(90)
to wówczas:
m--m- Vs0) =0,
czyli:
m • vs = Qs = const.
Zależność (90) jest to tzw. zasada zachowania pędu układu punktów materialnych. Rzutując wzór (90) na osie układu odniesienia, dostaniemy:
(91)
m ■ xs = Qx = const. m-ys=Qx = const. ■ m ■ żs = Qx = const.
Z równania (90) wynika, że wektor prędkości środka masy układu jest wówczas stały co do kierunku i wartości.
Wykorzystując równania opisujące zjawisko ruchu układów punktów materialnych, określić:
• całkowity pęd układu - zad. 1 i 2,
• przesunięcie ciała D, jeżeli ciało 1 przesunie się względem D o długość s - zad. 3 i 4.
W pozostałych przykładach podać różniczkowe równania ruchu środka masy i, znając warunki początkowe, rozwiązać te równania.
|,f». I. Wektor krętu układu względem nieruchomego bieguna
Hnmuzmy układ materialny złożony z n punktów, na który działają siły ze-Wiujlt.mu'. Obieramy pewien stały punkt 0. w punkcie tym zaczepimy układ Millłirnu-ma, względem którego będziemy opisywać zjawisko ruchu. Oznaczamy pi/rz i-j promień wodzący dowolnego punktu układu, poprowadzony * (ttmklu <) (rys. 20). Wektor pędu i-tego punktu wynosi:
Mi »VVj.
Mn/einy wyznaczyć moment pędu układu punktów materialnych:
(92)
K., X(rixm>"vi)
L
(pil In l/w, wcklor kręlti układu punktów itmlrnnlnyelt określony względem lij^gunn O. Jrsl In więc niiiiui geomeliyc/iiu wrklmów momenlów pędu wszyul