Zachowania polityczne w organizacjach
to działanie prowadzone w celu pozyskania, rozszerzenia lub wykorzystania władzy i innych zasobów
dla uzyskania pożądanych wyników (przekonywanie lub „urabianie” ludzi).
4 formy zachowania politycznego:
kuszenie (obietnica)
perswazja (logika)
zobowiązanie (dług)
przymus (groźba)
Jak politykę oceniają podwładni?
− ŹLE- przypuszczają, że jest prowadzona nawet, jeśli nie jest. Zapobieganie temu to JAWNOŚĆ
DZIAŁAŃ.
Grupy pracownicze
Etapy kształtowania się grup:
wzajemna akceptacja
komunikacja - podejmowanie decyzji wypracowywanie struktury grupy
motywacja i wydajność - pomoc, jedność
kontrola i organizacja
Przyczyny tworzenia grup:
przyciąganie interpersonalne
działania grupowe
cele grupowe
zaspokojenie potrzeb
korzyści instrumentalne („członkowstwo”)
Rola w grupie sposób wnoszenia przez dana osobę wkładu w osiąganie celów grupy, rola specjalisty od zadania i rola socjoemocjonalna.
Rola: oczekiwania wysyłana postrzegana odgrywana
Problemy z rolą:
niejasność roli - konflikt ról
przeciążenie roli
Spoistość grupy: zakres, w jakim członkowie grupy są wobec siebie lojalni i zaangażowani w sprawy
grupy.
Co ją zwiększa?
wzrost efektywności
konkurencja międzygrupowa
osobiste przyciąganie
korzystna ocena
zgodność celów
interakcje
Co ją zmniejsza?
wielkość grupy
niezgodność celów
dominacja
wewnętrzna komunikacja
niemiłe doświadczenie
Komunikowanie się
przekazywanie informacji
rola komunikowania się w pracy managera
PLANOWANIE analiza informacji z zewnątrz
ORGANIZOWANIE delegowanie uprawnień, koordynacja, zmiany organizacyjne
PRZEWODZENIE systemy motywacyjne
KONTROLA ustalenie norm, obserwacja, uwagi
skuteczne komunikowanie się:
informacja wysłana = informacja odebrana
Formy komunikacji:
ustna
pisemna
łączona (ustna + pisemna)
PRZYWÓDZTWO NIEFORMALNE
Osoba angażująca się w działanie przywódcze, której prawo do tego nie zostało formalnie uznane przez organizację lub grupę.
Zespoły grupy do wykonywania zadań o wysokiej współzależności. Nadzór prowadzony jest w niewielkim stopniu; zespół ma „opiekuna”.
Konfikty niezgoda między osobami lub grupami
OPTYMALNY POZIOM KONFLIKTU
Brak konfliktów stagnacja i samozadowolenie
Za duży konflikt wrogość i brak współpracy
Przyczyny konfliktu:
współzależność
cele
zderzenie osobowości
konkurencja
Rola menedżera: pobudzenie, organizacja, rozwiązywanie problemów
Metody kształcenia kadr:
lektura
modelowanie zadań
symulacja („gry gospodarcze”)
omawianie przypadków
konferencja
wykład
szkolenie na stanowisko pracy
programowany instruktaż
inscenizacja
trening w „przedsionku”
interaktywne wideo
Ocena szkolenia:
wydajność (wyniki)
funkcja ewakuacyjna (wsparcie decyzji o płacach i awansach).
Dzień menedżera:
czytanie prasy
udział w spotkaniach
rozmowy telefoniczne
nie planowe spotkania
poruszanie się po firmie
SCHEMAT PROCESU KOMUNIKOWANIA SIĘ
ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE W ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ -01.12.2009
4