201404020615

i

N

■

■

■

gs

jest

— 1

I Bipwfl

s

pBlMMM układ równań (610) i (61U mołn uyznaciyć ławtoM M • Im po iipnwdcdm wyznaczeniu stałej G Stalą tą można wymęczyć jąsi/i—islnlr dysponując jednorodnymi fazami A i B Wystarcza w tym di ąwiądńć jedną mieszaniną wzorcową o znanym skini di. dokonać fontem aatfćed wybranych Unii fazy A i B. a następnie, dysponując ■artośOMBs /Au Jfri, m*, n» rozwiązać równanie (610), oNicrsjąc stalą O.

Stali 6 mokną również wyznaczyć teoretycznie przez obliczenie czynników iplywającycb on jaj wartość. Konieczna do tego jest jednak znajomość bsdsay komórki elementarnej każdej z faz.

Zakładając, ża warunki aparaturowe są w czarne rejestracji refleksów oba te jsdaakowa, to C — const i wówczas C można za pisać:

G =

^kmPA

SUk k_A i kg, które zależą od budowy krystalicznej faz, oblicza się ze wzoru

Ml

Metoda bezpośredniego porównania była z powodzeniem stosowana do anictama zawartości dwóch odmian polimorficznych dwutlenku tytanu, l    flaro i rutylu w bidach tytanowych oraz powszechnie jest stonowana do

^    oauaaoia zawartości austenitu w obecności ferrytu lub martenzytu w stalach

l    W*)-

Ó.2.2.2. Metoda wzorca wewnętrznego

Technikę tę stosuje się w materiałach w postaci proszków, wówczas gtj wtpókzynnik ibtorpcji oznaczanej fazy A różni się od współczynnika ifanrprjj mieszaniny n* / /i*. Metoda opiera się na porównaniu natężenia W dyfrakcyjnej fazy AUi*t) z natężeniem linii fazy wzorcowej (JŁ)» którą ■ponda się do analizowanego materiału w znanej ilości (m_v):

— = G    («-»2>

"V /jdU

275