op17

206 ŁUKASZ OPALIŃSKI

Moi w drogę)¹⁰. Tu mi rzeką: „Mianuj^3u, dziecię, bo ucieka Prędzej, potym gdy sromotę Nie wezmą za złą robotę".

Lu boby m chciał, trudno wiedzieć. A wiedząc, trudno powiedzieć. Prawdę królowi mówiemy.

Sobie wszytko przeboczemv.

Więc każdy plótł i powiadał.

Jeden: „Gdy mrok twardy ^m padał. Jam dopiro". Drugi zasię Mówi: „A ja w onym czasie.

Gdy Już wodzowie pierzchnę!I I wszyscy się rozwinęli".

Trzeci prawi „Już świtało". Czwarty: „Już żię rozedniało".

To prawda, że każdy powiadał, że ostatni i najpóźniej uchodził, że siąpią¹⁰ albo wo!nvm kłusem Jacha I.

—    A to dziwna, że lubo się tak nie kwapili, za dwa dni we Lwowie byli.

—    Nm? wiem, co ich tam nosiło. Aleć kto pierwszy był, szkoda wspominać, łriedy dowodnie nie wiesz.

—    i\ie wytrwam i milczeć trudno, edzieby i kamień przemówił

L'hyba on otłuczony rzymski, a przecie gaił Iiwy ociec (mowy) swobodnej i zdrowych częstokroć prżymówek

'] ^W 0-<-soI. błędnie udyi zmierzchało, Moi w rirodził misnou-oc — wymieniać.

“ mrok hwirrftf — ciemna noc.

[ ttopią, izlapit] — powolnym krokiem końskim. Mowa o kamieniu przydrożnym (tapii młlttariut),

—    O. pewoieć by ten nie wytrwał, a przyna-mniej rzeki owo swoje: crepcrro¹'¹. Ale i ja rozpuknę się²¹*, jeżeli nie wsporanię, co ludzie szeptali. A mam na to kształtny tyrek. który mnie opuszył^Ji9. Widzę, że prawdziwa owo: Facilius esse, quid m pOtiU*, qtuim dictum pundere ^rJ,>.

—    Atoli gdy nie masz nic pewnego, proszę, daj sobie pokój.

—    Więc milczę, więc cierpię, ale

Petrzykowski ⁵³*_I cny Mazurze,

Przy twej sławnej Ćynozurze '^m,

o który wozy czy ludzie się zaczepiają (stąd: olłuczOłiy). co jest przyczyną soczystych przekleństw; podlimy — wymowny, mogący mówić J. Krzyżanowski dopatruje się tu aluzji do słynnego posągu Pusciuino, który stul w Rzymie I był obtłuczony tak. że nie wiadomo, kogo przedstawiał.

^m creparo (wł.) — pęknę.

rospufcKc — pęknę, przenośnie: nic wytrzymam.

tyrek — może zdrobnienie od tyr — przytyk, przy-mówka, przycinek; Opnszyć — nadać, napuszyć, rozdąć.

^,;l fttćUius ... pendett — 2o jest łatwiej raczej wszystko ważyt niż słowo.

Petrzykotoskl — Walery Petrykowski. podkomorzy różański. Nu sejmie koronacyjnym w 1049 r. domagał się ukarania sprawców kląski pllawićckiej.

”* Cynorura — gwiazdozbiór Małej Niedźwiedzicy. Sens te) aluzji wyjaśnia aią w następujący spoiób: Opaliński Uczenie wyraża popularny zwrot „Mazur spod ciemnej gwiazdy" (por. dwa następne wiersze). Określenie cny użyte jest tutaj ironicznie, gdyż Opaliński uważa wystąpienie Petrykowi kiego nie za wyraz osobistych przekonań, lecz za wysługiwanie się komu?! możniejszemu (wyjaśnienie J. Krzyżanowskiego). Rzeczywiście bowiem Petryka wsk i. który w czasie sejmu elekcyjnego 104$ r. w swoich wystąpieniach dowal wyraz antymagoackim nastrojom średniej szlachty (por. W. Czapliński. Du-a sejmy wtoku