stacyjne kwestionowanie, nie-
ykorzystywanie różnych p< zio-składowe strategii komunika-:ie celów, które sobie nadawcy mteniające się warunki i dosto-adając dyskurs, zadajemy sobie owych, ale cel analizy zawsze pod kątem założonych i ren li-rategii można ukazać popr/.ez mać reguły, jeśli w ogóle chcą ilne posunięcia, składające się
r.
ekst, w jakim on występuje: się pojawia, usytuowanie wy1 j itp.
a. Dziennikarz, ekspert, po i w komunikacji za pośred rezentuje grupy, instytucje, iejś partii udziela wywiadu,
>stu dlatego, że (jak zakłada społecznego usytuowania, sytuowanie komunikacyjne grupy społeczne, klasy itp. v systemie mediów itp. kreślonych psychologicz-za pomocą których ludzie •zumieją je i interpretują, ychologicznych mechani-
:h, każdy z nas reprezen-nawczymi’1: wiedzę, po1 należymy. Znaczna część ołecznie. Analizując dys-
acji - przypisywania au-nań, założeń, sposobów h zadań AD jest właśnie onań, ukrytych założeń
Zastosowanie AD wymaga dużego wysiłku poznawczego, ale otwiera nowe, interesujące horyzonty.
• Każdy może przeprowadzić AD
AD nie wymaga dużych nakładów finansowych. Prawdę mówiąc, należy do tych metod badawczych, które indywidualny badacz (i student) może zastosować, nie mając do dyspozycji środków innych niż własny zmysł krytyczny i kompetencja. AD nie wymaga też niezwykle skomplikowanej, hermetycznej wiedzy. 'Ihzeba jednak przyznać, że konieczne jest do niej solidne wykształcenie humanistyczne, a w szczególności rzetelna wiedza o języku.
• AD to sposób na opanowanie chaosu
AD można przeprowadzać na materiale chaotycznym, słabo ustrukturowanym a takich materiałów jest we współczesnych mediach mnóstwo. Pozwala ona także na odnajdywanie podobieństw w materiałach, które z formalnego punktu widzenia bardzo się od siebie różnią.
• AD nie wymaga obszernego materiału badawczego
AD można zastosować do badania zaledwie kilku tekstów - lub nawet jednego, obszerniejszego materiału w mediach.
• AD jest twórcza
AD jako metoda badawcza pozwala dotrzeć do takich aspektów komunikowania między ludźmi, które trudno byłoby badaczowi dostrzec bez niej. Jest przy tym otwarta i pozwala na ujawnienie się kreatywności i samodzielności poznawczej badacza; pozostawia spory margines swobody w projektowaniu i prowadzeniu własnej działalności badawczej. Przygotowując i przeprowadzając AD, podejmujemy zadanie twórcze.
• AD sprawdza się tam, gdzie zawodzą metody ilościowe
Większość statystycznych metod badania zawartości mediów łącznie z najczęściej używaną analizą zawartości jest dość bezradna w stosunku do aluzji, ironii, parodii, persyflażu, niedomówień, tekstów o charakterze postmodernistycznym itp. Możemy liczyć i kategoryzować przypadki zastosowania aluzji, ironii itd., ale niewiele nam to powie o ich istocie w procesie komunikowania się ludzi. AD natomiast stanowi znakomite narzędzie do badania takich właśnie materiałów.
AD jest ściśle związana z rzeczywistością
Zajmując się AD, dotykamy zwykle tematów ściśle związanych z życiem zbiorowości, do której należymy. Owszem, można jej użyć do badania praktycznie wszelkich przekazów. Szczególnie dobre efekty daje jednak właśnie tam, gdzie badacz może użyć swojej wiedzy do analizy istotnych i aktualnych problemów własnej społeczności.