Pytania 2 grupy rząd 1
1.Zasada pisemności
2. Doręczenie pism procesowych
3. Zażalenie na postanowienie
4. Opinia biegłego jako dowód
ZASADA PISEMNOŚCI - ART. 14.
Sprawy należy załatwiać w formie pisemnej. Wszelkie fakty i okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy powinny być utrwalone w formie pisemnej. Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, musi być wszystko utrwalone w formie pisemnej.
Od tej zasady jest odstępstwo - ze względu na ważny interes społeczny bądź ważny interes strony, sprawy mogą być załatwiane w formie ustnej ale należy to udokumentować w formie adnotacji, którą również podpisuje strona.
2. DORĘCZANIE INNYCH PISM PROCESOWYCH (art. 39-49 kpa)
Pisma doręcza się adresatowi za pokwitowaniem (art. 39 kpa).
Pisma doręcza się poprzez:
- Pocztę Polską
- pracowników organu
- za pośrednictwem innych osób lub organów upoważnionych z mocy prawa bądź na podstawie porozumienia z Pocztą Polską.
Pismo może być doręczone adresatowi:
- w miejscu zamieszkania
- w miejscu pracy (?)
- w siedzibie organu
- w każdym innym miejscu, gdzie się adresata zastanie.
Jeżeli adresat chwilowo nie przebywa w miejscu zamieszkania to pismo można pozostawić dorosłemu domownikowi, jeżeli ten zobowiąże się do doręczenia pisma.
Jeżeli adresat czasowo nie przebywa w miejscu zamieszkania to pismo można pozostawić u sąsiada lub dozorcy domu, jeżeli ten zobowiąże się do doręczenia pisma.
W skrzynce na korespondencję, a w razie jej braku - na drzwiach mieszkania - należy umieścić pismo informujące, gdzie przesyłka została złożona.
Jeżeli adresat nie przebywa w miejscu zamieszkania to pismo pozostawia się w organie bądź
w najbliższym urzędzie pocztowym, a w skrzynce na korespondencję umieszcza się pismo informujące, gdzie przesyłka została złożona.
Po upływie 7 dni od daty dokonania czynności - próbę należy ponowić. Po upływie 14 dni od daty dokonania pierwszej czynności przyjmuje się, że pismo zostało doręczone.
Jednostkom org. pisma doręcza się w siedzibie jednostki za pokwitowaniem.
Względem jednostek stosuje się również doręczenie zastępcze.
Zawiadomienie większej grupy obywateli - treść pisma ogłasza się w sposób zwyczajowy.
Po upływie 14 dni od rozplakatowania wiadomości przyjmuje się, że adresaci zapoznali się z treścią.
Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, to pismo doręcza się pełnomocnikowi - jeśli doręczono by stronie, to pismo nie jest doręczone prawidłowo, nie wywiera skutków prawnych.
3. ZAŻALENIE NA POSTANOWIENIE (art. 141-144 kpa)
Zażalenie jest zwykłym środkiem wzruszenia postanowienia. Na postanowienie służy zażalenie, jeżeli tak stanowi przepis kodeksu lub innej ustawy. Jeżeli przepis kodeksu nic nie mówi - zażalenie nie przysługuje.
Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia bądź ogłoszenia postanowienia do organu wyższego stopnia za pośrednictwem tego organu, który wydał zaskarżone postanowienie.
Organ II instancji powinien rozpatrzyć zażalenie w terminie 1 miesiąca.
4. OPINIA BIEGŁEGO
Biegłym jest osoba posiadająca wiadomości specjalne nabyte w wyniku wykształcenia i wykonywania zawodu (rzadziej - w wyniku wykonywania zawodu, np. jubiler). Każdy wojewoda prowadzi listę biegłych dla swojego terenu; również listę biegłych prowadzi minister, sądy okręgowe (izby skarbowe - listy biegłych skarbowych).
Biegłego można powołać na wniosek strony bądź z urzędu. Względem biegłego stosuje się te same przepisy, co do pracownika organu względem wyłączenia (art. 24 § 1,3).
Biegły wydaje opinie na piśmie lub ustnie do protokołu. Biegłemu można udostępnić akta postępowania, jeżeli tego wymaga charakter opinii. Biegłemu zakreśla się granice opinii poprzez postawienie pytań. Opinia biegłego podlega takiej samej ocenie jak pozostałe środki dowodowe.
Grupa 2 rząd 2:
1. Zasada czynnego udziału stron w postępowaniu administracyjnym
2. Podmioty występujące w postępowaniu administracyjnym na prawach strony
3. Wezwanie ( znaczenie, doręczenie czyli postać wezwania, wymogi formalne)
4. Decyzja
ZASADA CZYNNEGO UDZIAŁU STRON W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM- ART.10 KPA
Zasada ta polega na tym, że organ ma obowiązek informowania strony o przeprowadzonych czynnościach procesowych.
Informuje strony o tym, że:
1. Może być obecna przy czynnościach
2. Może zadawać pytania
3. Może ustosunkować się do przeprowadzonej czynności
Zawiadomienie (wezwanie) powinno być wysłane a takim wyprzedzeniem, aby do rąk adresata trafiło na 7 dni przed planowanym terminem czynności- art.92 KPA.
Przed wydaniem decyzji organ ma obowiązek poinformować o tym stronę i pouczyć ją o prawie przejrzenia akt i złożenia stosownych wniosków.
Czynny udział jest prawem strony a nie jej obowiązkiem.
Wyjątek- organ administracji publicznej może odstąpić od tej zasady tylko w przypadku, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego lub grożącą niepowetowaną szkodą materialną (art. 10 & 1 KPA). W tym przypadku organ w aktach sprawy zawiera adnotację o tym fakcie, podając przyczynę (art.10 & 2 KPA).
2. PODMIOTY WYSTĘPUJĄCE W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM NA PRAWACH STRONY.
Podmiotami na prawach stron są:
Prokurator.
Rzecznik Praw Obywatelskich.
Organizacja społeczna.
Rola podmiotów na prawach stron:
działanie w tzw. interesie społecznym;
sprawa nie dotyczy ich, tylko innego podmiotu;
taki podmiot może działać zgodnie z interesem strony, bądź wbrew interesowi stron;
udział takiego podmiotu jest niezależny od woli stron.
Prokurator może:
żądać wszczęcia postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem,
może przyłączyć się do toczącego postępowania,
może składać wnioski dowodowe, brać udział w czynnościach, wnosić środki zaskarżenia na decyzje, postanowienia itp. Organ przesyła odpisy prokuratorowi,
wnieść sprzeciw od każdej decyzji ostatecznej. Sprzeciw jest to nazwa zbiorcza. Prokurator wnosząc sprzeciw musi sprecyzować żądanie. Sprzeciw prokuratora musi być rozpoznany w terminie 30 dni. O wniesionym sprzeciwie organ powiadamia pozostałe strony. Organ nie jest związany żądaniem prokuratora. Decyzje wydane w wyniku takiego postępowania są decyzjami I instancji i podlegają zaskarżeniu.
Rzecznik Praw Obywatelskich
Rzecznik zajmuje się sprawami większych zbiorowości.
Organizacja społeczna
może żądać wszczęcia postępowania. Organ wszczyna postępowanie bądź odmawia jego wszczęcia w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Może żądać wszczęcie postępowania jeżeli sprawa znajduje się w zakresie jej statutowego lub regulaminowego działania,
może żądać dopuszczenia jej do udziału w toczącym się postępowaniu. Organ dopuszcza organizację bądź odmawia jej dopuszczenia w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Organizacja, którą dopuszczono do udziału w takim postępowaniu może działać zgodnie z interesem strony lub wbrew interesowi strony. Jeżeli organizacja nie bierze udziału w postępowaniu, to za zgodą organu może przedłożyć swoje stanowisko w sprawie.
3. WEZWANIE
Urzędowe polecenie skierowane do osoby fizycznej bądź jednostki org. z żądaniem określonego zachowania się.
1. Podstawowa postać wezwania to postać pisemna.
2. Wezwanie jest pismem ścisłego sformalizowania (art. 54)
3. Zastosowanie się do wezwania obwarowane jest przymusem administracyjnym (art. 88)
Organ wzywa osoby do udziału w czynnościach procesowych czy też czynności urzędowych osobiście, jeżeli jest to niezbędne do rozstrzygnięcia sprawy.
Przepisy kpa przewidują ograniczenia w osobistym stawieniu się na wezwanie:
# ograniczenie terytorialne (miejscowe) - do osobistego stawienia się na wezwania zobowiązany jest mieszkaniec gminy, której organ prowadzi postępowanie, a także mieszkaniec gminy bezpośrednio przyległej do terenu jednostki prowadzącej postępowanie.
# ograniczenie osobiste - osobiście nie musi stawić się osoba dotknięta ułomnością fizyczną bądź przewlekle chora
# ograniczenie zawodowe - w przypadku wykonywania niektórych zawodów wezwanie pracownika należy uzgodnić z jego przełożonym (np. motorniczy, kierowca MZK, strażak).
Jeżeli w wezwaniu jest, że czynności maja być wykonane osobiście, to wezwany musi się zgłosić - jest to obowiązkowe.
W wezwaniu należy wskazać (art. 54 kpa):
1) oznaczenie organu (pełna nazwa i jego siedziba)
2) imię i nazwisko wzywanego
3) w jakiej sprawie osoba ma się stawić, w jakim charakterze i w jakim celu
4) czy wzywany ma się stawić osobiście czy przez pełnomocnika, czy też czynności może dokonać na piśmie
5) termin, do którego żądanie ma być spełnione, albo data, godzina i miejsce stawienia się
6) pouczenie o skutkach prawnych nie zastosowania się do wezwania (art. 88)
7) podpis pracownika z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego
(przepis nie przewiduje pieczątki!)
W sprawach niecierpiących zwłoki można osobę wezwać telefonicznie lub za pomocą innych środków łączności. Wezwanie telefoniczne musi odpowiadać wymogom art. 54 kpa.
Nie można względem wezwanego stosować środków przymuszających, jeżeli nie ma pewności, że wezwanie dotarło do niego w sposób prawidłowy.
Stawiającemu się na wezwanie przysługuje zwrot kosztów stawiennictwa (dekret z 26.10.1950r.
o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym DzU Nr 49, poz. 445 ze zm.).
Na koszty stawiennictwa składa się:
- koszty przejazdu najtańszym środkiem transportu
- dieta (pow. 8h ½ diety, pow. 12h cała dieta)
- utracony zarobek (jeśli pracuje w systemie godzinowym)
- koszty noclegu, jeśli osoba pozostaje dłużej do dyspozycji organu.
Żądanie zwrotu należności należy wnieść przed wydaniem decyzji przez organ prowadzący postępowanie.
Wezwanie pisemne powinno być wysłane z takim wyprzedzeniem, aby do rąk adresata trafiło na 7 dni przed planowanym terminem czynności (art. 79 ust. 1 i art. 92 kpa).
4. DECYZJA
Jest aktem administracyjnym rozstrzygającym sprawę, co do jej istoty w całości lub w części albo
w inny sposób kończącym postępowanie w danej instancji (np. umorzenie).
Decyzja na gruncie prawa administracyjnego ma taką moc prawną jak wyroki sądowe w innych postępowaniach. Decyzja wywiera skutki prawne względem:
- adresata decyzji
- organu, który ją wydał
- innych podmiotów, jeżeli dotyczy ich wynik rozstrzygnięcia.
W prawie adm. decyzja występuje pod różnymi nazwami (np. świadectwo dojrzałości - dec. adm. stwierdzająca ukończenie szkoły z określonym wynikiem; prawo jazdy; koncesja; pozwolenie na budowę), w związku z tym wg orzecznictwa NSA jako decyzję należy uznać akt administracyjny rozstrzygający sprawę indywidualną, który jest podpisany i jest decyzją bez względu na nazwę.
Decyzja jest aktem ściśle sformalizowanym i art. 107 wymienia minimum elementów, które decyzja musi zawierać. Przepis szczególny liczbę tych elementów może zwiększać (ale nie zmniejszać!):
1/ oznaczenie organu oraz jego siedziba
2/ data wydania decyzji
3/ oznaczenie strony bądź stron
4/ przytoczenie podstawy prawnej rozstrzygnięcia (tj. przepisu prawa materialnego regulującego określoną dziedzinę)
5/ rozstrzygnięcie
6/ uzasadnienie - każda decyzja musi być uzasadniona, jednak zgodnie z art. 107 § 4 organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji, jeżeli uwzględnia ona w całości żądanie strony.
Uzasadnienie składa się z 2 części:
*Uzasadnienie faktyczne - organ stwierdza, które fakty i okoliczności uznał za udowodnione
i dlaczego; którym faktom i okolicznościom odmówił mocy dowodowej i dlaczego, które fakty
i okoliczności przyjął za podstawę rozstrzygnięcia i dlaczego.
*Uzasadnienie prawne - przytoczenie przepisu podstawy w pełnym brzmieniu; wyjaśnienie, dlaczego ten przepis przyjęto jako podstawę rozstrzygnięcia; objaśnienie treści przepisu.
7/ pouczenie - czy od decyzji służy odwołanie, do kogo, w jakim terminie i za czyim pośrednictwem; jeżeli odwołanie nie służy - pouczyć o możliwości wniesienia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy albo należy pouczyć, że od decyzji ostatecznej służy skarga do sądu adm., którą wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję
8/ podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego.
Decyzja może zawierać również elementy dodatkowe:
1/ rygor natychmiastowej wykonalności (nadawany jest decyzji nie ostatecznej, czyli takiej, od której służy odwołanie); może być nadawany:
- z mocy prawa
- uznaniowo przez organ:
* ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego
* ze względu na zagrożenie interesu gosp. kraju
* ze względu na ważny interes społeczny
* ze względu na ważny interes strony.
Organ może uzależnić nadanie rygoru od złożenia przez stronę stosownego zabezpieczenia finansowego (przy nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności uznaniowo przez organ ze względu na ważny interes strony).
Rygor może być nadany samej decyzji, a jeżeli decyzję doręczono stronie - rygor nadaje się w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
2/ termin: (art. 111 kpa)
termin, do którego decyzja wywołuje skutki prawne
termin, od którego decyzja wywołuje skutki prawne (rzadziej występuje)
Są też decyzje bezterminowe, np. prawo jazdy, świadectwo ukończenia szkoły.
3/ warunek - czynność lub zespół czynności, które mogą być wykonane w dłuższym okresie czasu
4/ zlecenie - czynność, która może być dokonana jednorazowo bądź w krótkim okresie czasu
5/ klauzula odwołalności: (art. 162-163 kpa)
stwierdzenie wygaśnięcia umowy
uchylenie decyzji.
Grupa 1 Rząd 1
1. Zasada nakłaniania do ugody stron, które mają sporne interesy w sprawie
2. terminy art. 35-38
3. Dowód z dokumentu
4. Odwołanie od decyzji (w tym. o rozstrzygnięciu organu
II instancji)
ZASADA NAKŁANIANIA DO UGODY STRON, KTÓRE MAJĄ SPORNE INTERESY W SPRAWIE-ART.13
Ugodę zawiera się przed organem, organ nie jest stroną ugody. Ugoda pozwala uniknąć przewlekłości postępowania oraz posądzenia organu o stronniczość (przekupstwo). Z propozycją zawarcia ugody może też wystąpić organ lub jedna ze stron. Organ prowadzący postępowanie powinien podejmować czynności skłaniające strony do zawarcia ugody. Ugoda ma moc decyzji i można ją zawrzeć w każdym stadium postępowania.
2. TERMINY W POSTĘPOWANIU ADM. (ART. 57-60 KPA)
Termin - odcinek czasu wyznaczony do załatwienia sprawy bądź dokonania czynności procesowej, urzędniczej.
I. Ze względu na źródło terminy dzielimy na:
ustawowe (wynikające z ustaw)
urzędowe (wyznaczone przez organ)
II. Ze względu na skutki prawne terminy dzielimy na:
prekluzyjne (nieprzekraczalne, można je jedynie przywrócić):
a) ustawowe (14 dni do wniesienia odwołania od decyzji,
7 dni do wniesienia zażalenia na postanowienie)
b) urzędowe - jeżeli przepis szczególny tak stanowi (np. prawo budowlane art. 35 ust.3)
instrukcyjne (naruszenie tych terminów nie powoduje skutków procesowych):
a) ustawowe
b) urzędowe.
Czynność dokonana po terminie prekluzyjnym nie powoduje skutków prawnych. Jednakże przepisy kodeksu przewidują możliwość przywrócenia terminu prekluzyjnego.
Jeżeli strona nie dotrzyma terminu - to zwraca się do organu o jego przywrócenie w drodze podania.
W podaniu należy uprawdopodobnić, że niedotrzymanie terminu nastąpiło bez winy strony. Wraz z tym podaniem należy dopełnić czynności, do której strona była zobowiązana. Podanie należy wnieść
w terminie 7 dni od daty ustania przyczyny, z powodu której niedotrzymano terminu. Podanie wnosi się do organu właściwego do załatwienia sprawy.
Organ w drodze postanowienia (na które zasługuje zażalenie) przywraca termin bądź odmawia jego przywrócenia.
Jeżeli postępowanie zostanie zawieszone na wniosek strony - to strona przed upływem 3 lat powinna wystąpić o jego podjęcie (jeśli tego nie zrobi, to postępowanie będzie umorzone).
Jeżeli strona zwróciła się o przywrócenie terminu do odwołania decyzji - to na wniosek strony organ może wstrzymać wykonanie decyzji.
Terminy: = dni - 7, 14 = tygodnie - 2 (art. 106)
= miesiące - 1 m-c na wydanie decyzji, 2 m-ce - jeśli sprawa skomplikowana.
7.05 (piątek) o godz. 11 otrzymanie pisma - termin 7 dni
początek (pierwszy dzień) - 8.05.10
koniec - 14.05.10 o godz. 24.00 - do tej godziny należy złożyć pismo w polskim urzędzie pocztowym (należy nadać pismem poleconym, na którym to potwierdzeniu ma być inf. dot. daty i godziny), a jeśli przebywa za granicą - złożyć trzeba w polskim urzędzie konsularnym (nie na poczcie zagranicznej)
Jeśli ostatni dzień terminu przypada w dzień wolny od pracy - to termin się kończy w najbliższy dzień roboczy (np. 7 dzień to czwartek Boże Ciało, to termin przesuwa się na dzień roboczy, czyli piątek)
W prawie pracy jest wyjątek - jeśli ostatni dzień terminu wypada w dzień wolny od pracy, to załatwienie przypada na dzień roboczy przed tym dniem.
TERMINY ZAŁATWIANIA SPRAW (art. 35-38 kpa)
W kpa mamy 3 terminy załatwiania spraw (innych terminów kpa nie przewiduje):
1/ tzw. termin niezwłoczny (bez zbędnej zwłoki)
2/ termin 1 miesiąca - kiedy sprawa nie jest skomplikowania, ale należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniające
3/ termin 2 miesięcy - jeżeli sprawa jest skomplikowania.
→ Jeżeli organ nie dotrzyma terminu do załatwienia sprawy - to informuje o tym stronę, wyjaśnia przyczyny niedotrzymania terminu i wyznacza termin do załatwienia sprawy.
→ Jeżeli i ten termin nie zostanie dotrzymany - to strona może wnieść zażalenie do organu wyższego stopnia na tzw. bezczynność władzy albo milczenie władzy. Jeżeli organ wyższy uzna zażalenie - to wyznacza kolejny termin do załatwienia sprawy.
→ W przypadku niedotrzymania tego terminu przez organ - strona może wnieść skargę do sądu adm.
i sąd wyznacza termin do załatwienia sprawy.
→ W przypadku nie dotrzymania tego terminu - sąd na wniosek strony może nałożyć na organ grzywnę w wysokości do 10 średnich krajowych poborów. Grzywnę taką można powtórzyć wielokrotnie.
3. DOWODY I POSTĘPOWANIE DOWODOWE (ART. 75-88A KPA)
Zgodnie z art. 75 § 1 jako dowód należy dopuścić wszystko to, co przyczyni się do wyjaśnienia okoliczności sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Najczęściej występujące dowody:
dowód z dokumentu
DOKUMENT - dowód z dokumentu w formie pisemnej. Wg KC dokumenty dzielimy na:
*Urzędowe - sporządzane są przez uprawnione dętego podmioty; może być sporządzony zarówno przez organ adm. publicznej, jak i przez podmiot prywatny. Jeżeli dokument urzędowy jest sporządzony przez uprawniony podmiot i w przepisanej formie - to treść dokumentu przyjmuje się jako prawdziwą - nazywa się to domniemaniem prawdziwości (art. 76). Treść takiego dokumentu można obalić tylko w drodze przeciwpostępowania (art. 76 § 3).
*Prywatne - jeżeli dokument prywatny jest podpisany, to przyjmuje się, że podpisujący go sporządził. Natomiast prawdziwość treści musi udowodnić.
Dokument zagraniczny - jeżeli taki dokument przetłumaczony jest przez tłumacza przysięgłego - traktujemy go jak dokument urzędowy. Natomiast dokument nie przetłumaczony traktujemy jako dokument prywatny.
4. ODWOŁANIE OD DECYZJI JAKO REALIZACJI ZASADY INSTANCYJNOŚCI W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM ART. 127-140.
Od każdej decyzji wydanej w I instancji służy stronie odwołanie do organu II instancji, bądź organu odwoławczego. Instancyjność najczęściej wiąże się z hierarchicznością:
Odwołanie służy tylko do jednego organu. Natomiast jeżeli decyzję w I instancji wyda SKO lub właściwy w sprawie minister, to od decyzji takiej odwołanie nie służy. Jednakże przepisy kodeksu przewidują jak gdyby środek odwoławczy - wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy - art. 127 § 3 kpa.
Odwołanie należy wnieść w terminie 14 dni od daty doręczenia, bądź ogłoszenia decyzji. Odwołanie wnosi się do organu II instancji za pośrednictwem tego organu, który wydał zaskarżoną decyzję. Organ I instancji, do którego wpłynęło odwołanie w terminie 7 dni może uchylić lub zmienić swoją decyzję, jeżeli w całości przychyla się do żądania strony. Natomiast jeżeli uważa, że jego rozstrzygnięcie jest słuszne, to odwołanie wraz z aktami postępowania przekazuje organowi II instancji (w tym samym terminie 7 dni).
Grupa 1 Rząd II
1. Zasada udzielania informacji
2. Organy administracji publicznej
3. Protokoły i adnotacje'
4. Postanowienie
ZASADA UDZIELANIA INFORMACJI (POMOCY PRAWNEJ) STRONOM ORAZ INNYM UCZESTNIKOM POSTĘPOWANIA - WYNIKA ONA Z ART. 9 KPA.
Organy administracji publicznej zobowiązane są do informowania stron w sposób wyczerpujący o okolicznościach, które mogą mieć wpływ na ustalenie praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania. Organy mają obowiązek czuwania, aby strony i inni uczestnicy postępowania nie poniosły szkody z tytułu nieznajomości p. W czasie postępowania administracyjnego organ ma obowiązek informować stronę o skutkach np. niedotrzymania terminu
2. ORGANY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ (POJĘCIE I WŁAŚCIWOŚCI ORGANU) - ART. 19-23.
Organem jest osoba lub jednostka organizacyjna, którą upoważniono do załatwiania określonych rodzajów spraw na określonym terenie.
Osoba jest organem -np. wójt, burmistrz, starosta, marszałek województwa, przewodniczący rady.
Organem jednostki organizacyjnej - jest samorząd, kolegium odwoławcze, sąd, zarząd jako organ kolegialny.
Organy cechują się następującymi właściwościami:
- właściwością rzeczową
- miejscową.
- instancyjną (funkcjonalną).
3. OBOWIĄZEK SPORZĄDZENIA PROTOKOŁU ART. 67- 72.
Fakty i okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy muszą być utrwalone w odpowiedniej formie. Do dokumentowania takich czynności służą protokoły. Kpa zawiera 5 grup czynności, z przeprowadzenia których sporządza się obowiązkowo protokół:
z wniesionego ustnie podania;
z przesłuchania strony, świadka i biegłego;
z oględzin i ekspertyz dokonanych przy udziale przedstawiciela organu administracji publicznej;
z rozprawy;
z ustnego ogłoszenia decyzji i postanowienia.
Fakt zawarcia ugody dokumentuje się w formie protokołu.
Postać protokołu.
Protokół jest pismem procesowym sformalizowanym i należy w nim określić:
kto, gdzie i kiedy dokonał czynności;
jakiej czynności dokonano,
względem kogo i czego dokonano czynności;
przebieg czynności;
ustalenia dokonane lub nie dokonane w wyniku czynności;
wzmianka o odczytaniu protokołu (obowiązkowo!);
uwagi osób biorących udział w czynności;
podpisy wszystkich uczestników czynności, (odmowę podpisu należy opisać w protokole);
kto był obecny przy czynnościach i w jakim charakterze;
Protokół powinno się sporządzać w trakcie czynności lub bezpośrednio po przeprowadzeniu czynności.
Kto może sporządzać protokół.
Protokół może sporządzić:
pracownik prowadzący postępowanie;
pracownik wyznaczony specjalnie do dokonania oznaczonej czynności;
Znaczenie protokołu w postępowaniu.
Protokół sporządzony przez uprawniony podmiot i w przepisanej formie staje się dokumentem urzędowym i posiada walor dowodowy.
Realizowana jest zasada pisemności i czynnego udziału stron w postępowaniu administracyjnym.
Adnotacje.
Jeżeli czynność organu administracji publicznej nie wymaga formy protokolarnej, może być utrwalona w drodze adnotacji (notatki). Notatkami nie wolno zastępować protokołu. Za pomocą adnotacji utrwala się czynności, które nie mają znaczenia procesowego. Mają znaczenie pomocnicze, wyjaśniające. Sporządza ją jednostronnie pracownik i podpisuje. Nie posiada waloru dowodowego.
Zilustrowanie protokołu
Protokół można zobrazować, np.:
zdjęciami fotograficznymi;
szkicami (rozkład pomieszczeń, miejsce oględzin),
planami (w budownictwie),
nagraniami audiowizualnymi.
Język protokołu i udział tłumacza.
Protokół powinien być sporządzony w język urzędowym - języku polskim. Język musi być zrozumiały dla uczestników czynności. Jeżeli używa się zwrotów obcojęzycznych, w nawiasie musi być ich tłumaczenie. Protokół spisuje się w 1 osobie liczbie pojedynczej.
W protokołach z przesłuchania strony, która złożyła zeznanie w języku obcym, należy podać w przekładzie na język polski treść złożonego zeznania oraz wskazać osobę i adres tłumacza, który dokonał przekładu; tłumacz ten powinien podpisać protokół przesłuchania.
4. POSTANOWIENIE
Akt administracyjny, który nie rozstrzyga sprawy co do jej istoty, ale reguluje kwestie procesowe, porządkowe.
Organ w toku postępowania wydaje postanowienia (zgodnie z art. 123 kpa).
Postanowienie jest aktem sformalizowanym, zawiera te same elementy, co decyzja, czyli:
1/ oznaczenie organu
2/ data wydania postanowienia
3/ oznaczenie uczestnika postępowania
4/ podstawa prawna (przepisy kpa)
5/ rozstrzygnięcie
6/ uzasadnienie: * faktyczne * prawne
Uzasadnione muszą być postanowienia, na które służy zażalenie bądź skarga do sądu adm., a także postanowienia wydane w wyniku złożonego zażalenia.
7/ pouczenie, czy na postanowienie służy zażalenie, do kogo, w jakim terminie i za czyim pośrednictwem albo że służy skarga do sądu adm., a jakim terminie i za czyim pośrednictwem
8/ podpis z podaniem imienia, nazwiska i stanowiska służbowego podmiotu wydającego postanowienie.
Przepisy kpa przewidują możliwość wydania postanowienia w formie ustnej, ale z takiego faktu należy sporządzić protokół ustnego ogłoszenia postanowienia.
Postanowienia, na które nie służy zażalenie, nie muszą być uzasadnione.
Postanowienia mogą być wzruszone w trybach nadzwyczajnych (np. art. 156 kpa - stwierdzenie nieważności decyzji/postanowienia).
Jeżeli przepis tak stanowi - postanowieniem można rozstrzygać sprawę co do jej istoty
(np. zatwierdzenie ugody adm. art. 119 kpa).
Zażalenie na postanowienie (art. 141-144 kpa)
Zażalenie jest zwykłym środkiem wzruszenia postanowienia. Na postanowienie służy zażalenie, jeżeli tak stanowi przepis kodeksu lub innej ustawy. Jeżeli przepis kodeksu nic nie mówi - zażalenie nie przysługuje.
Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia bądź ogłoszenia postanowienia do organu wyższego stopnia za pośrednictwem tego organu, który wydał zaskarżone postanowienie.
Organ II instancji powinien rozpatrzyć zażalenie w terminie 1 miesiąca.
Rozstrzygnięcia organu II instancji na zażalenie:
1/ utrzymuje zaskarżone postępowanie w mocy
2/ uchyla w całości lub w części i orzeka co do istoty sprawy
3/ umarza postępowanie zażaleniowe, gdy strona wycofała zażalenie.
Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia.
Organ na wniosek skarżącego może wstrzymać wykonanie postanowienia.
Jeżeli na postanowienie nie służy zażalenie, to można je zaskarżyć w odwołaniu od decyzji
(art. 142 kpa)
Pozdrawiam Piotrek ;)
1