96 Układy równań liniowych
Podobnie dla p = 2 mamy
■ i p i ■ |
'1 2 1- | |||
rz |
3 0 2 |
= rz |
3 0 2 | |
.P ~P 1- |
.2-21 |
1 2 1
0 -6 -1
0 -6 -1
" i 2 i | |
llljsis ~ rz |
0 -6 -1 |
b) Łatwo sprawdzić, że wyznacznik danej macierzy jest równy 0 dla każdego p. To oznacza, że rząd tej macierzy nie jest nigdy równy 3. Zbadajmy teraz jeden z minorów stopnia : np. minor
= 2(p-l).
P *
2 2
Z postaci tego wyznacznika wynika, że dla p / 1 rząd danej macierzy jest równy 2. Dla p = 1 znajdujemy w macierzy inny niezerowy minor stopnia 2, np.
i i |
1 1 | |
2 p- 1 |
2 0 |
= -2^0.
Ostatecznie dla każdej wartości p € R rząd danej macierzy jest równy 2.
c) Obliczmy jeden z minorów najwyższego stopnia np. minor
h-1 1 |
2 |
1 |
1 |
2 — p |
1 |
1 |
2 |
1 ~P |
Jeżeli ten minor jest niezerowy, tzn. jeżeli p ^ 0 i p / 4, to dana macierz ma rząd Przypadki p = 0 i p = 4 zbadamy osobno. Dla p = 0 mamy
■ i -p |
2 |
1 |
P ' |
- i |
2 |
1 |
0 ' |
1 | |||
rz |
i |
2 - p |
1 |
0 |
= rz |
i |
2 |
1 |
0 |
w *•! II N |
1 |
i |
2 |
1 -p |
P. |
i |
2 |
1 |
0 |
V. -0 |
r |
Natomiast dla p = 4 otrzymamy
■ 1 - p 2 |
1 |
p' |
-3 |
2 14 | |||
rz |
1 2 -p |
1 |
0 |
= rz |
1 |
-2 10 | |
1 2 |
1 - |
p p. |
1 |
2-34. | |||
= rz |
■-3 1 |
2 14--2 1 0 |
-I- | ||||
4 |
0-40. |
: *"v
x-y + 2z + t = l (2x + 2y-z+t = l
a) <( 3 x + y + z - t = 2 ; bM.a:_ y ~ * + 3i = 2
5x — y + 5z + t = A ( 3x + 5y — 4z — t — 0
X — |
3 V |
+ |
Z = |
0 | |
2x 4- |
y |
- |
Z = |
1 | |
c) < |
5x - |
y |
- |
£ = |
2 |
x — |
10 y |
+ |
4 2 = |
-1 | |
X + |
y |
+ |
2z = |
1 |
Rozwiązanie
y |
+ |
Z |
1 T" |
II CO |
0 | ||
2x |
+ |
y |
- |
Z |
- |
31 = |
2 |
x |
- |
2 v |
+ |
z |
+ |
21 = |
-1 |
2x |
+ |
3 y |
+ |
z |
+ |
31 = |
1 |
Zgodnie z twierdzeniem Kroneckera-Capellego układ równań liniowych z n niewiadomymi postaci AX = B może nie posiadać rozwiązań albo mieć dokładnie jedno rozwiązanie albo też mieć nieskończenie wiele rozwiązań. Decydują o tym rzędy macierzy A układu oraz jego macierzy rozszerzonej [A|S] i wtedy odpowiednio mamy rz A rz [A\B] albo rz A = rz [A\B] = n albo też rz A = rz [A\B] = r < tl. W ostatnim przypadku zbiór rozwiązań zależy odn-r parametrów.
a) Rozważmy następujące przekształcenie macierzy rozszerzonej układu
Z otrzymanej postaci wynika, że rz A = 2 = rz [A\B\ = r < n = 4. Oznacza to, że układ ma nieskończenie wiele rozwiązań zależących od n — r = 2 parametrów.
b) Zamieniamy dla wygody kolejność równań układu i przekształcamy jego macierz rozszerzoną do postaci
'1-1-1 3 |
2' |
- •} t -i i -X -i |
3 |
2 ' | |
2 2-11 |
1 |
5 A 3^ —' |
0 4 1 |
-5 |
-3 |
.3 5-4-1 |
0. |
0 8—3 - |
-10 |
-6 . |
Stąd otrzymujemy, że rzA = 3 = rz [A|B] = r. Jednocześnie n = 4, więc układ równań ma nieskończenie wiele rozwiązań, a liczba parametrów jest równa n — r = 1.
c) W tym przykładzie mamy n = 3. Stosując wskazane operacje elementarne kolejno otrzymamy
0'
1 .
Zatem rz A = 3 = rz [A|S] = n. Układ ma więc dokładnie jedno rozwiązanie.
d) Równanie ze współczynnikiem 1 przy zmiennej x znów dla wygody dajemy na początek 1 Przekształcamy macierz rozszerzoną układu
' 1 |
-2 1 2 |
-1 ' |
r i |
-2 |
1 |
2 |
-1 ] | ||
0 |
1 1 3 |
0 |
ya - 2*1 |
0 |
1 |
1 |
3 |
0 | |
2 |
1 -1 -3 |
2 |
0 |
5 |
-3 |
-7 |
4 | ||
.2 |
3 |
3 |
1 . |
. 0 |
7 |
-1 |
-1 |
3 |
u>a - 5t»-2
U-3 -$§5