ĆWICZENIE 29
POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA ROZSZERZALNOŚCI LINIOWEJ METALI METODĄ ELEKTRYCZNĄ
Cel ćwiczenia:
-pomiar wydłużenia względnego drutu w funkcji temperatury
-wyznaczenie liniowego współczynnika rozszerzalności cieplnej
Wstęp teoretyczny
Zjawisko rozszerzalności cieplnej polega na zmianie rozmiarów ciał
spowodowanej zmianą temperatury. Zwiększonym rozmiarom ciała
odpowiada w obrazie mikroskopowym większa średnia odległość między
jego atomami.
Zwiększenie średniej odległości między atomami ciała stałego podczas
jego nagrzewania jest przyczyną liniowej i objętościowej rozszerzalności
ciała. W celu ilościowego ujęcia zjawiska rozszerzalności cieplnej ciał
stałych wprowadza się pojęcie współczynnika rozszerzalności liniowej.
Współczynnik rozszerzalności liniowej a można zdefiniować równaniem:

Zestaw przyrządów:
1) Czujnik mikrometryczny do pomiaru wydłużenia drutu
2) Zasilacz prądu stałego
3) Cyfrowy miernik temperatury
Schemat układu pomiarowego
Przebieg pomiarów i opracowanie wyników:
Zestaw 3, długość drutu Lo=0,905 ± 0,004 m
1) Za pomocą pokrętła zmieniamy natężenie prądu o 0,1 A i odczytujemy wskazania temperatury t i wskazanie ΔL czujnika mikrometrycznego. Wyniki wpisujemy do tabeli.
Tab. 1.
Lo[m]  | 
ΔLo[m]  | 
to [o]  | 
t[o]  | 
Δt[o]  | 
I [A]  | 
ΔT  | 
ΔL [m]  | 
Δ(ΔL)[m]  | 
 
 
 
 0,905  | 
 
 
 
 0,004  | 
 
 
 
 25,8  | 
26  | 
 
 
 
 0,1  | 
0,1  | 
0,2  | 
0,00001  | 
 
 
 
 0,00001 
  | 
  | 
  | 
  | 
28,1  | 
  | 
0,2  | 
2,3  | 
0,00006  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
31,7  | 
  | 
0,3  | 
5,9  | 
0,00013  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
35,8  | 
  | 
0,4  | 
10  | 
0,00022  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
41  | 
  | 
0,5  | 
15,2  | 
0,00034  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
47,1  | 
  | 
0,6  | 
21,3  | 
0,00049  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
53,5  | 
  | 
0,7  | 
27,7  | 
0,00064  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
60,7  | 
  | 
0,8  | 
34,9  | 
0,00081  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
68,7  | 
  | 
0,9  | 
42,9  | 
0,00099  | 
  | 
  | 
  | 
  | 
76,7  | 
  | 
1  | 
50,9  | 
0,00118  | 
  | 
Obliczamy ΔT ze wzoru:
ΔT=t-to
2)  Obliczamy względne wydłużenie drutu: ![]()
oraz jego niepewność:

Tab.2.
  | 
  | 
Z regresji α=A 
  | 
Z regresji Δα=ΔA 
  | 
  | 
1,10497  | 
1,10986  | 
 
 
 
 3000*10-8  | 
 
 
 
 7*10-8  | 
 
 
 
 0,002 
  | 
6,62983  | 
1,13428  | 
  | 
  | 
  | 
14,3646  | 
1,16846  | 
  | 
  | 
  | 
24,3094  | 
1,21242  | 
  | 
  | 
  | 
37,5691  | 
1,27102  | 
  | 
  | 
  | 
54,1436  | 
1,34428  | 
  | 
  | 
  | 
70,7182  | 
1,41754  | 
  | 
  | 
  | 
89,5028  | 
1,50056  | 
  | 
  | 
  | 
109,3923  | 
1,58847  | 
  | 
  | 
  | 
130,3867  | 
1,68127  | 
  | 
  | 
  | 
3) Sporządzamy wykres zależności względnego wydłużenia drutu ![]()
 od przyrostu temperatury ΔT.
Wykr.1. Zależność względnego wydłużenia drutu od przyrostu temperatury

Na podsatwie regresji liniowej otrzymujemy:
y=3*10-5x-3*10-6
współczynnik korelacji R2=0,9998
współczynnik kierunkowy a=α oraz Δa=Δα
a=3*10-5[1/K]= α
Δa=6,75*10-8 [1/K]=7*10-8 [1/K]= Δα
α=3000*10-8 ±7*10-8 [1/K]
![]()
Wnioski
Na podstawie obliczenia współczynnika rozszerzalności można stwierdzić, że drut wykonany jest ze stopu metali. Otrzymana wartość najbardziej pasuje do współczynnika rozszerzalności ołowiu. Na niedokładność wyników mogły wpłynąć niedokładności związane z pomiarami.