Pytania:
Złamanie kości promieniowej w miejscu typowym. XLIV - 4.
Złamanie trzonów kości przedramienia, zasady leczenia. XXXVIII - 4.
Złamanie kości promieniowej typu Essex - Lopresti. XXXIX - 4.
Przykurcz ischemiczny Volkmanna, rozpoznanie i sposoby leczenia. XVIII - 4.
zawiera też: zł. Galeazzzi, Monteggia'ego, z. Sudecka, zespoły ciasnoty przedziałów powięziowych, z. Volkmanna
Urazy przedramienia
Staw promieniowo łokciowy dalszy:
panewkę stawową tworzy wcięcie łokciowe kości promieniowej, należy tu też dwuwklęsły krążek stawowy zwany chrząstką trójkątną, oddzielający jamę stawu promieniowo - łokciowego dalszego od jamy stawu promieniowo - nadgarstkowego oraz więzadła grzbietowe i dłoniowe rozpięte nad stawem w postaci czworobocznych pasm, błona międzykostna stanowi długi mocny zawias ruchów obrotowych przedramienia, silnie napięta w pozycji pośredniej i najbardziej w odwróceniu [zwiększa się przestrzeń międzykostna].
Złamanie dalszej nasady kości promieniowej:
Coles [1826], Smith [1847], najczęstsze ze złamań [16 - 17% wszystkich leczonych urazów]
typowe złamanie ludzi starszych, głównie kobiet, najczęściej w miesiącach zimowych
podział złamań dalszej nasady kości promieniowej [ najczęstszy z b. wielu]:
A. pozastawowe
- wyprostne Colesa - Pouteau
- zgięciowe Smitha - Goyranda
B. częściowo stawowe
- wyprostne Bartona [w Tylmanie oba to Barton, u Kreczki zgięciowe to Barton]
- zgięciowe Letteneura
C. całkowicie stawowe: T, Y, wieloodłamowe, ze zł. trzonu
Collesa i Smitha z pośredniego wyprostno - zgięciowego, złamanie „szoferskie” Bartona z bezpośredniego - uderzenie korbą przy uruchamianiu samochodu lub przy upadku na zgiętą grzbietowo rękę - odłamaniu ulega grzbietowy odcinek nasady kości promieniowej, ostra krawędź może prowadzić do późnego przerwania prostownika kciuka
typowe objawy kliniczne: ustawienie odłamów [„bagnet”, „widelec”], rzadko powikłania neurologiczne, dużo częściej po nastawieniu [kontrola n. pośrodkowego !!]
zawsze traktować jako niestabilne, szcz. skośne, wieloodłamowe, dostawowe, zmiażdżeniowe, z dużą deformacją pierw. ą
czynniki niestabilności:
rozległe rozkawałkowanie grzbietowe
skrócenie promieniowe > 5 mm; [normalna odległość linii prostopadłej z wyr. rylcowatego k. prom. od linii dalszej pow. stawowej k. łokc. = 11 - 12 mm]
uskok powierzchni stawowej > 2 mm
wiek > 60 lat
leczenie:
nastawienie: ręczne lub w aparacie Grucy - Sokołowskiego [dążenie do ustawienia anatomicznego - kąty Keatsa: 30° w projekcji a-p i 10° w projekcji bocznej; wg Heima są to kąty Böhlera] ⇒ unieruchomienie z ujęciem czasowym [na 3 tyg.] łokcia, aby wyłączyć ruchy pronacji i supinacji przez m. ramienno - promieniowy
czasowa transfiksja odłamów sposobami:
de Palmy: jeden drut Kirschnera od strony promieniowej w obie kości pod kątem 45°
Hughstona: dwa druty w różnych projekcjach w obie kości, usunięcie drutów po 3 tygodniach i opatrunku gipsowego po 5 - 6 tyg.
Kapandji: 3 druty Kirschnera lub Steinmanna lub dodatkowo śruba gąbczasta i rozpoczęcie ruchów już w 7 dniu po zabiegu, usunięcie po 6 tygodniach
Hackethall & Epibloc: 2 druty śródszpikowo po obu brzegach k. promieniowej, wychodzące nad skórę grzbietu nadgarstka i tam unieruchomione owalną płytką Epibloc, możliwe poprowadzenie trzeciego drutu środkiem i jw.
leczenie operacyjne z dojścia grzbietowego - druty, płytka
wskazania do operacji: zł. powikłane [otwarte, z uszkodzeniem naczyń i nerwów], niestabilne, nienastawialne; wg Missakena: niemożność utrzymania anatomicznej repozycji, skrócenie promieniowe > 5 mm, uskok pow. stawowej > 2 mm
powikłania:
brak zrostu
przemieszczenie wtórne: 20 - 50 % do 14 dni
zrost w złym ustawieniu [ograniczenie zgięcia dłoniowego > 25° ⇒ osteotomia korekcyjna]
zesztywnienie stawu
zwyrodnienie stawu [uskok > 2 mm ⇒⇒ 91% zwyrodnień diagnozowanych w RTG i 66% klinicznie]
powikłania naczyniowe i neurologiczne: zespół kanału nadgarstka i loży Guyon
choroba Sudecka - szczególnie po kilkukrotnym nastawianiu
uszkodzenie długiego prostownika kciuka
RR: zwichnięcia kości nadgarstka
Złamania dalszego odcinka kości łokciowej
niestabilne, bo mięsień nawrotny czworoboczny skręca, przybliża i przesuwa złamany fragment kości łokciowej i zwicha głowę kości łokciowej
nastawienie trudne, utrzymanie też, gojenie długie, częsty brak zrostu, najlepiej operacyjnie płytą rynienkową i bez opatrunku gipsowego
Izolowane uszkodzenie chrząstki trójkątnej i więzadeł stawu promieniowo - łokciowego dalszego:
połączenie sil rotacyjnych i zginających nadgarstek
przemieszczenie grzbietowe głowy łokciowej do wysokości powierzchni stawowej k. promieniowej lub powyżej [prawidłowo jest ona 3 mm dłoniowo wobec pow. stawowej]
odstawanie głowy do boku i poszerzenie szczeliny stawu prom. - łokciowego o kilka mm w porównaniu ze stroną zdrową
złamanie wyrostka rylcowatego głowy k. łokciowej
należy robić zdjęcia czynnościowe co 10° w rotacjach od 30° odwrócenia do 30° nawrócenia
L.: trudne, gips ramienny na 4 tygodnie w odwróceniu przy grzbietowym przemieszczeniu k. łokciowej [nawróceniu przy dłoniowym], przy złamaniu typu Galeazzi wystarczy zespolić k. promieniową, przy zwichnięciach zastarzałych i stawach rzekomych wyrostka rylcowatego oraz uporczywych bólach wyciąć dalszy koniec k. łokciowej wraz z głową, metody zespoleń chirurgicznych: m. Bunnela wytworzenie więzadła obrączkowatego i tenodeza zginaczem łokciowym nadgarstka, m. Liebolta szew paskiem z powięzi szerokiej, m. Kapanji przyśrubowanie, m. Mikica na dwa Kirschnery
Złamania trzonów kości przedramienia
jeśli z mechanizmu bezpośredniego - ta sama wysokość w obu kościach
gdy z pośredniego z dodatkowymi elementami obrotu i nacisku osiowego - promieniowa wyżej, a łokciowa niżej
rozmaita morfologia złamań: złamania podokostnowe [„niezupełne” Grucy], zupełne, wieloodłamowe, poprzeczne, spiralne, skośne, z przemieszczeniem lub bez, z rozkawałkowaniem, aż do zmiażdżenia włącznie
podział morfologiczny:
I. złamanie jednej kości - zależnie od kształtu
Kości przedramienia stanowią układ ramowy - nie może być złamania z przemieszczeniem jednej bez złamania lub zwichnięcia drugiej !!!
II. złamanie obu kości -
a. pronacyjne lub supinacyjne
b. powyżej pronator teres lub poniżej pronator teres
przemieszczenia w złamaniu kości promieniowej:
złamanie w odcinku: |
część bliższa |
część dalsza |
bliższa 1/3 |
odwrócenie |
nawrócenie |
środkowa 1/3 |
pośrednie |
nawrócenie |
dalsza 1/3 |
nawrócenie |
półnawrócenie |
III. zł. Monteggia [zł. trzonu k. łokciowej ze zwichn. gł. k. promieniowej]
a. typ wyprostny, obronny
b. typ zgięciowy
c. typ przywiedzeniowy
d. typ wieloodłamowy
IV. zł. Galeazzi, Dypuytren, odwrotne Monteggia:
a. zł. trzonu k. promieniowej ze zwichnięciem głowy k. łokciowej
b. zł. obu kości przedramienia „ „ „
V. zł. Essex- Lopresti [zł. gł. k. promieniowej ze zwichn. prom.- łokciowym dalszym]
złamania podokostnowe nie stanowią problemu, o ile skorygowanie zniekształcenia nastąpi wielopłaszczyznowo z uwzględnieniem przemieszczenia obrotowego
trzon kości łokciowej łamie się przeważnie skośno - spiralnie, a promieniowej poprzecznie
podział patomechaniczny:
urazy pronacyjne powodują, że odłamy obwodowe ustawiają się kątowo do strony grzbietowej i właściwą pozycją przedramienia odprowadzającą i utrzymującą poprawne ustawienie jest supinacja i zgięcie grzbietowe odłamu dalszego; jeżeli kombinacja sił działająca w mechanizmie pronacyjnym zatrzyma się przed końcem mechanicznej wytrzymałości części miękkich przedramienia to kostnych uszkodzeń nie będzie
urazy supinacyjne powodują ustawienie odłamów obwodowych w zgięciu dłoniowym
przemieszczenia k. promieniowej zależnie od wysokości złamania:
1/3 górna powyżej m. nawrotnego obłego - przy odłamie bliższym pozostają odwracacze: m. dwugłowy ramienia i odwracacz ⇒ ustawiają go w odwróceniu, odłam dalszy zostaje nawrócony przez nawrotny obły i czworoboczny; złamanie bardzo trudne do nastawienia i utrzymania w unieruchomieniu gipsowym, manipulacje ręczne grożą uszkodzeniem gałązki głębokiej n. promieniowego
1/3 środkowa - odłam bliższy pod wpływem zrównoważonych sił w położeniu pośrednim, odłam obwodowy w nawróceniu
1/3 dalsza - odłam dogłowowy w nawróceniu, obwodowy w półnawróceniu ⇒ stan rzekomej supinacji
również mm. zginacze kciuka, krótki i długi oraz odwodziciel mogą przemieszczać dolny fragment k. promieniowej
o powodzeniu leczenia zachowawczego decyduje takie samo obrócenie odłamu obwodowego, co dogłowowego [Evans] dgn. rotacji na podstawie RTG: guzowatość k. promieniowej odwrócona od łokciowej = k. promieniowa i przedramię są w nawróceniu, zwrócona do łokciowej = odwrotnie, a stany pośrednie pośrednio [Evans]
podobną rolę może odgrywać ocena ustawienia wyrostka rylcowatego, ale jest bardziej zawodna
leczenie zachowawcze :
nastawianie złamania rozpoczyna się od k. łokciowej, która stanowi rusztowanie dla nastawienia k. promieniowej
złamania powyżej przyczepu m. nawrotnego obłego - w pełnym odwróceniu i wyproście
złamania poniżej przyczepu m. nawrotnego obłego - w pośrednim ustawieniu
złamania obwodowe - w nawróceniu
opatrunek gipsowy ramienno - przedramienny z ujęciem głów kości śródręcza i zgięciem łokcia 90° na 10 - 12 tygodni ⇒ ujemne skutki są tak duże, że lepiej od razu operować [jeśli nastawiać, to tylko raz !]
do leczenia zachowawczego kwalifikuje głównie złamania u dzieci
leczenie operacyjne:
wskazania bardzo szerokie: praktycznie wszystkie, poza złamaniami u dzieci i złamaniem poprzecznym nadal idealnie ustawionym po 10 - 14 dniach
każde pojedyńcze i złożone złamanie u dorosłych niezależnie od wielkości przemieszczenia [Heim & Baltensweiler]
wskazania bezwzględne: skośne zł. trzonu, skośne złamanie obu trzonów, skośne zł. k. łokciowej i poprzeczne promieniowej, złamanie piętrowe k. promieniowej lub łokciowej z towarzyszącymi skośnymi złamaniami drugiego trzonu
metody:
nastawienie krwawe - w ranie operacyjnej
czasowa transfiksja drutami Kirschnera
cerclage
zespolenie śródszpikowe
zespolenie kombinowane Grucy: k. łokciowa śruba Grucy + k. promieniowa płytką AO
osteosynteza stabilna płytkami [redukuje również rotacje !]: samodociskowa, neutralizującą, rynienkową przez okostną
szyna gipsowa tylko przeciwbólowo dla lepszego gojenia w I fazie
dostęp operacyjny do kości łokciowej:
część bliższa i środkowa: między łokciowym zginaczem i prostownikiem nadgarstka ⇒ dochodząc do długiego odwodziciela kciuka na połowie długości przedramienia należy zwrócić uwagę na tętnicę międzykostną i preparować wyłącznie podokostnowo
część obwodowa: między prostownikiem i zginaczem łokciowym nadgarstka
dostęp operacyjny do kości promieniowej zależnie od poziomu:
bliższy: dostęp tylno - boczny ⇒ odsłaniamy torebkę stawową między m. prostownikiem promieniowym krótkim nadgarstka a prostownikiem palców od tyłu, tuż obok m. ramienno - promieniowego leży gałąź głęboka nerwu promieniowego przebijająca m. odwracacz, który trzeba odciągnąć nad boczną powierzchnię k. promieniowej odsuwając m. prostownik palców do tyłu a prostownik promieniowy nadgarstka do przodu
środkowy: cięcie aż do kości i nacięcie okostnej między długim i krótkim prostownikiem promieniowym nadgarstka
obwodowy: przed dotarciem do kości długi odwodziciel kciuka i krótki prostownik kciuka trzeba unieść i odciągnąć na obwód, okostną nacina się między prostownikami promieniowymi nadgarstka ⇒ zespala się płytą w tunelu pod długim odwodzicielem kciuka i krótkim prostownikiem kciuka, należy tu uważać na gałązkę powierzchowną nerwu promieniowego wychodzącą spod mięśnia ramienno - promieniowego po jego grzbietowej stronie i biegnącą nad troczkiem prostowników
powikłania typowe oraz zrost krzyżowy powstaje przy unieruchomieniu w pronacji - kości położone są wtedy najbliżej siebie [niektórzy unieruchamiają tylko w supinacji]
Złamanie trzonu k. promieniowej typu Galeazzi'ego [Dupuytrena]
złamanie trzonu kości promieniowej i uszkodzenie stawu promieniowo - łokciowego dolnego, „odwrotny Monteggia”
upadek na zgięty grzbietowo nadgarstek przy nawróconym przedramieniu [jak do Colesa]
typ klasyczny - typowe złamanie na przejściu l/3 środkowej na obwodową ze zwichnięciem głowy kości łokciowej
typ specyficzny - złamanie obu kości przedramienia ze zwichnięciem dalszego stawu promieniowo - łokciowego
podział Evansa na grupy zależy od pierwszego rtg:
widoczne podwichnięcie lub zwichnięcie w stawie promieniowo - łokciowym dalszym
niewidoczne jw.
Patomechanizm zniekształcenia:
m. ramienno - promieniowy skraca odłamy i zgina grzbietowo
m. nawrotny czworoboczny rotuje i nawraca odłam dalszy
odwodziciel długi kciuka i prostowniki skracają k. promieniową
Leczenie:
złamanie pierwotnie niestabilne do leczenia operacyjnego, zespolenie płytą rynienkową samodociskową, ew. + rekonstrukcja stawu promieniowo - nadgarstkowego dalszego lub nastawienie głowy k. łokciowej i zespolenie na Kirschnera
Złamanie trzonu kości łokciowej typu Monteggi[a'ego]
opisał Giovani Batista Monteggia, 1814
złamanie bliższej 1/3 k. łokciowej i zwichnięcie głowy k. promieniowej
podział wg Watson-Jonesa na dwa typy:
wyprostny:
najczęstszy, ok. 85%,
złamanie „obronne”, „gladiatorów”, wskutek uderzenia w grzbietową powierzchnię przedramienia; ale też po silnym nawróceniu [Evans]
odłam dalszy k. łokciowej do tyłu, kątowo, szczyt kąta i głowa k. promieniowej do przodu
niestabilne, do operacji [Watson-Jones]
zgięciowe:
15%
uderzenie w dłoniową stronę przedramienia
zwichnięcie głowy k. promieniowej i angulacja k. łokciowej szczytem kąta do tyłu
stabilne [Watson-Jones]
typ III i IV w podziale wg Łukasika (?) lub Trillata (?)
przywiedzeniowy
bardzo rzadki
złamana k. łokciowa wygina się do boku szczytem kąta i tak też przemieszcza się zwichnięta głowa k. promieniowej
wielofragmentowe zł. kości łokciowej
według innych rozbieżne
więzadło obrączkowe ulega rozerwaniu lub głowa kości promieniowej „wychodzi” spod więzadła bez jego uszkodzenia, uszkodzone lub nieuszkodzone może stanowić bardzo dużą przeszkodę repozycyjną ⇒ ew. do operacji
leczenie zachowawcze: głównie u dzieci, szczeg. w typie II zgięciowym
wyprostne: wyciąg w osi odłamu bliższego ⇒ maksymalne zgięcie w pronacji ⇒ kontrola tętna ⇒ unieruchomienie w zgięciu 90°
zgięciowe: wyciąg ⇒ wyprost ⇒ unieruchomić w pełnym wyproście lub minimalnym zgięciu kilku stopni
przywiedzeniowe: wyciąg ⇒ nastawienie w wyproście ⇒ zgięcie łokcia ⇒ unieruchomienie w zgięciu
wieloodłamowe i rozbieżne: stabilna osteosynteza
powikłania:
nerwowo - naczyniowe
brak zrostu
zwichnięcie niestabilne głowy k. promieniowej
zrost w złym ustawieniu
zrost krzyżowy
zakażenie
zespół Sudecka, rzadziej Volkmanna
Złamanie kości promieniowej typu Essex-Lopresti'ego
złamanie [śródstawowe ! ] szyjki k. promieniowej lub głowy ze zwichnięciem w dalszym stawie promieniowo - łokciowym i uszkodzeniem błony międzykostnej = uszkodzone oba stawy promieniowo - łokciowe
upadek na przedramię wyprostowane w stawie łokciowym i odwrócone z koślawo przegiętym stawem łokciowym
leczenie:
wczesne leczenie czynnościowe
wycięcie rozkawałkowanej głowy
zespolenie czasowe stawu pr. - ł. na dwa Kirschnery i wycięcie głowy [Kreczko]
Stawy rzekome przedramienia:
Tuszyński i Dziak radzą skracać, w zł. Galeazzi wycinać lub skracać głowę k. łokciowej, w Monteggia wycinać głowę kości promieniowej
Żuk wyłącznie przeszczepianie kości autogennej w staw rzekomy w połączeniu z osteosyntezą wewnętrzną stabilną
Zespół Sudecka
osteodystrofia, ostry zapalny zanik kości, algodystrofia
Sudecka [1900], Kienböck [1901], Leriche
nie spotyka się u dzieci
etiologia:
odruchowe pobudzenie układu sympatycznego
zapalenie
psychogeneza
fazy schorzenia:
ostra zapalna
6 tygodni - 4 miesiące
zaczerwienienie, wzmożone ucieplenie, piekący ból, sztywność, obrzęk i osłabienie kończyny
objawy radiologiczne po min. 4 tyg.: plamkowate odwapnienie kości, odwapnienia nasad i przynasad,
SCG: wzmożona aktywność w każdej fazie badania
L.: zimno, unieruchomienie i elewacja, łagodne ćwiczenia izometryczne, sedativa, analgetica, niesterydowe przeciwzapalne [NSLPZ], sympatykolityki, kalcytonina
dystrofia
bóle tylko czynnościowe, ochłodzenie, bladość i wilgotność skóry, przykurcze stawów, atrofia mięśniowa, rozlana osteoporoza
L.: ciepło, aktywne ćwiczenia ruchowe aż do bólu, masaże, leki rozszerzające naczynia, NSLPZ
atrofia
6 - 12 miesięcy
utrwalona dystrofia i osteoporoza, znacznie ograniczona funkcja dotkniętych kończyn, bóle przy obciążaniu
L.: nadal ćwiczenia i zachowawcze lub operacyjne postępowanie korekcyjne
RR:
z. Volkmanna
osteoporoza uogólniona i zlokalizowana
neuropatie różnego pochodzenia
zespół psychoorganiczny
zapaleniu kości swoiste i nieswoiste
gościec
choroby nowotworowe
Zespoły ciasnoty przedziałów [komór] powięziowych
Definicja: stan w którym w wyniku zwiększonego ciśnienia w obrębie jakiegoś przedziału anatomicznego kończyny dochodzi do zaburzeń krążenia krwi, co prowadzi do zaburzeń unerwienia i czynności mięśni tego przedziału.
[ przykurcz Volkmanna: zniekształcenie rozwijające się na skutek procesów niedokrwiennych, doprowadzające do przykurczu, zbliznowacenia mięśni, wtórnych porażeń nerwów...]
Podział etiologiczny Matsena [zmodyf.]:
Zmniejszenie pojemności:
za ciasne szycie
obcisły opatrunek
miejscowy ucisk zewnętrzny
Zwiększenie objętości:
krew :
uszkodzenie naczyń
zaburzenia krzepnięcia
obrzęk miąższowy:
po niedokrwieniu, niedotlenieniu
pourazowy
pooperacyjny
oparzeniowy
polekowy
zapalny
przekrwienie żylne:
upośledzenie odpływu
praca mięśni
infuzje
ciała obce, przeszczepy, zespolenia,..
Teorie powstania:
Volkmann - niedokrwienie tętnicze z powodu zawężenia światła tętnicy
Brooks - niedotlenienie mięśni z powodu upośledzenia odpływu krwi żylnej
Griffith - upośledzenie krążenia z powodu odruchowego kurczu tętnicy
Holden - niedokrwienie skutkiem uszk. tętnicy i obrzęku tkanek miękkich wewnątrz wspólnego przedziału powięziowego
Duebon - efekt mechanicznego utrudnienia odpływu krwi żylnej wskutek ⇑ ciśnienia w przedziale powięziowym
Patomechanizm:
uraz
zmniejszenie dopływu krwi do przedziału powięziowego [niedrożność, ucisk, kurcz]
zmniejszenie przepływu przez tkanki
niedokrwienie komórek mięśni
niedotlenienie
wydzielanie substancji histaminopodobnych
zwiększona przepuszczalność naczyń włosowatych
przecieki osocza do mięśni
postępujący obrzęk wewnątrzmięśniowy
postępujący wzrost ciśnienia wewnątrzmięśniowego ad 4
zaburzenia odpływu krwi żylnej ......ad 2 [...etc]
Objawy:
wczesne [do 2 godz.]:
ból - nieprorcjonalny, narastający przy biernym rozciąganiu [stretching pain !]
tętno [może być wyczuwalne mimo postępu zmian]
prawidłowe krążenie obwodowe [różowa skóra, tętno prawidłowe]
późne [2 - 4 godz.]:
zaburzenia czucia powierzchownego
drętwienia opuszek palców
narastający obrzęk
tkliwość mięśni
zblednięcie lub zasinienie skóry
zmniejszone ucieplenie
ograniczenie ruchów i ból przy ruchach
bardzo późne, nieodwracalne, martwicze [4 - 12 godz.]:
znaczne pogrubienie palców
kończyna chłodna
zanik bólu i niedowład mięśni
ręka zgięta dłoniowo
palce szponowate
ciśnienie wewnątrzmięśniowe mierzone manometrem igłowym > 30mm Hg [norma 4 - 15]
lub różnica względem rozkurczowego > 30mm Hg;
Powrót funkcji a czas trwania niedokrwienia:
nerwów - do 30 min [nieodwracalnie 12- 24 godz.]; mięśni - do 2- 4 godz., ale z ubytkiem siły [nieodwracalnie 4- 12 g.]
Lokalizacja w przedziałach kończyny górnej - zginaczy przedramienia [długi kciuka, głębokie palców; późny ⇒ z. Volkmanna], prostowników przedramienia, wewnętrznych ręki
Diagnostyka:
przedział powięziowy: |
osłabienie siły mięśniowej |
ból przy ruchach biernych |
powierzchowny dłoniowy przedramienia |
zginacze kciuka i palców |
prostowanie kciuka i palców |
powierzchowny grzbietowy przedramienia |
prostowniki kciuka i palców |
zginanie kciuka i palców |
mięśnie wewnętrzne ręki |
mm. międzykostne |
rozstawianie i zestawianie palców |
Diagnostyka różnicowa:
zakrzepica i zakrz. zap. żył - obrzęk z niewielką bolesnością
urazowe uszkodzenia nerwów - brak obrzęku, niebolesne
ostre zakażenie - zaczerwienienie, gorączka, leukocytoza
Profilaktyka:
właściwe unieruchamianie złamań
ułożenie kończyny na wysokości serca [nie wyżej, szcz. przy niskim RR]
obserwacja krążenia po urazie
„anatomiczne” nastawianie złamań
prawidłowe unieruchamianie ostateczne
poprawianie ukrwienia farmakologiczne [sadamina]
leki p-obrzękowe [heparyna, butapirazol, reparil, furosemid]
ćwiczenia izometryczne mięśni
Leczenie:
wczesne:
rozcięcie opatrunku okrężnego !!!
stretching pain + ciśnienie > 30 mm = wskazania do fascjotomii !!!
przy braku poprawy
fascjotomia z ostrzyknięciem tętnicy [Mustard & Bull] lub jej cewnikowaniem i rozszerzaniem
desinsercja i tunelizacja mięśni Grucy [cięcie wzdłuż k. łokciowej ⇒ przesunięcie n. łokciowego ⇒ odcięcie zginaczy ⇒ uwolnienie n. pośrodkowego ⇒ od nadgarstka na tępo rozdzielenie brzuśców ⇒ szew skóry]
uwolnienie nerwów i ich ew. transpozycja
zamknięcie rany bez szycia powięzi, ew. przeszczepy naskórkowe potem
późne:
artrodeza
wydłużanie ścięgien
zsunięcie przyczepów bliższych mięśni [Silversjöld]
odcięcie przyczepów dalszych ścięgien
wycięcie martwicy i blizn [Seddon]
Zespół Volkmanna
syndroma ischaemicum Volkmann, contractura ischaemica Volkmann
opisany w 1869 roku, w 1881 nazwany imieniem Volkmanna
głównie u dzieci jako powikłaniu urazu kończyn z uszkodzeniem naczynia
gł. w zł. nadkłykciowym wyprostnym [75%] i zł. przedramienia [15% - 25%]
uszkadzana t. międzykostna dłoniowa [od promieniowej lub bezpośrednio od ramiennej] i t. ramienna
w zespole przedziału powięziowego, bez uszkodzenia naczynia
patomechanika: uraz lub mikrourazy ⇒ mechaniczny wzrost ciśnienia tkankowego ⇒ niedokrwienie i niedotlenowanie ⇒ wtórne uszkodzenie mięśni i nerwów wskutek niedokrwienia i częściowo ucisku
postać klasyczna to zespół głębokiego przedziału powięziowego zginaczy ręki obejmujący zginacz długi kciuka, zginacze głębokie palców i m. nawrotny czworoboczny
objawy klasyczne to „4 P”: pain, pallor, pulselessness, paralysis [ból, bladość, brak tętna, porażenie]
w zespole przedziału powięziowego tętno nie znika, skóra jest sinawa, masywny obrzęk kości i tkliwość
faza wczesna, niedokrwienia - palce ustawione bagnetowato w zgięciu w stawach międzypaliczkowych i w przeproście w śródręczno - paliczkowych z niedowładu międzykostnych i glistowatych z ucisku nerwu pośrodkowego i łokciowego [próba zginania niemożliwa = dgn pewne]
faza martwicy i bliznowaceń, myositis ischaemica Grucy - utrwalenie po kilku tygodniach ⇒ ręka szponowata, skóra zanikła, temperatura obniżona, odwapnienie kości, zaniki mięśniowe i deskowate zbliznowacenie mięśni [zwłóknienie, kolagenizacja]
faza przykurczu definitywnego
postępowanie wczesne:
usunięcie wszystkiego, co uciska
rewizja tętnicy
ciepło
nastrzyknięcie papaweryną lub 0,9 % NaCl [m. Mustarda - Bulla]
fascjotomia i epimysiotomia, jeżeli ciśnienie tkankowe przekracza 30 mm Hg
ew. neuroliza [uwolnienie] nerwu łokciowego i pośrodkowego, desinsercja i tunelizacja Grucy
leczenie przykurczu Volkmanna:
lekki z. V.: objęty jeden mięsień ⇒ wycięcie części zbliznowaciałej [Seddon - wszystkie masy martwicze]; objęte 3 - 4 palce ⇒ zsunięcie przyczepu bliższego
średni z. V. - zbliznowacenie większe obejmujące również zginacze nadgarstka ⇒ konieczność neurolizy; ewentualnie przeszczepienie prostownika promieniowego nadgarstka na zginacze [Silversjøld - zsunięcie przyczepów z kłykcia przyśrodkowego]
ciężki z. V. - zbliznowaciałe wszystkie zginacze i częściowo prostowniki ⇒ przeszczep kablowy z n. suralis, przeszczepienie któregoś z zachowanych prostowników np. promieniowego nadgarstka na zginacz długi kciuka w celu odtworzenia chwytności ręki; [WKO: cięcie nad nadgarstkiem ⇒ wyprostowanie palców ⇒ zeszycie ścięgien zginaczy głębokich z przeciętymi przy nadgarstku brzuścami powierzchownych]
Ciasnota przedziału powięziowego mm. wewnętrznych ręki:
uraz przedramienia, zmaglowanie
dotyczy m. międzykostnych, każdy z nich pokryty mocną powięzią
trudności diagnostyczne: prawidłowe ukrwienie palców, obrzęk i ból na grzbiecie ręki, zgięcie palców w stawach śródręczno - palcowych, przeprost w bliższych międzypaliczkowych i lekkie zgięcie w międzypaliczkowych dalszych
test biernego zginania w stawach międzypaliczkowych przy wyprostowanych śródręczno - palcowych niemożliwy [+]
op. Littlera: przecięcie pasm od glistowatych do rozcięgna grzbietowego
op. Nissbauma: przeniesienie zginacza powierzchownego na rozcięgno grzbietowe
1
1
pronator quadratus
pronator teres
supinator
biceps
1
2