Drapacz lekarski

39a] Drapacz lekarski- Cnicus benedictus

Surowcem są liście i szczyty kwitnących pędów.

Skład chemiczny: związki gorzkie, flawonoidy, trójterpeny, olejek eteryczny, sole mineralne [w tym cenne wapń i magnez], związek o właściwościach antybiotycznych, witaminy C, B, PP i znaczna ilość goryczy.

Surowiec ma słaby swoisty zapach i długo utrzymujący się gorzki smak.

Działanie: pobudzające wydzielanie soku żołądkowego i żółci, moczopędne, przeciwbakteryjne,

odtruwające.

Zastosowanie: drapacz stanowi cenny lek przy zmniejszonym łaknieniu, w utrudnionym trawieniu -

zwłaszcza przy występującej jednocześnie nadmiernej fermentacji w jelitach, w chorobach skóry [trądziku młodzieńczym, czyrakach].

Drapacz okazał się skuteczny w leczeniu u dzieci skazy limfatycznej o podłożu gruźliczym.

Napar: 1 łyżkę ziela zalać na 15min szkl wrzątku. Stosuje się 1-2 łyżki naparu [lub więcej, w zależności od wieku dzieci] 3 razy dziennie na 30min przed jedzeniem.

Napar wykorzystuje się zewnętrznie do okładów i obmywań w chorobach skórnych.

Roślina ta zawiera wiele soli mineralnych, sód, wapń, potas, magnez, witaminy grupy B oraz flawonoidy (zwalczają rodniki) oraz glikozydy (pobudzają pracę skurczowo-rozkurczową mięśnia sercowego).

Łagodzi bóle menstruacyjne, reguluje cykl miesiączkowy.

Pokrywa zapotrzebowanie pokarmowe kobiet w okresie menstruacji.

Łagodzi stres, depresje, wspomaga trawienie

39b] Drapacz lekarski

Główne związki czynne: Związki goryczowe (knicyna), flawonoidy, małe ilości olejku eterycznego, sole mineralne.

Działanie: Składniki czynne zawarte w drapaczu zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, wykazują

także działanie moczopędne.

Sole mineralne zawarte w surowcu uzupełniają zestaw mikroelementów potrzebnych do funkcjonowania naszemu organizmowi.

Stwierdzono korzystny wpływ na błony śluzowe i skórę.

Zastosowanie: W mieszankach ziołowych surowiec ten stosowany jest jako składnik pobudzający łaknienie, zwiększający wypływ soków żołądkowych, poprawiający procesy trawienne w przypadkach zaniku funkcji błony śluzowej żołądka i jelit.

Stosowany jest także do obmywań, kąpieli jako składnik oczyszczający pory skórne.

Skutecznie wpływa na poprawę gospodarki mikroelementami w organizmie.

39c] Drapacz lekarski

Surowiec: ziele i liście.

Zawartość: M.in.: gorycz knicyna (decydującą o bardzo gorzkim smaku rośliny), garbniki, śluzy, śladowe ilości eterycznego, flawonoidy, substancje antybiotyczne i sole mineralne (najwięcej jodu).

Najpospolitszą postacią leku jest odwar z ziela drapacza lekarskiego. Przygotowuje się go w ten sposób: 1 łyżkę stołową suszu zalewamy 1 szklanką wody i gotujemy pod przykryciem 2-5 minut od zawrzenia. Następnie zaś przecedzamy i w razie potrzeby pijemy po 1/4 szklanki 2-3 razy dziennie.

Jest to doskonały środek ogólnie wzmacniający, leczący osłabienie przewodu pokarmowego, likwidujący bóle brzucha i niestrawność, bowiem pobudza wydzielanie soków żołądkowych.

Stosuje się go w leczeniu anoreksji, niestrawności, pomocniczo dla wzmożenia laktacji i w depresji.

Oprócz tego dobroczynnie oddziałuje na błony śluzowe żołądka i jelit, działa wiatropędnie, poprawia apetyt, korzystnie oddziałuje na wątrobę, pobudzając jej czynność, także zwiększa wydzielanie żółci.

Reguluje przemianę materii, działa słabo moczopędnie, bakteriobójczo, przeciwdziała nadmiernej

fermentacji jelitowej, jednocześnie dostarczając naszym organizmom cennych mikroelementów,

niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania.

Odwar ma zastosowanie w leczeniu gruźlicy płuc, hemoroidów, zaparć, zaburzeń pracy wątroby, histerii i wyczerpania psychicznego.

Duże dawki stosowano dawniej jako środek wymiotny, nie jest on jednak całkiem bezpieczny,

ponieważ działając ubocznie podrażnia nerki.

Kiedyś wykorzystywano również nasiona do wywoływania potów.

39d] Drapacz lekarski

Część rośliny używana w mieszankach: Do sporządzania naparów lub odwarów używa się całej rośliny (ziele), bez korzeni.

Główne związki czynne: Związki goryczowe (knicyna), flawonoidy, małe ilości olejku eterycznego, sole mineralne.

Działanie: Składniki czynne zawarte w drapaczu zwiększają wydzielanie soku żołądkowego, wykazują

także działanie moczopędne.

Sole mineralne zawarte w surowcu uzupełniają zestaw mikroelementów potrzebnych do funkcjonowania naszemu organizmowi.

Stwierdzono korzystny wpływ na błony śluzowe i skórę.

Zastosowanie: W mieszankach ziołowych surowiec ten stosowany jest jako składnik pobudzający

łaknienie, zwiększający wypływ soków żołądkowych, poprawiający procesy trawienne w przypadkach

zaniku funkcji błony śluzowej żołądka i jelit.

Stosowany jest także do obmywań, kąpieli jako składnik oczyszczający pory skórne.

Skutecznie wpływa na poprawę gospodarki mikroelementami w organizmie.

37e] DRAPACZ LEKARSKI (Cnicus benedictus)

Surowcem leczniczym jest ziele drapacza - Herba Cnici benedicti (wskaźnik goryczy 20).

Ziele zawiera związki goryczowe, flawonoidy, substancje antybiotyczne, garbniki, żywice, olejek

eteryczny, sole mineralne (potas, magnez, wapń, jod) witaminy (B, PP).

Podstawowe działanie surowca pobudza trawienie, tonizuje, odtruwa, wzmacnia.

Poza tym działa antybiotycznie i antynowotworowo.

Jest skutecznym środkiem regulującym przemianę materii i uzupełniającym organizm człowieka w mikroelementy.

Wyciągi drapacza są szczególnie zalecane dla osób w wieku starszym z zanikowym nieżytem błony

śluzowej żołądka oraz dla rekonwalescentów z niedoborem soli mineralnych.

Ziele drapacza jest składnikiem wielu mieszanek ziołowych.

---