op31

294 ŁUKASZ OPALIŃSKI

Przystęp do siebie* wolny da. a z kim rozmawia;

U którego na obiad będzie, wielka laska.

Już jawnie promowuje³"*, już nie tylko 2ydzi. Niemcy, kupcy. Ormianie cisną się i noszą,

LecZ i panowie sarni. Tak dostatek roście.

Co™³ raz z pokoju wynidzie, lecz tylko się błyśnie. Zaraz się znowu wróci. Jedni się kłaniają,

Drudzy śmieją, a zwłaszcza, co go dawno znają. Widzą, co szczęście może, bez którego wszędy 2le A to w tym się bardzo królestwo kochają.

A gdyby ich spytał, co za przyczynę mają.

Trudno wiedzieć, tylko tę, że tak szczęście chciało, Które, gdy się rozigra, wielkiemu da ma.łc>,

A małemu zaś wiele i żart z ludzi zgoła Czyni sobie, na święcie biegające) do koła”.

Tu przerwał jeden i mówi: — Trzeba by tę bajkę powiadać u naszego dworu; właśnie by tam służyła, gdzie i ci. co prmnowują, i co biorą, i co faworem pańskim kupczą, nie wiedzieć skąd wzięci, kędy więcej się trzeba o ich łaskę starać niż pana swego. Kędy to jest, że tum nikt nic nie ugoni ^M‘.

.Irźli (Dunin;^£W nie zechce albo ksiądz (Fantoni. ⁵⁸¹⁵. I prozno się tam starać o wszelkie fawory.

Gdy jest Corad •‘^,1 przeciwny albóli ksiądz Fiory ^3ta. ^,rl promowowuć — protegować.

^Wl co — tu. gdy.

^ł'^ł uęonić — upolować, złowić; tu: dostać, otrzymać.

*^a W Os sol.: fiu 0 tri; Dunin — kasztelan tarnowski.

*** W OssoL: Fdironi; Ludurtfc Fantom — sekretarz królewski.

^*^4ł Corad — dc Conraae. lekarz nadworny Marii Lud- ¹

Chyba żc wżdy coś przecie może sprawić czasem Bułhler^3Ba, namówiwszy (się) wspólnie

,    2 Aderkasem ^#2°.

Więc niedawno i Balus^{3 4}, promotor non malus>«.

Arwoneś tam dyjabłu z twoją promoeyją ^2no,

Ja się obejdę bez niej, wolę kondyeyją Naszę ziemiańską, bowiem (żeć mój umysł^,SB _    , <    powiem)

Zawsze byłem i jestem tego rozumienia,

Ze do życia wczesnego i dobrego mienia

Nie trzeba zbytnich zbiorów ani wielkich włości.

Ani rui mil liczonych”⁰ siła majętności;

\Vieś: nasifajdlaw spokojnym i obfitym kraju, .Która rzadko omyli w żyznym urodzaju,

Dosyć mii wczasu. dosyć przyniesie wygody I nie mniej nad szerokich dóbr wielkie dochody, Mniejsze wprawdzie im raty¹. lecz i prace mniejsze, A, co jest nade wszytko, życie spokojniejsze.

Nie budzi tam usługa, którą chciwość radzi,

Którą wzięta powinność za sobą prowadzi Nie trzeba biegać, jako biegu pies ciekawy

1

Fiory — dc Fleury, spowiednik I kaznodzieja królowej.

2

/^w ĆJoiard Witftetm Bufhler — podkomorzy koronny, zaufany Juua Kazimierza.

^3,u /Iderka> — podczaszy litewski i podkoniuszy koronny.

ty'²/' ^BalU9 — ^Ba2- chorąży sanocki, lub WoL generał ar-

!” promotor non mai u² — niezły protektor, opiekun, promocyją — ■wyniesienie, awans; nrtnonei (łirfpb.lu — pospolite przekleństwo: bodaj ci² diabli wzięli.

3

^1,1 koadycyjo — stan, stanowisko społeczne.

4

umysł — aąd. zdanie, zasada.

*^,c — t). liczonych na mile ’^M noaiud.ła — osiadlu, zamieszkała. ^m mirata — dochód, zyslc.