Psychologiczne metody diagnostyczne.

Model relacji w rodzinie.

1. Ze stażem małżeńskim dochodzi do tego, że relacje emocjonalne ulegają wygaszeniu. „Po 30 latach można stwierdzić, że rodzice porozumiewają się monosylabami, a życie wydaje się bezuczuciowe”. Małżeństwo to dylemat więzi.

Zimna przemoc - uraz, obrażanie się, „ciche dni”, poniżanie, zawstydzanie, najczęściej stosowane przez kobiety.

Desensytyzacja - odczulanie, u mężczyzn „odporność” na emocje.

2. Tematy, na które rozmawiają rodzice, rozmowy intymne, dziecko nie powinno w nich uczestniczyć.

3. Tematy rodzinne, które nie powinny wyjść na zewnątrz (np. wysokość zarobków ojca).

4. Tematy, które widzi obserwator rodziny.

Kontrola rodzicielska.

Kontrola powinna spadać z wiekiem dziecka. W wieku 13/15 lat pojawiają się problemy wychowawcze, dziecko poprzez kłótnie uczy się argumentowania swoich racji. Rodzice nie powinni stosować odpowiedzi, „bo nie” (ucina to komunikację z dzieckiem). Granice muszą być elastyczne i dostosowane do wieku dziecka. Im starsze dziecko tym szersze granice i większy spadek kontroli. Dziecko nie może samo przesuwać granic.

DIAGNOZOWANIE / 3 koncepcje/

1. Podejście animistyczne /obłąkania, histeria, nerwica/ za czasów starożytnych i średniowiecznych były to zaburzenia psychiczne. GALEN odkrył jako pierwszy koncepcję wędrującej macicy w ciele człowieka. / macica - hystera/

2. Czynniki psychogenne

MESMER żył w okresie schyłku wieku przed rewolucją francuską, Zaczął leczenie kobiet cierpiących na bóle głowy poprzez usadawianie ich dookoła drewnianej balii z wodą z dodatkami magnezu, z której wychodziły przewody elektryczne podłączone do prądu. Kobiety tymi przewodami dotykały się po całym ciele gdzie odczuwały ból. Metoda ta zwana była Fluid i magnetyzm zwierzęcy.

Mesmeryzmem nazywano również Hipnotyzmem.

W szpitalach ludzi obłąkanych leczono bólem. Wyznawano zasadę że tylko człowiek świadomy odczuwa ból natomiast ludzie chorzy psychicznie go nie odczuwają. W tamtych czasach szpitale były bardzo brudne i bardzo często można było spotkać szczury. W szpitalach przebywali byli więźniowie, studenci, nędzarze i bezdomni.

• Pierwszy szpital gdzie nie „leczono” za pomocą zadawania bólu był w GHEEL

• We FLORENCJI w szpitalu psychiatrycznym po raz pierwszy zdjęto kajdany ludziom psychicznie chorym.

• Philip PINEL /dyrektor szpitala psychiatrycznego w PARYŻU/ jako pierwszy wyciągnął pacjentów z lochów i umieścił w przewiewnych salach. Traktował ich godnie i bez agresji. Wyposażył chorych chorych wewnętrzne mechanizmy kontroli by nauczyli się panować nad sobą. Metoda ta następnie rozpowszechniła się do Anglii do szpitala Betlejemskiego.

• W szpitalu w YORKU wyznawano w stosunku do chorych ideę pracy. Była to filozofia leczenia za pomocą pracy i nawiązywania dobrych kontaktów społecznych. Obsługa szpitala zapraszała swoich pacjentów do swoich domów na podwieczorki. - Łagodne podejście do pacjenta.

PROCES DIAGNOZOWANIA

Najpierw pojawiają się objawy. Np. ból jest informacją dla organizmu że coś nie funkcjonuje

Ból jest subiektywnym odczuciem danego człowieka. K. CRAIG badał ból w zależności od sytuacji, człowiek różnie odczuwa ból

Systemy diagnozowania osób z psychicznymi zaburzeniami /kodyfikatory diagnostyczne/

DSM - IVR

ICD - 10

Kodyfikatory uporządkowują choroby psychiczne poprzez zbierania objawów chorobowych i próbę podporządkowania objawów do danej jednostki chorobowej kodyfikatora.

OBJAWY - ZESPOŁY ------CHOROBA / łac. Morbus/

SYMPTOM -- SYMPTOMY

Objaw - pojedynczy

Symptom - zespół objawów

7 WARUNKÓW DIAGNOZOWANIA

Warunek diagnozowania:

1. konieczny - musi się pojawić dany objaw

2. wystarczający - wystarczy parę objawów

Element diagnostyczny /kryterium/

1. Cierpienie

Ból fizyczny, psychiczny . Jeden ból łączy się z drugim. Np. jak się jest chorym na gardło to nic się nie chce /psych/

2. Trudności w przystosowaniu się

Czy potrafię zadbać o siebie? Czy potrafię żyć z innymi ludźmi?

Agorafobia - lęk przed otwartą przestrzenią, lęk przed wyjściem z domu, wewnętrzne opory

Taki chory sam nie zrobi sobie zakupów itp.

3. Nieracjonalność i dziwaczność

• pacjent nie radzi sobie z rzeczywistością

• nieracjonalne decyzje, dziwaczne ubiory - wypływa z zaburzeń poznawczych

4. Nieprzewidywalność i utrata kontroli

• nagłe wybuchy agresji

• pacjent traci kontrolę nad sobą

5. Wyrazistość i niekonwencjonalność

6. Dyskomfort obserwatora

• chory tak formułuje myśli i czyny, które mogą być obraźliwe dla innych

• widoczny jest w warunkach normalnych i patologicznych

1. Naruszenie ideałów i norm moralnych

• widoczne w normalnym życiu społecznym np. oszustwa w podatkach, wyniesienie farby ze stoczni itp.

• Widoczne u człowieka chorego np. bieganie nago po mieście

• SUPER EGO (normy moralne mówią „kup jabłko” - nie kradnij)

Schizofrenia.

Świadomość - elementarny warunek przejawiania wszystkich zjawisk psychicznych.

Uwaga - posiadamy własne ja, zwracamy się do kogoś, lub czegoś przez własne ja. Jest ukierunkowana w jakimś torze (jednokierunkowa); ja jest jednokierunkowe. Strumień świadomości ma swoje pole podobne do np. wzroku., posiada jednak większy zakres np. uczucie, wspomnienia.

Percepcja - (słuchowa, wzrokowa), słabsze lub silniejsze spostrzeganie. J. Vicory - wprowadził podprogowo informacje do świadomości.

Jaźń - jest czymś doskonale niepodzielnym, nie ma wahań, intensywności, jest trwała w czasie, bez jaźni nie ma świadomości, jest podstawą wszystkich zjawisk świadomości.

tożsamość

myśli = uczucia = zachowanie

Dysonans poznawczy - pojawia się, gdy występują różnice między myślami, uczuciami i zachowaniem.

L. Festinger - redukowanie dysonansu poznawczego polega na skierowaniu uwagi na jeden z komponentów tożsamości.

Zaburzenia świadomości.

1. somnolencja - wzmożona potrzeba snu, narkolepsja.

2. sapor (coma), półśpiączka - przypomina głównie sen

3. śpiączka - zniesione są wszystkie odruchy spowodowane intoksykacja alkoholu, narkotyków, urazami głowy.

4. zwężenie opola świadomości - afekt patologiczny

5. zaburzenia jakościowe, sny, sny na jawie, marzenia senne

a. majaczenie

b. zamroczenie

c. splątanie (amencja)

3 zespoły psychopatologiczne.

1. zespół psychopatologiczny ostry, najczęściej spowodowany intoksykacją, cechą charakterystyczną jest poprzedzenie okresem zwiastunu, niepokój, sny na jawie, później ukazują się zaburzenia orientacji w miejscu czasie i przestrzeni, oraz sytuacji własnej. Zachowana jest orientacja we własnej osobowości. Pojawiają się halucynacje, omany, fałszywe doznania zmysłowe dające poczucie przedziwnej realności. U 10% alkoholików występuje deliryzm.

2. jest niebezpieczne dla otoczenia, powstaje nagle, osobowość człowieka przełącza się na inną osobowość np. z łagodnego na bardzo agresywnego. Pacjenci mogą być nieobliczalni.

Zamroczenia z głębokim przyćmieniem świadomości.

- stany somnambuliczne (lunatyzm)

- upojenie patologiczne np. „pół kieliszka i leży”

- stany ekstatyczne np.. chóry anielskie

Zamroczenia z lekkim przyćmieniem świadomości.

- zamroczenie jasne (klasyczne zamroczenie lekkoobjawowe)

3. amencja - ciężki stan psychotyczny zagrażający życiu, głównie zaburzenia świadomości we wszystkich kierunkach, zniesiony kontakt. Wyrzuca z siebie alogiczne strzępy zdań „sałata słowna”. Pobudzony psychoruchowo, wymaga intensywnej opieki psychiatrycznej i jedyną terapią są elektrowstrząsy, nie pamięta zdarzeń.

Schizo phrena - rozdrojenie jaźni, nazwa powstała w 1911r. i zastosował ją jako pierwsze Eugenie Blauer - szwajcarski lekarz.

• Różna reakcja na bodźce, czyli to co czuje i to co myśli np. niezgodność mimiki twarzy z uczuciami

• Brak przyczyn chroby

• Choroba ta jest dziedziczna, przewlekła i nieuleczalna

Morbus /łać/ - choroba Morbus Hovetucus - choroba szwajcarska /od Blauera/

W 1896 E. Kraepelin nazwał tą chorobę dementi praecox - otępienie wczesne

Typy schizofrenii:

1. prosta /simplex/ - nieznaczne odejście od normy

2. ubytkowa - objawy i zespoły się wycofały

3. katatoniczna - dysfunkcja ruchu

4. hebefreniczna - dysfunkcja uczuć

5. paranoidalna

Do prostej schizofrenii często dołączają się inne zespoły chorobowe

Hebes /gr/ - głupkowaty, błaznowaty

Istnieje teoria iż choroba może się uaktywnić w okresie dojrzewania kiedy następuje wzrost hormonów lub ze względów społecznych.

Rodzina schizofreniczna - wychowuja dzieci które są chłodne, mają odmienne teorie, agresywne, wrogie.

Im człowiek starszy tym mniejsza szansa na zapadnięcie na tą chorobę . Wg. jednych w wieku 25 lat a innych 45 lat istnieją zerowe szanse na zachorowanie

Hipoteza dopaminowa - nieprawidłowa biochemia organizmu

Prawdopodobnie w przypadku schizofrenii występuja problemy z dopaminą a w przypadku depresji wystepują problemy z serotoniną. Komórki nerwowe mają zmniejszoną ilość neuroprzekaźników co powoduję iż komórki nerwowe nie komunikują się między sobą tak jak należy.

L-dopa - lek zwiększający ilość dopaminy w organizmie jednak w przypadku przedawkowania mogą pojawić się urojenia i omamy

rCBF - regionalny pomiar krwi w mózgu

W schizofrenii więcej krwi dopływa do lewej półkuli mózgu. Im większa schizofrenia tym większa ilość pompowana jest do tej półkuli. Stwierdzono to na podstawie radioaktywnej cieczy którą wprowadzono do krwiobiegu człowieka chorego a następnie prześwietlonego. Mikrouszkodzenie w mózgu, organizm poróbuje skompensować dostarczając więcej krwi do tej półkuli.

Skóra człowiek posiada inną oporność w lewej części ciała niż w prawej.

Objawy schizofrenii :

• stereotypie ruchowe - naddatki ruchowe /zbędne reakcję ciała/

• trudności w koncentracji uwagi - wynajdywanie przeszkód

• niemożność czytania ze względu na pojawianie się cieni

• widzenie niewidocznych osób

• podtrzymywanie poglądów wobec sprzecznych danych - udawanie byciem Napoleonem - zależy to od klimatu społecznego, zainteresowań i osobowości.

Definicja schizofrenii wg DSM 4R

1. Kryterium czasowe

• Pierwsze objawy pojawiają się przed ukończeniem 45 roku życia

• Trwają 6 miesięcy notorycznie

• Wyraźne pogorszenie poziomu funkcjonowania jednostki w pracy, relacjach społecznych w zakresie troski o własne zdrowie i higienę / nie dbaja o siebie/

2. Kryterium jakościowe

• Psychoza - wyraźne zaburzenie odbioru rzeczywistości

• Niewłaściwa ocena adekwatności swych sądów

• Wyciąganie niepoprawnych wniosków na temat rzeczywistości.

• Urojenia - fałszywe przekonanie, odporne na wszelką argumentację i podtrzymywanie ich nawet w świetle obalających dowodów

• Halucynacje /omamy/ - fałszywe doznania zmysłowe dające poczucie prawdziwej realności.

Objawy schizofrenii prostej:

• Rozpad struktury osobowości przebiega z reguły bez udziału świadomości chorego /pacjent nie uświadamia sobie swojej choroby/

• Otoczenie dostrzega stopniowe zmiany młodego człowieka, zatraca swoja aktywność życiową, zainteresowania i ambicję, trudna mobilizacja do obowiązków

• Odsuwa się od rówieśników

• Zmiana stosunku emocjonalnego do rodziców i rodzeństwa

• Obniżenie uczuciowości wyższej

• Załamanie lini życiowej

• Dereizm - oderwanie myśli od rzeczywistości, pojawiają się deklaracje np. już nigdy nikomu nie podam ręki

• Oderwanie od konkretów życia wobec dziwnych zainteresowań np. konstruowanie perpetum mobile, samolotu bez skrzydeł

• Zaczyna dostrzegać u siebie niezwykłych , szczególnych talentów, zaznacza się postawa wyższościowa

• Rozprężenie dotyczące wszystkich przedziałów życia psychicznego

• Paramimia - mimika, nieodzwierciedlanie uczuć

• Chory przestaje korzystać ze swojej inteligencji

• Dziwaczność Dziwaczność wyglądzie

• Osobowość przestaje się rozwijać

• Zatraca się związek ze środowiskiem

• Rzeczywistość przestaje być ważna, pojawiają się rozkojarzenia i dysocjacje

• Inkoherencja - rozrywanie wątków podczas rozmowy.

• Ujawnia się specyficzna logika

• Ulega obniżeniu życie popędowe /ogólnie/, mogą pojawić się dewiację

• Obniżenie troski o zapewnienie źródeł pożywienia

• Obniżony popęd samozachowawczy /pacjent dokonuje zamachów samobójczych bez powodu/

• Spadek napędu psychoruchowego

• Obojętność

• Brak modyfikacji efektu /brak reakcji na dane sytuacje/

• Przygnębienie /obniżenie nastroju/

Zespół katatoniczny

Posiada dwie postaci

1. hiperkinetyczny - silne pobudzenie

2. hypokinetyczny - obniżony napęd psychoruchowy

Ad. 1

• chory może być agresywny, niszczyć przedmioty bez przyczyny, stan zbliżony do pomroczności

• rozkojarzenie, wypowiedzi staja się rozkojarzone

• nie ma zaburzeń orientacji, wie co robi

• Przy ostrej katatonii pobudzenie może być tak duże ze jedynie pacjenta mogą uratować elektrowstrząsy a nawet dojść do zgonu

Ad. 2

• Obniżony napęd, spada popęd, zobojętnienie, autyzm, brak chęci kontaktu

• Wypowiedzi chorego są skąpe

• Występują otamowania /chory przestaje mówić, np. wymawia jedno zdanie przez godzinę/

• Mutyzm - psychiczny bezgłos, pacjent próbuje mówić ale nie może

• Może pojawić się STUPIOR - osłupienie, przybieranie bardzo niewygodnych poz przez pacjenta. W tych pozycjach mogą stać po kilka godzin

• Chory przestaje mówić, jeść nawet mrugać powiekami

• Zmiana trofiki skóry, jej wilgotność, kolor

Raptus Catatonicus /paragnomen/ - nagłe bezsensowne wyładowanie - krzyk -chory ze stanu stupior może przejść nagle do tego stanu.

Występuje negatywizm bierny i czynny:

• Bierny - nie wykonuje poleceń

• Czynny - wykonuje polecenia odwrotnie

Katalepsja - zespół objawów wyróżniających się ograniczeniem lub utrata zdolności wykonywania ruchów dobrowolnych.

• Sztywna - pacjent się opiera na wykonanie ruchów lub sam się ogranicza

• Woskowata - pacjenta można dobrowolnie modelować

ZESPÓŁ HEBREFRENICZNY

Hebres gr - błazeństwo, głupkowatość, schizofrenia zdezorganizowana

Dotyczy emocji, dezorganizacji uczuć np. pacjent nie poznaje najbliższych, nienawidzi ich.

Rozprzęga najgłębiej sferę życia uczuciowego i widać największy rozpad osobowości.

Objawy:

• Znikają uczucia wyższe

• Złośliwość, kpiarstwo, czarny humor, ironia, cynizm, szyderstwo

• Zanika poczucie wstydu /nieprzyzwoite propozycje, obnażanie się/

• Nie zanika życie popędowe

• Pojawiają się stereotypie ruchowe /naddatki/

• Złudzenia, które się pojawiają, mogą być przyjemne

ZESPÓŁ PARANOIDALNY

Dotyczy spostrzegania rzeczywistości, treści poznawczej

Zaburzenia układu poznawczego dzielimy na zaburzenia:

• Spostrzeganie

• Myślenia

• Pamięci

Zaburzenia myślenia mogą dotyczyć:

• Treści myślenia

• Toku myślenia

• Sprawności myślenia

Zaburzenia toku myślenia dzielimy na:

• Przyspieszony - tachyfrenia - gonitwa, pogoń, nawarstwianie się multum myśli

• Opóżniony - bradyfrenia - zablokowanie w umyśle jednej myśli

Zaburzenia sprawności myslenia /inteligencji/

• Obniżenie

Zaburzenie treści myślenia:

1. Urojenia

1. Ksobie- nadmierne zainteresowanie otoczenia pacjentem

2. Prześladowcze - lęk że chcą zabić „oni”, słyszy i widzi dowody intrygi

3. Oddziaływania - pacjent otrzymuje informację z kosmosu, TV, radia

4. Owładnięcia - utrzymuję że ktoś przemawia przez niego, jest głosem kogoś

5. Wielkościowe - „jestem Jezusem”

6. Hipochondryczne - choroba nie wykryta przez lekarza, robienie badań lekarskich

Tematyka urojeń zależy od:

• Zainteresowań pacjenta

• Wiedzy pacjenta

• Doświadczeń pacjenta

2. Idee nadwartościowe - angażują w konkretnym kierunku działania, inicjują urojenia paranoiczne, obłęd, człowiek zaniedbuję swoją rodzinę i wartości materialne i oddaje się czynności z góry błędną w założeniu np. buduje perpetum mobile

3. Myśli Natrętne - przekonanie pacjenta jest tak silne ze nie można go wyprowadzić z błędu, np. liczba „13”, czarny kot przebiega przez drogę, pacjent jest świadomy bezsensowności ale nie jest w stanie do końca sobie tego uświadomić

4. Pseudologia Phantastica - mitomania - Zmyślania o treści erotycznej, podboi seksualnych, szczególnie u mężczyzn, Stawianie siebie na podium, jako bohatera, wierzy że był uczestnikiem wydarzeń które wymyślił

Zaburzenia pamięci:

• Konfabulację - wypełnienie luk pamięciowych zmyślonymi opowieściami

Zaburzenia spostrzegawczości:

• Mikropsje

• Makropsje

• Omamy

• Wzmożone/obniżone natężenie spostrzeżeń

• Depersonalizacja - poczucie obcości własnego ciała i świata

• Zmiana postrzegania własnego ciała np. kończyny się wydłużają, w ciele „wędruje” wątroba

PSYCHOPATA - to człowiek przedstawiający dewiacje zachowania się oraz defekty w sferze rozwoju moralnego

• u chorego występują zaburzenia osobowości

• termin PSYCHOPATIA wprowadził KOCH w 1891 r.

Filip PINEL - traktował chorych jak normalnych ludzi,

• nie prowadził terapii,

• prosił opiekunów, którzy zajmowali się chorymi aby traktowali ich łagodnie

INNE NAZWY PSYCHOPATII :

1. mania bez delirium

2. szaleństwo bez delirium

3. MORAL INSANITY czyli zwyrodnienie moralne

3 PŁASZCZYZNY PSYCHOPATY :

1. nieumiejętność nawiązania właściwych związków interpersonalnych na podstawie głębszych kontaktów emocjonalnych

2. brak odpowiedniej organizacji i wydajności pracy

3. deficyt lęku

• dodatkowy parametr psychopaty to IMPULSYWNOŚĆ

Wg VOLMAN PSYCHOPATIA charakteryzuje się :

• zachowania HIPERINSTRUMENTALNE, tj. człowiek ocenia innych pod kątem własnej przydatności, korzyści

• wykazuje płytkość w stosunkach międzyludzkich

PSYCHOPATÓW dzielimy na impulsywnych i kalkulatywnych.

CECHY PSYCHOPATY :

• zdolność do manipulacji, która objawia się we wczesnym dzieciństwie ( dziecko manipuluje w celu osiągnięcia tego czego chce )

• względny brak uczuć w kontaktach interpersonalnych

• manipulacja, tj. patrzenie na ludzi pod własnym kątem

• nie przywiązywanie znaczenia do ustalonych norm moralnych, akceptuje kłamstwo, oszustwo, ma na uwadze utylitarny aspekt kontaktów czyli użyteczny

• nieobecność, brak poważniejszych zaburzeń psychicznych

• małe zainteresowanie ideologiczne, skłonność do finalizacji realnego a nie idealnego celu

• syndrom chłodu

• nieumiejętność wglądu w siebie ( chory uważa że jest OK. )

• nieumiejętność przewidywania ( np. chory nie przewiduje że z powodu „korków” na ulicy może spóźnić się na umówione spotkanie czy do pracy )

• brak poczucia winy i wyrzutów sumienia

• błędy w ocenie sytuacji społecznej

• niezdolność do wyciągania wniosków z zachowań, które się wydarzyły

• skłonność do patologicznego kłamstwa

• tendencja do samowyniszczenia

• skłonność do alkoholu, narkotyków

• zwielokrotnienie wszystkich przeżyć wewnętrznych

• NARCYZM tj. fascynacja samym sobą, niezwykła wrażliwość na względy innych

• brak poczucia winy

• patologicznie wybujałe oczekiwania

• psychopata żyje w nienawiści do innych za to, że nie dają mu tego czego on chce

• chory rozczula się na sobą

• psychopata jest smutny, gdyż jest człowiekiem samotnym, nikt nie chce przeżywać z nim jego wspaniałości

INGRACJACJA - to urabianie ludzi wbrew ich wiedzy i woli .

Lange Eichbaum dzieli psychopatów na 3 grupy:

1. psychopaci agresywni

2. nieadekwatni psychopaci - ekscentryczni odmieńcy

3. twórczy psychopaci

Podwyższony NARCYZM w tych 3 grupach

• rozdmuchane EGO, osoba posiada miłość własną, którą bardzo łatwo można zranić

• psychopaci mają skłonność działania w pojedynkę, nie liczy się grupa tylko własny sukces

• mają zdolność do tworzenia z siebie osób popularnych

• mają pewną charyzmę, nie odstręczają innych ludzi od siebie

• mogą uznawać się za jednostki nawiedzone, które muszą wykonać pewną misję

Źródła niedorozwoju superego u dzieci

1. gdy dziecko nie ma się z kim identyfikować, nikt się nim nie interesuje

2. kiedy osoby z którymi się identyfikuje stanowią złe wzorce moralne, prowadzą do ukształtowania się wadliwych postaw, nie hamuje swoich impulsów /np. coś chce więć idzie to ukraść/

Wybiórcze braki / luki SUPEREGO

Superego dobrze rozbudowane lecz posiada pewne braki

Adelajda Johnson - za luki psychologiczne odpowiadają rodzice ,łamią pewne immanentne zasady przez co tworzy się rys psychologiczny /np. mówią że nie można palić papierosów a sami je palą/

Wprowadzają twarde zasady ale śą one niespójne

Rola kultury w jakiej żyjemy

• zachęca się do prospołecznych zachowań z jednej strony

• brak tłumienia patriarchalnego autorytetu, autorytety są podważane

• media rozgłaszają model agresywny i seksualny, te 2 impulsy muszą być tłumione

• surwiwalizm - przetrwanie nawet kosztem innych

• cynizm - postawa życiowa charakteryzująca się nieuznawaniem obowiązujących w danym środowisku praw i obyczajów, lekceważeniem przyjętych zasad.

• Wpływ telewizji na modele zachowań człowieka

• Podział społeczeństwa, rozwarstwienie, tworzenie się enklaw biedni-bogaci

Charakteropatia a uwarunkowania neurologiczne na skutek zmian w mózgu.

Podobieństwem może być niekontrolowane wybuchy agresji

Rózńice są znaczne między psychopatami a charakteropatami

U charakteropatów, w przeciwieństwie do psychopatów, występuje krytycyzm sytuacji i poczucie winy.

Wycięcie biologiczne części mózgu, np. ciała migdałowatego może powodować zmianę zachowania

Cechy charakteropaty z uszkodzonym płatem czołowym

• Brak samokrytycyzmu

• Niedostrzeganie u siebie choroby

• Bezwstydność

• Brak wyrzutów sumienia

• Niezdolność do związków uczuciowych

• Silna reakcja na alkohol

• Działanie na własną szkodę

Różnice między psychopatą a charakteropatą:

• U charakteropatów po wybuchu agresji jest poczucie wstydu w przeciwieństwie do psychopatów

• Maskowanie swoich uczuć i cech jest lepsze u psychopatów

• Stosowanie INGRACJACJI /urabianie ludzi wbrew ich wiedzy i woli/ , stosowanie różnych technik /komplementy, straszenie/ cecha psychopaty

• U psychopaty nie ma zaburzeń myślenia, logiki, inteligencji natomiast charakteropaci zapominają i są niespójni

Organiczne zmiany powodują parcjalną a nie pełną zmianę osobowości

Płaszczyzny /2/ parcjalności:

1. występują 1 lub 2 sprzężone ze sobą objawy zachowania antyspołecznego np. apatyczność apatyczność skłonność do agresji

2. Objawy psychopatyczne u neurotyków są niezharmonizowane

AGRESJA

Wyższą agresywność mają mężczyźni co związane jest z testosteronem, Nad agresją mogą bardziej panować osoby bardziej wykształcone, które realizują swoją karierę zawodową.

W przeciągu 5600lat odbyło się 14tyś wojen co dale 2,6 wojny/ 1 rok.

Nie każda przemoc wywołana w stosunku do drugiej osoby jest agresją. Np. wizyta u dentysty gdzie pacjent godzi się na cierpienie.

AGRESJA - każde zamierzone działanie w formie otwartej lub symbolicznej mającej na celu wyrządzenie komuś lub czemuś straty lub bólu.

Rozpoznajemy 2 rodzaje agresji:

1. agresja wroga - celem zachowania jest zadanie bólu i cierpienia drugiej osobie

2. agresja instrumentalna - agresja jest celem do osiągnięcia zamierzonego celu, jest instrumentem

Teorie pochodzenia agresji:

1. Wrodzona agresja /genetyczna/

1. Związek chromosomatycznej anomalii XYY - chromosom odpowiedzialny za agresję, posiada go 0,1%-0,2% populacji ludzkiej.
   W Australii 2,9% więźniów miało ten chromosom ale 88% skazanych odbywało kary za przestępstwa nie związane z agresją.
   Teoria ta okazała się nie prawdziwa, gen agresji nie istnieje

2. Teoria instynktu agresji
   J.J. Ruso - twierdził iż człowiek rodzi się dobry ale posiada instynkt zwierzęcy
   Freud - wprowadził pojęcie THANATHOS - popęd do śmierci, każdy człowiek posiada w sobie taki popęd ale musi skierować tą energię gdzie indziej by się nie zabić
   Konrad Lorenz - twórca pojęcia ETOLOGIA - nauka o zachowaniu zwierząt w ich naturalnym środowisku - badał gęsi i agresja pojawiała się na skutek pojawienia się pewnych bodźców, wyzwalana agresja ma charakter spontaniczny i może także pojawić się bez żadnych powodów. Agresja zbiera się w człowieku w „naczyniach” - HYDRAULICZNA KONCEPCJA AGRESJI. Lorens przeprowadzał badania na zwierzętach co nie ma przełożenia na ludzi.
   Nie ma obiektywnych danych potwierdzającą teorię instynktownej agresji.

2. Teoria popędu agresji

Każda agresja jest wynikiem frustracji zaś każda frustracja nie rodzi tendencji do agresji

FRUSTRACJA - zablokowanie skierowanej na cel aktywności organizmu bądź też stan wynikający z napotkania takiej przeszkody.

Tendencja do agresji jest większa im:

1. większa jest wartość zablokowanego celu

2. bardziej osiągnięcie tego celu jest przez daną frustrację uniemożliwiona

3. większa liczba działań zostaje zablokowana

Jeśli strach jest duży następuje przemieszczenie zmiany postaci agresji na obiekt, który jest mniej zagrożony Każda kara budzi agresję.

Teoria ta do końca nie jest prawdziwa

1. nie tylko agresja jest wynikiem frustracji, może pojawić się regresja, fiksacja, apatia

2. nie każda frustracja prowadzi do agresji lecz niektóre jej rodzaje

3. nie sama frustracja wywołuje agresję. „Sygnał wywoławczy agresji” - Berkowi
   skojarzenia między sygnałem a bodźcem np. broń palna, strzelba, nóż

3. Teoria uczenia się agresji

Jest warunkiem jej uczenia się za pośrednictwem jej procesów warunkowania instrumentalnego i modelowania.

Warunkowanie instrumentalne - proces za pomocą którego organizm uczy się znaczenia pierwotnie obojętnych reakcji a za tem tego że agresja jest ona instrumentem osiągania pożądanych stanów rzeczy.

Agresja nioe pełni roli nagrody, dostarcza szybkiej informacji, efekty, działania.

Modelowanie

5

2

---