IMGP4828

Babcia mieszka daleko, w zupełnie innym mieście, ale od czasu do czasu telefonuje. I właśnie Kamil odebrał któregoś dnia telefon. A babcia od razu do słuchawki:

-    Dzwonię, żeby się dowiedzieć, co u was słychać?

-    Muzykę - powiedział Kamil.

I to była prawda. Cały dom napełniała muzyka. Tata grał na fortepianie, mama szykowała dla taty kawę i to była też muzyka - czajnik gwizdał, łyżeczki dzwoniły, dzbanek śpiewał filiżance do ucha kawową piosenkę.

-    A co słychać u ciebie w przedszkolu? - zapytała babcia.

-    U mnie w przedszkolu to nic nie słychać - powiedział Kamil. I to była też prawda, bo Kamil wcale nie chodził do przedszkola.

-    Jak nie będziesz chodził do przedszkola, wyrośniesz na odludka - jęknęła babcia i Kamil się przestraszył. Wcale nie chciał wyrosnąć na żadnego odludka, tylko na kompozytora, jak tata.