lub formy i dlatego rakowatość występuje niekiedy także w niższych częściach odlewu.
p |
— 203. |
P — |
210, |
P |
— 302, |
P |
— 307, |
P — 402, |
P |
— 504, |
P |
— 513, |
p |
— 515, |
P — |
529, |
P |
— 534, |
P |
— 539, |
P — 551, |
P |
— 554, |
P |
— 560, |
p |
— 603, |
P — |
612, |
P |
— 623, |
P |
— 626, |
P — 628, |
P |
— 629, |
P |
— 633, |
p |
— 636, |
P — |
807, |
P |
— 816, |
P |
— 822. |
WMX — 2101 Zaprószenie
Wada powstaje z reguły wskutek dostania się do formy drobnych cząstek masy formierskiej jeszcze przed rozpoczęciem zalewania. Ponieważ cząstki te nie są zwilżane, nie ulegają otoczeniu przez metal i pozostają na dolnej ściance odlewu.
Natomiast drobniejsze bryłki i pojedyncze ziarnka masy oderwane wskutek erozji lub powstawania strupa jako otoczone metalem wypływają ku górze, jednakże wobec swych małych rozmiarów docierają do górnej ścianki odlewu zwykle już wtedy, gdy wzdłuż niej utworzyła się zakrzepła warstewka metalu. Nie są więc one zazwyczaj widoczne na powierzchni odlewu.
P |
— 207, |
P |
— 213, |
P — |
221, |
P |
— 305, |
P |
— 308, |
P — 310, |
P |
— 402, |
P |
— 403, |
P |
— 408, |
P — |
416, |
P |
— 529, |
P |
— 533, |
P — 554, |
P |
— 560, |
P |
— 609, |
P |
— 623, |
P — |
627, |
P |
— 628, |
P |
— 629, |
P — 635, |
P |
— 636, |
P — 837.
WMN — 211 Wgniecenie
Wada powstaje zazwyczaj wówczas, gdy przy składaniu górna połówka formy opiera się na dolnej nie krawędzią skrzynki, lecz powierzchnią podziałową i to w sąsiedztwie wnęki formy. Nacisk jednostkowy powstający w takim przypadku przewyższa wytrzymałość masy na ściskanie i wskutek tego następuje wepchnięcie częściowo odłamanej bryłki masy do wnęki formy.
P — 224, P — 311, P — 526, P — 562, P — 553, P — 554, P — 607, P — 609, P — 619, P — 628, P — 629.
WMN — 216 Nalot
Wada powstaje głównie na skutek zbyt silnego przegrzania metalu, a w szczególności tych stopów, które zawierają skłudniki łatwo utleniające się. Utlenione składniki wydzielają się podczas krzepnięcia z metalu tworząc na powierzchni odlewu nierównomierne, rozrzucone skupienia tlenków. Powstawaniu wady sprzyja zbyt duża odległość dzioba kadzi od wlewu ora?, żwirowanie strumienia metalu w czasie napełniania formy, jak również zbyt wolne krzepnięcie odlewu i reakcja metalu z wilgocią lub składnikami masy formierskiej.
P — |
101, |
P - |
- 202, |
P |
—• 401, |
P — |
418, |
P — |
425, |
P — 505, |
P — 515, |
P — |
602, |
P - |
- 643, |
P |
— 709, |
P — |
711, |
p — |
713, |
P — 728, |
P 31 730. |
p — |
731, |
P - |
- 807, |
P |
— 818, |
P — |
825, |
P — |
826, |
P — 827. |
WMN — 2161 Nalot kwiecisty
Wada występuje na powierzchni odlewów wykonanych w formach meła^ lowych, a w szczególności wykonywanych pod ciśnieniem. Powstaje ona
na skutek zbyt niskiej temperatury formy metalowej w wyniku zbyt szybkiego skrzepnięcia warstewki metalu podczas zapełniania formy metalem.
P — 562, P — 637, P — 638, P — 642.
WMN — 217 Pocenie
Wada występuje w stopach zawierających składniki wykazujące duże różnice temperatur krzepnięcia, przy czym zasadniczym składnikiem stopu jest składnik o wyższej temperaturze krzepnięcia. Podczas stygnięcia odlewu ciekły składnik o niższej temperaturze krzepnięcia zostaje wyciśnięty z odlewu w wyniku jego skurczu. Powstawaniu wady sprzyja powolne krzepnięcie odlewu. Wada ta często występuje w odlewach z brązu cynowego, brązu ołowiowego oraz krzemowego z dodatkiem ołowiu, wykonanych w formach piaskowych studzonych, przy czym pocenie spowodowane jest przez wyciśnięcie z odlewu cyny, ołowiu lub ich związków.
P — 101, P — 504, P — 518, P — 521, P — 523, P — 530, P — 643,
P — 709, P — 807.
WMN — 218 Zmurszałość
Wada powstaje podobnie jak WMN — 216 z tym, że stopień utlenienia metalu podczas przetapiania lub zalewania formy jest większy i wydzielające się z krzepnącego metalu tlenki tworzą na powierzchni odlewu znaczne skupiska, luźno związane z metalem.
P — 101, P — 401, P — 425, P — 505, P — 515, P — 709, P — 728,
P — 730, P 731, P — 807, P — 825.
GRUPA 3 — PRZERWY CIĄGŁOŚCI WMN — 301 Pęknięcie na gorąco
Wada powstaje z reguły wskutek cieplnego hamowania skurczu.
p — |
105, |
P — 108, |
P |
— 110, |
p n |
202, |
P |
— 211, |
P |
g§ 218, |
P — |
412, |
p — |
512, |
P — 517, |
P |
— 521, |
P — |
523, |
P |
— 527, |
P |
— 528, |
P — |
530, |
p — |
532, |
P — 541, |
P |
— 568, |
P — |
637, |
P |
— 638, |
P |
— 639, |
P — |
640, |
p — |
711, |
P — 804, * |
P |
— 806, |
P — |
807, |
P |
— 835, |
P |
— 836. |
WMN — 3011 Naderwanie
Wadu powstaje z reguły wskutek cieplnego hamowania skurczu.
P — 101, P — 104, P — 105, P — 106, P — 110, P — 202. P — 218,
P — 504, P — 509, P — 518, P — 521, P — 523, P — 528, P — 621,
p — 639, p — 640, P — 711, P — 807, P — 822, P — 834.
WMN — 302 Pęknięcie na zimno
Wada powstaje wówczas, gdy naprężenia wewnętrzne pochodzenia termicznego bądź same przybierają wartości przekraczając wytrzymałość materiału, bądź też, gdy sumują się z nimi dodatkowe naprężenia wynikające z innych przyczyn, np. mechaniczne hamowanie skurczu, stosunkowo nawet słabych uderzeń, przemian fazowych itp. Na skłonność do pęknięć na znaczny wpływ wywiera skład chemiczny i zanieczyszczenia. Wzrost x»-