Analogiczny efekt daje zastosowanie przerzutnika maeter-»lave, który zmianie zwój stan z chwilą zakończenia Impulsu zegarowego 1 Jest nieczuły nn nygnały przychodzące z DK1 aż do momentu pojawienia się następnego lm-pulnu ń» wojóclu zegarowym.
Podając, w dalszej części tego rozdziału, zasady projektowania układów aekwoncyjnych będziemy rozumieli, że stosujemy przerzutnlkl mastor-Blave lub wyzwalane zboczem. Przerzutnlkl takie są produkowane Jako gotowe układy scalone. . ' ' 3.4.4. Synteza kombinacyjna
Synteza kombinacyjna polega na zaprojektowaniu układów kombinacyjnych UK1 1 UK2 (rys. 3.17). Zasady syntezy kombinacyjnej przedstawimy na przykładach.
Przykład 3.9
Zaprojektować układ sekwencyjny Moore'a dzielący przez 3 (patrz zadanie 3*1). Zastosować przerzutnlkl JK.
Tablicę przejść/wyjść projektowanego układu oraz tablicę wzbudzeń przerzutnika JK (patrz rys. 3.20) przedstawiono na rys. 3.23. ■
1 |
1 |
1 | |
K |
A |
1 |
0 |
1 |
C |
» |
0 |
t |
f |
f |
ł |
t |
K |
1 |
1 |
l |
t |
» |
1 |
F |
i |
F |
1 |
lk*1 |
H |
1 1 |
8 x |
t \ |
1 X |
1 1 |
> 1 |
1 1 |
X 1 |
Rys. 3.23. Tablica przejść/wyjść układu z przykładu 3.9 oraz tablica wzbudzeń przerzutnika JK
Kodując stany A, B, C, D, E, F kolejnymi naturalnymi liczbami dwójkowymi otrzymujemy zakodowaną tablicę przejść/wyjść w jednej z postaci przedstawionych na rys. 3*24. Ponieważ stany układu zakodowano liczbami trzycyfrowymi, układ będzie posiadał trzy przerzutnlkl, które oznaczymy „1", „2" i „3". Każdy z tych przerzutników będzie przechowywał Jedną cyfrę kodu określającego stan.
Ha podstawie zakodowanej tablicy przejść z rys. 3.24 oraz tablicy wzbudzeń przerzutnika JK konstruujemy tablicę działania układu kombinacyjnego UK1. Wejściami układu 0K1 są wyjścia przerzutników , Q2> oraz wejście x. Ha on sześć wyjść połączonych z wejściami J i K trzech przerzutników. Rozpatrzmy funkcję J^ i Łj, to znaczy wyjścia układu UK1 podawane
0 |
1 |
i lił£S. w |
01 |
11 |
u | |||
1 1 t |
0 0 0 |
01 1 |
t |
ot |
0 0 0 |
fi 0 1 |
0 1 1 |
0 1 0 |
fi 1 1 |
1 1 0 |
111 |
4 |
/* \ 01 / • |
1 0 0 |
1 0 t |
0 0 1 |
fi fi 0 |
fil fi |
1 fi 1 |
1 fi1 |
1 |
X |
X |
X |
X | |
en- |
1 0 1 |
1 0 1 |
•I |
10 |
1 1 0 |
0 1 i |
1 0 1 |
< 11 |
i1o |
01 1 |
4 M |
1 |
i |
i r |
• |
4 |
* fi |
i 11 |
10 fi |
1 0 1 |
1 |
: ' 11 |
. u |
""i*: | ||
i |
o |
0 |
1 | |||||
i |
t |
1 |
X |
X |
Rys. 3*24. Dwie wersja zakodowanej tablicy przejść/wyjść '"układu z przykładu 3-9 i
na wejścia przerzutnika „1" przechowującego składową Z tablicy 3.24 odczytujemy, że gdy = Qg = Qj'= O i z = 0 to składowa'^ (stan przerzutnika po podaniu impulsu zegarowego, przechodzi z żera w zero
(0—0).;Z tablicy wzbudzeń wynika, że dla uzyskania takiego przejścia należy na wejścia JK przerzutnika podać sygnały J^ = 0, = x. W ten spo
sób otrzymujemy wartość dwóch wyjść układu UK1 dla kombinacji wejściowej = §2 = ^3 = x = Analogicznie uzyskujemy wszystkie sygnały wyjściowe układu UK1 dla wszystkich wartości , Q2, i wszystkich wartości sygnałów wejściowych x. Wartości tych sześciu wyjść wpisujemy do trzech tablic Karnaugha, jak przedstawiono na rys. 3.25.