1.8 Prawdopodobieństwo
Prawdopodobieństwo zdarzenia wierzchołkowego obliczane jest przy wykorzystaniu prawdopodobieństw zdarzeń podstawowych. Prawdopodobieństwo zdarzenia podstawowego może zostać podane bezpośrednio lub należy je wyznaczyć za pomocy współczynnika intensywności uszkodzeń i czasu ekspozycji. W zależności od zdefiniowania zdarzenia wierzchołkowego, jego prawdopodobieństwo może być prawdopodobieństwem wystąpienia zdarzenia wierzchołkowego w trakcie misji, prawdopodobieństwem wystąpienia zdarzenia wierzchołkowego w danym okresie czasu lub na przykład niegotowością zdarzenia wierzchołkowego.
Prawdopodobieństwo bramki jest czasem nazywane prawdopodobieństwem zdarzenia pośredniego, ponieważ bramka może być traktowana jako zdarzenie wierzchołkowe rozgałęzień, które znajdują się pod nią. Należy zwrócić uwagę, że jeżeli MOE nie zostaną właściwie policzone, ostateczny wynik będzie błędny niezależnie od tego, która z metod obliczenia prawdopodobieństwa bramki zostanie użyta.
Istnieje kilka rożnych metod wyznaczania prawdopodobieństwa Drzewa Niezdatności. Najpopularniejsze podejścia bazują na:
1. Bezpośrednich analitycznych obliczeniach przy wykorzystaniu przekrojów;
2. Obliczeniach dół-góra od bramki do bramki;
3. Symulacji.
Bezpośrednie analityczne obliczenia przy wykorzystaniu przekrojów są utrudnione, gdy liczba przekrojów jest duża. Pochłaniają wtedy dużo czasu i często wymagają stosowania aproksymacji, która zmniejsza dokładność wyniku.
Metoda symulacyjna wykorzystuje technikę Monte Carlo w celu symulowania losowych zdarzeń uszkodzeń w Drzewie Niezdatności. Przeprowadzane są miliony prób i następnie na podstawie danych statystycznych otrzymywane jest prawdopodobieństwo zdarzenia wierzchołkowego.
Obliczenia dół-górć rozpoczynają się na dole Drzewa Niezdatności i polegają na wyznaczaniu prawdopodobieństw kolejnych bramek. Niższy poziom bramek jest wykorzystywany jako wejścia dla wyższego poziomu. Istotna uwagą przy tej metodzie jest to, że jeżeli w drzewie występują MOE lub MOB obliczenia będą niepoprawne dopóki nie dokona się właściwej redukcji zgodnie z prawami algebry Boole'a, a to najczęściej prowadzi z powrotem do obliczeń przy wykorzystaniu przekrojów. Przykład obliczeń oół-góra przedstawiony został na rys. 1.14.