SPIROMETRIA
Badaniem wstępnym, które pozwala ocenić wentylację jest badanie spirometryczne. Badanie spirometryczne jest znakomitym narzędziem do rozpoznania i określenia typu zaburzeń czynności płuc oraz oceny stopnia ich nasilenia. Pozwala na ocenę stopnia zaawansowania choroby, dobór optymalnego leczenia i obiektywną ocenę jego skuteczności oraz ustalenie rokowania.
Podczas badania spirometrycznego mierzy się składowe objętości powietrza w płucach, oraz szybkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe podczas wdechu i wydechu. Wzajemne stosunki przepływu i objętości określają prawidłowość lub odchylenia od normy w czynności wentylacyjnej płuc.
Składowe objętościowe
TV objętość oddechowa. Jest to objętość powietrza wdychanego lub wydychanego podczas spokojnego oddychania.
IRV - wdechowa objętość zapasowa. Jest to objętość powietrza wprowadzanego do płuc podczas maksymalnego wdechu rozpoczynanego po zakończeniu spokojnego wdechu.
ERV - wydechowa objętość zapasowa. Jest to objętość powietrza, którą można jeszcze usunąć z płuc po zakończeniu spokojnego wydechu
RV- objętość zalegająca. Jest to objętość powietrza, która pozostaje w płucach po najgłębszym wydechu. Wielkość jej wynosi ok. 25% całkowitej pojemności płuc.
VC -pojemność życiowa. Jest sumą objętości oddechowej, wdechowej zapasowej i wydechowej zapasowej(VC= TV+ IRV), czyli odpowiada ilości powietrza, która jest wydalana z płuc w czasie maksymalnego wydechu poprzedzonego maksymalnym wdechem tj ok. 75% całkowitej poj płuc.
FVC - natężona pojemność życiowa. Jest to objętość powietrza wydychana maksymalnie szybko aż do całkowitego opróżnienia płuc.
IC - pojemność wdechowa. Jest to objętość powietrza, którą wdycha się podczas maksymalnego wdechu rozpoczynanego po zakończeniu spokojnego wydechu. Czyli jest to suma objętości oddechowej i wdechowej zapasowej.(IC=TV+IRV).
Statyczne wielkości spirometryczne: objętości (RV, ERV, TV, IRV) i pojemności (FRC, VC, IC, TLC) oddechowe
Objętość |
||||
Mężczyźni |
Kobiety |
|||
Pojemność życiowa VC= TV +IRV+ERV |
IRV |
3,3 |
1,9 |
Pojemność wdechowa |
|
TV |
0,5 |
0,5 |
IC= TV +IRV |
|
ERV |
1,0 |
0,7 |
Pojemność zalegająca czynnościowa FRC=ERV+RV |
|
RV |
1,2 |
1,1 |
|
Całkowita pojemność płuc TLC |
6,0 |
4,2 |
|
Prawidłowe wartości objętości i pojemności płuc.
Ogólnie biorąc, objętości płuc kobiet są mniejsze od objętości płuc mężczyzn, przy porównywalnym wieku i masie ciała.
Składowe szybkości przepływu
PEF - szczytowy przepływ wydechowy. Jest to liczba litrów powietrza którą wydychałoby się w ciągu sekundy lub minuty .
FEV1- natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa. Jest to objętość powietrza wydychanego w pierwszej sekundzie natężonego wydechu. FEV1 jest miarą szybkości opróżniania się płuc.
FEV1%VC jest to stosunek FEV1 do pojemności życiowej płuc i wskaźnik ten nosi nazwę wskaźnika Tiffenau
Niekiedy wskaźnik FEV1 jest wyrażany jako odsetek natężonej pojemności życiowej (FVC) i wówczas ma symbol FEV1%FVC. FVC jest objętością powietrza usuniętego z płuc podczas całego natężonego wydechu i mierzy się ją podczas tego samego manewru natężonego wydechu, podczas którego mierzy się FEV1.
MEF - maksymalny przepływ wydechowy w wybranych momentach natężonego wydechu. MEF75 oznacza szybkość przepływy powietrza podczas natężonego wydechu po wydychnięciu 25% pojemności życiowej. MEF 50 i MEF 25 oznaczają odpowiednio szybkości przepływu powietrza w momencie wydychania 50 i 75% FVC. Pomiary MEF należą do tzw. Testów drobnych oskrzeli.
Najczęstsze błędy i ich następstwa
Jeżeli wdech nie jest maksymalny, obniżone są obydwie zmienne- FVC i FEV1. Powoduje to duże różnice1 wyników miedzy pomiarami. Wynik badania może fałszywie sugerować obniżenie rezerw wentylacyjnych typu restrykcyjnego.
Jeżeli początek wdechu nie jest maksymalnie silny, obniża się FEV1% FVC. Wynik badania może fałszywie sugerować obniżenie rezerw wentylacyjnych typu obturacyjnego.
Jeżeli wydech nie jest kontynuowany do 6 sek to u osób z obturacją oskrzeli, czyli utrudnieniem wydechu, dochodzi do fałszywego obniżenia wartości FVC. Powoduje to sztuczne zawyżenie wskaźnika FEV1% FVC i w następstwie nierozpoznanie lub niedoszacowanie istniejącej obturacji oskrzeli.
Przeciwwskazania do badania spirometrycznego
Badanie spirometryczne wymaga od badanego wysiłku fizycznego znacznie zwiększającego ciśnienie w klatce piersiowej i jamie brzusznej. Z tego powodu poniższe choroby są przeciwwskazaniem do wykonania badania
Tętniak aorty piersiowej lub brzusznej
Odma opłucnowa ( 1 miesiąc )
Operacja okulistyczna ( 1 miesiąc)
Świeże zaburzenia rytmu serca,
Krwioplucie o nieznanej przyczynie ,
Bóle uniemożliwiające prawidłowe wykonanie badania
Restrykcja- restrykcji mówimy wówczas kiedy obniżony jest wskaźnik VC, FVC i może być obniżony FEV1.Pozostałe parametry są w normie.
Przy restrykcji dochodzi do zmniejszenia rozszerzalności oddechowej płuc. Rozszerzalność może być zmniejszona przez:
Zmniejszenie ruchomości kl. piersiowej( choroby układu kostno-stawowego, zniekształcenia klatki piersiowej (klatka lejkowata kurza),skrzywienie kręgosłupa, choroby reumatyczne ZZSK, RZS w zaawansowanym stanie
Zrosty przepony
Choroby i uszkodzenia ukł. Nerwowego, neuralgia miedzyżebrowa, Polineuritis (Zapalenie mięśni)
Choroby opłucnej
Choroby tk płucnej -swoiste i nieswoiste ( marskość płuca, ropnie guzy nowotworowe, czy utrata tk płucnej w skutek resekcji
Obturacja- polega na ograniczeniu przepływu przy zachowanych objętościach. Główną cechą obturacji jest obniżenie FEV1% VC, PEF, MEF50, MEF 25
Obturacja jest to zmniejszenie przepływu przez drogi oddechowe.
Czynniki obturacyjne:
Zwężenie ,skurcz mięśniówki oskrzelowej-dychawica oskrzelowa- astma
Zaleganie wydzieliny w drogach oddechowych np. przewlekły nieżyt oskrzeli, rozedma płuc.
Utrata tk elastyczno-mięsniowej ścian oskrzeli np. rozstrzenie oskrzeli.
Mieszany - typ polega na tym, że jest restrykcja i obturacja, ale jest przewaga
jednego z nich i jedno przechodzi w drugie.
Z punktu widzenia patofizjologii obturacja definiowana jest jako zmniejszenie wskaźnika Tiffeneau FEV1% VC poniżej dolnej granicy normy wyliczonej na podstawie odpowiedniej dla wieku wartości należnej.
Z powodów edukacyjnych zaleca się używanie prostej spirometrycznej klasyfikacji ciężkości choroby, z podziałem na 4 stadia. Badanie spirometryczne jest niezbędne do rozpoznania choroby i pozwala określić zaawansowanie zmian patologicznych.
Stadium I: lekka POCHP - charakteryzuje się niewielkim ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe (FEV1 / FVC <0,70 ; FEV1 ≥80% wartości należnej). Może występować przewlekły kaszel i odksztuszanie plwociny.
Stadium II umiarkowana POCHP- charakteryzuje się narastającym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe (FEV1 / FVC<0,70; 50% ≤ FEV1< 80 % wartości należnej), zwykle z dusznością wysiłkową, mogą też występować kaszel i odksztuszanie plwociny.
Stadium III ciężka POCHP charakteryzuje się jeszcze większym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe (FEV1/FVC<0,70; 30%≤FEV1<50% wartości należnej),większym nasileniem duszności, mniejszą wydolnością wysiłkową, zmęczeniem powtarzającymi się zaostrzeniami które mają wpływ na jakość życia pacjenta.
Stadium IV bardzo ciężka POCHP- charakteryzuje się bardzo dużym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe(FEV1/ FVC<0,70; FEV1<30% wartości należnej lub FEV1<50%wartości należnej i przewlekła niewydolność oddechowa).