46Definicja i równanie toru cząstki
torem elementu płynu nazywamy krzywą opisaną przez poruszającą się cząstkę
element toru:
d r(dx,dy,dz) ,
dt- czas potrzebny na przebycie drogi dr,
wówczas:
dr/dt=r(t)= V(x,y,z,t)
dx/Vx(x,y,z,t)=dt dla y i z tak samo. dt-> jest tutaj zmienna niezależną ( taką samą)
w równaniu tym czas występuje jako parametr, od którego zależą wartość Vx, Vy,Vz
Każdy tor jest związany z jednym elementem płynu.
47Definicja i równanie linii prądu
Równanie lini prądu: wyrażające warunek równoległości wektorów V i dr w każdym punkcie pola dla dowolnej chwili, możemy zapisać w postaci:
W mechanice płynów linia styczna w każdym punkcie do kierunku prędkości cząstki płynu. Linie prądu są liniami wektorowego pola prędkości płynu.
Wektory prędkości płynu są zawsze styczne linii prądu. Wyraża to tzw. równanie linii prądu:
gdzie: ux=Vx, uy=Vy, uz=Vz są składowymi wektora prędkości płynu w kartezjańskim układzie współrzędnych(x,y,z) .
Porównanie toru i lnii prądu: Każdy tor jest związany z 1 elementem płynu, natomiast linia prądu wskazuje prędkość różnych cząsteczek w tej samej chwili.
punkt osobliwy- punk w którym przecina sie kilka ( nieskońzenie wiele) lini prądu
punkt krytyczny- punkt na lini prądu w którym linia prądu ma prędkość równą zero.
Jeżeli przez zamknięty kontur poprowadzimy linie prądu, to w rezultacie otrzymamy powierzchnię prądu zwaną rurką prądu
struga prądu- zbiór lini prądu wypełniających w sposób ciągły rurkę prądu
Elementarna struga prądu- taka struga, której pole przekroju poprzecznego jest nieskończnie małe.
48Pojęcie ruchu potencjalnego i wirowego, 49 równanie lini wirowej
ruch potencjalny:
przepływ potencjalny - jest to przepływ, gdzie rot V=W=2w=0
Analityczny warunek:
δVz/δy=δVy/δz, δVx/δz=δVz/δx, δVy/δx=δVx/δy
powyższe warunki powodują istnienie w obszarze bezwirowego przepływu pewnej funkcji
ϕ (x,y,z), wzglednie ϕ(x,y,z,t) 0 dla przepływu nieustalonego, takiej , żę:
Vx=δ ϕ/δx itd.
czyli V=grad ϕ
W każdym punkcie pola potencjał prędkośći ma zazwyczaj inna wartość. Całkowita zmiana potencjalu dwóch sąsiednich cząsteczek jest określona różniczką zupełna d ϕ, czyli
dϕ= δϕ/δx *dx + δϕ/δy * dy+δϕ/δz *dz
miejsce gdzie d ϕ=0 -> powierzchnia jednakowego potencjału.
dϕ=Vx*dx+Vy*dy+Vz*dz
ruch wirowy:
składowe prędkości kątowej są różne od zera
ωx=/0, ω y=/0 ,ω z=/0 , gdzie ω = małe omega ( brak symbolu !!)
ruch wirowy jest określony polem wektorowym prędkośći kątowej chwilowego obrotu w zwanym polem wirowym.
z polem wirowym wiąże się: pojęcie
a)lini wirowej- linia pola wektorowego rotacji rot V = 2 ω = W <-wszystko wektory
wektor wiru jest równy podwojonemu wektorowi prędkośći katowej obrotu elementu płynu i podobnie jak w jest wektorem leżącym stale na chwilowej osi obrotu elementu.
równanie linii wirowej:
podobnie jak linie prądu tworzą powierzchnie prądu, tak linie wirowe tworzą powierzchnię. taka ( płąszczyzna przecinająca prostopadle )
b)rurki wirowej-
Jeżeli przez każdy punkt krzywej zamkniętej poprowadzimy linie wirowe, to linie te utworza rurke wirowa.
nieskończneie mała rurka wirowa tworzy elementarną rurkę wirową
Rurka wirowa wraz z liniami wirowymi znajdującymi się wewnątrz niej nazywa się strugą wirową. Jeżeli krzywa jest zamknięta nieskończenie małym konturem, linie wirowe przechodzprzez ten kontur tworzą elementarną strugę wirową/
51Równanie ciągłości ruchu jednowymiarowego i ogólnego (niedokończone)
należy się tu oprzeć na zasadzie zachowania masy. W płynie nieściśliwym (p=const) tylko takie pole prędkośći będzie spełniało tę zasadę, w którym w każdej chwili do obszaru ograniczonego powierzchnia kontrolna będzie wpływało tyle płyniu, ile w tej samej chwili wypływa.
Warunek ten jset zatem identyczny dla przepływów ustalonych i nieustalonych.
Dla płyny ściśliwego: również jest zachowanu warunek zachowania masy, dla przepływu ustalonego, bo masa zawarta wewnatrz powierzchni kontrolnej jest niezmienna w czasie.
Dla przepływu nieustalonego: z upływem czasu gęstość moze ulegać lokalnym zmianom, co może wywołąć zmianę masy płynu objętej powierzchnią kontrolną.
52Równanie Bernoulliego ruchu jednowymiarowego
Ec= Ep + E p' + Ek
Energia potencjalna polożenia
Ep= dm g z1= ρ * V gz1= ρ* A*ds*g*z1=ρ*A*v*dt*g*z1=ρQdt g z1
Energia potencjalna ciśnienia:
Ep=F*ds=p*dA*ds=p*Q*dt
Energia kinetyczna
Ek=(mv^2)/2 = 1/2(ρ*V ) *v^2= 1/2(ρ* ds*A)*v^2=1/2* (ρ *Q dt) v^2
Ec1=Ep1+Epp1+Ek1
Ec2=Ep2+Epp2+Ek2
Ec1=Ec2
ρgz1+p1+ρ(v1^2)/2=ρgz2+p2+ρ(v2^2)/2
postać wysokościowa:
53. Interpretacja graficzna równania Bernoulliego
Linai energii jest linia prosta zgodnie z zależnoscia z+ p/ρg + V^2/2g = H = const.
Przebieg osi strugi i lini ciśnień natomiast zależy od położenia strugi względem poziomu odniesienia oraz kształtu strugi.
56 Rurka Prandtla - schemat, przeznaczenie, wzory obliczeniowe
Rurka Prandtla - przyrząd do pomiaru prędkości przepływu płynu poprzez pomiar ciśnienia w przepływającym płynie (cieczy oraz gazów).
Składa się on z dwóch osadzony w sobie rurek, z czego pierwsza wewnętrzna służy do badania ciśnienia całkowitego płynu, natomiast zewnętrzna do badania ciśnienia statycznego.
Rurka poprzez otworek na półkulistym nosku rurki mierzy ciśnienie całkowite p1 (ciśnienie spiętrzenia), a poprzez otwór w powierzchni bocznej oddalony od przodu rurki, ciśnienie statyczne p2.
57 Pomiar strumienia przepływu metodą zwężkową
Rozpisujemy tu równanie Bernouliego, przyjmując poziom porównawczy z linia przerywaną
v2=[2(p2-p1)/ρ(1-(d2/d1)^2)]^1/2
oraz Równanie ciągłości
A1*v1=A2*V2
58. Prędkość wypływu cieczy przez mały otwór
59. Zjawisko kontrakcji strugi, współczynniki prędkości, kontrakcji i wypływu
kontrakcja strumienia: obserwując strumień wypływający przez otwór ostro bieżny, stwierdzamy, że pole przekroju strumienia Ac w pewnej odległości (na ogół równej ½ średnicy otworu) od otworu wylotowego jest mniejszy od pola otworu A. Zjawisko to powodują siły bezwładność
współczynnik kontrakcji: ϰ=Ac/A - zależy od liczby reynoldsa, kształtu i usytuowania otworu wypływowego
współczynnik prędkości : φ=vr/v , gdzie Vr- prędkość rzeczywista, V- teoretyczna prędkość
współczynnik wypływu: Rzeczywiste natężenie wypływu obliczamy z zależnosci:
Q=vr*Ac= φv * ϰ A=μ vA μ=φϰ <-współczynnik wypływu.