B

SAMOLOT SZKOLNO-MYSLIWSKI

Focke-Wulf Fw-56 Stósser

Opracowanie - BOHDAN WASIAK

Kartonowy model Fw-56 bez kamuflażu

2 -

Do napędu użyto chłodzonego powietrzem silnika Argus As 10 C, napędzającego drewniane, dwułopatowe śmigło. Ogółem wyprodukowano ponad tysiąc egzemplarzy, z których większość służyła w szkołach pilotów myśliwskich, a część eksportowano zagranicę m.in. do Austrii, Węgier, Bułgarii, Holandii i in.

Prezentowany model nosi kamuflaż 165 pułku lotnictwa nurkowego z 1937 roku.

Wskazówki do budowy modelu

Model należy do średniotrud-nych, głównie z uwagi na usytuowanie skrzydeł (baldachim) zamocowanych do kadłuba szeregiem wsporników i zastrzałów.

Liczne rysunki pomocnicze ułatwią nam znakomicie montaż modelu.

Z materiałów dodatkowych niezbędne będą: tektura grubości ok. 1 mm, drut stalowy 0,5-0,7 mm, długa szpilka ze szklanym łebkiem (oś śmigła) oraz

Uzbrojenie:    2 km MG 17 kal. 7,9 mm z zapasem 250 naboi na lufę;

lekkie bomby o masie łącznej 50 kg.

Napęd:    chłodzony powietrzem, 8-cylindrowy silnik Argus As

10 C o mocy 240 KM, w układzie odwróconego V.

Konstrukcja:    kadłub konstrukcji stalowej, pokryty w części przed

niej blachą, w tylnej płótnem. Skrzydła konstrukcji drewnianej z pokryciem w części przedniej sklejką, w pozostałej płótnem.

Model wykonano w skali 1:33.

W

II 1933 roku w Niemczech rozpisano konkurs na lekki samolot akrobacyjny do zaawansowanego szkolenia pilotów myśliwskich oraz do ewentualnego użycia go jako samolotu myśliwskiego tzw. drugiego rzutu.

Zakłady Focke-Wulfa opracowały na tych założeniach udaną konstrukcję pod oznaczeniem Fw-56. Znany przed II wojną światową niemiecki mistrz akrobacji, pilot Gerd Achgelis zwyciężał na tym samolocie w wielu mistrzostwach świata. Fw-56 Stósser (Krogulec) byl również ulubioną maszyną współtwórcy Luft-waffe, doskonałego pilota akro-bacyjnego generała E. Udeta.

Jako maszynę akrobacyjną Fw-56 cechowały doskonale osiągi we wszystkich konfiguracjach lotu, a szczególnie w manewrach pionowych.

Przeznaczone dla wojska samoloty byty wyposażone w dwa karabiny maszynowe, małą komorę bombową między goleniami podwozia, a niektóre w zaczepy pod kadłubem i skrzydłami do bombardowań z lotu nurkowego.

MAŁY MODELARZ

DANE TECHNICZNE:

skrawek celuloidu. Niezwykle przydatne byłyby cienkie pręciki bambusowe ze starych mat. Są one gotowym tworzywem do wykonania wsporników piata, zastrzałów oraz goleni podwozia. Z narzędzi proponuję użyć: ostrych nożyczek, szczypców uniwersalnych, linijki oraz skośnie ułamanych kawałków żyletek.

Do prawidłowego wykonania modelu będą potrzebne przynajmniej dwa rodzaje klejów. Pierwszy to Butapren, do sklejania „na styk", drugi to Wikol - daje sztywną, twardą spoinę.

Ponieważ kadłub modelu jest wielosegmentowy, trzeba sporo uwagi poświęcić wręgom, gdyż będzie to rzutowało na jego poprawny wygląd. Przylegające do siebie wręgi z sąsiadujących ze sobą segmentów, tj. 2a-3, 3a-4, 4a-5 itd,, po wycięciu trzeba złożyć zadrukowanymi stronami do siebie, mocno ścisnąć i przeszli-fować zewnętrzne krawędzie na arkusiku papieru ściernego. Spowoduje to, że przystające do