C (62)

CZOŁG T-34/85

Opracowanie graficzne i opisowe BOHDAN WASIAK - ŁÓDŹ

Wprowadzony na wyposażenie jednostek pancernych 1 armii WP w lecie 1944 r. czołg T-34/85 znacznie przewyższał pod względem tak-tyczno-technicznym T-34/76 (liczby w mianowniku oznaczają kaliber armaty). Nowa o długiej lufie armata 85 mm dawała sobie doskonale radę z najgrubszymi pancerzami czołgów hitlerowskich.

Dane taktyczno-techniczne

Ciężar — ok. 32 t Długość z armatą — 8,1 m Szerokość — 3,0 m Wysokość — 2,7 m Prześwit — 0,4 m Załoga — 5 ludzi

Uzbrojenie

1    armata — wz. 44 kal. 85 mm,

2    karabiny maszynowe kal. 7,62 mm, 1 pistolet maszynowy kal. 7,62 mm oraz granaty ręczne i uzbrojenie osobiste załogi.

Zdolność pokonywania przeszkód

Wzniesienie — ok. 35°

Spad — 40°

Przechył — 25°

Rów — 2,50 m

Ściana pionowa — 0,75 m Bród — 1,3 m

Osiągi

Szybkość maks. — 55 km/h Zasięg — ok. 500 km Model opracowany został w skali 1:25.

WSKAZÓWKI OGÓLNE

Materiały i narzędzia potrzebne do wykonania modelu: tektura o grubości 1—1,5 mm, ok. 150 szpilek, drut stalowy o grubości 0,5—0,7 mm (ok. 10 cm), nożyczki, szczypce uniwersalne, linijka oraz kilka zużytych żyletek (ale nie Polsilvery). Do klejenia należy używać klejów nitrocelulozowych takich jak „Butapren”, „Toxa-Ce-ment”, „Crystal-Cement” itp. lub kauczukowych. Najlepsze wyniki osiąga się stosując oba rodzaje klejów.

Tam gdzie powierzchnie klejenia są duże (pudło kadłuba i wieża) używamy „Butaprenu”, gdyż umożliwia on łączenie części nawet w godzinę po posmarowaniu klejem.

Natomiast w miejscach, gdzie pożądana jest znaczna sztywność spoiny, zwłaszcza przy wszelkich łączeniach, „na styk”, używamy klejów nitrocelulozowych.

Poprawne wykonanie modelu wymaga około 20 godzin pracy.

OPIS BUDOWY

Biorąc pod uwagę grubość kartonu, na jakim wydrukowane są plany modelu, konieczne jest podklejanie niektórych elementów bądź części ich płaszczyzn tekturką lub kartonem. Dotyczy to szczególnie kadłuba, a zwłaszcza takich płaszczyzn, jak płyta czołowa i tylna, ściany boczne, błotniki oraz szkielet. Wszędzie tam, gdzie użyjemy tektury do wzmocnienia ścian, musimy o jej grubość zmniejszyć wymiary zewnętrzne szkieletu.

KADŁUB

Cały arkusz la naklejamy na tekturkę, po czym wycinamy elementy szkieletu kadłuba (I, II, III, IV). Części oznaczone numerami V—VIIIa stanowią usztywnienie płaszczyzn kadłuba. Jest to: V — płyta czołowa, VI, VII — boki (powyżej błotników), VIII — płyta tylna (część górna) oraz VIIIa — płyta tylna (część dolna).

Rys. 1