Skan40

252

Zakazana archeologia - ukryta historia człowieku

wieka są .jnacznie młodsze" niż kości zwierząt. Podobne- rezultaty badań prze-prowadzonych metodą uranową otrzymano w przypadku znaleziska z Kanam.

Sam Oaidey podkreślił jednak, że ilość uranu w wodzie gruntowej może I różnić się znacznie w zależności od stanowiska. Na przykład póżnoplejs skic kości zwierzęce z Kugata w pobliżu Kanam zawierają więcej uranu mż wczesnoplęjstoceńslde skamieniałości z samego Kanam

Należy zaznaczyć, że wyniki analiz przeprowadzonych metodą uranową, 1

0 których w 1974 roku donosił Oaklcy, nie były pierwszymi, jakie otrzymaj. W artykule opublikowanym w 1958 roku. bezpośrednio po omówieniu badań nad szczęką z Kanam wykonanych metodą uranową, Oaidey powiedział: „W przypadku kości z Kanjera nasze testy nie wykazały żadnej sprzeczności między ludzkimi czaszkami a towarzyszącą im fauną" Wydaje się więc, i Oaidey nic był usatysfakcjonowany pierwotnymi badaniami i dlatego poddał kości z Kanjera kolejnym analizom, otrzymując wyniki, które bardziej z ły się z jego upodobaniami.

Przegląd chemicznych badań skamieniałości z Kanam i Kanjera prow naszym zdaniem, do następujących konkluzji. Wyniki metody fluo

1 azotowej świadczą, ze ludzkie skamieniałości miały tyle samo lat co to rzysząca im fauna, choć opinia ta może zostać rzecz wiście zakwestioi na. Z kolei metoda uranowa wykazała, iż kości człowieka były młodsze od kości zwierząt. Jeśli jednak będziemy chcieli odrzucić i tę konkluzję, ponownie z dzieray wystarczające powody, by tego dokonać.

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki analiz chemicznych i radiometrycznych me wykluczają możliwości, że ludzkie skamieniałości z Kanam i Kanjera miały tyle samo lat co towarzysząca im fauna. Czaszki z Kanjera określane jako cza ki Homo sapiens należałoby zatem datować na okres formowania się warstwy Bed IV w Olduwai. datowanej na 400 000-700 000 lat. Status taksonomiczny szczęki z Kanam jest niepewny. Badacze pracujący ostatnio nad tym zagadnie* J niern wahają się, czy uznać ją za ludzką szczękę, choć nie można całko' wykluczyć takiej interpretacji Jeżeli znalezisko to ma tyle samo lat co fauna z Kanam. która jest starsza od warstwy Bed 1 w Wąwozie Olduwai. należy d**| tować je na 1.9 min lal.

Narodziny australopiteków

W 1924 roku Josephine Salmons zauważyła w domu przyjaciela s kamienia czaszkę pawiana, stojącą nad kominkiem. Salmons studiowała anatomię ^f|^aUnwersity of Witwatersrand wjohannesburgu w Afryce Południowej, wzię» więc czaszkę i pokazała swojemu profesorowi dr Raymondowi A. Dartowi.

Przekazane Dartowi znalezisku pochodziło z kamieniołomu wapieni* ^ w Buxton w pobliżu miasta Taung. około 320 km na południowy-zachód od Johanncsburga. Darł poprosił swojego przyjaciela, geologa dr R B aby zbadał kamieniołom w poszukiwaniu dalszych skamieniałości YoungZ*¹*' lazł w Buxton bryły kamienne zawierające kości i przesłał je Dartowi.

Ciągle coś nowego z Afryki

253

Dwie paczki ze skamieniałościami przybyły do domu Darta tego samego dnia, w którym miało się tam odbyć wesele jego przyjaciela. Żona Dana błagała go, by zostawił je w spokoju do końca uroczystości, lecz Darł otworzył pakunki. W drugiej paczce odkrył coś, co go zadziwiło „Znalazłem naprawdę kompletny odcisk wnętrza czaszki Miał takie rozmiary Jak u dużego goryla" W chwilę potem odkrył fragment skały zawierający kości twarzy.

Gdy goście weselni odeszli. Dart rozpoczął żmudną pracę oddzielania koto od skały macierzystej. Nie posiadając odpowiednich narzędzi, użył drutów do szycia swojej żony. by dokładnie odłupać kamień. „Wyłoniła się przede mną - napisał - twarz małego dziecka, dziecka z wszystkimi zębami mlecznymi i wyrzynąjącymi się stałymi zębami trzonowymi. Wątpię, czy żyli kiedykolwiek rodzice bardziej dumni ze swego potomka, niż byłem ja w czasie tych świąt Bożego Narodzenia, z powodu mojego dziecka z Taung".

Po oddzieleniu kości od skały Dart zrekonstruował czaszkę (il. 12.4), Opisał mózg „dziecka z Taung" jako niespodziewanie duży. o objętości około 500 cm\ podczas gdy średnia objętość mózgu dużego samca dorosłego goryla wynosi zaledwie 600 cm* Dart zauważył również brak wału nadoczodolowego i uznał, że zęby przypominają pod pewnymi względami zęby człowieka Zaobserwował także, iż foramen magnum - otwór, w który wchodzi rdzeń kręgowy - znąjdiye się raczej w pobliżu środka podstawy czaszki, podobnie jak u człowieka, mż w jej tylnq części, co cechuje z kolei dorosłe małpy człekokształtne Na tej podstawie doszedł do wniosku, że odkryta istota chodziła w wyprostowanej postawie ciała, a to jego zdaniem oznaczało, iż znalezisko z Tkung reprezentuje przodka ludzkiego gatunku

h‘«»tracj*» 12.4. Po lewej: Czaszka .dziecka i Tkung". młodego auwrałopHeka t Afryki Południowej. hi prawej: czaszka młodego gorylu.