CEL:
Poznanie reakcji charakterystycznych stosowanych w wykrywaniu aminokwasów.
PRZEBIEG :
CZĘŚĆ I - REAKCJA Z NINHYDRYNĄ
1. Odmierzyliśmy do trzech probówek odpowiednie ilości roztworów. Po jednej 1 cm3 0,1% roztworu glicyny, do drugiej 1 cm3 1,0% roztworu albuminy, a do trzeciej 1 cm3 0,1 % roztworu proliny.
2. Następnie do wszystkich probówek wprowadziliśmy po 1 cm3 roztworu ninhydryny.. Zawartość każdej probówki wymieszaliśmy dokładnie.
3. Próbówki umieściliśmy we wrzącej łaźni wodnej na 5 minut.
4. Po 5 minutach wyjęliśmy probówki z łaźni wodnej i czekaliśmy, aż roztwory ostygną.
5. Obserwowaliśmy zmiany jakie zaszły w roztworach.
WNIOSKI:
We wszystkich probówkach były bezbarwne substancje aminokwasów, które zmieniły jednak barwę po dodaniu do nich ninhydryny i dodatkowemu umieszczeniu ich we wrzącej łaźni wodnej.
W poszczególnych próbkach otrzymano następujące barwy:
1. Probówka z glicyną - granatowy,
2. Probówka z albuminą - mętny szary,
3. Probówka z proliną - bladopomarańczowy.
Wszystkie aminokwasy (za wyjątkiem proliny) dają z ninhydryny trójetapową reakcję, w której wyniku powstaje niebieskofioletowy produkt.
Reakcja ta jest czuła na aminokwasy, przez co wykorzystuje się ją do wykrywania aminokwasów oraz ilościowego ich oznaczania.
CZĘŚĆ II - REAKCJA KSANTOPROTEINOWA
PRZEBIEG:
1. Odmierzyliśmy do jednej z dwóch probówek 1 cm3 0,1% roztworu żelatyny, a do drugiej 1 cm3 1,0% roztworu albuminy.
2. Następnie do obu probówek wprowadzamy po 2-3 krople stężonego kwasu azotowego. Zawartość każdej probówki dokładnie wymieszaliśmy.
3. Probówki umieściliśmy we wrzącej łaźni wodnej na 5 minut.
4. Po 5 minutach probówki wyciągnęliśmy z łaźni wodnej i czekaliśmy, aż roztwory ostygną.
5. Obserwowaliśmy zmiany jakie zaszły w roztworach.
WNIOSKI:
We obu probówkach znajdowały się bezbarwne substancje aminokwasów, które zmieniły jednak barwę po dodaniu do nich stężonego kwasu azotowego i ogrzaniu ich.
W probówce z żelatyną nie zaobserwowaliśmy żadnych zmian - roztwór był bezbarwny i klarowny. Jest to dowodem na to , że żelatyna nie zawiera aminokwasów aromatycznych
Natomiast w probówce gdzie znajdowała się albumina, substancja przybrała kolor cytrynowy, co jest potwierdzeniem, że w tej konkretnej probówce są aminokwasy aromatyczne.
Reakcję ksantoproteinową dają aminokwasy zawierające w cząsteczce pierścień aromatyczny. Pod działaniem stężonego kwasu azotowego zawarte w białkach aminokwasy aromatyczne dają nitrowe pochodne o barwie żółtej lub pomarańczowej.
CZEŚŚĆ III - KOMPLEKS AMINOKWASÓW Z JONAMI METALI
PRZEBIEG:
1. Dodać do 3 cm3 0,1% roztworu glicyny szczyptę zasadowego węglanu miedzi CuSO3. Zawartość probówki wymieszać.
2. Probówkę ogrzać do wrzenia i natychmiast przesączyć przez sączek.
3. Zanotowaliśmy zmiany po upływie ok. 20 min.
WNIOSKI:
Równanie reakcji obrazujące otrzymanie węglanu miedzi:
CuSO4 + Na2CO3 → CuSO3↓ + Na2SO4
Węglan miedzi ma barwę niebieską. Po dodaniu do roztworu glicyny i ogrzaniu otrzymaliśmy roztwór o zabarwieniu niebieskim, który przesączyliśmy. Pozostał niebieski przesącz.
Jony metali dwuwartościowych tworzą z aminokwasami sole kompleksowe.
Jon miedziowy łączy się wiązaniami solnymi z grupami karboksylowymi, a ponadto wiązaniami koordynacyjnymi z azotami grup α-aminowych dwu cząsteczek aminokwasu. Ma to ogromne znaczenie praktyczne przy oznaczaniu azotu α-aminowego, a co za tym idzie, ilościowego oznaczania aminokwasów w badanym roztworze.
Właściwości aminokwasów
Karolina Skorupa
Małgorzata Wojciechowska