Rozdział II


Rozdział II

1. Omów istotę międzynarodowej polityki finansowej.

Jej istotą jest współdziałanie międzynarodowych organizacji i instytucji finansowych oraz państw w zakresie tworzenia formuł regulacyjnych międzynarodowych rynków i obrotów finansowych. Jak również dążenie do zapewnienia harmonijnego rozwoju stosunków finansowych, przeciwdziałania zjawiskom i procesom kryzysowym, jak też skoordynowana pomoc państwom, których system finansowy uległ destabilizacji.

Cechą szczególną jest indykatywny charakter wytycznych , dobrowolność stosowania zalecanych środków, brak środków przymusu. Istotą międzynarodowej polityki finansowej jest ryzyko utraty korzyści wynikających z podporządkowania się zaleceniom.

2. Podaj historyczne podstawy tworzenia organizacji międzynarodowych.

Kryzys światowy w połowie okresu międzywojennego unaocznił wielu politykom i ekonomistom potrzebę skoordynowania wysiłków i stworzenia ram organizacyjnych, które pozwalałyby na przezwyciężenie pojawiających się trudności okresowych bądź lokalnych, tak aby nie dezorganizowały one całej gospodarki światowej. W latach 1942-1943 zakończone zostały prace specjalistów brytyjskich i amerykańskich dotyczące ustanowienia międzynarodowej instytucji finansowej:

- plan brytyjski opracowany przez J. M. Keynesa: założenie międzynarodowego banku, który byłby zdolny do udzielania kredytów w nowej jednostce pieniężnej „bancor” państwom członkowskim w wysokości 75% ich przeciętnego importu i eksportu w latach 1936-1939.

- plan amerykański opracowany przez H.D. White'a i H. Morgenthaua: ustanowienie funduszu w kwocie 5mln dolarów, który byłby efektem transferu części rezerw walutowych państw członkowskich.

Po obradach w Bretton Woods zdecydowano o utworzeniu dwóch instytucji- Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju.

3. Scharakteryzuj ogólnie Międzynarodowy Fundusz Walutowy.

Rozpoczął oficjalną działalność 27 grudnia 1945r. Cele MW to:

- promocja międzynarodowej współpracy finansowej,

- promocja ekspansji handlu zagranicznego,

- zwiększenie wzajemnego zaufania oraz promocja stabilizacji kursów,

- doprowadzenie do utworzenia wielostronnego systemu płatności dla transakcji bieżących między państwami, eliminowanie restrykcji dotyczących wymiany utrudniających ekspansję handlu światowego,

-pogłębienie zaufania do państw członkowskich poprzez oddanie do ich czasowej dyspozycji i ze stosownymi gwarancjami środków będących w zasobach Funduszu, w celu korekty nierównowagi ich bilansu płatniczego,

-skrócenie czasu trwania i zmniejszenie stopnia nierównowagi bilansów płatniczych państw członkowskich.

MFW spełnia trzy podstawowe funkcje:

- regulacyjna (dotyczy środków, które mogą ograniczać płatności i transfery związane z międzynarodowymi transakcjami bieżącymi),

- konsultacyjna (nadzór MFW nad międzynarodowym systemem walutowym),

- finansowa (czasowe finansowanie bilansu płatniczego płatniczego i administrowanie systemu SDR).

Polska „powróciła” do Funduszu 12 czerwca 1986r. W końcu 2004r. do MFW należało 185 państw, z tego 24 miało status rozwiniętych.

Podstawę kapitału Funduszu stanowią wkłady członkowskie zgromadzone na rachunku ogólnym zasobów GRA. Zasoby GRA tworzone są przez waluty państw członkowskich, SDR i złoto. Zasoby te są pozyskiwane w formie subskrypcji (równe wkładom), pożyczek, obciążeń z tytułu wykorzystania środków Funduszu, dochodów z inwestycji oraz oprocentowania SDR posiadanych przez MFW. Wkłady zależą od wielkości i sytuacji ekonomicznej kraju i określają m.in. siłę głosu nowego członka, wymiar jego potencjalnego dostępu do środków Funduszu i udział w SDR.

Organem polityczno- decyzyjnym jest Rada Gubernatorów.

4. Jakie kredyty i pożyczki udziela MFW członkom organizacji? Omów zasady kredytowania.

Od początku działalności kredyt MFW udzielany był w transzach wynoszących jedną czwartą, tj. 25% wkładu członkowskiego.

PROMESY KREDYTOWE- kredyt przeznaczony dla państw mających krótkoterminowe trudności z bilansem płatniczym.

FINANSOWANIE ROZSZERZONE- dotyczy państw najsłabiej rozwiniętych oraz będących w trakcie transformacji polityczno-ekonomicznej (dłuższy czas zwrotu kredytów).

FINANSOWANIE UZUPEŁNIAJĄCE- niweluje trudności związane z wymianą międzynarodową, jak też wspiera programy dostosowawcze zaaprobowane przez MFW.

POMOC NADZWYCZAJNA- ze względu na klęski żywiołowe i sytuację powojenną.

UZUPEŁNIENIE REZERW- na cele związane z problemami równoważenia bilansu płatniczego.

LINIE KREDYTOWE- nie ma wyraźnie określonych limitów dostępu.

Zasady korzystania ze środków:

- wkład finansowy państwa w ramach ogólnego zasobu środków (GRA) Funduszu decyduje o możliwościach i wielkości środków do pozyskania (odróżnia się wkład wniesiony w złocie i wkład wniesiony w walutach bazowych (dolar, euro, funt, jen), które tworzą transzę rezerwową, od wkładu wniesionego w walutach krajowych)

- podstawową drogą udostępniania środków Funduszu jego członkom jest sprzedaż walut innych krajów lub SDR w zamian za ich własne waluty, czyli pożyczkobiorca kupuje środki rezerwowe innych państw za walutę krajową,

- państwo wnoszące wkład rezerwowy uzyskuje prawo do kredytu płynnego z MFW, zwanego pozycją rezerwową lub transzą rezerwową, którą może wykorzystać w każdej chwili, jeżeli potrzebuje tych środków, ze względu na sytuację w bilansie płatniczym,

-podstawowym powodem udzielania kredytów są trudności finansowania bilansu płatniczego,

-uwarunkowaniem udzielenia kredytu jest opracowanie i wdrożenie przez państwo kredytobiorcę odpowiedniego programu reform ekonomicznych,

- państwa mające nadwyżki środków może je ulokować w MFW i w ten sposób powstaje transza rezerwowa (środki rezerwowe).

- polityka transz kredytowych traktowana jest jako podstawowa forma polityki finansowej MFW- całość uzgodnionego kredytu jest dzielona na części (transze).

- wnioski o kredyt są szczegółowo badane. Chodzi zwłaszcza o ustalenie czy ich przeznaczenie jest zgodne z warunkami i kryteriami Funduszu, czy są gwarancje, że będą użyte na deklarowane cele i że ich zwrot nastąpi w terminie,

- dostęp do środków MFW w ramach jednej polityki lub ułatwień kredytowych jest niezależne od innych,

- udostępniane środki są oprocentowane.

5. Jakie jest znaczenie stosunków z MFW?

Dokonywana przez MFW ocena przedsięwzięć gospodarczych i wyników ich realizacji w danym państwie członkowskim ma znaczący wpływ na zachowanie innych podmiotów międzynarodowego systemu finansowego, przede wszystkim Banku Światowego.

Stanowisko MFW respektują banki komercyjne, zwłaszcza przy prowadzeniu negocjacji w sprawie obsługi lub redukcji zadłużenia zagranicznego. Pozytywna opinia FW może przyczynić się do napływu środków pochodzenia zagranicznego oraz powodować udostępnianie różnych kredytów, przede wszystkim przez agendy Banku Światowego i banków regionalnych.

Znaczące kredyty, które udostępnia Fundusz, udzielane są pod warunkiem dokonania reform strukturalnych w gospodarce, te zaś stają się tym ostrzejsze, im gorsza jest sytuacja ekonomiczna kraju zwracającego się o pomoc do Funduszu.

MFW wymuszając (stymulując) opracowanie programów dostosowawczych, których celem jest reforma strukturalna w gospodarce, zrównoważenie bilansu płatniczego, stabilizacja kursów walutowych oraz ograniczenie i likwidacja inflacji, kładzie nacisk na zachowanie dyscypliny finansowej, zwłaszcza budżetowej.

6. Omów stosunki Polski z Międzynarodowym Funduszem Walutowym

W latach 1989-1994 Polska zawarła 4 porozumienia z MFW:

1) typu SBA zwarte 1980 obejmowało okres od lutego '90 do marca '91. Polska nie wykorzystała wszystkich środków ponieważ nie spełniła warunków porozumienia

2) typu EFL (program dostosowawczy i kompensacyjny) zawarte w kwietniu '91 na trzy lata ('91-'93), niestety już w czerwcu '92 pomoc została zawieszona ponieważ przekroczyliśmy ustalone parametry gospodarcze.

3) typu SBA zawarte w '93 roku, uzyskaliśmy kredyt w pięciu równych transzach (dostęp do środków we wrześniu '93). Z 476 mln SDR kredytu wykorzystaliśmy 357 mln SDR

4) typu SBA, zawarte w sierpniu '94 roku, było to porozumienie na 1,5 roku (od lipca '94 do grudnia '95), pożyczka była rozłożona na 7 transz.

W połowie lat dziewięćdziesiątych sytuacja Polski uległa polepszeniu, staliśmy się jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się państw świata. W związku z tym korzystanie z pomocy kredytowej MFW stało się zbędne i tak od 1995 roku Polska nie występuje już w statystykach MFW w sferze kredytowej.

7. Scharakteryzuj Bank Światowy i światowy system bankowy

- Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju

- Międzynarodowe Stowarzyszenie Rozwoju

- Międzynarodowa Korporacjia Finansowa

- Wielostronna Agencja Gwarancji Inwestycji

- Międzynarodowe Centrum Porozumień

Światowy system bankowy tworzą 3 główne grupy organizacji o charakterze bankowym:

8. Jaka jest struktura i główne elementy światowego systemu bankowego

Światowy system bankowy tworzą 3 główne grupy organizacji o charakterze bankowym:

9. Omów działalność Banku Światowego- Międzynarodowego Banku Odbudowy i Rozwoju

Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju to właściwy Bank Światowy. Na początku XXI wieku działania banku koncentrują się na osiągnięciu celów nakreślonych w Deklaracji Milenijnej ONZ są to:

1) Redukcja o połowę między '90- 2015 odsetka osób, których dochody są niższe od 1 USD dziennie, podobnie osób głodujących

2) Zapewnienie do 2015 roku powszechności wykształcenia podstawowego

3) Promowanie równości płci i autonomii kobiet, likwidacja nierówności w procesie kształcenia na poziomie podstawowym do 2005, a na pozostałych poziomach do 2015 roku.

4) Redukcja śmiertelności niemowląt i dzieci o 2/3 w okresie między 1990, a 2015 biorąc pod uwagę umieralność dzieci poniżej 5 lat.

5) Poprawa zdrowotności matek, redukcja umieralności macierzyńskiej o ¾ w okresie 1990-2015.

6) Zwalczenie AIDS

7) Zagwarantowanie zachowania środowiska naturalnego

8) Wsparcie współpracy międzynarodowej w dziedzinie rozwoju.

Główne obszary aktywności banku:

- inwestowanie w ludzi- angażuje się w wiele przedsięwzięć zdrowotnych, opiekuńczych, oświatowych, żywnościowych, wspiera reformy socjalne i ubezpieczeniowe, wspomaga opracowanie programów przezwyciężenia biedy i kryzysów

- ochrona środowiska- bank jest największym fundatorem projektów ochrony przed zanieczyszczeniami i degradacją środowiska naturalnego, wspomaga opracowanie i realizację projektów regionalnych i krajowych

- zapewnienie edukacji dziewcząt- bank wspiera inicjatywy lokalne dotyczące tworzenia szkół wiejskich i zapewnienia im kobiecej kadry nauczającej

- stymulowanie rozwoju sektora prywatnego - bank zapewnia doradztwo techniczne i polityczne, pomaga rządom w tworzeniu klimatu przedsiębiorczości poprzez doskonalenie przepisów prawnych , tworzenie agencji rządowych, inwestowanie w infrastrukturę, prywatyzację przedsiębiorstw państwowych, demontaż monopoli.

- umocnienie zdolności rządów do rozwiązywania wyzwań rozwojowych - wspomaganie tworzenia klimatu prowadzącego do lepszej skuteczności, konkurencyjności i mniejszej skłonności do korupcji

- promowanie reform ekonomicznych

- napływ inwestycji - bank jest ważnym partnerem rządów w obszarze planowania i finansowania inwestycji rozwojowych

- powielanie sukcesu niskim kosztem - wspieranie różnych form nawet najdrobniejszej przedsiębiorczości, ponieważ nawet tak małe pożyczki mogą pomóc w podjęciu działalności wytwórczej o charakterze rękodzielniczym

MBOR ma istotny wpływ na stymulowanie rozwoju, zwłaszcza państw najsłabiej rozwiniętych, rozwiązywanie problemów społecznych i zdrowotnych, a także oświatowych najbiedniejszych państw świata.

Zakres finansowania i dofinansowania:

- bezpośrednie finansowanie projektów inwestycyjnych

- uczestnictwo w pożyczkach zaciąganych z różnych źródeł
- udzielanie gwarancji kredytowych przy kredytach z innych źródeł

- organizacja pożyczek

- sprzedaż udziałów

10. Omów działalność Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA)

- państwa najwyżej rozwinięte, które dostarczają środki finansowe

- państwa słabo rozwinięte, które korzystają z pomocy finansowej Stowarzyszenia

- subskrypcje państw członkowskich

- darowizny państw rozwiniętych

- transfery z Banku Światowego

11. Omów działalność Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF):

12. Omów działalność Wielostronnej Agencji Gwarancji Inwestycji (WAGI):

13. Omów działalność Banku Rozrachunków Międzynarodowych

Jest to najstarsza międzynarodowa instytucja finansowa. Bank ten został założony 20.01.1930 w celu ułatwienia realizacji zobowiązań reparacyjnych Niemiec po I Wojnie Światowej, co po odmowie Niemiec stało się nieaktualne. W okresie międzywojennym stał się pośrednikiem miedzy bankami centralnymi. Posadzony o kolaboracje z Niemcami został rozwiązany prze Konferencje Narodów Zjednoczonych w Bretton Woods w 1944 r. Decyzja ta została unieważniona i w 1946 r. Bank wznowił swoją działalność.

Obecnie działalność Banku koncentruje się na prowadzeniu międzynarodowych operacji finansowych banków centralnych.

Bank Rozrachunków Międzynarodowych jest:

Na stan z 2005 r. Bank ma 56 członków (krajowych banków centralnych), wśród których najważniejszą role odgrywa grupa G-10 (faktycznie zrzeszająca 11 banków centralnych)

Siła głosów na zgromadzeniu ogólnym zależy od wielkości udziałów (wkładów)

Walutą odniesienia jest SDR

Władze:

Zgromadzenie Ogólne banków członkowskich - organ polityczno-decyzyjny

Rada Dyrektorów - jej celem jest określenie strategii i kierownictwo polityczne Banku

Komitet Wykonawczy - Organ wykonawczy kierowany przez Dyrektora Generalnego

37. Scharakteryzuj najbardziej znane banki regionalne:

Międzyamerykański Bank Rozwoju (rok założenia 1960):

Jest najstarszą i największą instytucją na świecie zajmującą się problemami rozwoju

Jego członkami są państwa amerykańskie i niektóre europejskie

Operacje finansowe rzędu 6-8mld USD rocznie

Cele: wzmocnienie konkurencyjności państw członkowskich, inwestycje w programy socjalne, promowanie regionalnej integracji ekonomicznej

Azjatycki Bank Rozwoju (rok założenia 1965):

Zrzesza 66 członków, z czego 19 spoza Azji

Operacje finansowe rzędu 5-10mld USD rocznie

Cele: redukcja ubóstwa, podniesienie poziomu życia obywateli państw członkowskich

*Banki te są scharakteryzowane w punktach 15 i 16.

15. Omów działalność Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI):

Rada Gubernatorów - w jej skład wchodzą ministrowie desygnowanie przez państwa UE, zazwyczaj są to ministrowie finansów. Rada zatwierdza dyrektywy ogólne polityki kredytowej, zatwierdza bilans i raport roczny, decyduje o podwyższeniu kapitału i o operacjach Banku poza UE, mianuje członków Rady Dyrektorów, Komitetu Zarządzającego i Komitetu Audytorów

Rada Dyrektorów - obecnie składa się z 28 osób, 27 mianowanych przez państwa UE i 1 mianowanej przez Komisje Europejską. Rada decyduje o operacjach pożyczkowych i kredytowych

Komitet Zarządzający - organ kolegialny, kontroluje bieżące operacje Banku

Komitet Audytorów - nadzoruje i kontroluje właściwe przeprowadzanie operacji bankowych

- Podstawowym celem Banku jest wpływ na zrównoważony rozwój UE. EBI wspiera także zrównoważony rozwój w krajach śródziemnomorskich, oraz w państwach Afryki, Karaibów i Pacyfiku, jak również projekty w Ameryce Łacińskiej i Azji.

- Bank współpracuje z instytucjami UE. Na przykład, jego przedstawiciele mogą uczestniczyć w posiedzeniach komisji Parlamentu Europejskiego, zaś prezes EBI może uczestniczyć w posiedzeniach Rady.

- Główne kierunki finansowanie to:

Finansowanie Programu Amsterdamskiego wspierającego wzrost gospodarczy i zatrudnienie.

Wsparcie małych i średnich przedsiębiorstw

Budowa sieci transeuropejskiej: transportowej, telekomunikacyjnej i energetycznej

Wspieranie projektów rozwojowych w regionach słabiej rozwiniętych

Pożyczki dla państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku

- Bank finansuje przedsięwzięcia o dużej skali (powyżej 25mln EUR), długoterminowe, poprzez kredyty indywidualne. Kredyt udzielany jest z reguły do wysokości 50% kosztu projektu, może być użyty w kombinacji ze środkami krajowymi lub grantami pomocowymi Wspólnoty

- Źródłami finansowania EBI są przede wszystkim emisje obligacji. Ze względu na najwyższy światowy ranking AAA Bank może emitować obligacje najmniejszym relatywnie kosztem.

16. Omów działalność Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju.

EBOR powstał w efekcie zmian politycznych w Europie Środkowej i Wschodniej, celem wspierania i odnowy przemian ustrojowych w regionie. Procesy przebudowy gospodarki nie uzyskiwały wystarczającego wsparcia ze strony MFW i Banku Światowego, które są nastawione na pomoc dla państw. Bank działa od 1991 r., z siedzibą w Londynie. Jego udziałowcami jest 60 państw oraz Wspólnota Europejska i Europejski Bank Inwestycyjny. Beneficjentami są państwa Europy Środkowo Wschodniej i byłego ZSRR. Bank finansuje konkretne projekty. Promowanie prywatnej przedsiębiorczości jest jednym z głównych zadań i wyraża się w założeniu, że na ten cel przeznaczy się 60 % kredytów. Pozostała kwota ma wspomagać przedsięwzięcia dotyczące rozwoju infrastruktury danego kraju. Aktualne priorytety to:

Oprocentowanie EBOR ustala się na podstawie LIBOR. Maksymalny czas spłaty pożyczek wynosi 10 lat dla przedsiębiorstw i 15 lat dla przedsięwzięć w zakresie infrastruktury.

Zarząd Banku tworzy Rada Gubernatorów, desygnowanych przez państwa członkowskie. Organem wykonawczym jest Rada Dyrektorów, wybierana przez Radę Gubernatorów.

Duże znaczenie ma bezpieczeństwo udzielonej pożyczki (Bank udziela kredytu w zasadzie do 35 % preliminowanych kosztów inwestycji sektora prywatnego, zwracając uwagę zarówno na niski poziom kosztów inwestycji, jak i na realność pochodzących z tego tytułu dochodów w przyszłości. Wniosek kredytowy wymaga wszechstronnego obudowania informacyjnego. Kierowane propozycje przyjmuje biuro EBOR w Warszawie. Zgodę na realizację i finansowanie projektu wydaje się po jego zaopiniowaniu przez specjalistów centrali Banku w Londynie.

17. Na jakiej zasadzie określa się wielkość wkładu członkowskiego państwa Y w Międzynarodowym Funduszu Walutowym wg formuły Bretton Woods.

CQ = (0,01 Y + 0,025 R + 0,05 P + 0,2276VC)(1 + C/Y)

CQ - wkład członkowski,

Y - PKB w cenach bieżących z roku poprzedniego,

R - średni z 12 miesięcy poziom rezerw w złocie i dewizach w ramach posiadanych SDRów i pozycja rezerwowa w MFW w roku poprzednim,

P - średnia roczna płatności bieżących (towary, usługi, dochody, transfery prywatne) z okresu ostatnich 5 lat,

VC - zmienność dochodów bieżących, określana jako odchylenie standardowe od średniej ruchomej dla 5 lat, scentrowana na trzecim roku, dla okresu ostatnich 13 lat,

C - średnia roczna dochodów bieżących (towary, usługi, dochody, transfery prywatne) z okresu ostatnich 5 lat.

41. Na jakiej zasadzie określa się wielkość wkładu członkowskiego państwa Y w Międzynarodowym Funduszu Walutowym wg dowolnej formuły pomocniczej.

Są możliwe cztery reguły pomocnicze. Oto jedna z nich:

CQ = (0,0065 Y + 0,0205125 R + 0,078 P + 0,4052 VC)(1 + C/Y)

Y - PKB w cenach bieżących z roku poprzedniego,

R - średni z 12 miesięcy poziom rezerw w złocie i dewizach w ramach posiadanych SDRów i pozycja rezerwowa w MFW w roku poprzednim,

P - średnia roczna płatności bieżących (towary, usługi, dochody, transfery prywatne) z okresu ostatnich 5 lat,

VC - zmienność dochodów bieżących, określana jako odchylenie standardowe od średniej ruchomej dla 5 lat, scentrowana na trzecim roku, dla okresu ostatnich 13 lat,

C - średnia roczna dochodów bieżących (towary, usługi, dochody, transfery prywatne) z okresu ostatnich 5 lat.

19. Na jakiej zasadzie określa się poziom środków dostępnych dla państwa X w ramach transz kredytowych:

  1. w skali rocznej,

limit wynosi najogólniej 100 % wkładów w skali rocznej, wypłata następuje w okresie od 12 do 18 miesięcy, zwrot 2,5 do 4 lat,

  1. jednorazowo,

każda z transz stanowi 25 % udzielonego limitu.

  1. skumulowanych?

Całkowity limit dla całego okresu kredytowania wynosi 300 % kredytu do zwrotu, maksymalny czas 3 lata, zwrot w okresie 2,25 do 5 lat

20. Na jakiej zasadzie określa się wysokość dostępnych środków:

  1. z powodu niedoboru dochodów eksportowych,

Do 45 % wkładu w przypadku niewystarczających dochodów eksportowych. Limit nie może być przekroczony. Czas spłaty - maksymalnie 2,5 roku.

  1. zwiększonych kosztów importu zbóż,

Do 55 % wkładu. Limit nie może być przekroczony. Czas spłaty - maksymalnie 2,5 roku.

  1. w przypadku katastrof naturalnych,

Do 25 % dla każdej sytuacji. Pomoc powojenna w szczególnych sytuacjach może być wyższa. Zwrot w okresie od 3,25 do 5 lat. Oprocentowanie bazowe 0,5 % za serwis.

21. Jakie są podobieństwa i różnice między Międzynarodowym Funduszem Walutowym a Bankiem Światowym?

Podobieństwa:

- na rzecz osiągnięcia wymienialności walut przez poszczególne państwa dla realizacji płatności bieżących

- eliminowanie restrykcji dotyczących handlu i płatności nakładanych w czasie II WŚ

- zaangażowanie w proces przebudowy gospodarek byłych państw socjalistycznych

- przezwyciężanie kryzysów finansowych w Azji Wschodniej i Pd-Wschodniej

- dostosowywanie działań do ery globalizacji

Różnice: