Prawo rodzinne - wyspecjalizowany dział prawa cywilnego regulujący stosunki prawne w rodzinie zarówno niemajątkowe i majątkowe, jej istnienie i funkcjonowanie, stosunki wewnątrz rodziny jak i z osobami trzecimi.

stosunki osobiste i rodzinne wynikające z małżeństwo, rodzina naturalna (rodzicielstwa) i stosunków przysposobienia.

Powstał 25 lutego 1964 r. i był od tego czasu wielokrotnie zmieniany, ostatnio w 2011 roku. Kodeks ten stanowi niejako uzupełnienie przepisów Kodeksu cywilnego, mimo że materia, którą reguluje została zawarta w odrębnym akcie prawnym.

rozdziale II zawarte zostało prawo do założenia rodziny i zawarcia małżeństwa, zakaz dyskryminacji, różnorodność kulturową, religijną i językową, równouprawnienie kobiet i mężczyzn, prawa dziecka, ochrona życia rodzinnego i zawodowego i tym samym prawa te zostały w sposób znaczący rozwinięte, także z punktu widzenia teorii praw człowieka.

Podstawowe pojęcia związane z prawem rodzinnym to:

• małżeństwo

• przysposobienie

• obowiązek alimentacyjny

• opieka

• kuratela

Dziedziny prawa zajmujące się regulacją stosunków rodzinnych:

• Prawo karne

• Prawo cywilne

• Prawo rodzinne

• Prawo procesowe cywilne

• Prawo międzynarodowe

• Prawo państwowe (konstytucyjne)

• Prawo pracy (zatrudnianie od 16-18 roku życia)

21.02.2012

Stosunki osobiste: rodzi stosunek pokrewieństwa, przy pomocy orzeczenia sądowego powstaje rodzina. Przysposobienie do 13 roku życia dziecka regulują rodzice, od 13 roku życia dziecko ma prawo o sobie decydować, m.in. o zmianie nazwiska w przypadku kolejnego małżeństwa.

Prawo rodzinne i opiekuńcze - to zespół norm regulujące stosunki osobiste, niemajątkowe i majątkowe, wynikające z małżeństwa, rodzicielstwa i przysposobienia. Reguluje stosunki w zakresie opieki i kurateli nad członkami rodzin, członkami, dziećmi przysposobionymi i nieprzesposobionymi, oraz nad osobami wymagającymi pomocy i kurateli (osoby ubezwłasnowolnione).

Opiekun i kurator

Kuratela: korzenie z prawa cywilnego, można ustanowić kuratora dla nieobecnego (np. osoba jest na wojnie, a majątek zostaje w kraju bez opieki), w czasie nierównego podziału pomiędzy dziećmi, można ustanowić kuratora na czas określonych czynności.

Kurator sądowy: pracownik socjalny lub społeczny, który pracuje przy sądzie stale, ma różne funkcje w procesie diagnostycznym, lub po wydaniu orzeczenia sądowego, skazanie osoby dorosłej przy warunkowym zawieszeniu prawa, pozostaje ona na wolności; dozór kuratora. Funkcje kontrolne nad wykonywaniem kary (ograniczenia wolności czy przedterminowo zwalnia z więzienia i ustanawia okres próby i oddaje go pod dozór kuratora sądowego.) prowadzi ona zadania kontrolne i resocjalizacyjne trwałe.; Ustanawiany w przypadku popełnienia przestępstwa przez nieletniego bądź dorosłą osobę.

Środki probacyjne: na gruncie prawa karnego; kurator wykonuje środki probacyjne, poddanie sprawcy próbie zamiast izolacji. Okres próby, który charakteryzuje się tym, że sprawca funkcjonuje w swoim środowisku, ustanawia się pewien okres przez który podlega ona kuratorowi sądowemu. Zobowiązuje go do różnego funkcjonowania, np. nie może pić, ustala dane stosunki z dzieckiem. Środki wolnościowe. Pierwsze powstały zamiast więzienia dla małoletnich lub młodych osób. W przypadku nieletnich sposób samoistny, np. do 3lat lub do osiągnięcia pełnoletniości. W stosunku do dorosłych, na gruncie naszego prawa, orzeczenie kary pozbawienie wolności i zawieszenie jej na określony okres. Połączone jest to z tą karą w zawiasach. Są one różne: stosowanie w przypadku przedterminowego zwolnienie z więzienia, obligatoryjny nadzór kuratora.

Kurator: głownie w sprawach majątkowych.

Działalność kuratorów sądowych ma różny charakter: działalność diagnostyczna (sporządzenie rozpoznania sprawy dla sądu, aby mógł on wydać specjalne orzeczenie), wywiad środowiskowy,

Art. 56 paragraf 2.

Wywiad kuratora ma wtedy charakter diagnostyczny;

Sprawa o ograniczenie władzy rodzicielskiej, sąd wysyła kuratora aby zbadał sprawę, może dodatkowo wysłać dziecko do specjalistycznej poradni.

Kazus: chore dziecko i paragraf 2, nie pozwala na rozwód.

Ośrodki diagnostyczno - konsultacyjne: sporządzają one opinię w sprawach konfliktowych; sprawy rozwodowe trudne, sprawa jest przekazywana do tego ośrodka. Sporządzają opinię pomocną dla sądu. Ustala ona relacje między dzieckiem a poszczególnymi rodzicami, wpływa ona na orzeczenie sądu.

Małoletni - osoba nie pełnoletnia, nie ukończyła 18 roku życia.

Wg Art. 10 paragraf 2

Osoba małoletnia może stać się wcześniej pełnoletnia przez fakt zawarcia małżeństwa od 16 roku życia za zgodą sądu i opiekunów.

Przepis i warunki, jakie musi spełniać aby wstąpić wcześniej w związek małżeński. Kodeks cywilny.

Kodeks Rodzinny i opiekuńczy

Art. 10

1. nie może zawrzeć małżeństwa osoba nie mająca ukończonych lat osiemnastu. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat szesnaście, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny.

2. 2. unieważnieniem małżeństwa zawartego przez mężczyznę, który nie ukończył lat osiemnastu, oraz przez kobietę, która nie ukończyła lat szesnastu albo bez zezwolenia sądu zawarła małżeństwo po ukończeniu lat szesnastu, lecz przed ukończeniem lat osiemnastu, może żądać każdy z małżonków.

3. nie można unieważnić małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku, jeżeli małżonek przed wytoczeniem powództwa ten wiek osiągnął.

4. jeżeli kobieta zaszła w ciążę, jej mąż nie może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu braku przepisanego wieku.

Kodeks Cywilny

Wg Art. 13

1. osoba, która nie ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.

2. dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekuę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.

Wg Art. 16

1. osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powody choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spra.

2. dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.

młodociany (17-21)

Art. 115 Kodeksu Karnego

10. młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czyny zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24lat.

pełnoletnim jest ten kto ukończył 18 rok życia.

28.02.2012

Małoletni:

Wiek 18 lat (kc); wyjście przedwcześnie za mąż (krio), kobieta 16 lat, ważne powody, założenie rodziny dla jej dobra.

Ważne powody: klauzula generalna - zwroty nie do określenia (ogólne)

Musi mieć opiekuna prawnego: rodzice, opiekun prawny (którym nie jest rodzic) ustawiony przez sąd. Ma zdolność prawną oraz zdolność do czynności prawnych (brak; ograniczone; pełne). Do 13 roku życia małoletni nie ma prawa do czynności prawnych.

Ograniczone do czynności prawnych: od 13 do 18 roku życia, prawo dopuszcza możliwość składania oświadczeń woli.

Nieletni, wprowadzony XIX/XX w kk

Odpowiedzialność karna od 17 roku życia na podstawie kk oraz kwk.

Definiujemy je poprzez wiek, rodzaj zachowania dewiacyjnego, które świadczą o zaburzeniu wychowaniu, ustawa o postępowaniu w sprawie nieletnich z 1982r., pośrednio też kodeks karny, który wyznacza tą górną granicę (Art.10, paragraf 1). K Ustawa ta, przyjmuje szerokie pojęcie nieletniego.

1. nieletnim jest osoba która nie ukończyła 18 lat i wykazuje przejawy demoralizacji,

2. nieletnim jest osoba, która ukończyła 13 lat i nie ukończyła 17 roku życia i w tym okresie popełniła czym karalny (tj. przestępstwo i wykroczenie określone w ustawie kk).

3. nieletnim są osoby, które nie ukończyły 21lat i stosuje się wobec nich środki

do 13 lat są inne środki na zapobieganie zachowań dewiacyjnych.

13.03.2012

Wg konwencji praw dziecka:

Dziecko oznacza każdą istotę ludzką w wieku poniżej 18lat, chyba, że zgodnie z prawem odnoszącym się do dziecka, uzyska ono wcześniej pełnoletniość.

Konwencja o Pr dziecka jest kompromisem prawnym i nie określa jednoznacznie dolnej granicy wiekowej dziecka, pozwala na przyjęcie za granice wiekowe poczęcia i urodzenia.

Ochrona konstytucyjna - konstytucja kształtuje model rodziny opartej na małżeństwie, chociaż posługuje się także pojęciem rodziny w szerszym znaczeniu niż małżeństwo.

Ochrona na arenie międzynarodowej: sfery zamieszczone a aktach prawa międzynarodowego;

Ochrona konstytucyjna jest podstawą do regulacji dyrektyw w różnych aktach normatywnych

5sfer:

1. określa instytucje małżeństwa, definiuje ją;

art. 18: związek kobiety i mężczyzny, ochrona RP, zasada monogamii, heteroseksualna,

art. 33: kobieta i mężczyzna mają równe prawa w związku oraz pozycji społecznej, związek oparty na zasadach równości,

2. ochrona prywatności życia rodzinnego;

art. 47: każdy ma prawo do własnego wyboru stylu życia, przykładem może być: wybór ilości dzieci,

3. respektowanie autonomii rodziców wobec wychowania swoich dzieci, rodzice mają prawo do: wychowania dziecka wg swojego upodobania

art. 48: rodzice mają prawo wychować dziecka wg własnego upodobania, ale nie wychodząc poza ogólnie przyjęte normy społeczne, interwencja dopuszczana tylko w określonych warunkach wymienionych w ustawie

art. 53 paragraf 3: rodzice mają prawo do zapewnienia dziecka do wychowania moralnego i religijnego zgodnie z własnymi przekonaniami.

Art. 70: rodzice mają wolność wyboru dla dzieci szkół,

4. polityka społeczna: państwo winno uwzględniać dobro rodziny, prorodzinne,

art. 71 parag. 1: podstawy dla bezpieczeństwa socjalnego dla rodzin w trudnych sytuacjach, pomoc dla rodzin wielodzietnych, ochronę macierzyństwa,

5. ochrona praw dziecka,

art. 72: ochrona dziecka przed przemocą, demoralizacją, okrucieństwem, wyzyskiem, prawo dziecka do wysłuchania (przyznanie dziecku prawa do wypowiedzi, wysłuchania, które jego dotyczą), ustala kompetencje Rzecznika Praw Dziecka.

Rzecznik Praw Dziecka, znajduje się obok Rzecznika Praw Obywatelskich, do pewnego czasu do RPO zajmować się sprawami dziecka.

Zasady prawa

Są to pewne kompleksy wypowiedzi normatywnych (przepisów), szereg, które określają istotę instytucji prawnej, rozumianej bardzo szeroko, całej gałęzi prawa nawet czy systemu prawa. Idee przewodnie, istotne elementy, cechy charakterystyczne jakiejś instytucji, (rodzina, proces karny)

zasady prawdy obiektywnej - zobowiązanie organów ścigania, sądowych do ustalania faktów zgodnych z rzeczywistością,

zasada dobra rodziny, zasada domniemania niewinności;

na gruncie Prawa rodzinnego możemy wyróżnić zasady praw:

zasada monogamii - ukształtowane przez chrześcijaństwo, art. 18 KRP oraz KRiO art. 13 (ten kto już jest w związku małżeńskim nie może wstąpić w kolejny związek), KK art. 206 (zasada ta jest tak ważna, że wprowadza się ochronę prawno- karną instytucji małżeństwa monogamicznego, prawo karne uznaje bigamię jako przestępstwo, podlega grzywnie, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności).\

zasada poligamii - małżeństwo z większą ilością osób, 1 mężczyzna oraz wiele kobiet, kraje wschodnie, 1 kobieta oraz wielu mężczyzna.

Zasada świeckości małżeństwa - za małżeństwo uważa się związek zawarty wg prawa krajowego, świeckiego, nie wyznaniowego. I podlegający jurysdykcji państwowej.

Art. 1.

1. małżeństwo zostaje zawarte, gry mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński.

2. małżeństwo zostaje również zawarte, gry mężczyzna i kobieta zawierający związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu i kierownik urzędu stanu cywilnego następnie sporządzi akt małżeństwa. Gry zostaną spełnione powyższe przesłanki małżeństwo uważa się za zawarte w chwili złożenia oświadczenia woli w obecności duchowego.

Zasada równości - w stosunkach rodzinnych; brak dyskryminacji żadnej ze stron w małżeństwie, równy status prawny; rodzice oraz dzieci, równouprawnienie podmiotów w stosunkach prawnych,

Art. 23

Małżonkowie mają równe prawa i obowiązku w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli.

Art. 93

1. władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Zasada trwałości - nie jest określona wprost w przepisie, które uważają małżeństwo za trwałe a nie przelotne i o tym będzie świadczyła wierność.

Zasada dobra dziecka -

Zasada pomocy państwa na rzecz rodziny i małżeństwa

17.04.2012

Rodzaje małżeństw:

Świecka, wyznaniowa

Małżeństwo ustala sformalizowany kształt związkowy pary ludzkiej, zapewnia ochronę tego związku, jest także elementem ładu społecznego oraz prawnego.

Ustala: pochodzenie człowieka, stan cywilny człowieka, powoduje stosunek pokrewieństwa i powinowactwa, buduje grupę rodzinną.

Art. 62. ustala pochodzenie dziecka

1. jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.

2. jeżeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, że pochodzi ono od drugiego męża.

3. domniemania powyższe mogą być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.

Definicja małżeństwa:

Trwały i legalny związek mężczyzny i kobiety, powstały z ich woli w celu wspólnego pożycia, oparty na zasadach równości.

Świecka:

Mężczyzna i kobiety, oświadczenia woli osobiście przed kierownikiem stanu cywilnego, wyjątek: przez pełnomocnika,

Przeszkody do zawarcia małżeństwa określone w prawie krajowym (kodeks R i O):

Ukończony określony wiek, nie może być całkowicie ubezwłasnowolniona, choroba psychiczna, pozostaje już w związku małżeńskim, krewni w linii prostej, osoba przysposabiająca oraz przysposobiony.

Wyznaniowa:

Mężczyzna i kobieta, oświadczenie woli osobiście złożone przed duchownym.

Przeszkody do zawarcia małżeństwa zawarte są w prawie krajowym oraz wyznaniowe, urzędnik stanu cywilnego wydaje akt zawarcia małżeństwa, niezdolność do obcowania płciowego, wystarczające używanie umysłu, brak sakramentów.

Konkubinat nie powoduje obowiązku alimentacyjnego, nie powstaje wspólnota majątkowa, nie ma domniemania ojcostwa, nie ma prawa do nazwiska, nie ma dziedziczenia i renty po zmarłym.

Przez konkubinat rozumie się (w oparciu o orzecznictwo sądowe):

Taki związek, który polega na trwałym pożyciu, musi istnieć więź duchowa, fizyczna i ekonomiczna, uznaje związek między kobietą i mężczyzną. Mimo tego, iż konkubinat jest nie zalegalizowanym związkiem, istnieje szereg rozwiązań prawnych, które w sposób szczególny związek ten traktują i uznają osoby zostające w takim związku za osoby najbliższe,

wyjątki:

wyłączenie sędziego, który zostaje w związku konkubenckim, wyłączenie zeznań w sądzie, odmowa, jeżeli jest os najbliższą lub jego zeznania obciążyłyby os najbliższą. (182 kpk) mogą także uzyskać prawo do spadku. Współcześnie istnieje tendencja do rozwiązywania spraw konkubentów podobnie jak spraw osób pozostających w związku małżeńskim.

Ustanie małżeństwa:

Śmierć, rozwód, uznanie za zmarłego osoby zaginionej (orzeczenie sądowe), unieważnienie (przeszkody),

Rozwód i separacja, przesłanki rozwodu i separacji, skutki i różnice,

Statystyka rozwodów u nas i na świecie.

24.04.2012

Związek partnerski - byt prawnie usankcjonowany, legalny pomiędzy dwoma partnerami (nawet tej samej płci).

Rozwody:

Art. 56

1. jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, ażeby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód.

2. jednakże mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia rozwód nie jest dopuszczalny, jeżeli wskutek niego miałoby ucierpieć dobra wspólnych małoletnich dzieci małżonków albo jeżeli z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

3. rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkłady pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Współżycie społeczne: np

Partner doznał wypadku i wymagał opieki partnera drugiego,

Rozwiązanie małżeństwa powoduje zmiany w wykonywaniu władzy rodzicielskiej. Jeżeli małżonkowie są zgodni w przedmiocie wychowania dzieci, to sąd przyznaje im obu opiekę, ale ustala miejsce zamieszkania u jednego z nich. Jeżeli nie, to daje prawo do wychowywania jednemu z nich, oraz ustala rodzaj kontaktu. Sąd decyduje o sposobie alimentacji dzieci, przez jednego i drugiego koszty utrzymania dzieci, może ustalić obowiązek alimentacyjny między małżonkami. Drugiemu małżonkowi przysługuje prawo do alimentów wtedy kiedy nie został uznany za wyłącznie winny rozpadu lub wtedy kiedy znajduje się w niedostatku.

Art. 60

1. małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom zarobkowym i majątkowym zobowiązanego.

W przypadku orzeczenia rozwodu bez orzekania o winie ten obowiązek płacenia alimentów małżonkowi wygasa po 5latach.

Ustanie wspólnoty majątkowej, może dojść do zmiany nazwiska, w orzeczeniu może też orzec o eksmisji z mieszkania, podziale mieszkania, podział majątku.

Sposób orzekania rozwodu może następować w dwóch formach:

Bez orzekania o winie, zgoda obu małżonków,

Z orzekaniem o winie,

Separacja: różnice między rozwodem a separacją

08.05.2012

Władza rodzicielska

Współcześnie „władza rodzicielska” oznacza całokształt obowiązków i uprawnień rodziców względem dziecka, które mają zapewnić pieczę nad dzieckiem i jego majątkiem. Współcześnie opieka przysługuje obojgu rodzicom na zasadach równości. Pojawienie się sądu jako decydującego o losach dziecka.

Celem władzy rodzicielskiej jest zapewnienie dziecku ochrony jego praw i optymalnych warunków jego rozwoju (art. ). Władza rodzicielska powinna być dla dobra dziecka. Władza rodzicielska powstaje od chwili narodzin dziecka aż do uzyskania pełnoletniości.

Komu władza rodzicielska przysługuje:

Rodzicom biologicznym, rodzicom przysposabiającym,

Władza rodzicielska ustaje w chwili pełnoletniości dziecka, śmierci lub zabrania jej.

Treść władzy rodzicielskiej:

zespół obowiązków i praw dot. pieczy dziecka, pieczy nad jego majątkiem i reprezentacja dziecka.

Standardy międzynarodowe, czyli jaka treść aktów międzynarodowych jest wiążąca do władzy rodzicielskiej:

1. Oboje rodziców wychowują dziecko, mają równe prawa.

2. kierować się mają dobrem dziecka, a nie własnym dobrem; hierarchia dóbr.

3. nie zależne od władzy rodzicielskiej są: stosunki alimentacyjne i kontakty z dzieckiem.

4. sąd decyduje o tym komu przysługuje władza rodzicielska,

interwencja we władzę rodzicielską, sądu, pozbawienie władzy, ograniczenie władzy rodzicielskiej art. 109 KRO, przesłanka: jaka to przyczyna musi zaistnieć żeby sąd ograniczył władzę rodzicielką, skutki. Zawieszenie władzy rodzicielskiej, przyczyny i skutki. Pozbawienie władzy rodzicielskiej, art., przesłanki i skutki.

15.05.2012

Interwencja sądowa we władzę rodzicielską

Może nastąpić:

• za zgodą rodziców, brak porozumienia między nimi, art. 97 par.2

art. 97.

1. jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

2. jednakże o istotnych sprawach dziecka rodzice rozstrzygają wspólnie; w braku porozumienia między nimi rozstrzyga sąd opiekuńczy.

• z urzędu, sąd podejmuje decyzję, niezależnie od woli rodziców, zagrożenie dobra dziecka, patologia,

rodzaje interwencji sądowej we władzę rodzicielską:

Forma: ograniczenie władzy rodzicielskiej

Przesłanki: zagrożenie dobra dziecka

Skutki: zobowiązać rodziców do określonego zachowania, skierowanie ich do instytucji (pomoc terapeutyczna) lub inna stosowna pomoc, zakaz pewnych zachowań, nadzór kuratora sądowego, skierowanie dziecka do placówki lub organizacji sprawującej częściową pieczę nad nim, w zakładzie opiekuńczym, domu dziecka, rodzinie zastępczej. W przypadku umieszczenia w rodzinie zastępczej lub placówce, sąd zawiadamia ośrodek pomocy społecznej.

Forma: zawieszenie władzy rodzicielskiej, art. 110

Przesłanki: przemijająca przeszkoda

Skutki: może trafić do rodziny zastępczej, placówki opiekuńczej, opiekun prawny,

Forma: pozbawienie władzy rodzicielskiej

Przesłanki: trwała przeszkoda, nadużywanie władzy rodzicielskiej, w sposób rażący zaniedbywanie obowiązków względem dziecka, pomimo pomocy nie ma poprawy, przy orzeczeniu o rozwodzie, separacji.

Skutek: umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej lub placówce opiekuńczo - wychowawczej, umieszczenie w pogotowiu rodzinnym, ustala się opiekuna prawnego, dziecko może być przysposobione (adoptowane),

Kontakty z dzieckiem są niezależne,

Dyrektywy interwencji: następuje w sytuacjach szczególnych, nadużywanie władzy, przemoc, po wyczerpaniu drogi poza sądowej, referowany sąd, środki zostawiające dziecko w rodzinie własne, izolacja czasowa i zmiana czasowa i odwracalna, polegająca na powrocie do rodziny naturalnej, państwo powinno rozwijać formy rodziny naturalnej a nie placówki,

Kontakty z dzieckiem: są niezależne od interwencji we władzę rodzicielską, chyba, że jest ona niebezpieczeństwem dla dziecka, kontakty są prawem i obowiązkiem zarówno dziecka i rodzica. Art. 113, pośrednie: spotkania, odwiedziny, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu, bezpośrednio: porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej, zakazy dotyczą spotkań, porozumiewaniu się, całkowity zakaz kontakty z dzieckiem,

Założenia kontaktu z dzieckiem: niezależne od władzy rodzicielskiej, prawo i obowiązek utrzymywania, leżą zarówno po stronie dziecka jak i rodzica, ograniczenie kontaktu powinno nastąpić ze względu na dobro dziecka, w pierwszym rzędzie rodzice ustalają sobie kontakt z dzieckiem i zadaniem sądu jest jego akceptacja, dopiero jak jest konflikt po stronie rodziny to sąd interweniuje, kontakty odnoszą się także do innych członków rodziny oraz bliskich osób.

---