SAMOLOT SZKOLNO-TRENINGOWY
Zaprojektowany przez, zespół konstruktorów pod kierownictwem inż. Tadeusza Sołtyka, obła tarty w 1955 roku samolot TS-S „Bio*" wszedł do produkcji po ustaleniu na nim kilku rekordów dla samo-lotów tej klasy, między innymi rekordu odległości w obwodzie zamkniętym dla samolotów o ciężarze 3 750—3000 kg wynoszącym 23-H4km Mruż kilku rekordów prędkości.
Dane technlesne
Rozpiętość — 10,50 m
Długość — 3,.i5 m,
Wysokość — :ł,<K» m
Ciężar całkowity - ok. 1550 kG Prędknść mak*. -• sio km/K^dz. Pułap - 9000 m
Zasięg •• 780 km
Model opracowany jest w skali 1:33
WSKAZÓWKI OGÓLtfE
Zamieszczony w planach model należy do rzędu średnio trudnych i przy pewnej dozie cierpliwości i wprawy praca nad nim nie powinna sprawió kłopotu.
Podstawowym warunkiem poprawnego wykonania modelu jest zachowanie jak największej dokładności przy wyeirianiu części, zastosowanie dobrego kleju oraz unikanie pośpiechu. Plany zakładają wykonanie modelu metodą stykową z wyeliminowaniem wszelkiego rodzaju sklejek, zakładek, itp. Metoda ta wbrew pozorom przy odrobinie wprawy jest łatwiejsza i pozwala uzyskać dużą dokładność przy łączeniu poszczególnych segmentów, Godny polecenia jest doskonały klej łrButapren”, który możemy nabyć w sklepach chemicznych i drogeriach w 59-gramowych opakowaniach w cenie 5,50 zł. Posługując się ..Butaprenem'1 smaruje się nim obydwie klejone powierzchnię, po czym po lekkim przepchnięciu kleju styka się je ze sobą i silnio docieka.
Z dodatkowych materiałów niezbędne są: tektura o grubości około 1 mm, drut żelazny 0,8—1 mm (mogą być spinacze biurowe}, parę szpilek ze szklanymi łebkami, celuloid z błon filmowych, Narzędzia, których będziemy potrzebowali, to nożyczki, szczypce uniwersalne, linijka oraz Ułamane skośnie kowalki- żyletek.
OPIS BUDOWY
Budowę rozpoczynamy od naklejenia na tekturę części wymagających wzmocnienia,. Częśęj te znajdują się na ark. 4 i są oddzielone od rysunków' -pomocniczych i siatki części le linią przerywaną.
Kadłub modelu składa •■dę z sześciu . segmentów nznauzonyt:!] kolejnymi numerami t—R. Odpn-w-fadające danym segmentom wręgi są oznaczone tymi samymi numerami i dodatkowo literami „a” i „b”, Jako zasadę nałoży przyjąć, ie wycinamy tylko te elementy, które w danej chwili zamierzamy sklejać,
W pierwszej kolejności wycinamy wręgi la i Ib. "W środku tych wręg ostrzem grubej igły wiercimy otworki, w których osadzony będzie wał śmigła. Następnie wycinamy pokrycie pierwszego segmentu kadłuba (cz. 1) i formujemy je w kształt pierścienia poprzez kilkakrotne przeciągnięcie pomiędzy kciukiem a grzbietem noża lub nożyczek. Tak przygotowany
Rys. 2