PEDAGOGIKA OGÓLNA
Pedagogika to nauka o wychowaniu i kształceniu - zarówno teoria jak i praktyka.
ETYMOLOGIA:
PAIDAGOGOS - w starożytnej Grecji niewolnik, który opiekował się chłopcami
- prowadzący chłopca
PAIS - chłopiec PAIDOS -chłopca
AGO - prowadzę AGAGOS -prowadzący
PAIDAGOGIKE- nauka o wychowaniu, początkowo refleksja nad postępowaniem
Paidagogosa
PAIDAGOGIJA = PEDAGOGIA
PAIDEA - zespół czynności wychowawczych i opiekuńczych względem kogoś
PAIDAGOGIKE TECHNE - nauka, wiadomości, wskazówki postępowania dla wychowania i nauczania paidagogosa.
W językach europejskich stąd bezpośrednio znaczenie słowa pedagogika.
Dziś mówimy o różnych pedagogiach / teorie/ i pedagogikach / praktykach/.
PEDAGOG - zajmuje się wychowaniem i nauczaniem
PEDOLOGIA - nauka o dziecku, dziś historyczne znaczenie,
Powołana na przełomie XIX- XX wieku- chciała wyprzeć pedagogikę
Ważna Polka - Józefa Joteyko
PEDEUTOLOGIA - nauka o nauczycielu
Pochodzi od Giusebiettiego / Pedagogia Generale/
W Polsce jeden z prekursorów to Grzegorz Piramowicz
DO CZEGO DZIŚ SŁUŻY PEDAGOGIKA?
ZADANIA PEDAGOGIKI:
Gromadzenie wiedzy o rzeczywistości wychowawczej
Uogólnianie zebranych informacji
Formułowanie celów, zasad, metod i norm pedagogicznych
Tworzenie rozwiązań systemowych dotyczących wychowania w różnych środowiskach człowieka
FUNKCJE SPOŁECZNE PEDAGOGIKI:
1. Diagnostyczna - faktyczny stan wiedzy
2. Prognostyczna - przewidywanie zjawisk
3. Instrumentalno- techniczna - daje metody do realizacji celów
4. Humanistyczna - zaspakaja potrzeby intelektualne
MIEJSCE PEDAGOGIKI WŚRÓD INNYCH NAUK:
HUMANISTYCZNA
SPOŁECZNA
EMPIRYCZNA
TEORETYCZNA
PRAKTYCZNA- STOSOWANA
NORMATYWNA
ASPEKT AKSJOLOGICZNY PEDAGOGIKI:
Czy nauka powinna być normatywna?
Aksjologia - nauka o wartościach
- dyskusja pozytywistów i neopozytywistów nad wartościowaniem w nauce.
- Poincare „ nauka nie powinna nigdy wyrażać się w trybie rozkazującym, lecz oznajmującym”
- obecne stanowisko odwrotne, pożądany jest „ niewartościujący obiektywizm”
- pedagogika jest skazana na normatywność - formułuje cele i zasady postępowania
PRZEDMIOT BADAWCZY PEDAGOGIKI:
Czym jest i czym zajmuje się pedagogika?
Bogdan Suchodolski:
Pedagogika to jednorodna nauka zajmująca się całością zjawisk wychowawczych:
- warunkami w jakich przebiegają
- celami, którymi służą
- procesem i treścią działalności wychowawczej
- metodami, które mają zapewnić skuteczność
- instytucjami, które tę działalność prowadzą
Stefan Kunowski:
Pedagogika jest nauką, której przedmiot stanowi sprawa praktycznej pedagogii wszelkiego rodzaju czyli wychowawczego prowadzenia dzieci i młodzieży, oddziaływania na rozwój ludzi dorosłych.
Wincenty Okoń:
Pedagogika to nauka o wychowaniu, której [przedmiotem jest działalność wychowawcza, mająca na celu wyposażenie całego społeczeństwa, a przede wszystkim młodego pokolenia w wiedze, sprawność ogólną i zawodową, zainteresowania, systemy wartości, postawy i przekonania oraz przysposobienie do oddziaływania na własny rozwój.
FILOZOFICZNA KONCEPCJA CZŁOWIEKA:
1. METAFIZYCZNA - określa człowieka ze stanowiska wartości absolutnych
Człowiek jest istotą, która ma być taka jak jego wartości wymagają
/ platonizm, chrystianizm, filozofia Kartezjusza i Kanta/
2. EMPIRYCZNA - określa człowieka z pozycji cech rzeczywistych, takich jakie posiada
/ Hobbes, Hume/
3.ROZWOJOWA - człowiek jest istotą aktywną, stwarza siebie i swoją rzeczywistość
/ filozofia materialistyczna, renesansu, oświecenia, marksizmu, idealistyczna- Hegla/
DZISIEJSZE PODEJŚCIE DO PEDAGOGIKI:
- Człowiek jest traktowany jako istota aktywna
- Podejście preferowane to podejście praktyczne
- Pedagogika bada układy otwarte - mające dużo czynników
- Celem jest wychowanie człowieka, w najszerszym zakresie / dzieci - dorośli, szkoła i środowisko/
- niegdyś problem był traktowany wąsko / tylko dzieci i wychowanie tylko w szkole/
SUBDYSCYPLINY NAUK PEDAGOGICZNYCH:
PODZIAŁ HORYZONTALNY - POZIOMY wg. B. Suchodolskiego:
- PEDAGOGIKA OGÓLNA
podstawy wychowania, antropologia filozoficzna, filozofia wychowania, metodologia
- TEORIA WYCHOWANIA
intelektualnego, moralnego, społecznego, estetycznego, fizycznego
analiza procesu wychowania,
teleologia wychowania,
aksjologia wychowania,
zasady, metody wychowania,
nacisk w wychowaniu na kierunkowe cechy osobowości
- TEORIA NAUCZANIA / DYDAKTYKA/
dydaktyka ogólna,
proces nauczania i kształcenia się,
analiza programów i podręczników,
zasady i metody nauczania,
nacisk na instrumentalna cechy osobowości
- PEDAGOGIKA SPOŁECZNA
problemy wychowania pozaszkolnego,
instytucje formalne i pozaformalne wychowania
- HISTORIA WYCHOWANIA
analiza rozwoju teorii i praktyki wychowania i kształcenia,
rozwój myśli pedagogicznej,
- PEDAGOGIKA PORÓWNAWCZA
systemy oświatowo- wychowawcze i szkolne w różnych krajach
w danym wycinku czasu - współczesności
PODZIAŁ WERTYKALNY- PIONOWY wg. S. Kunowskiego
PEDAGOGIKA PRAKTYCZNA, EMPIRYCZNA- obserwuje i bada, zbiera konkretne doświadczenia praktyczne, wychowawcze, dydaktyczne, metodyczne
od rodziców, wychowawców, nauczycieli
PEDAGOGIKA OPISOWA, EKSPERYMANTALNA - uogólnia doświadczenia, bada eksperymentalnie prawa rządzące zjawiskami i fenomenami pedagogicznymi, ich przejawianiem się w pedagogice.
Mogą być opisywane od strony biologicznej, psychologicznej, socjologicznej, kulturowej
PEDAGOGIKA NORMATYWNA - korzysta z innych nauk / filozofia, antropologia filozoficzna, teoria i filozofia kultury, aksjologia/ bada istotę człowieka, wytwory, światopogląd, zawarte w nim wartości i cele, ideały, normy którymi kieruje się wychowanie
PEDAGOGIKA TEORETYCZNA- zawiera pedagogikę ogólną, wraz z kierunkami i systemami pedagogicznymi i filozofią wychowania,
W oparciu o materiał 3 poziomu tworzy teorię rzeczywistości wychowawczej.
PODZIAŁ WG KRYTERIÓW wg. ST. Kawuli:
Kryterium CELÓW działalności edukacyjnej dotyczących formowania się
-zdolności człowieka, odnoszą się do konkretnych działań ucznia i nauczyciela
to teoria nauczania
- umiejętności moralnych, dotyczą działalności wychowawczej to teoria wychowania
Kryterium METODOLOGICZNE, obszar metod, jakie używane są w pedagogice np.:
- pedagogika ogólna
- metodologia
- historia wychowania
- pedagogika społeczna
Kryterium ROZWOJOWE - Subdyscypliny odpowiadają różnym etapom życia człowieka w kontekście edukacyjnym
- pedagogika wieku przedszkolnego, szkonego/ wczesnoszkolnego/
- hebagogika - dzieci i młodzieży
- andragogika - ludzi dorosłych
- geragogika - ludzi w wieku poprodukcyjnym
Kryterium DEWIACJI i defektów rozwojowych: Pedagogika specjalna
- Oligofrenopedagogika
- Tyflopedagogika
- Surdopedagogika
- Nozopedagogika
- Logopedia
- Korekcyjna
- Resocjalizacja
- Deksiopedagogika
Kryterium INSTYTUCJONALNE, konkretna działalność praktyczna instytucji.
Bada organizację szkolnictwa, analiza programu, realizacji, innowacyjności:
- pedagogika przedszkolna
- szkolna
- szkoły wyższej
Kryterium PROBLEMOWE: bada dany problem edukacyjny:
- pedagogika porównawcza
-pedeutologia
Kryterium DZIEDZIN działalności ludzkiej:
- pedagogika opiekuńczo- wychowawcza
- pracy socjalnej
- czasu wolnego
PEDAGOGIKA WŚRÓD INNYCH NAUK:
Pedagogika ma własny obszar badań i metodologię. Kooperuje z innymi naukami.
BIOLOGICZNE: rozwój osobniczy, dziedziczność, cechy wrodzone i nabyte, biomedyczne podstawy rozwoju, fizjologia, higiena indywidualna i społeczna, diagnoza i profilaktyka zdrowia, funkcjonowanie mózgu i układu nerwowego, biologia i medycyna
PSYCHOLOGICZNE: procesy rozwoju umysłowego i emocjonalnego, struktura osobowości, podstawy formowania się postaw, reakcja na stres, reaktywność, typy uczenia się
SPOŁECZNE: specyficzne problemy różnych środowisk, socjologia / wychowania, pracy, rodziny, miast i wsi/ demografia, problemy społeczne człowieka
FILOZOFICZNE: filozoficzne koncepcje człowieka, wartości, antropologia filozoficzna, etyka, filozofia
EKONOMICZNE: podstawy planowania oświatowego, kształtowanie modelu oświaty, ekonomika kształcenia
POLITYCZNE I PRAWNE: ideał obywatelski, przepisy oświatowe, dynamika przemian ustrojowych i społecznych
TEOLOGIA: sposoby rozumienia prawd wiary, ideał wychowawczy
Należy zwrócić uwagę na odmienność: psychologii wychowania, socjologii wychowania i pedagogiki społecznej. Te nauki maja różne zakresy zagadnień.
PODSTAWOWE POJĘCIA PEDAGOGIKI:
Pedagogika to zamiennie - edukacja, kształcenie i wychowanie.
Oznaczają one działania wspierające rozwój człowieka.
EDUKACJA wg Z. Melosika:
To ogół działań zmierzających do formowania / zmieniania, rozwijania/ zdolności życiowe człowieka / działania na wszystkich obszarach działalności edukacyjnej/
Na edukację składają się PROCESY SPOŁECZNE :
1. GLOBALIZACJA - problemy ogólnoświatowe
2. ETATYZACJA - problemy państwa i ustroju
3. NACJONALIZACJA -odrębność narodowa i kulturowa
4. POLITYZACJA - podział na instytucje, organizacje, kształcenie zawodowe
5. KOLEKTYWIZACJA - przynależność do grupy, klasy partii- socjalizacja wtórna
6. SOCJALIZACJA - uspołecznienie pierwotne, grupa pierwotna, lokalna, rodzina, grupa rówieśnicza
7. INKULTURACJA - związana z osobowością kulturowa i społeczną człowieka, wrastanie w kulturę i jej wartości
8. WYCHOWANIE - wdrażanie do pełnienia ról społecznych i czynności obywatelskich
9. KSZTAŁCENIE I HUMANIZACJA - kształtowanie potrzeb wyższego rzędu, światopoglądu, wiedzy, kompetencji bycia w grupie
10. HOMINIZACJA - wychowanie zdrowotne, higiena, zaspakajanie potrzeb pierwotnych w sposób społecznie akceptowany.
SYSTEM OŚWIATOWO- WYCHOWAWCZY |
|||
EDUKACJA |
|||
WYCHOWANIE |
KSZTAŁCENIE
|
||
|
NAUCZANIE |
UCZENIE SIĘ |
|
Środowisko wychowawcze Proces wychowania Sytuacja Akt wychowawczy Rozwój wychowanków Cele , treści, metody, formy, Rodzaje wychowania |
Cele, treści, metody, formy Proces wychowania, Ogniwo, Jednostka metodyczna, Program |
Czynności ucznia, Zasady uczenia się Rodzaje uczenia się Treści uczenia Zainteresowania Niepowodzenia Trudności dydaktyczne |
WYCHOWANIE - sfera emocjonalna
Świadome i celowe działanie pedagogiczne zmierzające do względnie trwałych zmian rozwojowych / zachowanie, postawy, poglądy/ w osobie wychowanka
KSZTAŁCENIE- sfera intelektualna, poznawcza
System oddziaływań zmierzający do umożliwienia jednostce poznanie świata oraz przygotowanie umiejętności ukształtowania własnej osobowości
NAUCZANIE - proces kierowania uczeniem uczniów
UCZENIE SIĘ - Nabywanie zmian w wiadomościach, umiejętnościach, postawach w trakcie bezpośredniego i pośredniego poznania świata. Proces dla każdego indywidualny.
SYSTEM OŚWIATOWO - WYCHOWAWCZY - Zawiera w sobie ogół placówek i założeń metodycznych kształcenia i wychowania. Realizuje jakąś wizję pedagogiczną - pedagogię i praktykę - pedagogikę
SOCJALIZACJA - uspołecznienie
- rozumiana szeroko to wszelkie oddziaływanie na jednostkę, może być konstruktywne lub destruktywne, zależy jakie są wartości w danej kulturze.
- rozumiane wąsko to oddziaływanie Grupy na jednostkę. Grupa określona dodatnio. Powoduje pożądane zmiany w poglądach i zachowaniu.
KRYTERIA SOCJALIZACJI |
ROZMUIANE SZEROKO |
ROZMUIANE WĄSKO |
Rodzaj grupy |
Grupa wytwarza kulturę i podkulturę |
Grupa wytwarza kulturę |
Zmiany w jednostce |
Wszelkie zmiany |
Zmiany korzystne dla grupy |
Okres socjalizacji |
Całe życie |
Głównie dzieciństwo |
„Człowiek nie rodzi się ludzkim. Dopiero powoli, pracowicie przez pożyteczne styczności, współdziałania i spory z bliźnimi, nabiera on wybitnych znamion warstwy ludzkiej”
R.E. Parll 1921
Człowiek nie może rozwinąć swej ludzkiej natury poza społeczeństwem ludzi.
Np. WILCZE DZIECI:
- Francja , Indie / leśne, Polska / zamykane/
- chodziły na czworakach
- jadły jak zwierzęta
- zachowywały się jak zwierzęta
- brak mowy
- zahamowany rozwój mózgu
- duże natężenie lęku i reakcji obronnych
- minął czas nabywania ludzkich kompetencji
Socjalizacja - ujęcie socjologiczne:
- poznawanie i przyswajanie tradycji, wzorów kulturowych
- wytworzenie nawyków i postaw
- uczenie , internalizacja ról społecznych
Socjalizacja - ujęcie psychologiczne:
- ukształtowanie osobowości społecznej
- zmiany w zakresie czynności
- kształtowanie dodatnich cech charakteru
- kształtowanie i kanalizacja potrzeb, nawyków pełniących pozytywna rolę w kontaktach społecznych
„Wchodzenie jednostki w kulturę i kształtowanie osobowości społecznej to dwa aspekty tego samego procesu”
S. Kowalski
WYCHOWANIE:
„ Wychowywać to znaczy po partnersku towarzyszyć dziecku w jego drodze” W.Haas
CECHY PROCESU WYCHOWANIA:
1. Złożoność - ludzkie zachowania są warunkowane zewnętrznie i wewnętrznie, proces jest indywidualny
2. Intencjonalność - świadomość celów
3. Interakcyjność -wzajemne wpływy wychowanka i wychowawcy
4. Relatywność - wielość wpływów nie daje podstawy do przewidzenia skutków
5. Długotrwałość - idea wychowania przez całe życie
CELE WYCHOWANIA:
Celem wychowania jest wszechstronnie rozwinięta osobowość:.
GRUPY POSTAW |
POSTAWY
|
IDEOWE |
Humanizm, internacjonalizm, demokratyzm |
SPOŁECZNE |
Patriotyzm, uspołecznienie, gospodarność |
INTERPERSONALNE |
Życzliwość, poszanowanie godności, tolerancyjność, lojalność, opiekuńczość, wrażliwość |
INTRAPERSONALNE |
Osobista godność, perfekcjonizm, samodzielność, samokontrola, odwaga, optymizm |
EGZYSTENCJALNE |
Introspektywność, orientacja na cele-zadaniowość, dążenie do wartości, autonomii |
KULTUROWE |
Wrażliwość na piękno, sztukę, dążenie do kontaktu z kulturą |
INTELEKTUALNE |
Poznanie, dociekliwość, ciekawość, racjonalizm, krytycyzm, otwarcie umysłu |
WOBEC PRZYRODY |
Wrażliwość na przyrodę, dążność do kontaktu z nią, postawa proekologiczna |
CELE WYCHOWANIA:
Cele kierunkowe - dyspozycje osobowościowe
Cele etapowe - standardy rozwojowe
Cele operacyjne - pożądane formy aktywności
Cele Kreatywne - chcą rozwinąć nowe zainteresowania, pożądane reakcje
Cele Optymalizujące - zwiększenie lub rozszerzenie zainteresowań
Cele Minimalizujące - likwidowanie niepożądanych zachowań
Cele Korekcyjne - gdy jednostka wymaga przekształcenia postaw, zachowań
WSPÓŁCZEŚNIE PREFEROWANE CELE WYCHOWANIA:
Altruizm, tolerancja, poczucie odpowiedzialności, wolność, sprawiedliwość
WYCHOWANIE MORALNE:
Każde wychowanie jest jednocześnie wychowaniem moralnym
Terminologia / inne nazwy/ - kształtowanie charakteru, wychowanie etyczne, wychowanie dla wartości
Powiązania z - wychowaniem patriotycznym, rodzinnym, religijnym, zdrowotnym, sexualnym i.t.p.
Definicja: Wychowanie moralne to wychowanie, którego głównym celem jest rozwój moralny człowieka czyli przyswajania wiedzy o problemach moralnych i umiejętnościach odróżniania tego co moralnie dobre od tego co złe, niegodziwe czy nikczemne z moralnego punktu widzenia
W stosunku do młodego pokolenia zadaniem wychowania moralnego jest:
- zapoznanie z normami i rozwijanie świadomości moralnej / opisowe/
- wpojenie zasad i norm / normatywne/
6. Fazy rozwoju moralnego u dzieci:
- anomia
- heteronomia
- autonomia
7. Fazy internalizacji normy:
- stan emocjonalnej aprobaty lub dezaprobaty po pierwszym zatknięciu się z
normą
- stała aprobata normy
- identyfikacja / zrośnięcie się / z normą
8. Angażowanie się uczuciowe w stosunku do normy:
- gdy informacja jasno przekazana
- gdy wiąże się z normami osoby lub jej bliskich
- gdy niezaakceptowanie normy rzuciłoby złe światło na osobę jako członka
grupy
ZASADY WYCHOWANIA:
1. DEFINICJA:
Zasada - dyrektywa określająca najogólniej sformułowane prawidłowości działania, których celem jest internalizacja w świadom ości wychowanka powszechnie akceptowanego systemu wartości
2. ZASADY WYCHOWANIA:
1- Indywidualnego podejścia do wychowanka
2- Aktywności
3- Odwołania się do świadomości wychowanka
4- Jedności oddziaływań / współpracy domu ze szkołą/
5- Konsekwencji
6- Poszanowania osoby
7- Zespołowości
METODY WYCHOWANIA:
DEFINICJA:
Metoda wychowania moralnego to wynikający z przyjętych zasad sposób internalizowania poszczególnych norm etycznych, wyznaczonych przez obowiązujący system wartości.
METODY WYCHOWANIA wg. K. Kotłowskiego:
FAZA PROCESU |
FAZY UMORALNIANIA |
METODA WYCHOWAWCZA |
Przekazywanie |
Percepcja, informacja |
Informacyjne |
Uwewnętrznianie |
Internalizacyjne |
Internalizacja przez ćwiczenia i przyzwyczajenie |
Działanie |
Działanie jako skutek internalizacji normy |
Regulator postępowania- nagrody i kary |
ZWIĄZEK ZASAD I METOD WYCHOWANIA:
ZASADA: |
ODNIESIENIE DO KARY: |
1. Indywidualizmu |
Dostosowana do wychowanka |
2. Aktywności |
Przekonanie o winie i poprawie |
3. Świadomość |
Dostosowana do wiedzy i doświadczenia |
4. Jedności oddziaływań |
Uzgodniona |
5. Konsekwencji |
Konsekwentnie egzekwowana |
6.Poszanowania osoby |
Nie może hańbić |
7. Zespołowości |
Akceptowana przez zespół |
METODY WYCHOWANIA wg . H. Muszyńskiego:
Wpływ osobisty = osoba autorytet
/ wysuwanie sugestii, perswazja, przykład osobisty !!!, wyrażanie aprobaty, dezaprobaty
Wpływ sytuacyjny = społeczne otoczenie
/ nagradzania i karanie, instruowanie, organizowanie doświadczeń wychowanka, wywoływanie pozytywnych zachowań, przydzielanie funkcji i ról społecznych, ćwiczenia- przyzwyczajanie/
Organizowanie środowiska wychowawczego
/ wspomaganie oddziaływań grupy na wychowanka, podejmowanie zabiegów aby wychowanek zrezygnował z danej grupy/
Samowychowanie = osoba wychowanka
/ idealizacja, samopoznanie, podejmowanie decyzji, samoocena końcowa/
KSZTAŁCENIE:
TREŚCI KSZTAŁCENIE:
Mogą być ogólne i zawodowe.
Ustalane osobno dla każdego typu szkoły
ZAKRES KSZTAŁCENIA:
- Zależnie od formy np. dzienne, zaoczne, wieczorowe, eksternistyczne
- zależne od kształcących się np. specjalne, integracyjne, dorosłych, ustawiczne, równoległe
/ 3 tor to środki masowe, organizacje/
STOPIEŃ SKOLARYZACJI:
Stopień upowszechnienia kształcenia / Polska elementarne - 100% /
METODY KSZTAŁCENIA:
PODAJĄCE - przyswajanie
PROBLEMOWE - odkrywanie
WALORYZACYJNE - przeżywanie
PRZAKTYCZNE - działanie
ZASADY KSZTAŁCENIA:
Zasad istnieje bardzo dużo/ zależnie od danego autora/, jedne z popularniejszych to:
SYSTEMOWOŚCI
POGLĄDOWOŚCI
SAMODZIELNOŚCI / ŚWIADOMOŚCI I AKTYWNOŚCI/
ZWIĄZKU TEORII Z PRAKTYKĄ
EFEKTYWNOŚCI
STOPNIOWANIA TRUDNOŚCI
INDYWIDUALIZACJI
ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE:
Środowisko wychowawcze to : np. rodzina i szkoła
RODZINA JAKO ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE:
Rodzina - mała grupa społeczna o silnych emocjonalnych więzach, kształtująca nasz charakter.
ZADANIA RODZICIELSKIE:
- Zaspakajanie podstawowych potrzeb biologicznych i opiekuńczych
- zapewnianie bezpieczeństwa
- rozwijanie osobowości dziecka
- wdrażanie do życia w społeczeństwie
- dbanie o rozwój edukacyjny
- wdrażanie do poszanowanie i poznania innych osób, nacji, kultury, religii
FUNKCJE RODZINY:
- Socjalizacja / uspołecznienie, kontakt z normami i kulturą/
- opiekuńcza
- prokreacyjna
- ekonomiczno - materialna
- legalizacyjna
- rekreacyjno - towarzyska
- kulturalna
- stratyfikacyjna / przynależność do klasy/
TYPY RODZIN:
Patriarchalna, Matriarchalna, Demokratyczna
Pełna, Niepełna, Rozbita, Dezorganizowana - separacja pod 1 dachem
Zastępcza, Zastępcza zawodowa, Zrekonstruowana
Dwupokoleniowa, Trzypokoleniowa, Nuklearna/dwupokoleniowa bez kontaktów/
Rozszerzona /częste kontakty z krewnymi/
POSTAWY RODZICIELSKIE: wg. M. Ziemskiej
CIEPŁE---------------------------------------0------------------------------------ZIMNE
Ciepłe:
Akceptacja dziecka - przyjęcie takim jakim jest, ze wszystkimi cechami osobowości
Współdziałanie z dzieckiem - angażowanie dziecka w sprawy domu, odpowiednio do wieku, Uznawanie praw dziecka -dziecko ma prawo do własnej opinii, wspólne ustalanie praw i
obowiązków
Rozumna swoboda - darzenie dziecka zaufaniem, pozostawianie mu marginesu
swobody, utrzymanie swojego autorytetu
Zimne:
ODTRĄCAJĄCA -nadmierny dystans uczuciowy, dominacja rodziców, dziecko
jest dla nich ciężarem,, wzbudza niechęć, krytykują je otwarcie, niedopuszczają do głosu, surowe kary - brutalność
UNIKAJĄCA - dystans uczuciowy rodziców, beztroska, brak odpowiedzialności, zaniedbanie pod względem uczuciowym i opiekuńczym
NADMIERNIE WYMAGAJĄCA- dominacja rodziców, zmuszanie do zastosowania się do ich wymagań, stawianie wygórowanych celów, narzucanie woli, nagany, sztywne reguły
Konsekwencja- agresja, ucieczki, zamykanie się w sobie, utrata poczucia wartości
NADMIERNIE CHRONIĄCA - bezkrytyczne uleganie zachciankom, tolerancja nawet niewłaściwego zachowania, uważają dziecko za wzór doskonałości, wyręczanie, zastępowanie,
Konsekwencja - wyuczona bezradność, ograniczenie samodzielności, egoizm
KONFLIKTY I PRZEMOC W RODZINIE:
PRZYCZYNY:
Ekonomiczne, złe warunki życia, mieszkania, sytuacje kryzysowe, nałogi, zadatki organiczne, choroby psychiczne, konflikt pokoleń
RODZAJE PRZEMOCY:
1. Psychiczna - dręczenie, szantaż, poniżanie, groźby, odbieranie wiary w siebie
2. Fizyczna
3. Sexualna
4. Ekonomiczna
OŚRODKI UDZIELAJĄCE POMOCY:
Centrum Pomocy Rodzinie, Centra Kryzysowe, Domy Samotniej Matki,
Pedagodzy szkolni, Poradnie Psychologiczno- Pedagogiczne, Policja, Kuratorzy, Izby Dziecka, Pogotowia Opiekuńcze, Domy Dziecka, Fundacje i Stowarzyszenia, Monar, Karan, Ruch AA
SZKOŁA JAKO ŚRODOWISKO WYCHOWAWCZE:
Szkoła - jest instytucją oświatowo - wychowawczą,
wpływa na rozwój dzieci w zakresie edukacji i wychowania.
FUNKCJA SZKOŁY:
Opieka i wychowanie oraz edukacja, adaptacja społeczna dla dzieci młodszych, mobilizacja do aktywności, kreatywności, samodoskonaleniu się, samooceny, rekonstrukcji tradycji.
REFORMA OŚWIATY:
W Polsce od 1991 reforma oświaty dzieląca szkoły na:
- Podstawowe / zintegrowane, przedmiotowe/
- Gimnazja
- Licea / ogólne, profilowane
- Technika
- Zawodowe
- Pomaturalne
- Studia wyższe
SZKOLNICTWO:
- Finansowanie
- Specyfika / specjalne, artystyczne/
DOJRZAŁOŚĆ SZKOLNA:
Gotowość dziecka do rozpoczęcia nauki szkolnej, podjęcia nowych zadań, przystosowania się do nowej sytuacji, środowiska.
Cechy:
- Umysłowa - poziom funkcji umysłowych
- Fizyczna - dostosowanie rozwoju do wieku
- Emocjonalna - podporządkowanie się wymogom szkoły / izolacja od rodziców/
- Społeczna - integracja z grupą, socjalizacja, empatia, zachowania społeczne
FOBIA SZKOLNA:
Chorobliwy lęk przed szkołą, niechęć do uczęszczania, na skutek sytuacji następujących w domu lub szkole.
Objawy: wymioty, biegunka, nadciśnienie, bóle brzucha, głowy
NIEPOWODZENIA SZKOLNE:
Rozbieżność między wymaganiami i oczekiwaniami, celami edukacji,
a osiągnięciami uczniów.
Fazy: ukryte, jawne
Powoduje drugoroczność, odsiew szkolny.
Przyczyny niepowodzeń:
Szkoła : - mała wiedza n-li
- słabe poznanie uczniów
- brak opieki nad nienadążającymi
Uczeń : - trudności wychowawcze- dydaktyczne
- sytuacje rodzinne / postawy, syt. Materialna/
- choroby
- konflikty w klasie
- ujemny wpływ otocznia
Objawy trudności dydaktycznych:
Dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia, zaburzona lateralizacja, wady wymowy.
MODELE WSPÓŁCZESNEJ SZKOŁY:
1. Szkoła TRADYCYJNA - konserwatywna, autokratyczne relacje, / dyscyplina, kary, nagrody/,
Cel- kształtowanie człowieka racjonalnego, odpowiedzialnego za swoje czyny,
Program - narzucony, nacisk na wiedzę, treści
N-l - urzędnik, z założenia mistrz
Proces - oparcie na rywalizacji, ranking szkół, klas, uczniów Np. Herbart
2. Szkoła ROMANTYCZNA-
Cel- zachęcanie uczniów do odkrywania wiedzy, najważniejsze to doprowadzić do motywacji wewnętrznej
Program - ustalany wspólnie, praca wg indywidualnych planów, przygotowuje do odpowiedzialności co i kiedy będę się uczył
N-l - opiekun, terapeuta, rozpoznaje indywidualne możliwości
3. Szkoła NOWOCZESNA -
Cel - nabycie wiedzy i umiejętności bycia w grupie
Metoda - projekty autorskie, praca w małych grupach
Program - decyduje uczeń w jaki przedmiot chce wchodzić i w jakim zakresie
N-l - styl demokratyczny
NAUCZYCIEL:
PEDEUTOLOGIA - nauka o nauczycielu
STYLE KIEROWANIA KLASĄ:
1 Autorkatyczny - dystans do grupy, introwertywnośc, n- wyznacza zasady, nakazy, zakazy, nie rozwija przedsiębiorczości, kreatywności
2. Liberalny - nieingerujący, obojętny, klasę pozostawia samą sobie, styl luźny, bez oceny, brak kontaktu n-l - uczeń, ie pobudza do rozwoju, realizuje swoje cele
3. Demokratyczny - stosunki przyjacielskie, ekstrawertyk, bliskie kontakty, pozytywne emocje, zachęca do dyskusji, rozwija osobowość, kreatywność, współdziałanie, niedyrektywny
KOMPETENCJE NAUCZYCIELI:
1. Wiedza moralna - całość doświadczeń i poglądów, które stosuje
2. Techniczne - fachowe z danej dziedziny oraz pedagogiki i metodyki
3. Komunikacyjne - interpersonalne, umiejętność prowadzenia dialogu
CECHY NAUCZYCIELI LUBIANYCH:
/ LO w USA/
Zawodowe umiejętności
Umiejętność nauczania
Cierpliwość, pogoda, łagodność
Przyjacielskość, koleżeńskość
Interesuje się uczniami, rozumie ich
Bezstronność
Sprawiedliwość
15