Terroryzm międzynarodowy: ideologia, formy działania i metody jego zwalczania
Problemy z definicją terroryzmu
Problem określenia zjawiska terroryzmu, można rozpatrywać w kilku aspektach:
prawnym - brak jest powszechnie obowiązującej definicji terroryzmu,
typologicznym - należy rozróżnić typy działań terrorystycznych, ze względu na ich cel,
psychologicznym - określenie co powodowało postępowaniem terrorystów,
geograficznym - w zależności od zasięgu przestrzennego podejmowanych działań,
Definicja terroryzmu:
Terroryzm(łać. terrere - strach, sienie przerażenia, stosowanie prawa pięści w celu wywołania określonych skutków), istnieje ponad 120 definicji tego zjawiska, występują sporo kontrowersji w związku z jego klasyfikacją. Nie ma zgody co do tego, czy łączyć go z działalnością kryminalną, czy też skupiać się na jego politycznym i ideologicznym wydźwięku, wiele niejasności budzi także kategoria terroru jako metody rządzenia.
Krzysztof Indecki:
terror jako metoda rządzenia:
terror może być postrzegany jako zjawisko o charakterze politycznym, jako forma politycznej przemocy podjętej w celu przekazania politycznej informacji,
polityczna przemoc nie może być utożsamiana z przymusem państwa,
stosowanie terroru stanowi rezultat zachowania określonych podmiotów: jednostek, grup jednostek; ma służyć potrzymaniu władzy, lub jej uzurpowania,
wymaga innych środków walki,
dwie definicje ogólne terroryzmu:
terroryzm obejmuje akty przemocy popełnione zarówno przez jednostki, jak i grupy jednostek, a także przez sprawców działających na zlecenie państwa,
terroryzm to myślna, politycznie motywowana przemoc, podjęta przez subnarodowe grupy lub tajnych agentów przeciw niewalczącym celom,
Walter Laquer - wyróżnia on terroryzm:
odgórny - stosowany przez państwo,
oddolny - związany ze sprzeciwem jednostek lub grup wobec państwa,
Richard E.Rubenstein:
terroryzm to działanie wykorzystujące przemoc i uprawnione przez jednostkę lub grupę; które z prawnego punktu widzenia jest pozbawione znamion legalności,
Martha Crenshaw:
terroryzm to metoda walki stosowanej przez niewielkie ugrupowania angażujące w istocie niewielką liczbę bezpośrednich wykonawców,
Brigitte L.Nacos - najczęściej w definiowaniu terroryzmu wskazuje się takie elementy jak:
polityczne podłoże(nienakierowane na własne korzyści),
skierowanie przeciwko cywilom lub niewalczącym przedstawicielom sił zbrojnych,
sprawcy nie działają w imieniu żadnego państwa,
Alex P.Shmidt:
terroryzm jest metoda walki w której zarówno liczba ofiar, jak i one same mają charakter symboliczny,
osoby wobec których zastosowano akt terroru mają za zadanie wywołanie strachu wśród pozostałych członków grupy bądź społeczności,
podstawowym celem jest zdezorientowanie u zmuszenie obiekty terroru do wypełnienia określonych zadań bądź zwrócenie uwagi opinii publicznej;
Shmidt dokonał także selekcji dwudziestu dwóch cech, najczęściej pojawiających się w definicjach terroryzmu
Bruce Hoffman:
terroryzm, to działanie odrębne od form działalności przestępczej i nieregularnych działań wojennych, charakteryzujące się celami i motywami politycznymi używające przemocy, bądź gróźb jej użycia z zamiarem wywołania dalekosiężnych reperkusji,
wg ONZ(od 1994):
czyny, metody i praktyki będące ciężkim naruszeniem celów i zasad Narodów Zjednoczonych, mogące stanowić groźbę dla międzynarodowo pokoju i bezpieczeństwa, zagrożenie dla przyjaznych stosunków między państwami, utrudnienie międzynarodowej współpracy, a także czyny, metody i praktyki podjęte w celu zniszczenia praw człowieka, podstawowych wolności i demokratycznych podstaw społeczeństwa,
wg Unii Europejskiej:
czyn mogący poważnie zagrozić krajowi lub organizacji międzynarodowej, który został zdefiniowany na gruncie prawa krajowego, a popełniony w celu poważnego zastraszenie ludności, zmuszenia rządu lub jakichkolwiek organizacji międzynarodowych do dokonania lub powstrzymania się od jakichkolwiek działań, a także poważnej destabilizacji lub zniszczenia podstawowych politycznych, ustrojowych, ekonomicznych lub społecznych struktur kraju lub organizacji międzynarodowej,
wg amerykańskich instytucji państwowych:
Departament stanu:
dokonane przez subnarodowe grupy lub pojedynczych wykonawców z premedytacją i posiadające polityczne cele akty wymierzone w osoby cywilne i mające wpłynąć na ich zachowanie,
Departament bezpieczeństwa narodowego:
działanie zagrażające życiu ludzkiemu, którego celem jest:
zastraszenie ludności cywilnej,
wywarcie wpływu na politykę rządu,
oddziałanie na rząd poprzez akty o masowym zasięgu rażenia,
FBI - terroryzm:
krajowy - działania jednostek lub grup na terytorium USA i nie kierowane z zewnątrz,
międzynarodowy - akt transgraniczny w swoich celach i środkach angażujący osoby z więcej niż jednego państwa,
Cyberterroryzm - próba definicji:
Collin: połączanie cybernetyki z terroryzmem
Pollit: zaplanowany, politycznie umotywowany atak przeprowadzony przez subnarodowe grupy lub tajnych agentów przeciwko informacjom, systemom komputerowym i danym, co skutkuje przemocą wobec niemilitarnych celów
stwarza 3 podstawowe zagrożenia:
atak na system,
atak na informację,
wspieranie klasycznego terroryzmu,
Typologia współczesnego terroryzmu
Wg A.K.Cronin, w oparciu o kryterium motywacji należy wyróżnić terroryzm:
lewicowy - wywodzący się z radykalnego ruchu komunistycznego,
prawicowy - powiązany z nazizmem i faszyzmem,
etnonacjonalistyczny/separatystyczny - powiązany z ruchami narodowowyzwoleńczymi i separatystycznymi,
religijny - powiązany z ekstremizmami religijnymi
Ewolucja pojęć terror i terroryzm w perspektywie historycznej
Terror jako:
metoda/system rządzenia:
Rewolucja Francuska - rządy Robespierre'a - regime de la terrour,
Totalitaryzm - terror państwowy, stałe narzędzie rządzenia:
stalinowska Rosja,
nazistowskie Niemcy,
faszystowskie Włochy,
forma walki:
Carl Piscane, Karl Heitzen - ideolodzy działań terrorystycznych,
Anarchizm(atak skierowany ku przedstawicielom państwa) i bolszewizm(doraźna metoda walki) w Rosji,
rewolucyjne działania na Bakłanach(początek XX wieku),
ruchy narodowowyzwoleńcze na terytoriach państw kolonialnych(np. Algieria, Palestyna)
ruchy separatystyczne(np. IRA, ETA, FNLC),
terroryzm lewacki(RAF) → wg .V.Grotowicza: mieszczańskie pochodzenie, ruchy uniwersyteckie, postępująca radykalizacja, apogeum lata 70-te, bardziej aktywne niż prawica, dynamiczne działania państwa, marginalizacja i eliminacja, powrót konserwatyzmu,
Nowe oblicze terroryzmu na przełomie XX i XXI wieku
Po zakończeniu zimnej wojny doszło do aktywizacji ruchów terrorystycznych.
▪ Wg B.L.Nacos jest to powodowane przez:
zakończenie zimnej wojny,
opozycja do mocarstwa jakim są USA,
poczucie odpowiedzi na globalizację,
postęp technologiczny,
▪ Wg W.Laquera jest to tzw. terroryzm ponowoczesny - odpowiedz na dominację USA; od terroryzmu poprzedniej epoki różni się:
ponadnarodowym charakterem,
brakiem ograniczeń w celach i metodach działania,
bezwzględnością wobec cywilów,
różnorodnością form politycznej przemocy,
popularyzacją zamachów samobójczych,
zatarcie granicy między terroryzmem miejskim a innymi taktykami walki,
wzrostem liczby zamachów,
sponsorowanie terroryzmu przez państwa,
ideologiczna apokaliptyka ugrupowań terrorystycznych,
▪ coraz częściej celem ataków stawały się USA,
▪ pojawia się terroryzm katastroficzny(tokijskie metro),
▪ terroryzm nacjonalistyczny(paranoiczny prawicowy ekstremizm) i religijny
▪ atak na WTC zmienai postrzeganie zjawiska terroryzmu, rozpoczyna się wojna z terroryzmem,
▪ CBERN - akronim określający formy zagrożenia terrorystycznego: chemiczne, biologiczne, materiałami wybuchowymi, radiologiczne i nuklearne,
Analiza trendów i skali międzynarodowego terroryzmu
Analiza trendów i skali międzynarodowego terroryzmu jest niezwykle trudna, szczególnie od 2003 roku - rozpoczęcia się „wojny z terroryzmem” - inwazji USA na Irak. Ilość działań terrorystycznych, od tamtego momentu, znacznie wzrosła oraz zmieniła charakter. Dlatego też, w analizie, należy rozróżnić okres przed i po 2003 roku.
w okresie 1977-2003 kulminacja aktywności terrorystycznej przypada na lata 2002/2003,
atak na WTC z 11.IX.2001 pozostaje jednym z najtragiczniejszych i okupionych największą liczba ofiar(~3350),
w latach 80-tych także dochodziło do krwawych zamachów(1983 - Liban, 1985 - samolot pasażerski Londyn-Montreal), jednak rok 2001 pozostaje tu znaczącą cenzurą,
najczęściej były to ataki za pomocą materiałów wybuchowych i broni palnej, oprócz tego używane są bomby z zapalnikami czasowymi, często stosuje się także porwania,
dramatyczny wzrost ilości ofiar ataków terrorystycznych należy przypisać wojnom w Iraku i Afganistanie,
regionami o największej intensyfikacji działań terrorystycznych jest Bliski Wschód i Azja Południowa,
Wg amerykańskiego departamentu stanu, można zaobserwować 5 podstawowych trendów w odniesieniu do działalności terrorystycznej:
coraz częstsze występowanie tzw. mikroaktorów,
zaawansowanie taktyki terrorystycznej,
coraz trudniejsze oddzielenie działalności terrorystycznej i kryminalnej.
wzrost ilości ataków samobójczych,
zmniejszenie się liczby państw sponsorujących terroryzm,
Fundamentalizm religijny i jego podstawowe cechy charakterystyczne
Fundamentalizm nie jest zjawiskiem dokładnie określonym i zdefiniowanym. Termin ten nadużywany w środkach masowego przekazu został błędnie powiązany przede wszystkim z islamskim fanatyzmem.
Fundamentalizm:
wg Oxford English Dictionary:
oznacza ścisłe trzymanie się zasad i dogmatów wobec wszelkiego krytycyzmu;
wg Encykloedii Politologii:
jest jedną z najważniejszych współczesnych postaw intelektualnych i ideologicznych, przyjmuje najczyściej postać religijną; może występować jako fundamentalizm hinduistyczny, chrześcijański, żydowski, a nawet przybrać postać tzw. Etnofundamentalizmu charakterystycznego dla Bałkanów,
Benjamin Barber:
jest narzędziem i ideologią społeczną będącą reakcja na procesy globalizacyjne,
Robert Borkowski:
ideologowie ruchów fundamentalistycznych przyjmują odejście od prawd wiary i zatracenie tożsamości kulturowej opartej na religii, za powód współczesnych problemów społecznych
Fundamentalizm islamski - jest forma sprzeciwu wobec ekspansji kultury i wartości „Zachodu”(konsumpcjonizmu, laicyzacji), jest obecnie najaktywniejsza forma religijnego ekstremizmu; jego powstanie łączy się z:
konfliktem arabsko-izraelskim(0d 1949),
inwazją ZSRR na Afganistan(1979),
międzynarodową interwencja w Kuwejcie(1991) i później w Iraku(2003),
rewolucja irańską(1979),
stagnacja gospodarczą i wyzem demograficznym w państwach arabskich,
kryzys kontaktów na linii rząd - społeczeństwo w państwach arabskich
ekspansja kultury i wartości Zachodu,
nietolerancja wobec innych wyznań,
antyamerykanizm,
Fundamentalizm islamski nie skonstruował spójnej ideologii, jednak wśród wielu nurtów pojawiają się wspólne elementy, takie jak budowanie ładu społecznopolitycznego opartego na Koranie i prawie szariatu, odrzucenie kultury Zachodu, dżichad.
Dżihad - termin oznaczający świętą wojnę ze złem, zastał on wpleciony przez ekstremistów, w kontekst międzykulturowej konfrontacji, stał się narzędziem walki politycznej.
Szahid - męczennik, kolejny termin zawłaszczony przez fundamentalistów na rzecz walki z Zachodem.
Przykłady ruchów i partii politycznych:
Turecka Partia Sprawiedliwości i Rozwoju,
Islamski Dżihad, Bracia Muzułmańscy(Egipt),
Hezbollach,
Wahabici(Arabia Saudyjska),
Al-Kaida
Front Ocalenia Algierii,
Globalna strategia walki z terroryzmem: ONZ, USA i UE