- 86 -
się bowiem, że wydłużenie czasu ogrzewania pociąga za sobą znaczne straty ciepła, gdyż jest ono szybko odprowadzane do chłodniejszych warstw metalu ponieważ metale są dobrymi przewodnikami ciepła. Ilustruje to rys.6.9.
a
Rys.6.9. Wykres funkcji ciepła dostarczanego w zależności od czasu zgrzewania .
Zgrzewalność - jest to zdolność metali i ich stopów do tworzenia połączeń trwałych w procesie zgrzewania, bez istotnego obniżania technicznych własności zgrzewanego materiału w samym złączu, jak i w miejscach przyległych.
Zgrzewalność zależy głównie od własności fizyko-chemicznych materiałów, jak również technologii zgrzewania. Wraz z udoskonaleniem urządzeń do zgrzewania metale należące niegdyś do grupy niezgrzewal-nych przechodzą często do grupy dobrze zgrzewalnych. Do grupy metali dobrze zgrzewalnych należą z zasady te metale, które zarówno w wysokiej temperaturze, jak i w temperaturze otoczenia, wykazują wysokie własności plastyczne, ponadto - w wyniku nagrzańia, a następnie ochłodzenia nie ulegają zahartowaniu.
Do grupy tej można zaliczyć np. stale niskowęglowe. Wraz ze wzrostem zawartości węgla w stali, własności plastyczne ulegają pogorszeniu, wzrasta jej hartowność, a tym samym pogarsza się zgrzewalność .
Poza tym wzrost twardości zgrzeiny (hartowania się) może spowodować mikropęknięcie w strefie zgrzewania, lub niekorzystny stan naprężeń zgrzeiny, co można usunąć jedynie przez wyżarzanie.
Zgrzewalność stali nisko stopowych zależy przede wszystkim od składników stopowych. Dlatego też dla uzyskania złącz o wysokich wymaganiach, podczas zgrzewania tych stali, należy dotrzymać specjalnych warunków np. dobrać tak parametry zgrzewania, aby zapewnić odpowiedni rozkład temperatury w czasie i właściwy przebieg zachodzących podczas zgrzewania procesów metalurgicznych, w niektórych przypadkach należy stosować specjalną obróbkę cieplną złączy po zgrzewaniu.