Kówimuic to /uplM/omy |tiko:
fil. (W l W')diA l W''iliilA 0,
ponieważ W' I. d i;1A. Praca wykonana przez siły wewnętrzne układu jest zerem. Jeśli mamy układ, w którym występuje deformacja, jak pokazano na rys. 62, wówczas siły reakcji sprężyny na węzły A i B spełniają zależność:
S-l S'-0.
(I7x drB
lilcmcntama praca wykonana przez te siły wynosi:
5L = S • d^ + S'• d% = -S • drA + S'- drB.
Wartość siły reakcji sprężyny to: S = S' = k • A = k(xA - xB), gdzie: A = (xa -xB) to odkształcenie liniowe sprężyny, a k - tzw. współczynnik sprężystości sprężyny.
;
Punkty A i B przemieszczają się liniowo wzdłuż osi, np. x, więc możemy zapisać:
drA=dxA, drB=dxB.
Elementarną pracę możemy teraz wyrazić zależnością: 8L = k(xA -xB)-(dxB -dxA),
ponieważ dxA + dxB, to znaczy że w układach, gdzie występują deformacje, siły wewnętrzne wykonują pracę.
Krążek toczy nię po nieruchomej powierzchni poziomej pod wpływem przyłożonego momentu (rys. 63). Powierzchnia zetknięcia jest chropowata i odksztal-calna. Określić pracę całkowitą wykonaną przez wszystkie siły działające na krążek, jeżeli jego środek masy przebędzie drogę SA.
Dane:
Pi - siła ciężkości krążka [N],
M - moment napędowy krążka [N-m], r - promień krążka, p. - współczynnik tarcia suchego, f- współczynnik tarcia tocznego,
SA - droga, jaką przebędzie środek masy krążka [m].
Zakładamy kierunek odtaczania zgodny z momentem M. Prędkość środka masy krążka:
vA =r-ct>,
co można wyrazić następująco:
drA r d<P dt dt '
Mnożąc obie strony równania przez dt, otrzymamy: drA = r • dtp.
Elementarna praca sił zewnętrznych bryły jest równa:
5L(pt) = P ■ d^ + MA • dtp.
Dla naszego przypadku:
P-d7A=(P1+Ń + T)d7A=T-drA,