą
zwiększa przepływ jonów chloru przez receptor GABAa
tolerancja krzyżowa:
osoba, która używała alkoholu benzodiazepin lub barbituranów wystarczająco długo, aby wytworzyć na niego tolerancję, będzie wykazywała częściową tolerancję na pozostałe środki uspokajające z tej grupy
2