7

Gdy się jednak udamy do lekarza, powie on najczęściej, że z kilkoma kilogramami nadwagi dziecko nie je.sT jeszcze otyłe. Zarazem słusznie zaznaczy, że żadna dieta niskokaloryezna nie jest u rosnącego dziecka wskazana. W dziewięciu przypadkach na dziesięć uspokoi więc rodziców, zapowiadając, że gdy dziecko podrośnie, a zwłaszcza gdy wejdzie w wiek dojrzewania, odzyska wagę odpowiednią dla swego wieku. Trzeba jednak wiedzieć, że nadwaga u dzieci jest zawsze wyraźną oznaką trudności z przemianą materii. Należy więc pulchność dziecka brać serio, bo jeśli zajmiemy się problemem w porę, bez większych trudności przywrócimy równowagę.

U dziecka, jak i u osoby dorosłej, nadmiar zapasu tłuszczów wskazuje na złe przyswajanie glukozy. Pamiętaj o stosowaniu zasad żywienia podanych w rozdziale o Metodzie (rozdział i.). Chodzi w szczególności o usunięcie z pożywienia wszystkich węglowodanów o IG przekraczającym 50. Jeśli dziecko wyjątkowo zje coś ze ..złymi” węglowodanami, należy od razu zneutralizować możliwy wzrost poziomu cukru, podając węglowodany o bardzo niskim IG.

Kiedy dziecko odzyska normalną wagę, będzie można, jak i w wypadku osoby dorosłej, stopniowo włączyć do jadłospisu Niceo „złych" węglowodanów o wysokim IG. co będzie jednak pewnym odstępstwem, nad którym należy panować.

W okresie dojrzewania niektórzy zbyt grubi chłopcy stopniowo tracą nadwagę, choć jedzą tak jak poprzednio. W tym okresie młodzież ulega przemianie fizycznej, która stanowi okazję do bardzo dużego zużycia energii. Jest Ki też najczęściej okres intensywnej aktywności fizycznej.

Należy zachęcać dziecko do sportu, tym bardziej że może to zapobiec pojawieniu się otyłości bądź też przyczynić się* do jej ustąpienia. Obliczono, że nadwaga u dzieci jest wprost proporcjonalna do liczby godzin spędzanych codziennie przed telewizorem (telewizor sprzyja siedzącemu trybowi

życia i „podjadaniu”, nadawane są w nim reklamy pioduk tów niespecjalnie dietetycznych). Tym bardziej należy brać pod uwagę, że dziecko zbyt pulchne jest w wieku dorastania zagrożone otyłością. Dotyczy to również wieku dorosłego.

W wypadku dziewczynek sytuacja jest zazwyczaj odwrotna. Zagrożenie nadwagą pojawia się raczej w wieku dojrzewania, gdy ich ciało staje się kobiece. Organizm kobiety jest bardzo wrażliwy, wszelka zmiana w systemie hormonalnym (podczas dojrzewania, ciąży, menopauzy) jest czynnikiem ryzyka, jeśli chodzi o równowagę metaboliczną.

Dziewczęta i kobiety są tego najzupełniej świadome, ale w trosce o utrzymanie linii decydują się na diety, które powodują przymieranie głodem i prowadzą nieodmiennie do depresji bądź też do oscylowania między anoreksją a bulimią, wstrętem do jedzenia i żarłocznością.

Dziewczynki, które w okresie dojrzewania mają tendencję do tycia, mogą więc. bez żadnego ryzyka, przyjąć zasady żywienia podane w tej książce. Nie tylko zachowają dobrą linię, ale, co więcej, odkryją w sobie nową żywotność, która pomoże im urzeczywistnić pragnienie podbicia świata.

Dziecko zmęczone

Czy nie zastanawia Cię, jak zwiększa się dzisiaj liczba dzieci i dorastającej młodzieży, która przejawia zmęczenie i bierność? Naprawdę z trudem wloką się z łóżka na fotel!

Przypomnij sobie, że nadmiar „złych" węglowodanów w śniadaniu sprzyja około godziny 11.00 niedocukrzeniu krwi. a więc senności, nieuwadze, apatii bądź agresywności. Objawy te nauczyciele często obserwują późnym rankiem u swoich podopiecznych. Istnieje ryzyko powtarzania się tego zjawiska w ciągu dnia, jeśli na obiad dziecko zje za dużo Irytek, białego chleba lub wypije słodzony napój.