Pytania:
Złamania supinacyjno - addukcyjne kostek goleni. XVIII - 3.
Złamania pronacyjno - rotacyjne kostek goleni, sposoby leczenia. XVII - 3.
Rozerwanie więzozrostu piszczelowo - strzałkowego, objawy kliniczne, leczenie. III - 3.
Złamanie zmiażdżeniowe dalszych narad goleni, sposoby leczenia. XVI - 3.
ponadto: skręcenie ATC [5], nawykowe zwichnięcie k. skokowej [6]
Złamania kostek podudzia
uszkodzenia stawu skokowego są najczęstsze w narządzie ruchu
mechanizmy z reguły pośrednie: ruch goleni w stosunku do ustalonej stopy lub uraz w stopę
Podział wg Ashursta i Bromera:
przywiedzeniowe
odwiedzeniowe
rotacyjne
Podział wg Danis - Webera [ASIF/AO; 4 - 4 - i... ]:
typ A. złamanie strzałki poniżej więzozrostu, poprzeczne oraz:
1. izolowane, kostka przyśrodkowa cała
2. kostka przyśrodkowa złamana
3. zł. tylnego kompleksu kostkowo - więzadłowego
typ B. złamanie strzałki na wysokości więzozrostu oraz
1. kostka przyśrodkowa cała, uszkodzony więzozrost i więzadło trójgraniaste
2. zł. kostki przyśrodkowej i częściowe uszkodzenie więzozrostu
3. z uszkodzeniem Volkmanna [zł. krawędzi tylno- bocznej]
typ C. trzon strzałki złamany między głową a więzozrostem, ten zawsze uszkodzony
1. nisko, poniżej błony międzykostnej
2. z uszkodzeniem bł. km do poziomu złamania, wieloodłamowe
3. z uszkodzeniem strzałki i bł. m. powyżej złamania
Nazwy tradycyjne:
zł. Maisonneuve [ASIF/AO - C3]: złamanie wysokie strzałki z uszkodzeniem całej błony km i więzozrostu p-s, niestabilne, duże przemieszczenia i zniszczenia; łatwo przeoczyć wysokie uszk. strzałki na RTG st. skokowego !!!
zł. Boswortha: z mechanizmu pronacyjno - rotacyjnego; b. duża siła rotacji powoduje uszkodzenie więzozrostu, zł. strzałki i „zwichnięcie” jej do tyłu
zł. Dupuytrena: C1,3 = C1 + uszk. Volkmanna [zł. tylno - bocznej krawędzi piszczeli] + zł. kostki przyśrodkowej
zł. guzka de Tillaux - Chaput: zł. awulsyjne przyczepu przyśrodkowego przedniej części więzozrostu [więzadła piszczelowo - strzałkowego przedniego]
Podział Lauge - Hansena:
klasyfikacja Lauge - Hansena (1950), zwana genetyczną, powstała na drodze doświadczalnej
została przyjęta za podstawę opracowania złamań kostek na XXIV Zjeździe PTOiTr w Lublinie w 1982
S.A., supinacyjno - addukcyjne; odwróceniowo - przywiedzeniowe
S.R., supinacyjno - rotacyjne; odwróceniowo - obrotowe
P.A., pronacyjno - abdukcyjne; nawróceniowo - odwiedzeniowe
P.R., pronacyjno - rotacyjne; nawróceniowo - obrotowe
K, kompresyjne, zmiażdżeniowe, wieloodłamowe [pilon tibial]
Leczenie złamań kostek [przykazania WKO]:
nastawiać jak najszybciej; szczególnie dokładnie pow. stawowe i to już od 20% przemieszczenia wzwyż; ew. do operacji
jak najszybciej na ruchy: optymalne do 6 godz., zespalać stabilnie, prowadzić bez gipsu ćwiczenia, obciążanie stopniowo od 4. tyg., implanty mogą zostać długo
jedną śrubą złe zespolenie [bo przywodzi odłam]; niestabilna i bez kompresji m. Kirschnera, Rusha, cerclage
bdb. popręg Webera
śrubę prowadzoną przez więzozrost wyjąć po max. 6 tyg,, by nie skostniał albo wprowadzać wyżej; użyć korową a nie kostkową,
przy uszkodzeniu błony m-k szyć przedni więzozrost p-s
Złamania supinacyjno - addukcyjne, SA
przywodzenie stopy ustawionej na podłożu w supinacji
Faza I: oderwanie więzadeł kostki bocznej [skokowo - strzałkowe przednie i tylne oraz piętowo - strzałkowe] z fragmentem kostnym lub bez albo poprzeczne złamanie kostki bocznej na poziomie lub poniżej stawu skokowo - goleniowego; więzozrost pozostaje nie uszkodzony
Objawy - obrzęk i bolesność uciskowa w okolicy kostki bocznej u jej szczytu lub na poziomie stawu skokowo-goleniowego, ból nasila się przy pronacji
RTG - poprzeczne złamanie kostki na poziomie szpary stawu lub poniżej, bez przemieszczenia odłamu lub niewielkie, radiogram czynnościowy A-P wykazuje rozchylanie się po stronie bocznej
L : unieruchomienie w op., gipsowym podudziowym w pronacji na 6 tygodni, obciążanie w gipsie marszowym po 2 tygodniach, w przypadku rozerwania więzadeł strzałkowych możliwe leczenie operacyjne z dojścia tylno-bocznego Kochera za kostką boczną i potem unieruchomienie gipsowe jw.
Faza II: wyłamanie kostki przyśrodkowej, przy czym szczelina przebiega skośnie lub pionowo od szpary stawu ku górze; więzozrost nie uszkodzony.
Objawy - dodatkowo pojawia się obrzęk po przednio-przyśrodkowej stronie stawu, bolesność, zasinienie
RTG - szpara złamania kostki przyśrodkowej biegnąca skośnie lub pionowo ku górze, odłam może obejmować powierzchnię stawową i być przemieszczony ku górze
L : zachowawcze - op. gipsowy udowy na 10 tygodni, obciążanie po 8 tygodniach; operacyjne - najpierw kostkę boczną cięciem tylno-bocznym, potem kostkę przyśrodkową z dostępu przyśrodkowo - przedniego [zagięcie od przodu do tyłu na szczycie kostki] zespalając dwiema śrubami korowymi; jeżeli zespolenie jest stabilne, to po 14 dniach rozpoczyna się ćwiczenia bez opatrunku gipsowego, obciążanie po 8 tygodniach
Złamania supinacyjno - rotacyjne, S.R.
zewnętrzne skręcenie stopy ustawionej początkowo w supinacji
Faza I: kość skokowa naciska na przedni brzeg kostki bocznej i odrywa przednie więzadło kostki bocznej [w. piszczelowo - strzałkowe przednie = część przednia więzozrostu p-s]
Objawy - obrzęk i bolesność nad przednio - boczną powierzchnią stawu skokowo-goleniowego
RTG - bez odchyleń lub oderwany od piszczeli odłamek kostny wraz z przyczepem w. piszczelowo - strzałkowego przedniego
L: opatrunek gipsowy podudziowy na okres 4 tygodni, czasem tylko opaska elastyczna
Faza II: nacisk bloczka kości skokowej na kostkę boczną powoduje jej skośno - spiralne złamanie o przebiegu zbliżonym do płaszczyzny czołowej
Objawy - obrzęk i bolesność ponad złamaną kostką boczną oraz ponad więzadłem piszczelowo-strzałkowym przednim
RTG - skośno-spiralne złamanie kostki bocznej od tyłu i góry do dołu i przodu , fragment obwodowy przesunięty do tyłu, szpara na wysokości więzozrostu
L : opatrunek gipsowy podudziowy na okres 6 tygodni, pełne obciążanie po 3 tyg.
Faza III: tylno-boczne nadwichnięcie kości skokowej, wyłamanie tylnej krawędzi kości piszczelowej przez brzeg boczny kości skokowej [zł. Volkmanna]
Objawy - bolesność uciskowa również tylnej części stawu
RTG - różnej wielkości odłam tylno - bocznej krawędzi kości piszczelowej [trójkąt Volkmanna], kość skokowa nadwichnięta do boku i częściowo do tyłu, co potwierdza niestabilność stawu spowodowaną rozerwaniem więzozrostu
L : leczenie zachowawcze i unieruchomienie w gipsie udowym w niewielkiej pronacji i skręceniu do wewnątrz przez 8 - 10 tygodni, obciążanie po 6 tygodniach; utrzymywanie się nadwichnięcia bocznego po nastawieniu jest wskazaniem do leczenia operacyjnego [jak niżej]
Faza IV: wyłamanie kostki przyśrodkowej pociąganej przez więzadło trójgraniaste i naciskanej przez tylno-przyśrodkowy brzeg kości skokowej ⇒ zwichnięcie tylno-boczne stopy [wysoce niestabilne z powodu uszkodzenia wszystkich elementów stabilizujących staw skokowy]
Objawy: znaczny obrzęk i poszerzenie obrysów stawu, skrócenie przedniej części stopy, skręcenie na zewnątrz i zgięcie podeszwowe, nasada dalsza kości piszczelowej wystaje do przodu i przyśrodkowo, bolesność nad całym stawem, tarcie odłamów i znaczna patologiczna ruchomość
RTG - dodatkowo skośne złamanie kostki przyśrodkowej i tylno - boczne zwichnięcie kości skokowej
L : leczenie [zachowawcze jest trudne i ma niewielkie szanse powodzenia]: krwawe nastawienie i zespolenie obu kostek oraz stabilizacja więzozrostu piszczelowo-strzałkowego, najpierw kostka boczna z cięcia przednio - bocznego zaginającego się poniżej szczytu kostki do tyłu, zespolenie odłamów dwoma cienkimi śrubami oraz szycie więzozrostu, stabilizacja kostki przyśrodkowej z cięcia przyśrodkowo-tylnego Broomheada, jeżeli zespolenie jest stabilne to opatrunek gipsowy na podudzie zakłada się na 2 tygodnie, potem dolecza bezgipsowo i rozpoczyna obciążanie po 10 tygodniach.
Złamania pronacyjno-rotacyjne, P.R.
zewnętrzne skręcanie stopy ustawionej w pronacji
Faza I: napięte więzadło trójgraniaste ulega zerwaniu lub odrywa kostkę przyśrodkową
Objawy - ból bezpośrednio nad złamaniem lub poniżej kostki [gdy przerwane w. trójgraniaste], pronacja i odwodzenie wywołuje ból po przyśrodkowej stronie, często wyczuwalna ruchoma kostka przyśrodkowa
RTG - poprzeczne odłamanie kostki przyśrodkowej z niewielkim przemieszczeniem do przodu lub bez śladu
L : op. gipsowy udowy 6 - 8 tygodni i obciążanie po 4 tygodniach; jeżeli interpozycja lub brak nastawienia ⇒ leczenie operacyjne
Faza II: zewnętrzne skręcanie kości skokowej powoduje oderwanie więzadła przedniego kostki bocznej [w. piszczelowo - strzałkowego przedniego = części przedniej więzozrostu]
Objawy - bolesność i obrzęk także nad przednią częścią więzozrostu
RTG - jak w fazie I; ew. + złamanie guzka Tillaux - Chaput
L : jak w fazie I
Faza III. dalsze skręcanie kości skokowej i nacisk na kostkę boczną powoduje złamanie strzałki powyżej już uszkodzonego więzozrostu, najczęściej 7 - 10 cm od szczytu kostki bocznej
Objawy - obrzęk obejmujący również przednią i boczną część strzałki, bolesność palpacyjna
RTG - złamanie strzałki
L: można zachowawczo, pod warunkiem, że nastawienie na poziomie więzozrostu jest anatomiczne [w supinacji, skręceniu do wewnątrz i dociśnięciu więzozrostu], unieruchomienie przez 10 tygodni, obciążanie po 8 tyg; brak anatomicznego nastawienia ⇒ leczenie operacyjne: zespolenie strzałki z cięcia przednio-bocznego, również więzozrostu, zespolenie kostki przyśrodkowej z cięcia przednio-przyśrodkowego
Faza IV - oderwanie więzadeł tylnych kostki bocznej [w. piszczelowo - strzałkowe tylne = tylny więzozrost, w. skokowo - strzałkowe tylne i ew. piętowo - strzałkowe] z wyłamaniem tylnej krawędzi kości piszczelowej [zł. trójkąta Volkmanna] oraz tylno-boczne, niekiedy górne, zwichnięcie kości skokowej
Objawy - stopa skręcona na zewnątrz, duża bolesność stawu, dalsza nasada kości piszczelowej wypchnięta do przodu
RTG - wyłamanie odłamu tylnej krawędzi piszczeli, zwichnięcie tylno-boczne lub górne
L: konieczne operacyjne - kostkę boczną odsłania się z dostępu przednio - bocznego, następnie zespolenie strzałki z piszczelą śrubą lub drutem (trefinka) i zeszycie przedniej części więzozrostu; kostkę przyśrodkową odsłania się z cięcia przyśrodkowo - tylnego, tylną krawędź piszczeli operuje się wyłącznie wtedy, gdy przemieszczony odłam obejmuje ponad 1/5 powierzchni stawowej, śrubę utrzymującą więzozrost usuwa się po 6 tygodniach, obciążanie rozpoczyna się po 10 tygodniach
Porównanie złamań IV° supinacyjno - rotacyjnego (S.R.) z pronacyjno - rotacyjnym (P.R.) :
w S.R. złamanie kostki bocznej, spiralno - czołowe na wysokości więzozrostu, w P.R. 7 - 10 cm powyżej !
w S.R. zł. kostki przyśrodkowej w IV°, w P.R. w I°, pozostała kolejność etapów analogiczna
wyłamanie tylnej krawędzi piszczeli w obu złamaniach
zwichnięcie tylno-boczne i uszkodzenie więzozrostu w obu złamaniach, w P.R. bardziej ewidentne i dlatego zdarza się górne zwichnięcie k. skokowej
Złamania pronacyjno - abdukcyjne, P.A.
odwodzenie tyłostopia przy stopie w pronacji
Faza I: rozerwanie lub oderwanie więzadła trójgraniastego lub kostki przyśrodkowej
Objawy - ból i obrzęk po stronie przyśrodkowej
RTG - szczelina złamania lub otwieranie się stawu po stronie przyśrodkowej na zdjęciach czynnościowych
L : unieruchomienie w opatrunku gipsowym podudziowym 6 - 8 tygodni, obciążanie po 4 tygodniach; zabieg operacyjny z dojścia tylno - przyśrodkowego, jeżeli kostki nie udaje zbliżyć
Faza II: boczny nacisk na kostkę boczną powoduje oderwanie więzadeł kostki bocznej [= więzozrostu !] wraz z fragmentem tylnej krawędzi kości piszczelowej [trójkąt Volkmanna] ⇒ nadwichnięcie do boku
Objawy - ból dodatkowo po bocznej stronie stawu
RTG - złamanie niewielkiego fragmentu tylnej krawędzi piszczeli
L: unieruchomienie w op. gipsowym udowym w przywiedzeniu stopy przez 10 tygodni, obciążanie po upływie 6 tygodni, niepowodzenia w nastawieniu zachowawczo ⇒ zabieg operacyjny jak wyżej
Faza III: dalszy nacisk na kostkę boczną przytrzymywaną przez błonę międzykostną powoduje złamanie skośne z trójkątnym odłamem pośrednim i nadwichnięcie do boku stopy
Objawy - jak poprzednio, nadwichnięcie boczne
RTG - szczelina złamania strzałki w płaszczyźnie czołowej przebiega od przyśrodka i dołu do góry i boku
L : raczej leczyć operacyjnie z pełną rekonstrukcją stawu - kostka przyśrodkowa z cięcia tylno - przyśrodkowego i kostka boczna z cięcia tylno - bocznego, zespolenie więzozrostu śrubą na 6 tygodni lub drutem, obciążanie po 8 tygodniach; leczenie zachowawcze to unieruchomienie w przywiedzeniu tyłostopia z dociskiem na wysokości więzozrostu, opatrunek gipsowy na 12 tygodni, obciążanie po 8 tygodniach
Złamania zmiażdżeniowe [kompresyjne]_dalszej nasady goleni, K:
wynik działania bardzo dużej siły w osi kończyny: upadki z wysokości i wypadki komunikacyjne
ustawienie stopy decyduje o przebiegu linii złamania ⇒ różne typy złamań:
ustawienie stopy w zgięciu grzbietowym doprowadza do złamania przedniej krawędzi piszczeli i ew. zwichnięcia przedniego
w zgięciu podeszwowym dochodzi do złamania tylnej krawędzi
ustawienie w pronacji lub supinacji upodabnia do złamań według Lauge - Hansena
⇒ rozległe uszkodzenia chrząstki, uszkodzenia wielostawowe, często z uszkodzeniem kości piętowej ⇒ uzyskanie dobrego wyniku bywa niemożliwe
|
|
Objawy kliniczne - typowe
Objawy RTG - typowe
Leczenie zachowawcze:
nastawienie złamania jednoczasowe z zastosowaniem wyciągu szkieletowego za piętę poprzez grot Steinmanna wprowadzony w osi kostki bocznej, opatrunek gipsowy udowy 10 - 12 tygodni, usunięcie klamry po 4 - 6 tygodniach, stopniowe obciążanie kończyny na 4 tygodnie przed zdjęciem gipsu
nastawienie powolne na wyciągu szkieletowym za kość piętową, po upływie 2 - 3 tygodni opatrunek gipsowy udowy na 10 tygodni, obciążanie po 8 tygodniach
leczenie czynnościowe na wyciągu około 5 kg / 6 - 9 tyg.
Leczenie operacyjne:
operacyjne zespolenie przedniej krawędzi kości piszczelowej - cięcie skóry i tkanki podskórnej między ścięgnem m. prostownika długiego palucha a ścięgnem prostownika długiego palców pęczek naczyniowo-nerwowy odsuwa się przyśrodkowo, nerwy skórne grzbietowe przyśrodkowy i pośredni pozostają z boku, otwiera się staw, zespala dwoma śrubami, unieruchomienie 10 - 12 tyg., obciążanie po 8 - 10 tygodniach
operacyjne zespolenie złamania tylnej krawędzi kości piszczelowej - wzdłuż zewnętrznego zarysu ścięgna Achillesa, odsuwa się je przyśrodkowo, a mm. strzałkowe na bok, zespolenie jedną lub 2 śrubami, unieruchomienie na około 12 tygodni, obciążanie po 10 tygodniach, odległe wyniki są rzadko dobre, często konieczność usztywnienia w stawie skokowo - goleniowym; można też wprowadzać śrubę od przodu do nastawionego uprzednio odłamu
Więzozrost piszczelowo-strzałkowy - uszkodzenie:
tzw. więzadło kostki bocznej [Bochenek, s. 565]; składa się z w.w. piszczelowo - strzałkowego przedniego i tylnego biegnących skośnie ku dołowi i bokowi na powierzchnię przednią lub tylną kostki bocznej, składową więzozrostu jest błona międzykostna
niewielka ruchomość w czasie zgięcia grzbietowego stopy
do uszkodzenia więzozrostu wg Lauge - Hansena dochodzi przy mechanizmach supinacyjno - rotacyjnych, pronacyjno - rotacyjnych i pronacyjno - abdukcyjnych, nigdy w sposób izolowany; ale izolowana niestabilność może pozostać po wyleczeniu innych składowych urazu ⇒ zmiany zwyrodnieniowe
odległość przewyższająca 5 mm między przyśrodkową krawędzią strzałki i kością piszczelowa oznacza całkowite rozerwanie więzozrostu na RTG w zgięciu grzbietowym stopy w rotacji wewnętrznej 20° - 30° [promień od zewnątrz]
wg Merle d'Aubigne normą jest cień guzka przedniego > cień przestrzeni tylnej między guzkiem tylnym a strzałką a) > b)
wg Zderkiewicza [za Borejkową] cechy uszkodzenia więzozrostu, to:
poszerzenie szpary między strzałką a piszczelą
oderwanie przedniego lub obu guzków piszczeli - miejsc przyczepów więzadeł tworzących więzozrost
oderwanie fragmentu strzałki na wysokości przyczepów więzadeł
objawy towarzyszące:
poszerzenie szpary stawowej pomiędzy kostka przyśrodkową a kością skokową
nadwichnięcie lub zwichnięcie kości skokowej boczne, boczno - tylne lub centralne
przesunięcie zarysu kości skokowej wobec zarysu bocznego dolnej nasady piszczeli
brak równoległości przebiegu powierzchni stawowych kości piszczelowej i skokowej
złamanie dalszej nasady k. piszczelowej od zewnątrz lub od zewnątrz i tyłu
istnieje zależność między wysokością złamania strzałki a prawdopodobieństwem uszkodzenia więzozrostu:
złamanie poniżej więzozrostu, więzozrost nieuszkodzony
złamanie na wysokości więzozrostu, więzozrost w 50% uszkodzony
złamanie powyżej więzozrostu, więzozrost na pewno uszkodzony
objawy kliniczne to ból z przodu, szczególnie przy prostowaniu, możliwe wyczucie badaniem palpacyjnym nadmiernej ruchomości strzałki względem piszczeli w stosunku do drugiej k.d.
leczenie zachowawcze „na ostro”, to dociśnięcie więzozrostu przez asystę w trakcie gipsowania, operacyjnie można zastosować śrubę przez więzozrost przez max. 6 tygodni lub „trefinkę”, można też śrubować na dłużej, ale powyżej więzozrostu i nie przechodząc na wylot przez piszczel [„wkręt siodłowy”]
przy uszkodzeniu tylko części przedniej zaleca się ją zszyć
przy uszkodzeniu błony międzykostnej szycie więzozrostu jest obowiązkowe !!!
pełne obciążanie po 16 tygodniach !!! [Chapman]
brak skutecznego leczenia w przypadkach zastarzałych ⇒ odciążanie i czekanie na zwyrodnienie kwalifikujące do usztywnienia stawu
Uszkodzenie więzadeł stawu skokowo-goleniowego:
I°i II° skręcenia stawu skokowo - goleniowego
częściej boczne, rzadziej przyśrodkowe
zdjęcia wymuszone - bez odchyleń
L: zachowawcze op. gipsowy podudziowy przez 2 - 3 tygodnie
III° - rozerwanie więzadeł bocznych
L: unieruchomienie przez 6 - 10 tygodni lub zeszycie
IV° - oderwanie więzadeł kostki bocznej
L: zeszycie - cięcie okalające szczyt kostki i szycie szwami materacowymi z plecionki, opatrunek gipsowy podudziowy w pronacji na 6 - 8 tygodni i chodzenie o kulach po 2 tygodniach
IV° - rozerwanie więzadła trójgraniastego
występuje rzadko
L. zachowawcze: unieruchomienie w supinacji w opatrunku gipsowym podudziowym na 8 tygodni,
L. operacyjne - cięcie łukowate okalające kostkę od tyłu, szew materacowy, opatrunek gipsowy podudziowy na okres 6 tyg.
Nawykowe nadwichnięcie kości skokowej;
L: plastyka więzadeł bocznych stawu skokowo goleniowego za pomocą ścięgna m. strzałkowego krótkiego metodą Francillona lub Lembergera - Kramera z dojścia tylno-bocznego, unieruchomienie w ustawieniu koślawym na 6 tygodni, obciążanie po 2 tygodniach:
m. Francillonna - odcięte wysoko ścięgno peroneus brevis przez kanał w kostce bocznej i do kości piętowej
m. Lembergera - Kramera - 1/2 grubości ścięgna przeciągamy pod troczkiem bocznym do góry ⇒ do przodu przez tunel w kości skokowej ⇒ z powrotem do kostki bocznej ⇒ przez tunel w niej do tyłu i doszyć pod troczkiem do niego samego w pętlę
1
1
a)
b)
m. Merle d'Aubigne