SAMOLOT MYŚLIWSKI
Bardzo dziwne były koleje losu tego samolotu. Od pierwszych prób w locie fachowcy uważali go za rewelację; samolot mógł przywrócić Niemcom tracone z miesiąca na miesiąc panowanie w powietrzu. Prace projektowe rozpoczęto już w 1938 roku, w czasie, kiedy w zakładach Jun-kersa i koncernie BMW rodziły się dopiero pierwsze, prymitywne silniki odrzutowe. W konsekwencji tego, pierwszy próbny lot miał miejsce dopiero w lipcu
1942 roku, przy czym jednostkami napędowymi były silniki Jurno 004.
Trudno uwierzyć, ale pomimo coraz lepszych osiągów samolot nie wzbudził zainteresowania władców hitlerowskich Niemiec (zresztą może to i lepiej) i do
1943 roku był intensywnie ulepszany i poddawany licznym testom. Wszystkie te poczynania okryte były oczywiście tak głęboką tajemnicą, że wywiady alianckie bardzo późno zorientowały się w groźnych możliwościach nowego myśliwca.
Decyzję o podjęciu masowej produkcji powziął osobiście Hitler, polecając równocześnie przystosowanie tego doskonale zapowiadającego się myśliwca przechwytującego, do zadań szturmowych i bombardowania z niskiego pułapu. Oznaczało to przekonstruowanie samolotu mniej więcej w takim stopniu, jak przerobienie samochodu rajdowego na pancerny. Wymagało ponadto czasu, którego było coraz mniej. Dodatkowym utrudnieniem były ciągłe bombardowania zakładów, zarówno macierzystych, jak i kooperujących.
W rezultacie Me 262 wszedł do akcji bardzo późno i w ograniczonej liczbie, prześladowany nie kończącymi się przystosowaniami do coraz to innych zadań.
Reasumując: Me 262 był bardzo dobrym, dziennym myśliwcem przechwytującym, o bardzo silnym uzbrojeniu strzeleckim i rakietowym. Szybkością przewyższał o 100 km/h najszybsze myśliwce alianckie. Nieliczne na szczęście spotkania z amerykańskimi B-17 i B-24 z reguły rozstrzygał na swoją korzyść. Łącznie zbudowano 1433 maszyny, z czego niewiele ponad sto użyto w akcjach bojowych.
Dane taktyczno--techniczne
(dot. Me 262 A-Ia)
rozpiętość — 12,65 m
długość — 10,60 m
powierzchnia
nośna — 21,70 m!
masa własna
maks. — 4418 kg
masa start. — 6394 kg
prędkość maks. na wys.
9000 m — 865 km/h
prędkość —, ok.
wznoszenia 20 m/s
pułap — 11 450 m
zasięg — 1050 km napęd: dwa silniki turboodrzutowe Jurno (Junkers Mo-torenwerke) 109-004 B-I o ciągu 900 kG każdy; uzbrojenie: 4 działka 30 mm (po 100 pocisków — 2 górne i po 80 poc. — 2 dolne) oraz 24 pociski rakietowe R4M kal. 5 cm typu powietrze — powietrze; w wersji szturmowej — 2 bomby po 250 kg lub jedna — 500 kg; załoga — 1 osoba.
2