DSCN2204

KOMENTARZ DO STAREGO TESTAMENTU

zamiar, żeby zabić Ich wszystkich. Jako pretekst podano, że Żydzi nie wypełnia/:} obowiązków wolxv partsrwa. Oskarżenie ro było bezpodstawne, gdyż Żydzi dobrze wywiązywali się ze swych powinności i cieszyli się szacunkiem u Cieków. Wielu Greków starało się pomóc' Żydom. przeważnie w ren sposób, że Ich ukrywali.

5,6-23: Szaleństwo króla

Tymczasem król zapadł w głęboki len I zupełnie zapomniał o swoich decyzjach. Umtowu-nl Żydzi «xfdali chwałę Bogu. Wszystko lo się powtórzyło, co wywołało zdziwienie w otoczeniu króla. Niezrozumiałe zachowanie się władcy wyglądało na szaleństwo.

5,24-614: Nowa decyzja króla

Król wydał decyzję, aby bez względu na okoliczności następnego dnia słonic ponownie skierowano na Żydów. Polecenie króla zostało wykonane. Król z całym orszakiem wyruszył i do hipodromu. Kiedy Żydzi ujrzeli tumany pyłu. wzniecone przez pędzące słonie i idące za j nimi wojsko i lud, zaczęli płakać, całować się I na pożegnanie I wołać do Boga o pomoc. Sta- I rzec Eleazar modlił się o cud uratowanfa ludu | (6,1-W.

3,8-22: Decyzja o likwidacji Żydów

rilopator wydał specjalny edykt nakazujący Zgromadzenie w Aleksandrii Żydów na hipodromie w celu ich stracenia. Równocześnie król karze za pomoc okazywaną Żydom i nagradza zdrajców.

4,7-9: Radość pogan i ból Żydów

615-19: Cud Boży

Gdy tylko Eleazar skończył modlitwę, słonie dotarły do hipodromu, a z nieba zstąpili'dwaj aniołowie (widzieli ich wszyscy oprócz Żydów). Wtedy słonie zawróciły się i zaatakowały wojsko, siejąc śmierć.

6,20-37: Opamiętanie się króla

Gniew króla przerodził się we współczucie, kazał uwolnić Żydów z więzów oraz podawać im przez siedem dni wino i pokarm. Żydzi sławili swego Boga za cudowne ocalenie.

Wszędzie, gdzie dotarła wiadomość o tej decyzji króla, poganie przygotowywali uczty i wyrażał! swoją radość z powodu likwidacji Żydów.

Z każdego miasta wypędzano Żydów i dostarczano ich do miasta Skedia. położonego około 120 stadiów od Aleksandrii. Stamtąd dostarczano na hipodrom w Aleksandrii. Hipodrom ten znajdował się przed wschodnią bramą miasta. Widząc tragiczny los Żydów nawet niektórzy ich wrogowie zaczęli okazywać im współczucie.

4,10-16: Trudności spisu

7,1-13: Nowy edykt króla

Filopator pozwolił Żydom powrócić do domów i otoczył ich opieką. Na prośbę Żydów zgodził się także ukarać renegatów śmiercią. Zabito ponad trzystu mężczyzn.

Król dowiedział się o kontaktach Żydów zgromadzonych na hipodromie z mieszkańcami Aleksandrii i postanowił spisać wszystkich Żydów w celu ich likwidacji. Pisarze bardzo się spieszyli, ale nie mogli zakończyć pracy w ciągu czterdziestu dni, gdyż brakowało papirusu I trzciny.

Część m

5,4-5: Hermon i słonie

7,14-26: Ustanowienie święta

Ku uczczeniu tych wydarzeń ustanowiono specjalne święto. Żydzi wszędzie zyskali szacunek i poważanie, co wraz z bogactwem było nagrodą za Ich wierność Bogu.

Król rozgniewany tą niespodziewaną przeszkodą wezwał opiekuna słoni Hermona i rozkazał mu, aby pięćset słoni zostało nakarmionych narkotykami, a następnie wyprowadzonych na Żydów w hipodromie. Hermon wykonał rozkaz królewski.

Okres międzytestamentowy i narodziny apokaliptyki

Paul D. Hanson

Wstęp

W niniejszym artykule zostanie przedstawiona historia okresu od końca monarchii Dawidowej w 586 r. przed Chr. do pojawienia się chrześcijaństwa w okresie rzymskim. Przyjęta w nim perspektywa jest perspektywą teologiczną, a dokładniej chrześcijańską. Szanując w pełni integralność ST i jego własne prawa jako świadka objawienia Bożego i autentyczności wiary żydowskiej - zarówno przed erą chrześcijańską, jak i później, w postaci judaizmu rabi-buckiego - autor zwróci uwagę na problemy i kwestie, które jako tlo mają szczególne znaczenie dla zrozumienia początków chrześcijaństwa.

Ponieważ NT w znacznej mierze odnosi życie Jezusa do proroctw biblijnych, zadaniem naszym będzie prześledzenie rozwoju tradycji prorockiej oraz różnych sposobów jej interpretacji, zorientowanych bądź bardziej historycznie, bądź bardziej apokaliptycznie. Podobnie, ponieważ tytuł „Mesjasz" odgrywał główną rolę we wczesnych próbach wyjaśnienia znaczenia życia Jezusa, zwrócimy uwagę na sposoby, w jakie żydowską ideę pomazańca (masztach) Bożego rozumiały i stosowały różne wspólnoty w okresie, o którym mowa. Ponieważ terminy ogólne, takie jak „mesjasz" czy „królestwo Boże”, a zwłaszcza specyficzne określenia jak „Sługa Boży" i „Syn Człowieczy" nie rozwijały się w próżni, musimy przedstawić społeczne, polityczne i historyczne uwarunkowania, w których kształtowała się wiara Izraela.

Cel, jaki stawiamy sobie w niniejszym artykule, jest następujący-, kiedy przystępujemy do studiowania NT, powinniśmy w wystarczającym stopniu posiąść wiedzę o jego milieu, aby zrozumieć teologiczne znaczenie roszczeń wczesnego Kościoła, że Jezus Chrystus wypełnił Prawo i Proroków i zapoczątkował długo oczekiwane królestwo Boże. Powinniśmy zauważyć linie kontynuacji, punkty i miejsca rewizji, przypadki wyboru między różnymi alternatywami oraz nowe punkty wyjścia. Głębsze zrozumienie długiej, często intrygującej historii, prowadzącej do naszego Pana, spotęguje cud zdarzenia zaistniałego w „pełni czasów*, ukazania się Emmanuela, Boga z nami, mieszkającego wśród ludzi nie po to, by Mu służono, lecz aby służy!, a nawet umierającego za tych, których umiłował, z posłuszeństwem i wiernością sprawiedliwego Sługi Bożego.

Punkt zwrotny: wygnanie

Wygnanie (586-538 r. przed Chr.), czyli uprowadzenie do Babilonu przywódców wspólnoty żydowskiej i znacznej części ludności, stanowi krytyczny moment w historii biblijnej. Nic później nie było już dokładnie takie samo w żydowskim widzeniu świata, w sposobie wyrażania wiary, tworzenia instytucji, kultywowaniu żydowskich tradycji i obyczajów.

Wpływ wydarzeń tego czasu byl utk znaczny, że musiał spowodować zmiany, świątynia została złupiona i zniszczona przez wojska wyznające obcych bogów. Czy w tej sytuacji można było jeszcze podnosić kwestię specjalnego statusu JHWH? Ziemię Izraela, obiecaną przodkom i przekazaną Hebrajczykom, okupowali Babilończycy. Co oznaczało to dla idei ludu wybranego przez Boga? Król z dynastii Dawidowej został upokorzony i uprowadzony jako jeniec. Czy można było jeszcze ocalić ideę wiecznego przymierza Boga z Dawidem?

Uraz, który został spowodowany podbojem babilońskim i który wstrząsnął podstawami egzystencji narodu miał bardziej subtelne, długotrwałe i tym samym niszczące konsekwencje. Lud był zmuszony „śpiewać pieśń Pańską

1089